• Terug

Werkkracht van de ziel – Zelfverloochening – Voorstadia – Lichte sferen

Al sinds een onbeschrijfelijk lange tijd werden aan de zielen opdrachten gegeven, die volledige vervulling vereisten. En alleen zo werd de gang van de opwaartse ontwikkeling afgelegd. Wanneer nu de ziel in haar hele hoedanigheid door voortdurende verandering van haar omhulsel de grootste capaciteit bereikt heeft, dan moet haar nu in het leven op aarde ook een opdracht van eveneens de grootste omvang of verantwoordelijkheid gegeven worden, die ze enkel dan vervullen kan, als ze er naar streeft om alle haar ten dienste staande vermogens te benutten en ze zich met volle ijver aan deze arbeid overgeeft. Het zal voor haar van onnoemelijk voordeel zijn, wanneer ze elke gelegenheid benut en al het moeilijke overwint. Want alleen wat ze bereidwillig op zich neemt, wat haar tot haar eigen vervolmaking opgelegd is, bevordert haar rijpheidsgraad.

Zo zal er bijvoorbeeld een bepaalde tijd nodig zijn, totdat de ziel zich vrij gemaakt heeft van elke aards verlangen. En ze kan dit alleen maar volbrengen, wanneer ze zich in zelfverloochening oefent, wanneer ze er steeds maar op bedacht is, dat een vervulling van het lichamelijke verlangen steeds tot schade voor de ziel leidt. Wanneer ze er evenzo aan denkt, hoezeer de ziel gebrek moet lijden wanneer het lichaam bedacht wordt en ze dus elke weerstandskracht aan moet wenden om de ziel te helpen.

De mens draagt de verantwoordelijkheid voor zijn ziel, omdat hij anderzijds ook de bekwaamheid heeft om alles na te laten of te doen, wat nuttig is voor de ziel. En dat het opnieuw alleen van de wil van de mens afhangt om deze vaardigheden op de juiste manier te gebruiken en, als het lichaam iets anders verlangt dan goed is voor de ziel, deze hier de juiste weerstand tegenover zet. Want alleen zo kan de opdracht op aarde volkomen vervuld worden. En deze strijd moet de mens elke dag en elk uur uitvechten. En hij moet niet moe worden, want het gaat immers om de hoogste inzet, het gaat om de eeuwigheid.

Voor jullie mensen is dit idee onbegrijpelijk, want jullie begrijpen het woord niet in zijn diepste betekenis. Maar jullie moeten weten, dat jullie eindeloos meer ontvangen, dan jullie opgeven. Maar dat jullie anderzijds in de toestand, zoals jullie nu op aarde zijn, niet kunnen ontvangen. Dat jullie niet in staat zijn om de heerlijkheden te verdragen, als jullie je niet van tevoren zo ontwikkeld hebben, dat jullie hieraan deelachtig kunnen zijn.

Dus, zoals de ziel zich van tevoren moest ontwikkelen om nu het menselijke lichaam te bewonen, zoals haar huidige gesteldheid volledig verschillend is van de voorstadia, waar de gang door talloze afzonderlijke wezens pas na ondenkbaar lange tijd de vereniging tot stand bracht, om zich nu in de mens te belichamen, moet de ziel nu tijdens het bestaan op aarde evenzo proberen te bereiken, dat ze het duistere verblijf in de materie verlaat en zich in lichte regionen verheffen kan, om juist die volheid van licht, die het toonbeeld van de zaligheid is, te kunnen verdragen.

Om de hoogste gelukzaligheid te ontvangen en te genieten van die onbegrensde gelukzaligheid, moet op aarde aan het verlangen van het lichaam de grootste weerstand geboden worden. De ziel benut dan haar vermogens op de juiste manier, doordat ze steeds alleen streeft naar het leven in de eeuwigheid en het aardse leven enkel als ontwikkelingsstation beschouwt.

Amen

Eficiência da alma.... Renúncia.... Etapas preliminares.... Esferas de luz....

Em um passado indescritivelmente longo a alma recebeu tarefas que exigiam o cumprimento completo, e só assim o curso de um desenvolvimento superior foi coberto. Se toda a natureza da alma atingiu o mais alto nível de eficiência através da constante transformação da sua cobertura, agora também deve ser-lhe atribuída uma tarefa de igual amplitude ou responsabilidade na vida terrena, que só pode cumprir se se esforçar por utilizar todas as capacidades à sua disposição e se dedicar ansiosamente a este trabalho. Será uma vantagem imensurável para ela se ela aproveitar todas as oportunidades e superar todas as dificuldades, pois só assim ela promove o seu estado de maturidade, que ela assume voluntariamente o que lhe é imposto para a sua própria perfeição. Por exemplo, levará um certo tempo até que a alma se tenha libertado de todo desejo terreno, e só o poderá conseguir se praticar a renúncia, se só considerar que ceder ao desejo do corpo é sempre prejudicial para a alma...., se considerar igualmente o quanto a alma tem de viver em carência quando o corpo é considerado e, portanto, tem de reunir cada grama de resistência para ajudar a alma. O ser humano é responsável pela sua alma porque, por outro lado, ele também tem a capacidade de se abster ou fazer qualquer coisa que seja útil à alma e, por sua vez, só depende da vontade do ser humano de usar essas habilidades corretamente e, se o corpo exigir algo diferente do que é melhor para a alma, para oferecer-lhe a resistência certa. Pois só assim é que a tarefa terrena pode ser completamente cumprida. E o ser humano deve travar esta batalha todos os dias e todas as horas, e não deve cansar-se, pois o maior compromisso está em jogo.... é sobre a eternidade.... Este conceito é incompreensível para vós, humanos, porque não compreendeis a palavra no seu significado mais profundo. Mas vocês devem saber que recebem infinitamente mais do que dão...., mas que, por outro lado, não podem receber no estado em que se encontram agora na Terra.... que não seriam capazes de suportar as glórias se não se tivessem moldado primeiro de tal forma que pudessem participar delas. Assim como a alma teve de se formar previamente para animar o corpo humano...., pois a sua natureza actual é completamente diferente das fases anteriores, em que o percurso através de inúmeros seres individuais apenas trouxe a unificação num tempo inconcebivelmente longo para agora se encarnar no ser humano.... Da mesma forma, na existência terrena a alma deve agora procurar atingir o estado em que pode deixar a morada escura na matéria e elevar-se em regiões de luz para poder suportar a própria abundância de luz, que é o epítome da bem-aventurança.... Para receber as maiores delícias e desfrutar da felicidade ilimitada, o desejo do corpo na terra deve ser atendido com a maior resistência.... Então a alma usará suas habilidades da maneira correta apenas lutando pela vida na eternidade e somente considerando a vida terrena como uma estação educacional....

Amém