• Terug

Werkkracht van de ziel – Zelfverloochening – Voorstadia – Lichte sferen

Al sinds een onbeschrijfelijk lange tijd werden aan de zielen opdrachten gegeven, die volledige vervulling vereisten. En alleen zo werd de gang van de opwaartse ontwikkeling afgelegd. Wanneer nu de ziel in haar hele hoedanigheid door voortdurende verandering van haar omhulsel de grootste capaciteit bereikt heeft, dan moet haar nu in het leven op aarde ook een opdracht van eveneens de grootste omvang of verantwoordelijkheid gegeven worden, die ze enkel dan vervullen kan, als ze er naar streeft om alle haar ten dienste staande vermogens te benutten en ze zich met volle ijver aan deze arbeid overgeeft. Het zal voor haar van onnoemelijk voordeel zijn, wanneer ze elke gelegenheid benut en al het moeilijke overwint. Want alleen wat ze bereidwillig op zich neemt, wat haar tot haar eigen vervolmaking opgelegd is, bevordert haar rijpheidsgraad.

Zo zal er bijvoorbeeld een bepaalde tijd nodig zijn, totdat de ziel zich vrij gemaakt heeft van elke aards verlangen. En ze kan dit alleen maar volbrengen, wanneer ze zich in zelfverloochening oefent, wanneer ze er steeds maar op bedacht is, dat een vervulling van het lichamelijke verlangen steeds tot schade voor de ziel leidt. Wanneer ze er evenzo aan denkt, hoezeer de ziel gebrek moet lijden wanneer het lichaam bedacht wordt en ze dus elke weerstandskracht aan moet wenden om de ziel te helpen.

De mens draagt de verantwoordelijkheid voor zijn ziel, omdat hij anderzijds ook de bekwaamheid heeft om alles na te laten of te doen, wat nuttig is voor de ziel. En dat het opnieuw alleen van de wil van de mens afhangt om deze vaardigheden op de juiste manier te gebruiken en, als het lichaam iets anders verlangt dan goed is voor de ziel, deze hier de juiste weerstand tegenover zet. Want alleen zo kan de opdracht op aarde volkomen vervuld worden. En deze strijd moet de mens elke dag en elk uur uitvechten. En hij moet niet moe worden, want het gaat immers om de hoogste inzet, het gaat om de eeuwigheid.

Voor jullie mensen is dit idee onbegrijpelijk, want jullie begrijpen het woord niet in zijn diepste betekenis. Maar jullie moeten weten, dat jullie eindeloos meer ontvangen, dan jullie opgeven. Maar dat jullie anderzijds in de toestand, zoals jullie nu op aarde zijn, niet kunnen ontvangen. Dat jullie niet in staat zijn om de heerlijkheden te verdragen, als jullie je niet van tevoren zo ontwikkeld hebben, dat jullie hieraan deelachtig kunnen zijn.

Dus, zoals de ziel zich van tevoren moest ontwikkelen om nu het menselijke lichaam te bewonen, zoals haar huidige gesteldheid volledig verschillend is van de voorstadia, waar de gang door talloze afzonderlijke wezens pas na ondenkbaar lange tijd de vereniging tot stand bracht, om zich nu in de mens te belichamen, moet de ziel nu tijdens het bestaan op aarde evenzo proberen te bereiken, dat ze het duistere verblijf in de materie verlaat en zich in lichte regionen verheffen kan, om juist die volheid van licht, die het toonbeeld van de zaligheid is, te kunnen verdragen.

Om de hoogste gelukzaligheid te ontvangen en te genieten van die onbegrensde gelukzaligheid, moet op aarde aan het verlangen van het lichaam de grootste weerstand geboden worden. De ziel benut dan haar vermogens op de juiste manier, doordat ze steeds alleen streeft naar het leven in de eeuwigheid en het aardse leven enkel als ontwikkelingsstation beschouwt.

Amen

Capacidad del alma.... Renuncia.... Etapas preliminares.... Esferas de luz....

En un tiempo pasado interminablemente largo, se le encomendaron tares al alma que exigían un cumplimiento completo y solo de esta manera se cubrió el curso de un desarrollo superior. Si el alma ahora ha alcanzado ya el más alto nivel de rendimiento en toda su constitución a través de la constante transformación de su caparazón externo, entonces en la vida terrenal, por lo que ahora también hay que asignársela una tarea igualmente de la mayor envergadura o responsabilidad, que sólo puede cumplir si ella se esfuerza por usar todas las capacidades disponibles y se entrega a este trabajo con todo celo.

Será una ventaja indescriptible para ella si aprovecha todas las oportunidades y supera todo lo difícil, porque sólo esto promueve su estado de madurez, que acepta de buena gana lo que se le ha impuesto para su propio perfeccionamiento. Así, por ejemplo, se requiere un cierto tiempo hasta que el alma se haya liberado de cualquier deseo terrenal, y solo puede logarlo si practica la abnegación, si siempre tiene recuerda que ceder al deseo corporal siempre es perjudicial para el alma.... si también considera cuánto debe morir de hambre el alma cuando se cuida el cuerpo y, por lo tanto, tiene que reunir todas las fuerzas de resistencia para ayudar al alma.

El ser humano es responsable de su alma, porque por otro lado, también tiene la capacidad de abstenerse o hacer todo lo que le sirve al alma.... y de nuevo solo depende de la voluntad del ser humano usar estas capacidades correctamente y, si el cuerpo exige algo distinto de lo que es mejor para el alma, oponerle la justa resistencia. Porque sólo así se puede cumplir por completo la tarea terrenal. Y el hombre tiene que pelear esta lucha cada hora y cada día, y no debe cansarse, porque se trata del más alto compromiso.... se trata de la eternidad....

Este término es incomprensible para vosotros los humanos, porque no captáis la Palabra en su significado más profundo. Pero debéis saber que recibís infinitamente más de lo que dais.... pero que por otro lado no podéis recibir en el estado en que estáis ahora en la tierra.... que no podríais soportar las glorias si no os habéis formado de antemano de tal manera que podáis participar en ellas.

Así como el alma tuvo que formarse de antemano para vivificar el cuerpo humano....cómo su naturaleza actual es completamente diferente a las etapas anteriores, donde el paso por innumerables seres individuales solo trajo la unidad en un tiempo impensablemente largo, para ahora poder encarnarse en un ser humano.... del mismo modo el alma también debe tratar ahora de alcanzar el estado en la existencia terrenal, para que pueda dejar la estancia oscura en la materia y elevarse a las regiones de luz para recibir la plenitud de la luz que es el epítome de la bienaventuranza, para poder soportarla.... para recibir la mayor bienaventuranza y disfrutar de una felicidad ilimitada, el deseo del cuerpo en la tierra debe encontrar la mayor resistencia.... El alma entonces usa su capacidades en el sentido correcto, esforzándose siempre por la vida en la eternidad y viviendo la vida terrenal sólo como una estación educativa....

amén