• Terug

Bloementuin - Hart van de mensen - Deugden - Gedicht

In de tuin van de Heer bloeien vele bloemen die een zorgvuldige verzorging nodig hebben. En de Heer laat al deze bloemen gedijen onder Zijn toezicht. Elk zaadje in deze tuin werd door de Heer Zelf gezaaid, opdat zich daaruit een edel gewas ontwikkelde dat wederom tot vreugde van ontelbare wezens zou gedijen en bloeien.

Zo heeft de Heer ook onder Zijn schepselen die op dezelfde manier uit Zijn macht ontstonden, zo menig mensenkind voorbestemd om - als wonderbaarlijke, mensen verblijdende bloemen - een vreugdeverwekkend bestaan te leiden, gekoesterd en verzorgd door een liefdevolle Hand. En dit mensenkind oefent daarbij door zijn bestaan op vele harten een invloed uit, die lijkt op een buitengewoon mooie bloem met haar aroma en bekoorlijke pracht.

Een mens zal maar zelden afstand willen doen van de vreugde die de bloesems en bloemen van iedere gading hem bezorgen. Zo zal ook de zegen die van zulke mensenkinderen uitgaat, niet graag gemist worden, zoals ook menigeen die door de eentonigheid van zijn leven bedrukt wordt, dit leven graag vol bloesems zou willen vormgeven. En dit wordt precies door zo een wezen tot stand gebracht, wanneer het zich inspant overal helpend in te grijpen en werkelijk als een bloem werkzaam te zijn. Heb jullie medemensen lief en geef hun vreugde.

De allergrootste vreugde is het echter, wanneer bloemen van liefde geplant en verzorgd worden, die met steeds mooiere bloesems tot eer en lof van hun Schepper zingen. Zo dient ook het hart van ieder mens werkelijk rijkelijk met bloesems getooid zijn. Dit hart dient een tuin van God te zijn, waar alle deugden als bloesems en bloemen verzorgd en zorgvuldig beschermd worden, om dan in heldere schoonheid te stralen en zowel de eeuwige Schepper als ook Zijn schepselen, de mensenkinderen, te verblijden. In een omgeving die zo gevormd is en die de ogen en het hart verblijdt, wanen zij zich reeds op aarde in het paradijs. En ze zullen zich steeds inspannen een zo goed aangelegde tuin zorgvuldig te verzorgen, opdat deze tuin ook de Heer verblijdt die in Zijn Liefde al het mooie geschapen heeft, opdat de menselijke ziel daaraan de grote goedheid van de Vader herkent en Zijn altijddurende liefdevolle zorg voor alles wat in het heelal ontstaat.

Zo bloeien alle bloemen slechts voor jullie vreugde op aarde,

En elke bloem moet voor jullie een zinnenbeeld zijn,

Opdat jullie je in kleur, vorm en geur steeds meer vervolmaken,

Opdat jullie je steeds naar het licht toewenden, zoals elke bloem dat doet.

Wie van de geur van bloemen nooit blij wordt, is nooit uitverkoren

Zulke heerlijkheid, uit Gods Liefde geboren, te verzorgen.

Amen

Blumengarten.... Herz des Menschen.... Tugenden.... Gedicht....

Im Garten des Herrn blühen viele Blumen, die einer sorgsamen Pflege bedürfen, und alle diese Blumen läßt der Herr gedeihen unter Seiner Aufsicht. Jeglicher Same in diesem Garten wurde vom Herrn Selbst gesäet, auf daß ein edles Gewächs sich daraus entfalte, das wiederum unzähligen Wesen zur Freude gedeihen und blühen sollte.... So hat auch der Herr unter Seinen Geschöpfen, die ebenfalls aus Seiner Macht entstanden, so manches Erdenkind ausersehen, gleich wundersamen, die Menschen erfreuenden Blumen ein Freude-erweckendes Dasein zu führen.... umhegt und gepflegt von liebender Hand und doch dabei durch ihr Dasein auf so viele Herzen einen Einfluß ausübend, der dem einer überaus schönen Blume mit ihrem Duft und Augen-Zauber gleichkommt. Es will wohl selten ein Mensch verzichten auf die Freuden, die ihm Blüten und Blumen in jeder Gattung bereiten.... so wird auch der Segen, der von solchen Menschenkindern ausgeht, nicht gern entbehrt werden mögen.... so wie auch mancher, den die Eintönigkeit seines Lebens bedrückt, sich dieses Leben blütenreich gestalten möchte und dies eben ein solches Wesen zustande bringt, indem es bemüht ist, überall helfend einzugreifen und sich im wahren Sinne des Wortes blumenhaft zu betätigen. Liebet eure Mitmenschen.... und gebet ihnen Freude. Die allergrößte Freude aber ist es, wenn Blumen der Liebe gepflanzt und gepflegt werden, die in immer schöneren Blüten ihres Schöpfers Ehre und Lob singen.... So soll auch eines jeden Menschen Herz wahrhaft blütenreich geschmückt sein.... es soll dieses Herz ein Garten Gottes sein, wo alle Tugenden gleich Blüten und Blumen gepflegt und sorgsam gehütet werden, um dann in leuchtender Schönheit zu erstrahlen und zu erfreuen sowohl den ewigen Schöpfer als auch Seine Geschöpfe.... die Erdenkinder, die sich in so gestalteter, Augen und Herz erfreuender Umgebung im Paradiese wähnen schon auf Erden und die sich stets befleißigen werden, einen solchen wohlangelegten Garten sorglich zu pflegen, auf daß er auch den Herrn erfreue, Der in Seiner Liebe erschaffen hat alles Schöne, auf daß die menschliche Seele erkennet daran des Vaters große Güte und Seine immerwährende liebevolle Fürsorge um alles, was im Weltall ersteht....

(So blühen alle Blumen nur zur Freude euch auf Erden.... und jede Blume soll für euch ein Sinnbild dessen werden.... daß ihr in Farbe, Form und Duft euch immer mehr vollendet.... daß ihr, was jede Blume tut, euch stets dem Licht zuwendet.... Die nie der Blumen Duft erfreut, sind niemals auserkoren, zu pflegen solche Herrlichkeit, die Gottes Lieb´ geboren.)

Amen