• Back

계속되는 삶을 믿는 믿음. 이 땅의 삶에 의한 저세상의 결과.

혼의 구원을 돌보는 일은 진지하게 받아들이지 않고 있다. 혼의 구원을 모든 것보다 앞세워야 한다. 왜냐하면 혼의 구원이 인간의 삶의 유일한 목적이기 때문이다. 그러나 인간에게 혼을 구원하도록 강요할 수 없다. 사람은 항상 또 다시 이 땅의 삶을 마친 후 이 땅에서 행한 일에 대한 결과를 스스로 감당해야만 한다는 것을 계속해서 소개받을 수 있다. 그가 이 땅에서 혼을 돌보지 않는다면, 그는 이 땅에서 가장 가난하고, 고통스러운 삶보다 몇 배나 더 빈약하고 고통스러운 삶을 살아야만 한다.

인간은 단지 현재에만 살고 있고, 이 현재가 육체의 죽음으로 끝난다고 믿는다. 그러므로 그는 미래를 위해 준비하지 않는다. 그러나 그는 미래 때문에 이 땅에 존재한다. 죽음 후에 계속 산다는 믿음을 그가 강제로 갖게 할 수 없다. 그러므로 그의 믿음의 자유를 훼손하지 않기 위해, 저세상의 명백한 증거를 그에게 제시할 수 없다.

그러나 사람이 단지 진리 안에 서기 원하는 선한 의지를 가지고 있다면, 영의 세계는 그에게 눈에 띄게 해줄 것이다. 왜냐하면 그는 가장 작은 징조에 주의를 기울일 것이고, 저 세상를 향한 믿음이 그 안에서 살아날 것이기 때문이다. 그러나 대부분의 경우 사람들은 "사후"에 대해 아는 일에 가치를 두지 않는다. 그는 이 땅에서 살고, 항상 육체의 죽음 후에 대해 더 이상 아무것도 알지 못하고, 느끼지 못한다는 가정 하에, 이런 확신으로 만족을 한다.

그는 진정한 생명인, 영 때문에 겉형체를 떠났기 때문에, 단지 겉 형체의 생명이 사라진 것이라고 생각하지 않는다. 그는 영은 죽을 수 없고, 소멸되지 않는다는 것을 생각하지 않고, 영이 단지 실제 고향으로 들어가기 위해 겉형체를 이 땅에 남겨둔다는 것을 생각하지 않는다. 그는 자신이 이 땅에서 영의 나라를 만들어 간다는 것을 생각하지 않고, 영의 나라가 그의 이 땅의 삶에 해당한다는 것을 생각하지 않는다. 그는 영의 나라가 인간의 혼에게 빛이 없고, 친절하지 않고, 짓누르는 환경이 되거나 또는 빛나고 행복한 환경이 될 수 있다는 것을 생각하지 않는다. 그는 자신이 사용하지 않은 이 땅의 삶을 고통스럽게 후회하게 된다는 것을 생각하지 않는다. 왜냐하면 그가 이런 지식이 그에게 전달되지 않았을 것이라고, 절대로 말할 수 없기 때문이다.

모든 사람이 그에 대한 가르침을 받게 될 것이다. 그러나 모든 사람이 이런 가르침을 받아들이지는 않는다. 왜냐면 그에게 의지가 없고, 그러나 의지에 강요를 할 수 없기 때문이다. 그들은 그들의 몸 만을 생각하고, 그들의 관점은 몸의 안락을 생각하고, 반면에 혼에는 주의를 기울이지 않는다. 인류의 위험은 크고, 이로써 육체의 위험도 아주 커져서, 인간이 자기 자신의 내면으로 들어가, 이 땅의 모든 것의 유한함과 육체의 유한함을 눈 앞에 체험하게 되고, 이로써 인간이 무한함 앞에 질문을 하는 가운데 머물게 되고, 그는 이제 다른 생각으로 인도받을 수 있게 된다.

아멘

VJEROVANJE U NASTAVAK ŽIVOTA.... POSLJEDICE ZEMALJSKOG ŽIVOTA U ONOSTRANOM....

Zabrinutost za spasenje duše se ne uzima ozbiljno a ipak to bi trebala biti najvažnija stvar, jer ovo je ljudskom biću jedina svrha u životu. Unatoč tome, ljudsko biće ne može biti prisiljeno to činiti, njemu jedino uvijek može iznova biti prikazano da će morati prihvatiti posljedice njegove aktivnosti na Zemlji nakon njegovog zemaljskog života, da će on, ako zanemari njegovu dušu, morati otrpjeti daleko više siromašno i agonije puno postojanje nego što to najosiromašeniji i najtegobnije bolan zemaljski život može biti. Ljudsko biće jedino živi za sadašnjost, i on vjeruje da će ova sadašnjost dokončati sa njegovom fizičkom smrću. I prema tome se on neće potruditi priskrbiti išta za budućnost. A ipak on je jedino na Zemlji radi ove budućnosti....

Vjerovanje u nastavak života nakon smrti mu ne može biti nametnuto, posljedično tome ne može mu se ponuditi nikakav očigledan dokaz iz onostranog tako da se ne bi ograničila njegova sloboda volje (Luka 16:19-31, naglasak na 27-31!). Ali ako bi ljudsko biće samo imalo dobru volju (upo)znati Istinu, duhovni svijet bi mu sebe učinio perceptibilnim, onda bi on obratio pažnju i na najmanji znak, i vjerovanje u onostrano bi u njemu oživjelo. Ali ljudsko biće općenito nije ni najmanje zainteresirano za išta u svezi ‘poslije’. On živi na Zemlji i zadovoljan je sa ovom izvjesnošću, uvijek pod uvjetom da on neće znati ili osjećati ništa više nakon njegove fizičke smrti. I on ne uzima u obzir da je jedino izvanjska forma postala beživotna, budući je duh.... istinski život.... izašao iz nje. On podbacuje uzeti u obzir da je nesposoban umrijeti, da je besmrtan, da jedino ostavlja njegov izvanjski pokrov iza sebe na Zemlji kako bi ušao u njegov istinski dom. I on podbacuje uzeti u obzir da na Zemlji oblikuje duhovno kraljevstvo za sebe, ili.... da će se ono podudarati sa njegovim zemaljskim životom.... da ono (znači kraljevstvo koje priprema za sebe u onostranom) može biti mračno, neprijateljsko i depresivno ili blistavo sjajno i radosno okruženje za dušu ljudskog bića. On ne uzima u obzir da će se prisjetiti njegovog neiskorištenog zemaljskog života sa nepodnošljivim žaljenjem.... budući on neće nikada biti sposoban reći da mu znanje o njemu nije bilo komunicirano.

Svaka osoba će primiti poduke u svezi ovoga, ipak neće svatko prihvatiti ove poduke budući je on nevoljan, a njegova volja ne može biti prisiljena. Onda će oni jedino biti naklonjeni njihovom tijelu, oni će jedino obraćati pažnju na njegovo blagostanje, dok će duša ostati zanemarena. Nevolja čovječanstva je golema, i posljedično tome fizička nedaća mora također biti opsežna, tako da će se ljudsko biće zagledati unutar sebe i postati svjestan nevažnosti svih zemaljskih stvari i također njegovog tijela, tako da će on onda naposlijetku odaslati njegova pitanja u beskonačnost i kao rezultat biti vođen u drugačije razmišljanje.

AMEN