• Indietro

Venerdì Santo

Voi avete trovato la Redenzione dal peccato e dalla morte attraverso il Mio soffrire e morire sulla Croce. Ho portato per voi come Uomo il Sacrificio, ho dato la Mia Vita sotto terribili supplizi, per estinguere la vostra colpa di peccato, per aprirvi nuovamente il Regno di Luce, che vi era chiuso a causa della vostra caduta nel peccato. E l’Amore in Me ha portato questo Sacrificio, perché soltanto Questo era in grado di compiere una tale Opera di Misericordia, perché l’Amore è la Forza, perché l’Amore E’ Dio Stesso dall’Eternità. Ciò che l’Uomo Gesù ha sofferto, non lo potrete mai commisurare voi uomini, benché Io Stesso Ero in Lui, al corpo umano non rimanevano risparmiati le sofferenze ed il dolore, perché Egli voleva espiare la grande colpa per via della Giustizia. Il peccato della caduta di una volta da Me era così incommensurabilmente grande, che gli esseri stessi non avrebbero mai potuto espirarla ed anche se fossero passati delle Eternità, perché gli esseri erano colmi di Luce quando si sono ribellati contro di Me. E l’Uomo Gesù sapeva di questa grande colpa grazie al Suo ultragrande Amore, Egli sapeva che questo peccato richiedeva una incommensurabile espiazione, affinché alla Giustizia venisse data soddisfazione. Ed ho offerto Me Stesso in Sacrificio, ho accettato questo Sacrificio perché l’ha portato l’Amore, oppure: Io Stesso l’ho portato, Che Sono l’Eterno Amore. Ho preso dimora nell’Uomo Gesù, l’ho colmato con il Mio Spirito, con il Mio Amore che è Forza, e così l’Uomo Gesù aveva anche la Forza per quest’Opera di Redenzione, che era unito con incommensurabili sofferenze e supplizi, che corrispondevano alla grandezza della colpa, perché Egli voleva estinguere questa colpa di peccato, Egli voleva prestare l’Espiazione per via della Giustizia. Egli sapeva anche in quale miseria si trovava l’umanità se non le veniva portato nessun’Aiuto, e la Sua Anima Si era offerta a Me in Sacrificio, la Sua Anima era rimasta con Me, quando i Suoi fratelli precipitavano nell’abisso, e la Sua Anima Si offriva per salvare costoro, perché loro stessi non potevano più elevarsi in Alto e perché a loro era anche sbarrata la via di ritorno nella Casa del Padre, finché la loro grande colpa di peccato non era estinta. L’Anima di Gesù sapeva tutto. Avevo inviato Mio Figlio sulla Terra, ho accettato la Sua Offerta, di prestarMi l’Espiazione per i suoi fratelli caduti. Ed Io sapevo della misura delle sofferenze che l’attendeva. Ma il Suo Amore Lo spingeva, il Suo Amore era per Me ed i fratelli caduti, che Egli Mi voleva riportare indietro. Egli discese giù sulla Terra e percorse la via come Uomo, ha accolto Me totalmente in Sé; l’Amore che lo colmava sempre di Mio, Io Stesso, Lo determinava ora a tutto ciò che faceva, perché questo Amore era soltanto per l’umanità schiavizzata che voleva salvare dalle catene del Mio avversario. E così percorse la via verso la Croce, la via delle sofferenze e dell’Amore. Finché era venuto il tempo, in cui offriva la Sua vita per i Suoi prossimi, finché era venuto il Giorno, dove sotto terribili dolori e tormenti soffriva la morte sulla Croce, dove Egli Stesso Si era sacrificato sulla Croce, per estinguere la grande colpa di peccato, che gravava sull’umanità. Egli ha sofferto indicibilmente, i Suoi aguzzini gli hanno inflitti indicibili dolori, che s’infuriavano su di Lui come inviati del Mio avversario. Erano delle sofferenze che nessun uomo avrebbe potuto sopportare, se non Lo avesse sostenuto la Forza d’Amore, se l’Amore Stesso non Lo avesse colmato e Gli dava la Forza di perseverare fino alla Sua morte. E questo Atto d’Amore liberava l’umanità dall’eterna morte. Era stata data soddisfazione alla Giustizia di Dio, il Mio Amore aveva prestato l’Espiazione e gli uomini che riconoscono l’Opera di Redenzione di Gesù e vogliono parteciparvi, sono liberi dalla loro colpa. Io Stesso Mi Sono impietosito degli uomini, Io Stesso ho compiuto nell’Uomo Gesù l’Opera di Redenzione, ho scelto per Me una forma umana che ha preso su di sé una sofferenza sovrumana, affinché all’umanità venisse rivelata la Mia Opera di Redenzione, affinché riconoscesse la grandezza della sua colpa e che portava ora lei stessa la sua colpa a Colui, il Quale era morto per lei sulla Croce. E dato che Io Stesso Ero in quest’Uomo Gesù, ora gli uomini vengono a Me con la loro colpa e Mi chiedono il Perdono. Mi riconoscono, come una volta Mi hanno negato il riconoscimento, e riconoscono e confessano così la loro colpa. Ed Io accetto ognuno che porta la sua colpa sotto la Croce, e per ognuno ora è anche libera la via verso di Me, per ognuno è libera la via nella Casa Paterna, perché Gesù Cristo ha aperto le Porte che erano state chiuse dalla caduta nel peccato.

Amen

Goede Vrijdag

Door Mijn lijden en sterven aan het kruis vond u verlossing van zonde en dood. IK bood als mens voor u het offer aan, IK gaf Mijn leven onder ontzettende pijnen om uw zondenschuld te delgen, om voor u het lichtrijk weer te openen dat voor u was gesloten door uw zondeval. En dit offer bracht de Liefde in MIJ, want alleen Deze was in staat zo'n werk van barmhartigheid te volbrengen, omdat de liefde de kracht is, omdat de LIEFDE GOD Zelf is van eeuwigheid.

Wat de mens JEZUS heeft geleden, zult u, mensen nooit kunnen beseffen, want ofschoon IK Zelf in Hem was, bleven het menselijk lichaam het lijden en de smarten niet bespaard, omdat HIJ de grote schuld wilde wegnemen terwille van de Gerechtigheid. De zonde van de vroegere afval van MIJ was zo onmetelijk groot dat de wezens ze zelf niet zouden hebben kunnen tenietdoen, al zouden er eeuwigheden voorbij gaan. Want de wezens waren vol van licht toen zij tegen MIJ in opstand kwamen.

En de mens JEZUS was door Zijn overgrote Liefde op de hoogte van deze schuld, Hij wist dat deze zonde een onmetelijke boete eiste, opdat aan de Gerechtigheid genoegdoening werd gegeven. En Hij bood Zich Zelf aan MIJ als offer aan, en IK nam dit offer aan, omdat de Liefde het bracht, of wel: IK Zelf volbracht het, DIE de eeuwige LIEFDE ben. IK nam Mijn intrek in de mens JEZUS, IK vervulde HEM met Mijn GEEST, met Mijn Liefde die Kracht is en dus bracht de mens JEZUS ook de Kracht op voor dit werk van Verlossing, dat met onmetelijk lijden en kwellingen was verbonden die beantwoordden aan de grote schuld. Want Hij wilde deze zondenschuld teniet doen, Hij wilde boete doen terwille van de Gerechtigheid. Hij wist ook in welke nood de mensheid zich bevond wanneer hun geen hulp werd gebracht en Zijn ZIEL had Zich aan MIJ als offer aangeboden. Zijn ZIEL was bij MIJ gebleven toen Zijn broeders in de diepte stortten en Zijn ZIEL bood Zich aan om hen te redden, omdat zij zelf niet meer konden opstijgen ten hogen en omdat hun ook de weg die terugleidt naar het vaderhuis versperd was, zolang hun grote zondenschuld niet gedelgd was.

De ZIEL van JEZUS wist dit alles. IK had Mijn ZOON naar de aarde gezonden. IK had Zijn aanbod aangenomen MIJ genoegdoening te willen geven voor Zijn gevallen broeders. En Hij was op de hoogte van de mate van lijden die HEM wachtte. Maar Zijn Liefde dreef HEM aan, Zijn Liefde gold MIJ en de gevallen broeders, die HIJ MIJ weer terug wilde brengen. Hij daalde af naar de aarde en HIJ ging de weg als mens, HIJ nam MIJ volkomen in Zich op, de LIEFDE DIE HEM steeds meer vervulde - IK Zelf - bewoog HEM nu tot alles wat HIJ deed, want deze Liefde was enkel bedoeld voor de geknechte mensheid, die HIJ wilde verlossen uit de boeien van Mijn tegenstander. En zo ging HIJ de weg van het kruis, de weg van het lijden en de Liefde. Tot de tijd gekomen was, dat HIJ Zijn leven offerde voor Zijn medemensen, tot de dag gekomen was, waarop HIJ onder ontzettende smarten en kwellingen de dood aan het kruis onderging, waarop HIJ Zich Zelf had opgeofferd aan het kruis om de grote zondenschuld teniet te doen die op de mensheid drukte.

Hij heeft onuitsprekelijk geleden, onnoemelijke pijnen brachten Zijn tegenstanders HEM toe, die zich als afgezanten van Mijn tegenstander op HEM uitleefden. het waren smarten die geen mens zou hebben kunnen verdragen, wanneer de Kracht van de Liefde HEM niet zou hebben vervuld, wanneer de LIEFDE Zelf HEM niet zou hebben vervuld en HEM de kracht gaf vol te houden tot aan Zijn dood.

En deze Liefdedaad verloste de mensheid van de eeuwige dood. GOD's Gerechtigheid was voldoening gegeven, Mijn LIEFDE had de genoegdoening verricht en de mensen die het Verlossingswerk van JEZUS erkennen en er in willen delen, waren vrij van hun schuld. IK Zelf heb ME over de mensen ontfermd, IK Zelf heb in de mens JEZUS het Verlossingswerk volbracht, IK heb ME een menselijke vorm uitgekozen die bovenmenselijk leed op zich nam, opdat de mensheid Mijn werk van erbarming duidelijk werd, opdat ze de grootte van haar schuld inzag en nu vanzelf haar schuld naar Hem toe draagt, DIE voor haar aan het kruis is gestorven.

En daar IK Zelf dus in deze mens JEZUS was, komen de mensen nu met hun schuld naar MIJ en vragen MIJ om vergeving. Ze erkennen MIJ, zoals ze eens weigerden MIJ te erkennen en ze zien daardoor hun schuld in en zij bekennen hem ook. En IK neem ieder aan die zijn schuld tot onder het kruis draagt en voor ieder is nu ook de weg vrij naar MIJ, voor ieder is de weg vrij naar het Vaderhuis, want JEZUS CHRISTUS heeft de poorten geopend die door de zondeval gesloten waren.

Amen