• Terug

Weg van de ziel voor haar bestaan op aarde - Leer van de herbelichaming

Breng u de Grootte en Almacht van God voor de geest en u zult dan pas de onmetelijke Liefde kunnen begrijpen, die u, mensenkinderen, omvat, dat elk nog zo klein levend wezen zich in voortdurende hoede van de hemelse Vader bevindt en nooit meer verloren kan gaan, want de Liefde Gods heeft ontelbare middelen en manieren om ook het meest onwaardige - zich bewust tegen de Wil van God verzettende - wezen, toch nog op de weg van het inzicht te leiden, al is het ook na onuitsprekelijk lange tijd. Steeds worden het wezen weer nieuwe omhullingen toegewezen en steeds weer is de ontwikelingsgang ervan door zo vele weerstanden een nieuwe gelegenheid om rijp te worden. Een zo groot mogelijke geestelijke rijpheid in het aardse leven te verkrijgen is evenwel voor de ziel uiterst winstgevend, want de strijd in het aardse leven is op zich wel zwaar en eist veel overwinning, volharding en arbeid, maar er zijn wederom juist in het aardse leven het wezen overvloedig voordelen geboden, die een rijp worden al in naar verhouding korte tijd mogelijk maken. Maar waar de wil van de mens zich erg afwerend opstelt tegenover de hem geboden faciliteiten, is een vervolmaken in twijfel te trekken, ja vaak eerder een teruggang te melden.

Nu is de Liefde van de Vader in de Hemel er steeds weer op bedacht, het wezen naar zijn laatste bestemming te voeren, en wel wordt de ziel nu ook in het hiernamaals gelegenheid geboden, aan haar vervolmaking te werken en op te klimmen in de staat, die een zich losmaken van alle materie tot gevolg heeft. Dit is een erg moeilijke onderneming in een wereld, waarin al het tastbare alleen in de verbeelding van het wezen bestaat, waarin de ziel als het ware nog verstrikt is in alle begeerten en wereldse lusten, waarin ze aan alle aanvechtingen van dat soort is blootgesteld en zich daar niet door eigen kracht uit kan bevrijden, waarin alle begeerten, die in het aardse leven tot vervulling van het aardse verlangen bijdroegen, nu tot kwelling worden, omdat er niet meer aan voldaan kan worden en ze de ziel deze kwellende toestand zo lang bereiden, tot ze zich er bewust van afkeert en een verlangen naar zuiver geestelijk genot bemerkt. Aan zo’n verlangen zal direkt gevolg worden gegeven door de in liefde werkzame, meer volmaakte geestelijke wezens, die er alles aan doen een ongelukkige ziel van haar toestand te bevrijden. De hulp wordt de ziel dadelijk verleend, alleen moet slechts haar wil aktief geworden zijn en zich afkeren van datgene, wat haar nog met de aarde en het wereldse verlangen verbindt.

Waar en hoe dit omvormen van het wezen geschiedt, is voor de mensen nog steeds aanleiding geweest tot geschilpunten, de herbelichaming op aarde betreffend. Zo moet het voor u voldoende zijn, te weten, dat wel oneindige tijden voorbijgaan en ontelbare omhullingen in de meest verschillende vorm uw ziel hebben omsloten; dat al deze levende wezens door Gods Wil verblijf namen in, op en boven de aarde, toch steeds in nauwste verbinding staand met de - juist met het doel van het rijp worden bestaande - aarde, dat het laatste stadium als mens eveneens alleen op de aarde kan worden doorgemaakt; dat echter met het verlaten van het aardse lichaam de ziel in een voortaan van de aarde volledig onafhankelijk rijk overgaat, het doet er niet toe welke toestand van rijpheid de ziel op aarde heeft bereikt. Voor haar verdere ontwikkeling zijn er de meest ondenkbare gelegenheden ook buiten deze aarde en heeft de ziel eens haar lichamelijke aardse omhulling verlaten en heeft het duizenden jaren durende verblijf op de aarde haar niet de uiteindelijke rijpheid gebracht, dan begint er in het hiernamaals een zo onnoemelijk zwaar worstelen, dat het worstelen in het aardse leven ver overtreft en een hernieuwde belichaming op de aarde zou ongeveer hetzelfde zijn, als wanneer de Vader tegenover een onmondig kind, dat weigert Hem te gehoorzamen, steeds en steeds weer clementie betracht, in plaats van het op een strenge school te doen, die het het verkeerde van zijn handelen laat inzien.

Amen

(Continuação do No. 786) Caminho da alma antes da existência da Terra.... Teoria da re-embodização....

Visualizem a grandeza e onipotência de Deus e só então serão capazes de compreender o amor imensurável que vos abraça, filhos terrenos, que mesmo o mais pequeno ser vivo está nos cuidados eternos do Pai celestial e nunca poderá ser destruído, pois o amor de Deus tem inúmeras formas e meios para guiar até mesmo o ser mais indigno para o caminho da realização, mesmo que muitas vezes depois de um tempo inenarrável. O amor de Deus tem inúmeras maneiras e meios para guiar até mesmo o ser mais indigno, que conscientemente resiste à vontade de Deus, para o caminho do conhecimento, mesmo que muitas vezes demore um tempo indizível. Uma e outra vez novas conchas são atribuídas ao ser, e uma e outra vez o desenvolvimento destas através de tantas resistências é uma nova oportunidade para amadurecer. No entanto, alcançar a maior maturidade espiritual possível na vida terrena é extremamente proveitoso para a alma, pois a luta na vida terrena é certamente difícil em si mesma e exige muita superação, perseverança e trabalho, mas precisamente na vida terrena é oferecido ao ser abundantes vantagens que lhe permitem amadurecer em um tempo relativamente curto. No entanto, onde a vontade do ser humano se opõe de forma flagrante às facilidades que lhe são oferecidas, a perfeição é questionada e muitas vezes até uma regressão é mais susceptível de ser registada.... Agora o amor do Pai no céu está sempre e para sempre empenhado em guiar o ser para o seu destino final e, de fato, agora também se oferece à alma no além a oportunidade de trabalhar na sua perfeição e de elevar-se ao estado que resulta em um desapego de toda matéria. Este é um começo muito mais difícil num mundo onde tudo o que é tangível só existe na imaginação do ser, onde a alma ainda está, por assim dizer, enredada em todos os anseios e desejos mundanos, onde está exposta a todas as hostilidades de tal espécie e não pode libertar-se delas através da sua própria força, onde todos os desejos que contribuíram para a realização do desejo terreno na vida terrena se tornam agora tormentosos, pois não podem mais ser realizados e causam à alma essa situação agonizante até que ela se afaste conscientemente dela e sinta o desejo de puro gozo espiritual. Tal desejo será imediatamente satisfeito pelos seres espirituais mais perfeitos, ativos no amor, que farão tudo ao seu alcance para libertar uma alma infeliz do seu estado. A ajuda será concedida à alma imediatamente, somente a sua vontade deve ter se tornado ativa por si mesma e se afastar daquilo que ainda a liga à Terra e ao desejo mundano. Onde e como essa transformação dos seres ocorre ainda tem sido motivo de disputa para as pessoas a respeito da re-embodização na Terra. Assim, basta-vos saber que passaram tempos infinitos e que inúmeras conchas das mais diversas formas encerraram a vossa alma.... que todos estes seres vivos habitaram, sobre e acima da Terra, através da vontade de Deus, mas sempre em ligação mais próxima com a Terra que existe precisamente com o propósito de amadurecer..... que o último estágio como ser humano também só pode ser vivido na Terra...., mas que com a saída do corpo terreno a alma passa para um reino que agora é completamente independente da Terra, independentemente do estado de maturidade da alma na Terra. Há também as mais inconcebíveis oportunidades para o seu desenvolvimento posterior fora desta Terra, e uma vez que a alma deixou a sua concha física terrena e os milhares de anos de permanência na Terra não lhe trouxeram a última maturidade, então começa uma luta inexprimivelmente difícil no além, que excede em muito a vida terrena da alma, que ultrapassa em muito isso na vida terrena, e uma reincorporação na terra seria mais ou menos a mesma coisa que se o pai mostrasse condescendência uma e outra vez a um filho imaturo que se recusa a obedecê-lo, em vez de dá-lo a uma escola rigorosa que o faz reconhecer o erro de suas ações.... (Interrupção)