• Indietro

La pace interiore

L’illuminazione dello spirito è sempre una pace interiore. Chi ha avuto l’illuminazione, di lui si impossessa una sensazione di calma e di essere custodito, perché è costui che ha già superato in parte la materia e si rivolge solo ancora allo spirituale. E costui non si lascerà nemmeno mai irretire da cose terrene nella misura da passare attraverso la vita irrequieto ed impaziente, si troverà piuttosto nello stato di felicità, che nulla lo tocca più in modo insolito. Vivrà bensì tutto fino in fondo, ma con meno partecipazione del cuore, non soffrirà nemmeno particolarmente sotto vicissitudini, che altrimenti avrebbero scosso tutto il suo essere, ma accetterà tutto come un fenomeno d’accompagnamento della vita quotidiana, che gli è solo assegnato dal Padre divino come scopo dell’ulteriore perfezionamento. E nulla può disturbare la pace interiore, che si manifesta soltanto sempre più percettibile, più il figlio terreno si adopera ad adempiere la Volontà del Padre nel Cielo. Perché ora l’anima non ha più così da soffrire sotto la pressione della materia, vive la sua vera destinazione, e non deve più temere così le lotte del potere opposto, perciò l’anima si trova in una condizione di tranquillità verso tutti gli avvenimenti terreni, mentre spiritualmente si attiva sempre di più. La Terra ed il suo desiderare è appunto in contraddizione alla vita spirituale e non si può mai corrispondere ad ambedue. La vita terrena con le sue pretese procurerà anche sempre irrequietudine ed assenza di pace, mentre la vita spirituale ed il tendere dell’anima dà una condizione di calma, cioè soltanto nei confronti delle vicissitudini terrene. Questo ha sempre l’effetto che lo spirito dell’uomo è insensibile contro ogni difficoltà che gli è destinata in modo terreno, e l’uomo può eseguire il suo vero compito senza disturbo finché desidera soltanto di poter dimorare nelle regioni spirituali. E sarà anche sospeso da certe preoccupazioni, perché gli è concessa l’assistenza spirituale in tutte le miserie e preoccupazioni, sia del corpo come anche dell’anima, si renderà ben conto di questa assistenza, e la sua pace interiore sarà disturbata solo di rado attraverso avvenimenti, che altrimenti lo avrebbero scosso dalla calma. Sono quasi sempre preoccupazioni mondane che inquietano l’uomo e gli rendono insopportabile la vita terrena, ma chi la sacrifica pienamente credente al Padre nel Cielo, chi Lo prega e questo nella conoscenza spirituale, che Egli Sia il Signore su tutti gli avvenimenti, chi porta quindi queste preoccupazioni di là nel Regno spirituale, ne verrà visibilmente liberato e la pace del cuore avrà di nuovo il sopravvento, e sarà bandito ciò che sembrava un peso al figlio terreno e che avrebbe potuto pregiudicare il suo tendere spirituale. E così tutto il vostro tendere deve sempre soltanto essere orientato al vostro spirito, non dovete dare attenzione alle pretese terrene, ma sempre soltanto bramare e richiedere l’illuminazione dello spirito, ed il Padre celeste vi guiderà provvidenzialmente attraverso la vita terrena e vi terrà lontano ogni difficoltà, affinché troviate e conserviate la pace interiore, per poter promuovere di più la vita spirituale e guidare così la vostra anima alla condizione di Luce.

Amen

Innerlijke vrede

Verlichting van de geest is innerlijke vrede. Van wie het inzicht ten deel valt, maakt zich een gevoel van geborgen zijn en rust meester. Want hij is het die de materie al voor een deel heeft overwonnen en zich steeds meer op het geestelijke richt. En zo zal deze zich ook nooit door aardse zaken van de wijs laten brengen in die mate dat hij rusteloos en ongeduldig door het leven gaat. Hij zal zich veel meer in de gelukkige toestand bevinden dat niets hem meer buitengewoon raakt. Hij zal alles wel doormaken, echter met geringe deelname van het hart. Hij zal ook niet bijzonder lijden onder gebeurtenissen die anders zijn hele wezen diep zouden hebben aangegrepen, daarentegen alles aanvaarden als een bijverschijnsel van het dagelijks leven, dat hem alleen is toebedacht door de goddelijke Vader ten behoeve van zijn verdere vervolmaking. En niets kan de innerlijke vrede verstoren, die zich alsmaar voelbaarder openbaart, hoe meer het mensenkind zijn best doet de wil van de Vader in de hemel te vervullen. Want voortaan heeft de ziel niet meer zo te lijden onder de druk van de materie. Ze leeft voor haar ware bestemming en de gevechten van de vijandige macht zijn niet meer zo te vrezen. Daarom is de ziel in rust tegenover alle aardse gebeurtenissen, terwijl ze toch geestelijk steeds levendiger werkzaam is.

De aarde en haar verlangen is nu eenmaal in tegenspraak met het geestelijke leven en er kan nooit aan beide tegelijk gevolg worden gegeven. Het leven op aarde met zijn eisen zal ook steeds onrust en onvrede oproepen, terwijl het geestelijke leven en het streven van de ziel de rust biedt, dat wil zeggen alleen tegenover de aardse belevenissen. Dit zal steeds zo’n uitwerking hebben dat de geest van de mens ongevoelig is voor al het moeilijke dat hem aards is beschoren en de mens zonder storingen zijn eigenlijke taak kan vervullen, zolang hij maar begeert in geestelijke regionen te mogen vertoeven. Hij zal ook van een zekere zorg zijn ontheven, want er is hem geestelijke bijstand verzekerd in alle noden en zorgen, zowel van het lichaam als ook van de ziel, en hij zal deze hulp wel waarnemen en zijn innerlijke vrede zal maar zelden worden verstoord door voorvallen die hem anders uit de rust zouden hebben opgeschud.

Het zijn meestal wereldse zorgen die de mens verontrusten en hem het aardse leven onverdraaglijk maken. Wie deze echter heel gelovig aan de Vader in de hemel opoffert, wie Hem vraagt - en dat in het geestelijke inzicht dat Hij de Heer is over al het gebeuren - wie dus deze zorg meeneemt naar het geestelijke rijk, die zal daar duidelijk van worden bevrijd en de vrede van het hart zal weer de overhand nemen. En verbannen zal zijn wat het mensenkind als last voorkomt en zijn geestelijk streven zou kunnen benadelen. En zo moet uw hele streven steeds alleen daarop gericht zijn, bedacht te zijn op uw geest. U moet aan de aardse eisen geen aandacht schenken, maar steeds alleen verlangen naar de helderheid van geest en hierom vragen, en de hemelse Vader zal u zorgzaam door het leven op aarde heen leiden en al het moeilijke ver van u houden opdat u de innerlijke vrede vindt en behoudt, om des te rustiger het geestelijke leven te kunnen bevorderen en zo uw ziel naar het licht te leiden.

Amen