• Indietro

La Parola di Dio, Cibo del Cielo - Il rifiuto degli uomini

Gli uomini passano indifferenti a ciò che è la Cosa più preziosa che viene loro offerta. Non percepiscono il Respiro di Dio che li sfiora, non sentono nulla della Sua Forza e quindi non badano nemmeno a ciò che il Suo Amore offre loro. Non sentono né fame né sete per il Nutrimento spirituale e perciò non desiderano nemmeno il Cibo del Cielo. L’Amore divino propone loro sempre di nuovo la Sua Parola, perché ne hanno assolutamente bisogno, perché chi non conosce la Parola di Dio, chi non l’ascolta, non sà nulla dell’Amore di Dio, della Sua Volontà e delle Sue Promesse e cammina totalmente ignaro. Perciò Dio propone sempre di nuovo la Sua Parola agli uomini, perché vuole che imparino a riconoscerLo. Il Suo Amore Si sforza sempre di nuovo per gli uomini, perché sono figli Suoi che sono in grande miseria, se non Lo riconoscono e non Lo amano. Egli vorrebbe loro trasmettere il Suo Amore e lo può soltanto, quando sono attivi nell’amore. Egli vorrebbe insegnare loro l’amore, ma non accettano degli Insegnamenti. Vorrebbe risvegliare il loro spirito, vorrebbe indicare loro l’Eternità, vorrebbe presentare loro la loro empietà ed indicare l’Opera di Redenzione, la Sua morte sulla Croce. Vorrebbe annunciare loro il senso e lo scopo della vita terrena e perciò gli uomini hanno bisogno della Sua Parola che devono sentire, accettare ed eseguire. Ma l’umanità la respinge. A loro viene offerta la Cosa più preziosa, ma non viene riconosciuto come Dono divino. Gli uomini lo lasciano scivolare via dal loro orecchio, vi passano oltre sorridendo, quando viene menzionato. E quindi non può diventare efficace su loro, non possono provare la Forza che defluisce dalla pura Parola di Dio su quegli uomini che la desiderano nostalgici ed affamati. E l’apporto di questa diventa sempre più urgente, se l’assenza di Forza fra l’umanità non deve ancora aumentare. E perciò Dio Si manifesta ora in modo così evidente, affinché gli uomini che ne ricevono conoscenza, facciano attenzione. Aumenteranno Segni e Miracoli, perché Dio Si vuole annunciare agli uomini, perché non Lo riconoscono più. Egli Si avvicina a loro nell’Amore e vuole risvegliare l’amore, vuole rendere gli uomini sapienti e perciò lascia divampare una lucetta che splende così chiaramente, perché diffonde un chiaro bagliore. Ogni uomo è libero di servirsi di questa Luce. Ma chi l’evita, chi evita il suo Raggio di Luce, deve continuare a camminare per la sua via nell’oscurità, perché respinge da sé l’Amore divino che lo vuole aiutare nella sua miseria, perché Dio offre bensì ad ognuno il Suo Amore, ma questo rimane inefficace, se l’uomo si ribella e non bada all’Amore di Dio. La sua miseria spirituale non può essere sospesa e continua a languire nella buia notte spirituale.

Amen

Het woord van God is het voedsel uit de hemel – De mensen wijzen het af

De mensen gaan achteloos voorbij aan het waardevolste, wat hun geboden wordt. Ze voelen niets van de adem van God, die hen lichtjes aanraakt. Ze merken niets van Zijn kracht en zodoende schenken ze ook geen aandacht aan dat, wat Zijn liefde hen aanbiedt. Ze voelen noch honger, noch dorst naar geestelijk voedsel en daarom verlangen ze niet naar het voedsel uit de hemel. En de goddelijke liefde biedt hun steeds weer Zijn woord aan, omdat ze het zo bitterhard nodig hebben.

Want wie het woord van God niet kent, wie het niet hoort, die weet niets van de liefde van God, van Zijn wil en van Zijn beloftes en hij gaat volledig onwetend voort. Daarom brengt God steeds weer Zijn woord dichter bij de mensen, omdat Hij wil, dat ze Hem leren kennen. En steeds weer spant Zijn liefde zich in voor de mensen, want het zijn Zijn kinderen, die in grote nood geraken, als ze Hem niet kennen en liefhebben.

Hij zou hun graag Zijn liefde geven en kan dit pas, als ze zelf in liefde werkzaam zijn. Hij zou hun graag de liefde onderwijzen, maar ze accepteren geen onderwijs. Hij zou graag hun geest tot leven wekken. Hij zou hen graag attent willen maken op de eeuwigheid. Hij zou hun graag hun zondigheid bekendmaken en hen wijzen op het verlossingswerk. Op Zijn dood aan het kruis. Hij zou hun graag de zin en het doel van het aardse leven bekendmaken en daarom hebben de mensen Zijn woord nodig, dat ze moeten horen, accepteren en na moeten leven.

Maar de mensheid wijst het af. Haar wordt het waardevolste aangeboden, maar het wordt niet herkend als goddelijk geschenk. Achteloos laten de mensen het aan hun oor voorbijglijden. Glimlachend negeren ze dit geschenk, als hun hierover melding gedaan wordt. En zodoende kan het niet actief in hen worden. Ze kunnen niet de kracht testen, die uit het zuivere woord van God stroomt naar deze mensen, die hier smachtend en hongerend naar verlangen.

En de schenking hiervan wordt steeds urgenter, als de krachteloosheid onder de mensheid niet voortdurend toe mag nemen. En daarom uit God Zich nu zo duidelijk, dat de mensen, die hier kennis van verkrijgen, op moeten letten. En de tekenen en wonderen zullen in aantal toenemen, want God wil Zich aan de mensen bekendmaken, omdat ze Hem niet meer erkennen. Hij nadert hen in liefde en wil liefde opwekken. Hij wil de mensen wetend maken en laat daarom een lichtje ontvlammen, dat zo helder schijnt, dat het een helder schijnsel verspreidt.

En elk mens staat het vrij om van het licht gebruik te maken. Maar wie het mijdt, wie Zijn lichtstraal uit de weg gaat, die moet verder door de duisternis gaan, want hij wijst de goddelijke liefde af, die hem helpen wil in zijn nood. Want God biedt iedereen wel Zijn liefde aan, maar deze liefde blijft zonder uitwerking, als de mens zich verzet en geen acht slaat op Gods liefde. Diens geestelijke nood kan niet opgeheven worden en hij smacht verder in de donkere nacht van de geest.

Amen