• Indietro

Le forze della natura inesplorate – Il loro agire elementare

Gli uomini possono ben rendersi utili le forze della natura; le possono valutare e rendere servibili per i loro piani; possono di nuovo far sorgere delle cose con le forze della natura, ma non sono in grado di esplorarle definitivamente. A loro rimane nascosto, in quale rapporto reciproco stanno queste forze e che cosa sono in fondo in fondo. E non potranno mai avere chiarimento su ciò, perché questo sapere significa un penetrare in un campo spirituale, in cui non si può entrare per motivi di pura ricerca, perché il motivo Ur (primordiale) di ogni forza della natura è da ricercarsi nello spirituale e perciò non è spiegabile a meno che non si intraprenda la via spirituale, o non esista la fede nell’agire spirituale in genere. Una spiegazione secondo la Verità tocca inevitabilmente la sfera spirituale, la sfera, che gli uomini non vogliono quasi mai ammettere. E perciò possono esplorare le forze della natura soltanto in quanto sono spiegabili ed esplorabili in modo terreno. Gli uomini possono giungere a tali risultati scientificamente soltanto quando si possono dimostrare, cioè possono bensì constatare gli effetti attraverso le loro esperienze, ma mai la causa. Si avvicinano generalmente soltanto a ciò che si manifesta in modo terreno e possono osservare questo nei particolari ed ora anche dimostrare scientificamente ed edificarci su e rendersi relativamente utili queste forze. Ma da dove provengano, che cosa sono in sostanza e quale scopo abbiano, per gli uomini è ancora un enigma irrisolvibile e lo rimarrà finché non viene percorsa la via spirituale. E perciò non saranno nemmeno in grado di esplorare gli elementi della natura quando s’infuriano in modo straordinario, dato che non conoscono la loro origine, così per loro è sconosciuto il tempo ed il modo dell’eruzione. Loro ne deducono bensì l’influenza del sole e motivano con ciò le forze della natura per loro inspiegabili. Il loro sapere è un’opera frammentata e dimostra proprio in questo campo grandi lacune. Sono progrediti nella loro ricerca fino al punto da poter calcolare l’effetto delle forze della natura e constatarli numericamente, ma non saranno mai in grado di sondare la causa e perciò saranno sempre di nuovo sorpresi e non possono indicare in anticipo se e quando queste forze diventano attive. Ma non potranno nemmeno escludere gli elementi della natura, non potranno né ostacolarli né saranno in grado di stabilirli nel tempo, perché si manifestano in modo elementare, in forza e veemenza incerta, come non può essere determinato il tempo né il modo, quando le forze della natura giungono all’eruzione. Invece degli uomini che sono di spirito risvegliato, possono riconoscere in previsione sia il tempo che anche il luogo senza nessuna ricerca scientifica, ma soltanto quando un’indicazione di tempo e luogo è vantaggiosa per lo sviluppo degli uomini, che però non è quasi mai il caso, per cui Dio preclude agli uomini il sapere su questo, finché sarà venuta l’ora, in cui Egli Stesso Si fa riconoscere attraverso le potenze della natura, perché la conoscenza di tempo e luogo avrebbe per conseguenza soltanto un inimmaginabile caos tra gli uomini, una paura ed un panico, che non contribuirebbero quasi per nulla allo sviluppo in Alto delle anime. Dio dà soltanto all’incirca una conoscenza agli uomini, per indicare loro l’infuriare elementare delle forze e di stimolarli ad una giusta predisposizione d’animo verso di Lui. Gli uomini tramite i quali Dio guida il sapere sulla Terra, sono maturati spiritualmente già fino al punto, che conoscono l’origine di tutte le forze nel Regno spirituale, e perciò possono accogliere la Comunicazione nella giusta fede ed anche diffondere nella giusta fede, cosa che però il ricercatore intellettuale non riconosce, perché come ricercatore gli è ignota l’origine e non ammette delle spiegazioni spirituali. Ma ciononostante le Comunicazioni sulle previsioni corrisponderanno alla Verità, perché si dimostrano attraverso l’avverarsi di ciò che è stato ricevuto spiritualmente, mentre i ricercatori intellettuali saranno sorpresi, perché non avevano nessun motivo di partenza che lasciasse dedurre un’eruzione delle potenze della natura. Perché questo rimane loro nascosto, perché la Volontà divina dà chiarificazione soltanto a coloro, che cercano un collegamento spirituale con gli esseri che possono dare chiarificazione su tutto e perché la conoscenza di ciò che è altrimenti nascosto agli uomini, può essere conquistato solamente nel Regno spirituale.

Amen

Ondoorgronde natuurkrachten - De wezenlijke werking ervan

Wel kunnen de mensen zich de krachten der natuur ten nutte maken - ze kunnen er gebruik van maken en ze voor hun plannen dienstbaar maken, ze kunnen weer dingen laten ontstaan met behulp van deze natuurkrachten - maar ze zijn niet in staat ze totaal te doorgronden. Er blijft voor hen verborgen in welke samenhang deze krachten met elkaar staan en wat ze nader beschouwd eigenlijk zijn. En nooit zullen ze daar uitsluitsel over kunnen verkrijgen, omdat dit weten een binnendringen in geestelijk gebied betekent, dat puur door middel van wetenschappelijk onderzoek niet kan worden betreden. Want de diepste grond van elke natuurkracht moet in het geestelijke worden gezocht en is daarom niet te verklaren, zolang noch de geestelijke weg wordt begaan, noch het geloof in geestelijk werkzaam zijn absoluut aanwezig is.

Een opheldering naar waarheid roert onvermijdelijk de geestelijke sfeer aan. De sfeer, welke de mensen meestal niet willen laten gelden. En dus zullen ze slechts in zoverre de krachten der natuur kunnen doorgronden, als die zich aards laten verklaren en beredeneren.

De mensen kunnen dus wetenschappelijk alleen maar tot zulke resultaten komen, die zich laten bewijzen. Dat wil zeggen ze kunnen wel de uitwerking vaststellen door hun ervaringen, maar nooit de oorzaak. Ze worden in zekere zin alleen beter vertrouwd met wat zich aards uit. En ze kunnen dit tot in detail waarnemen en dus nu ook door middel van onderzoek bewijzen en zich daar nu op baseren. En daaraan beantwoordend kunnen ze deze krachten voor zich bruikbaar maken. Maar vanwaar ze komen, wat ze eigenlijk zijn en welk doel ze hebben, is voor de mensen nog een onopgelost raadsel en dat zal het ook blijven, zolang niet de geestelijke weg wordt begaan.

En ze zullen ook niet in staat zijn de elementen der natuur te onderzoeken, als deze zich buitengewoon uitleven. Want daar ze niet op de hoogte zijn van hun oorsprong, is tijd en aard van hun uitbarsting voor hen onbekend. Ze komen tot de conclusie, dat het de invloed is van de zon. En daarop baseren ze de voor hen onverklaarbare natuurkrachten. Hun weten is fragmentarisch en vertoont op dit gebied grote gaten. Ze zijn weliswaar door middel van onderzoek gevorderd in zoverre, dat ze de uitwerking van de natuurkrachten kunnen berekenen en aan de hand van cijfermateriaal vaststellen, doch ze zullen nooit in staat zijn de oorzaak te doorgronden. En daarom zullen ze steeds weer verrast zijn en niet van te voren kunnen aangeven, of en wanneer deze krachten werkzaam worden. Maar ze zullen de natuurelementen ook niet kunnen uitschakelen. Ze zullen niet in staat zijn ze te remmen of tijdelijk te richten. Want de krachten hebben een essentiële uitwerking, onbepaald in sterkte en heftigheid, zoals ook de tijd en aard niet kan worden bepaald van het tot uitbarsting komen van de natuurkrachten.

Daarentegen kunnen mensen wier geest is gewekt, zonder enige wetenschappelijke onderzoeking vooruitziend zowel tijd als plaats doorgronden. Maar alleen wanneer een opgave van tijd en plaats gunstig is voor de ontwikkeling van de mensen, wat echter meestal niet het geval is, om welke reden God de mensen daarover ook het weten onthoudt, tot het ogenblik is gekomen, waarop Hij Zelf Zich door de natuurkrachten bekend maakt. Want het weten van tijd en plaats zou een onvoorstelbare chaos onder de mensen tot gevolg hebben. Een angst en paniek, die er nauwelijks toe zou bijdragen, de positieve ontwikkeling van hun zielen te bevorderen.

Alleen brengt God de mensen bij benadering op de hoogte, om ze te wijzen op het hevige woeden van de krachten en om hen tot een juiste instelling tegenover Hem te bewegen. De mensen, door wie God het weten naar de aarde stuurt, zijn echter al zover geestelijk rijp, dat ze op de hoogte zijn van de oorsprong van alle krachten in het geestelijke rijk. En daarom kunnen ze de bekendmakingen vanuit een waar geloof in ontvangst nemen en ook vanuit een juist geloof verbreiden, wat de onderzoekende verstandsmens echter niet erkent, omdat hem als onderzoeker de oorsprong onbekend is en hij geestelijke verklaringen niet laat gelden.

En toch zullen de bekendmakingen van hen, die vooruitzien, overeenstemmen met de waarheid, wat zal worden bewezen door het tot werkelijkheid worden van datgene, wat geestelijk werd ontvangen, terwijl zij, die onderzoeken door middel van hun verstand, verrast zullen zijn, omdat ze helemaal geen aanknopingspunten hadden, waaruit ze een uitbarsting van de natuurkrachten konden afleiden. Want dit blijft voor hen verborgen, omdat de goddelijke Wil alleen diegenen opheldering verschaft, die geestelijke verbinding zoeken met de wezens, die over alles uitsluitsel kunnen geven en omdat het weten ervan, wat anders voor de mens verborgen is, alleen in het geestelijke rijk kan worden verkregen.

Amen