• Terug

Vergeving van de zonden (1)

Keer in jezelf en erken jullie zonden. En wanneer jullie gefaald hebben, vraag de Heer dan om vergeving en om Zijn genade. Alleen dit is God welgevallig. Maar wanneer jullie geloven dat ononderbroken gebeden tot God doordringen die niet uit het diepst van jullie hart komen, wanneer jullie geloven dat de Heer slechts diegenen vergeeft, die voor dit leven door een voorrecht dichter bij de Heer geloven te zijn, die een schema uitgedacht hebben volgens welke alle zonden binnen een bepaalde termijn systematisch kwijtgescholden worden, dan wil de Heer jullie iets beters leren.

Jullie hebben door de goddelijke Liefde van de Heiland het recht verworven jullie te kunnen bevrijden van jullie zonden als jullie deze zonden in het diepst van jullie hart erkennen, daarover oprecht berouw ervaren en tegelijkertijd de Heer en Heiland om Zijn goddelijk erbarmen smeken dat Hij deze zonden van jullie mag wegnemen en dat jullie door het vaste voornemen gegrepen worden deze zonden te mijden uit liefde voor de goddelijke Heiland.

Alles wat de mens als onrecht herkent, moet hij ook in zijn hart verafschuwen en dit zal ook weer het voornemen in hem laten rijpen om de zonde te mijden. En als hij dan zoals een kind aan Zijn Vader de ernstige gezindheid toont Hem nooit door zo’n onrecht verdriet te willen doen, als met de afschuw een diep berouw en het voornemen zich te beteren gepaard gaan, dan neemt de Heer de berouwvolle zondaar liefdevol aan Zijn hart en vergeeft Hij hem zijn zonden.

Maar in de wereld zijn er zeden en gebruiken ingeburgerd, volgens welke men volledig mechanisch van zijn zonden verlost kan worden. En daarmee is bij de mensheid een grotere kwaal en misdaad naar voren geschoven. Want de kwijtschelding van de zonden verwerd tot een slechte gewoonte die een waarachtig geloof doodt, omdat het op de volgende manier plaatsvond. Er werd weliswaar melding gemaakt dat uiteindelijk het gevoel vanuit het hart hierbij noodzakelijk is, maar er spanden zich maar heel weinig zondaars in om zich volledig met de Heer te verbinden. Alle ceremoniële voorwaarden werden weliswaar vervuld, maar de strikt genomen daad van de vergeving van de zonden liet de mensen in het geloof hun plicht te zijn nagekomen. Maar het hart van de mens heeft de voorwaarden die voor de vergeving van de zonden door de Heer nodig zijn, nog lang niet vervuld.

En daardoor kreeg een dwaalleer steeds meer de overhand, die weliswaar in haar fundamentele opvatting en haar bedoeling goed en edel is, maar die mensen slechts laat wennen aan een plichtmatige uitoefening van een handeling die in haar volle diepte helemaal niet ernstig genoeg opgevat wordt en die toch zo oneindig noodzakelijk is voor het zielenheil van de mensen.

Onderbreking

Vergebung der Sünden....

Gehet in euch und erkennet eure Sünden.... Und wenn ihr gefehlt habt, so bittet den Herrn um Verzeihung und um Seine Gnade.... das allein ist wohlgefällig vor Gott. Doch wenn ihr glaubet, daß ununterbrochene Gebete zu Gott dringen, die nicht aus tiefstem Herzen kommen.... wenn ihr glaubet, daß der Herr nur denen vergibt, die für dieses Leben durch Privileg näher dem Herrn zu sein glauben.... die sich ein Schema zurechtgelegt haben, nachdem alle Sünden in bestimmter Frist programmäßig erlassen werden.... so will euch der Herr eines Besseren belehren. Ihr habt durch die göttliche Liebe des Heilands euch das Anrecht erworben, euch befreien zu können von euren Sünden, so ihr diese im innersten Herzen erkennt.... darüber aufrichtig Reue empfindet und zugleich den Herrn und Heiland um Sein göttliches Erbarmen anfleht, daß Er diese Sünden von euch nehmen möge.... und daß ihr den festen Vorsatz fasset, diese Sünden zu meiden aus Liebe zum göttlichen Heiland. Alles, was der Mensch als Unrecht erkennt, muß er auch im Herzen verabscheuen, und dieses wieder wird auch in ihm den Vorsatz reifen lassen, die Sünde zu meiden, und bringt er dann wie ein Kind seinem Vater die ernste Gesinnung entgegen, Diesen nie durch solches Unrecht betrüben zu wollen.... vereinigt sich mit dem Abscheu tiefe Reue und der Vorsatz, sich zu bessern.... so nimmt der Herr liebevoll den reuigen Sünder an Sein Herz und vergibt ihm seine Sünden. In der Welt aber haben sich Sitten und Gebräuche eingebürgert, nach denen man seiner Sünden ganz mechanisch enthoben werden kann.... Und damit ist einem größeren Übel und Frevel an der Menschheit Vorschub geleistet worden. Denn es wurde der Nachlaß der Sünden zu einer wahren Glauben tötenden Unsitte, weil er sich so vollzog, daß schließlich das Empfinden des Herzens wohl dabei als unerläßlich erwähnt wurde.... daß aber die wenigsten der Sünder sich befleißigten, in völlige Fühlungnahme mit dem Herrn zu treten.... daß zwar alle zeremoniellen Bedingungen erfüllt wurden, der eigentliche Akt der Sündenvergebung aber die Menschen in dem Glauben ließ, ihrer Pflicht nachgekommen zu sein.... daß jedoch das Herz des Menschen noch gar nicht die Bedingungen erfüllt hat, die zur Vergebung der Sünden durch den Herrn vonnöten sind. Und immer mehr gewann dadurch eine Irrlehre Oberhand, die wohl in ihrer Grund-Auffassung und ihrer Absicht gut und edel ist, aber die Menschen nur an eine pflichtmäßige Ausübung einer Handlung gewöhnt, die in ihrer ganzen Tiefe gar nicht ernst genug erfaßt wird und doch so unendlich notwendig ist für das Seelenheil der Menschen.... (Unterbrechung)