• Terug

Tegenwoordige tijd en verleden - Verlossing

Het verleden lost zich vanzelf op. Alleen de tegenwoordige tijd is steeds doorslaggevend. Het aan de mensen begrijpelijk maken van deze woorden stuit vaak op harde weerstand. En toch is dit probleem één van de belangrijkste wetten van de schepping. Bijgevolg veroordeelt en bestraft de Heer nooit iemand met eeuwige verdoemenis die zich eenmaal uit het voorbije zondige leven verlost heeft en nu in de tegenwoordige tijd het ware inzicht aangenomen heeft.

Aangezien de mens te allen tijde verantwoordelijk is voor zijn daden en hij zich later ook voor al het voorbijgegane zou moeten verantwoorden, is het des te moeilijker aan te nemen dat het in Gods wijsheid en liefde echter voor elk schepsel voorbehouden is de verdiende straf kwijtgescholden te krijgen wanneer zijn binnenste wezen zich toch nog op de goede weg laat leiden en zich laat omvormen. Dan wordt nooit meer vergolden wat hij voorheen fout heeft gedaan, maar zal hij door de Heer en Heiland liefdevol vergeven worden.

Om die reden nam de Heer het lijden en de zonde van de mensheid op zich. Om haar van deze zondeschuld te verlossen, onderging Hij de dood aan het kruis. Want de zondeschuld zou voor de mensen tot in het onmetelijke stijgen, als ze later zelf deze zouden willen delgen. Daarom vindt de Heer een innerlijke ommekeer zo onzegbaar belangrijk, omdat Hij daardoor voor de mensenkinderen de onzegbare pijn in het hiernamaals graag wil verminderen.

En de strijd om deze zielen die lang in de duisternis van geest over de aarde gaan, is reusachtig. Het gaat er immers om hun het grote erbarmen van de Heer te laten toekomen. Opdat ze zich mogen bevrijden van hun schuld, wanneer een uiteindelijk inzicht in het eeuwig goddelijke voor hen aanleiding geeft tot een innerlijke loutering, wanneer ze nu met dit besef hun voorbije leven berouwen en zich daardoor waardig maken voor alle genade die hun nu rijkelijk geboden wordt.

Gods goedheid en barmhartigheid is groot. Hij delgt alle aardse schuld waar het hart zich liefhebbend naar de Vader toekeert. Dan is de liefde tot de Heer pas levend geworden in de mens. Dan zal zijn voorbije leven hem zelfs verfoeilijk toeschijnen. Hij zal in diep berouw zijn voorbije gefaalde leven gedenken en dit berouw en de wil om voortaan toegewijd te zijn aan de Heer, reinigt hem van alle schuld.

Zo zal steeds het verleden zich in het niets oplossen als ze door de tegenwoordige tijd zodanig vernieuwd wordt dat deze tegenwoordige tijd beantwoordt aan het ware doel waarvoor de mens zich op aarde mocht belichamen. Zodanige omvormingen van het voorbije leven zijn voor de mens op aarde een onnoembaar voordeel. De kracht en de genade van God zal hem in zulke mate toekomen dat hij de volledige losmaking van het voorbije leven met goede wil ook kan uitvoeren.

Alleen het berouw zal hem bijblijven, maar dit zal een zegenrijke invloed hebben op de innerlijke ontwikkeling van zijn wezen. Wie eenmaal zijn zonde inziet en in het diepst van zijn hart de Heer om genade smeekt, die zal als berouwvolle zondaar zeer liefdevol door de Heiland worden opgenomen. En in alle mildheid en goedheid spreekt de Heer: “Je zonden zijn je vergeven”. Hij delgt dus de schuld van het verleden en drukt het berouwvolle kind aan Zijn Vaderhart. Hij zegent het duizendvoudig, want de hemel verheugt zich meer over één zondaar die tot inzicht is gekomen en de weg naar de Heer gevonden heeft, dan over negenennegentig rechtvaardigen.

Amen

Presente e Passado.... Redemption....

O passado dissolve-se por si só.... o presente é sempre o único factor decisivo. Fazer as pessoas entenderem essas palavras muitas vezes encontra dura resistência.... e ainda assim esse problema é uma das leis mais importantes da criação, segundo a qual o Senhor nunca julga e pune com condenação eterna qualquer um que um dia se desligou da vida pecaminosa do passado e agora aceitou o verdadeiro conhecimento no presente. Isto é ainda mais difícil de aceitar porque o homem é sempre responsável pelos seus actos.... para que um dia ele também tivesse que se justificar por tudo o que aconteceu no passado.... mas na sabedoria e amor de Deus é reservado a cada criatura receber o castigo merecido se o seu ser interior ainda puder ser guiado para o caminho certo e transformado.... Então ele nunca será pago pelo que lhe faltou antes, mas ele será amorosamente perdoado pelo Senhor e Salvador. Por esta razão o Senhor tomou sobre Si o sofrimento e o pecado da humanidade; a fim de redimi-los desta culpa de pecado, Ele sofreu a morte na cruz. Pois seria imensurável para o homem se ele mesmo quisesse redimir toda a culpa do pecado um dia.... Assim, o Senhor está tão inqualificavelmente preocupado com o arrependimento interior porque Ele quer assim reduzir o tormento indescritível das crianças terrenas no além.... E a luta por essas almas, que andam na terra na escuridão do espírito por muito tempo, é imensa.... é importante conceder-lhes a grande misericórdia do Senhor.... Que possam libertar-se da sua culpa quando uma realização final do divino eterno os leva a purificarem-se interiormente.... quando, nessa realização, se arrependem agora da sua vida passada e assim se tornam dignos de toda a graça que lhes é agora abundantemente oferecida. A bondade e misericórdia de Deus é grande, Ele redime toda a culpa terrena onde o coração se volta amorosamente para o Pai, então o amor pelo Senhor terá primeiro ganhado vida no ser humano, depois até a sua vida passada lhe parecerá desprezível, Ele se lembrará da sua vida passada falhada com o mais profundo remorso, e este remorso e a vontade de ser devotado ao Senhor a partir de então o purificará de toda a culpa. Assim, o passado sempre se dissolverá em nada se for substituído pelo presente de tal forma que esse presente corresponda ao verdadeiro propósito e objetivo para o qual o ser humano foi autorizado a encarnar-se na Terra. Tais transformações da vida passada são uma vantagem inconcebível para o ser humano terreno.... a força e a graça de Deus lhe será concedida a tal ponto que ele também será capaz de realizar o completo desapego da vida anterior com boa vontade.... Apenas o arrependimento permanecerá com ele, mas isso só terá um efeito benéfico na formação interior do seu ser. Aquele que uma vez reconhece seus pecados e no fundo de seu coração implora ao Senhor por misericórdia será, como pecador arrependido, muito amorosamente recebido pelo Salvador, e com toda gentileza e bondade o Senhor diz: "Teus pecados te são perdoados....". Ele assim apaga a culpa do passado e leva a criança arrependida ao coração de Seu Pai.... Ele a abençoa mil vezes, pois o céu se alegra mais por um pecador que reconheceu e encontrou seu caminho para o Senhor do que por noventa e nove pessoas justas....

Amém