• Back

친척관계라는 느낌에 대한 설명. 혼의 입자.

사람들 사이에 자주 그들 스스로 설명할 수 없고, 혼이 구성된 데에 원인이 있는 비밀스러운 연결이 있다. 혼들은 자신과 아주 유사하게 구성된 혼들을 만날 수 있고, 이런 유사함이 사람들 가운데 친척과 같은 느낌을 불러 일으킨다. 그러나 그들의 이성으로 이를 설명할 수 없다. 그러므로 이런 감정의 동요는 절대로 학문적으로 헤아려 볼 수 없는, 단지 나타나는 영적인 느낌이다. 그러므로 또한 단지 영적으로만 근원을 헤아려 볼 수 있다.

모든 혼 안에 실제로 모든 창조물이 들어 있다. 그러나 창조물 자체가 서로 다른 작품을 보여주는 것처럼 동물의 세계에서도 상상할 수 없는 다양성을 깨달을 수 있는 것처럼 인간의 혼도 그의 종류가 서로 아주 다양하다. 왜냐면 혼의 성분이 서로 다르기 때문이다. 이는 사람들이 외적으로 서로 같은 형상을 가지고 있지만, 성격이나 느낌이 서로 다르고, 이런 깨달을 수 있는 다른 점을 이해할 수 있게 한다. 그러나 사람이 영적으로 볼 수 있게 되면, 분명하게 유사한 점을 보여줄 이런 혼들이 이 땅에 사는 동안에 서로 만날 수 있다. 왜냐면 단지 혼의 형태와 종류는 단지 영의 눈으로 깨달을 수 있기 때문이다. 그러나 혼 스스로가 자신의 친척으로 느끼고 그러므로 또한 특별하게 서로 이끌리는 느낌을 갖게 된다. 그러나 이는 순전히 육체적으로 연합이 되기 위한 욕망과는 구별이 되는 것이다. 사람의 생각과 느낌이 분명하게 일치되는 일을 통해 조화롭게 영적인 영역을 함께 추구하면서 육체적으로 표현할 필요가 없이 서로가 연결된 느낌을 갖는 가운데 혼이 함께 속해 있다는 것을 깨달을 수 있다.

이런 혼들은 서로 간에 일치되고 싸우지 않고, 항상 서로 간의 도울 준비가 되어 있고, 서로가 같은 것을 느끼고, 이 전의 삶에서 함께 살았다는 것을 믿으려는 경향이 있다. 그러나 이는 단지 같은 관계로 모여 하나가 된 혼의 입자들의 조화로운 상태이고, 이로써 연합된 적이 있어야만 할 필요는 없다. 그러나 혼의 입자들이 같은 타락한 천사들의 무리에 속하여 같은 성장 과정을 같은 기간 동안에 거친 것이다. 이로써 서로 간의 추구하는 것을 설명할 수 있다. 왜냐면 같은 성장과정이 또한 혼을 같이 형성하기 때문이다. 이런 혼들이 이제 자신을 의식하는 의식이 발달된 이 땅의 삶에서 만나게 되면, 또한 그들 안에서 옛 기억의 첫 징조가 나타난다. 그러나 너무 연약하여 그들은 단지 어느 정도 연관관계를 추측하지만 그러나 그들은 자주 잘못된 설명을 한다.

이 땅에서 사는 동안에 혼에게 이 전의 단계에 대한 기억은 지워진다. 그럴지라도 그들의 느낌은 남고, 혼들의 같은 혼의 입자들이 깨닫는다. 왜냐면 그들은 같은 형편 가운데 전체에 속하게 되었기 때문이다. 그러면 사람들이 이런 깨달음을 의식하고, 이제 친척이라는 느낌이 깨어난다.

사람의 혼은 놀랍게 예술적으로 연합되어 있어, 귀한 악기처럼 셀 수 없게 많은 소리를 낼 수 있다. 조화롭게 함께 나는 소리는 마치 한 소리처럼 울리고, 이는 같은 성향을 가진 혼들이 저 세상에서 연결되기 전의 미리 맛보는 즐거움이다. 같은 영적인 존재들이 항상 연합이 된 상태가 영의 나라의 축복에 속하는 것이고, 이미 이 땅에서 시작될 수 있다. 그럴지라도 이는 육체의 체험이 아니라 단지 혼의 체험이다.

혼의 연결은 육체의 연결과 전적으로 다른 연결이고, 혼의 조화는 이 전의 성장 단계에서 인간으로 함께 살았던 것이 아니고, 전혀 다른 이유를 가지고 있다는 것을 깨달아야 한다. 이 전에 육신을 입은 사람들이 다시 만나게 된다는 이런 인식이 올바르다면, 이런 혼들이 조화롭게 느끼는 느낌은 전혀 다른 이유에 기인한 것이다. 그러므로 그런 설명은 항상 잘못된 결론에 도달할 것이다.

그럴지라도 모든 혼들은 비록 모든 혼들이 개인으로 머물지라도 언젠가 자신의 반려자를 찾게 될 것이다. 그러나 그러면 혼은 이미 이 땅과는 다른 성장단계에 도달한 것이고, 혼은 또한 깊은 지식에 도달하게 되어 그들이 이 땅에서 이해할 수 없었던 것을 영적으로 볼 수 있게 된다. 서로를 보완하는 혼들의 연합은 말할 수 없게 축복된 일이고 또한 혼에게 일할 수 있는 증가된 힘을 부여하고, 이로써 영의 나라에서 그들의 과제를 성취하고, 혼들은 하나님과 연합된 가운데 끝이 없는 최고의 축복을 찾기 위해 항상 더욱 더 하나님과 연합이 되려고 추구하게 된다.

아멘

Opheldering over gevoelens van verwantschap Zielenpartikels

Tussen mensen bestaan er vaak verborgen betrekkingen waarvoor u zelf geen verklaring kunt vinden en waaraan de samenstelling van de ziel ten grondslag ligt. Want de zielen kunnen door de aard van hun samenstelling geheel soortgelijke zielen ontmoeten, en deze gelijksoortigheid laat een gevoel van verwantschap in de mens bovenkomen, dat hij echter met zijn verstand niet kan verklaren. En daarom kunnen zulke opwellingen van het gevoel ook nooit wetenschappelijk uitgevorst worden, maar zijn het alleen geestelijke gevoelens die tot uitdrukking komen en waarvan de oorzaak ook alleen maar geestelijk duidelijk kan worden gemaakt.

In iedere ziel is wel de hele schepping begrepen, maar zoals ook de schepping in haarzelf de meest verschillende werken laat zien, zoals ook de dierenwereld blijk geeft van een onvoorstelbare veelvormigheid, zo zijn ook de mensenzielen, ieder op haar eigen wijze, verschillend, omdat de samenstelling van iedere ziel een andere is, wat ook de verschillen tussen de mensen begrijpelijk maakt, die ondanks uiterlijk ongeveer dezelfde vorm, naar hun karakter en gevoel van elkaar afwijken en aan deze verschillen juist ook te herkennen zijn. Maar er kunnen ook zodanige zielen elkaar tegenkomen tijdens hun leven op aarde die een duidelijke overeenkomst te zien zouden kunnen geven wanneer de mens geestelijk zou kunnen waarnemen, want de vorm en de aard van de ziel is alleen met geestelijke ogen waarneembaar. Maar de zielen zelf worden hun verwantschap gewaar en voelen zich daarom buitengewoon tot elkaar aangetrokken, wat echter niet verwisseld mag worden met zuiver lichamelijke aandrang naar een verbintenis.

De psychische saamhorigheid is herkenbaar aan duidelijke overeenstemming in het denken en gevoelen van de mensen, in harmonie op geestelijk gebied en hetzelfde streven, in een gevoel van verbondenheid met elkaar die lichamelijk niet tot uitdrukking hoeft te worden gebracht.

Deze zielen zijn op elkaar afgestemd, ze bestrijden elkaar niet en zijn steeds bereid elkaar te helpen, ze bespeuren hun gelijkheid en zijn geneigd te geloven een gemeenschappelijk eerder leven geleid te hebben, en toch zijn het slechts zielenpartikeltjes die in dezelfde verhouding zijn samengevoegd, die tot deze harmonie leiden en hoeven niet beslist verbonden te zijn geweest.

Doch eens hoorden ze tot dezelfde kring van gevallen engelen en zijn dezelfde weg van ontwikkeling gegaan, die ook dezelfde tijdsduur heeft omvat, om welke reden het streven om bij elkaar te zijn te verklaren is. Want eenzelfde ontwikkelingsgang vormt ook de zielen hetzelfde, en komen nu zulke zielen elkaar tegen tijdens hun leven op aarde waarin ook het ik-bewustzijn ontwikkeld is, dan komen ook de eerste tekenen van een herinnering aan vroeger in hen op, echter zo zwak dat ze slechts vaag een bepaald verband vermoeden dat ze echter voor zichzelf vaak verkeerd verklaren.

In het aardse leven is de ziel de herinnering aan vroeger van haar eerdere stadia afgenomen, toch zijn er voor haar gevoelens gebleven. Dezelfde zielensubstanties herkennen elkaar omdat ze zich in dezelfde verhouding hebben geïntegreerd in het geheel, en dit herkennen kan de mensen dan bewust worden en nu het verwantschapsgevoel wekken. De ziel van de mens is zo wonderbaarlijk kunstig samengevoegd en er kunnen in haar, zoals op een kostbaar instrument, ontelbare tonen weerklinken.

Een harmonische samenklank nu klinkt als één toon en is al een genot vooraf van de band van gelijkgestemde zielen in het hiernamaals, waar het voortdurende aaneensluiten met het gelijke geestelijke tot de gelukzaligheid in het geestelijke rijk hoort, dat dus al op aarde kan beginnen, echter alleen maar een ervaring is van de zielen, maar niet van het lichaam.

Let er echter wel op dat de banden tussen zielen van een geheel andere aard zijn dan de lichamelijke betrekkingen, dat de harmonie van de zielen een totaal andere grondslag heeft en niet op een samenleven als mens tijdens een vroegere ontwikkeling is terug te voeren, want zelfs als deze aanname juist zou zijn, dat zielen uit een vroegere belichaming weer samen komen, hebben de gevoelens van een harmonie van de zielen een totaal andere grond en bovenstaande uitleg zou steeds een verkeerde conclusie zijn.

Toch zal eens iedere ziel haar partner vinden, maar steeds dan als vervollediging van haar "ik", ofschoon iedere ziel apart de individualiteit behoudt. Maar dan heeft de ziel al een andere trap van ontwikkeling bereikt dan op aarde en dan zal ze ook zo ver in het weten zijn binnengegaan dat ze elke samenhang kan herkennen en dat ze geestelijk kan zien wat haar op aarde niet begrijpelijk gemaakt zou kunnen worden. En de vereniging van zielen die elkaar aanvullen is onbeschrijflijk gelukkig stemmend en geeft de zielen ook meer kracht om te arbeiden en dus om hun taak te vervullen in het geestelijke rijk, en steeds meer en meer streven de zielen naar de aaneensluiting met GOD en vinden nu in deze vereniging de hoogste gelukzaligheid die nooit zal eindigen.

Amen