• Indietro

La contemplazione spirituale

Coloro che adulano il mondo, non possono afferrare la ricchezza spirituale, ma a coloro che vivono in Dio, viene dato in ultramisura. E così è molto facilmente riconoscibile chi sta nella Verità e chi soccombe all’errore, e quindi un cieco nello spirito non potrà mai arrogarsi ad emettere un giudizio, perché vede con gli occhi del mondo e questi non penetrano nella regione spirituale. Ma viceversa un uomo spiritualmente attivo potrà dare uno sguardo e dal suo occhio spirituale scompariranno tutti gli ostacoli e quello che vede, non è visibile all’occhio semplice e malgrado ciò percettibile chiaramente e limpidamente dall’occhio dello spirito. Raggiungere questo stato rende straordinariamente felice l’uomo terreno e non gli verrà nemmeno negato, soltanto ci vuole la più forte volontà dell’uomo di appropriarsi del Dono che contempla spiritualmente. In ogni materia è celato dello spirituale, e questo spirituale deve entrare inevitabilmente in funzione. Ed è quest’attività che si manifesta visibilmente a colui che contempla spiritualmente. E’ come un costante impiegare la Forza spirituale, è uno scambio della Forza affluente e procedente che si svolge in tutta la regolarità e quindi un costante pulsare della Forza Primordiale condotta da Dio attraverso tutte le Opere di Creazione, a cui contribuisce ogni essere come appunto ogni Opera di Creazione attraverso sé stesso. Quello che l’uomo è in grado di contemplare spiritualmente, non è in nessun collegamento con le facoltà terrene di tali esseri, ma è un’attività totalmente separata, e soltanto l’uomo realmente progredito spiritualmente può mettersi arbitrariamente ed in ogni tempo in questo stato, in cui gli è possibile la contemplazione spirituale, e questo premette anche sempre la volontà di trarre una qualsiasi utilità da tali Doni, e perciò questo viene concesso dal divino Creatore soltanto, quando non c’è più nessun pericolo di una fede costrittiva, anche se ciò che il figlio terreno può vedere, non esercita nessuna influenza nociva sulla sua anima. E perciò sono ammessi soltanto tali figli terreni, che possono già registrare una certa maturità spirituale, cioè colui che contempla deve poter riferire con senso desto ciò che vede, e lui stesso lo deve poter afferrare pienamente, quale destinazione è alla base di ogni attività, affinché lui stesso, visto in modo puramente terreno, venga spronato al massimo tramite questa sempre continua attività, per dare di nuovo allo spirituale in sé la possibilità di svilupparsi. Chi è in grado di contemplare spiritualmente, avrà anche presto superato la materia e verrà lasciato ancora sulla Terra soltanto per via dei prossimi, perché per lui stesso questo stato sarà già un dimorare in sfere superiori, e la materia viene per così dire lasciata indietro, perché non appartiene a quel mondo, ma all’uomo terreno una contemplazione cosciente nel Regno spirituale procura una immensa utilità e perciò vi si deve aspirare con piena volontà, dato che si tratta di aumentare la ricchezza spirituale e raccogliersi tesori imperituri per l’Eternità.

Amen

Geestelijk schouwen

Degenen, die zich volledig aan de wereld overgeven, kunnen geestelijke rijkdom niet begrijpen, maar aan degenen, die in God leven, wordt het in overvloed gegeven. En zo is heel gemakkelijk te herkennen, wie in de waarheid staat en wie aan dwaling onderhevig is, en dus zal een blinde van geest het nooit mogen wagen om een oordeel te vellen, want hij kijkt met de ogen van de wereld en deze dringen het geestelijke gebied niet binnen. Maar omgekeerd zal een geestelijk actief mens een blik mogen werpen en alle hindernissen zullen voor zijn geestelijke oog verdwijnen en wat hij ziet, is niet met het blote oog zichtbaar en toch helder en duidelijk met het oog van de geest waarneembaar.

Het is voor de aardse mens buitengewoon gelukkig makend om deze toestand te bereiken en het zal hem ook niet verboden zijn. Alleen is de sterkste wil van de mens nodig om zich de gave van het geestelijk zien eigen te maken. In elke materie is het geestelijke verborgen en dus moet dit geestelijke onvermijdelijk in werking treden. En het is deze werkzaamheid, die zichtbaar voor degenen, die geestelijk schouwen, tevoorschijn treedt. Het is zoals een voortdurend gebruiken van geestelijke kracht. Het is een in alle regelmaat plaatsvindende uitwisseling van toestromende en uitgaande kracht en dus een voortdurend pulseren van de door God door alle scheppingswerken geleide oerkracht, waaraan elk wezen door zichzelf, zoals elk scheppingswerk, bijdraagt.

Wat de mens in staat is om geestelijke te zien, staat in geen enkel verband met de aardse vaardigheden van zo’n wezen, maar het is een volledig geïsoleerde werkzaamheid. En alleen het werkelijk geestelijk gevorderde mens kan zich willekeurig en op elk moment in die toestand verplaatsen, waar voor hem het geestelijk schouwen mogelijk is. En dit vereist altijd ook de wil om het een of ander uit zo’n genade te benutten en daarom wordt door de goddelijke Schepper zo’n mens pas dan toegelaten, wanneer er geen gevaar voor een automatisch geloof meer bestaat. Wanneer dus dat, wat het mensenkind te zien krijgt, geen schadelijke invloed op de ziel van het desbetreffend mens uitoefent.

En daarom zijn alleen zulke mensenkinderen, die reeds een zekere geestelijke rijpheid kunnen laten zien, toegelaten. Dat wil zeggen, dat de schouwende met wakkere zintuigen weer moet kunnen geven wat hij ziet, en zelf ook volledig kan begrijpen aan welke bestemming elke werkzaamheid ten grondslag ligt, opdat hij, puur aards gezien, door deze eeuwigdurende werkzaamheid zelf tot het uiterste aangespoord wordt om weer het geestelijke in zich alle mogelijkheden te geven om zich te ontplooien.

Degene, die in staat is om geestelijk te schouwen, zal ook spoedig de materie overwonnen hebben en alleen nog maar op aarde gelaten worden ter wille van de medemensen. Want voor hem zal deze toestand al een verblijf in hogere sferen zijn, en de materie wordt als het ware achtergelaten, want die hoort niet in gindse wereld thuis. Maar voor de aardse mensen is een bewust schouwen in het geestelijke rijk onnoemelijk nuttig en moet daarom met de volledige wil nagestreefd worden. Want het betreft voor hem toch het vermeerderen van de geestelijke rijkdom en het verzamelen van onvergankelijke schatten voor de eeuwigheid.

Amen