• Indietro

La voce interiore – Ma mai la costrizione - Il figlio impara prima ad usare la volontà

Tutto il fare sulla Terra viene valutato secondo il grado dell’amore, che domina l’uomo nel tempo dell’esecuzione. E la ricompensa sarà pure misurata secondo questo. Se ora hai in te il desiderio di assistere aiutando una persona, ed in questo desiderio compi una buona azione sempre soltanto per amore per il prossimo, una tale azione avrà anche l’effetto per l’Eternità, perché in lei dimora una Forza divina, grazie alla quale l’anima si spiritualizza e si separa dalle brame del corpo. Lei dimora bensì solo ancora nel suo involucro, ma si è avvicinata notevolmente allo spirito divino e può essere fortificata solo attraverso la Grazia divina, che fluisce nel cuore capace di amare. Ad ogni azione d’amore precede la dolce Voce di Dio, ammonirà sempre il figlio terreno di fare ciò che promuove l’anima. Ma appena agiscono delle forze contrarie che vogliono determinare il cuore di fare solamente ciò che potrebbe procurare all’uomo una utilità terrena, allora questo ha da sostenere una lotta interiore, e la libera volontà è costretta a manifestarsi. E così ad ogni azione precederà una Indicazione da Dio di fare il giusto, ma la propria volontà sarà determinante e con ciò l’uomo non può mai essere trasportato in una condizione di costrizione di fare ciò che la volontà non approva. Perciò impara molto ad usare la sua volontà prima di sentire in sé la Voce divina, e così sarà anche responsabile per le sue azioni. La primissima decisione è sovente determinante per lo sviluppo più avanti dell’anima. Un figlio che si rivolge da sé stesso all’amore, non correrà il pericolo di perdersi, perché l’anima si è rivolta dalla propria spinta al Bene, è stata sostenuta dalla Grazia e perciò non ha facilmente perduto il collegamento con il mondo spirituale buono, le viene continuamente concessa la Forza, e genera nuovamente nuove opere d’amore. Mentre un essere, che si nutre solo dell’amor proprio, che cerca tutti i vantaggi per il suo corpo, crea all’anima una grave condizione perché la lascia languire, e senza la Grazia divina non può quasi rendersi conto della sua vera destinazione e perciò la sua attività nell’amore è veramente molto scarsa, mentre invece un’anima amorevole non si accontenta abbastanza, perché lo spirito dell’amore opera in lei del continuo. Ogni buona azione è una inesauribile Fonte di Grazia, conduce di nuovo all’uomo la Forza per agire nell’amore, e perciò ogni buona azione ha anche in sé la Benedizione che risveglia amore dove questo sonnecchia ancora e così, una unica azione d’amore rende infinitamente felice e può promuovere l’anima.

Amen

Innerlijke stem - Maar nooit dwang - Het kind leert eerst de wil te gebruiken

Alle handelen op aarde wordt beoordeeld naar de graad van liefde die op het moment van de uitvoering de mensen beheerst. En het loon zal ook op basis daarvan bepaald worden. Als je nu het verlangen in je hebt een mens behulpzaam terzijde te staan en als je met dit verlangen een goede daad volbrengt, steeds slechts uit liefde voor de naaste, dan zal deze daad als het ware een uitwerking hebben voor de eeuwigheid. Want er is dan een goddelijke kracht in de ziel aanwezig waardoor ze vergeestelijkt wordt en zich losmaakt van de verlangens van het lichaam.

De ziel vertoeft weliswaar nog in het omhulsel van het lichaam, maar is toch aanzienlijk dichter bij de goddelijke Geest gekomen. En ze kan nu gesterkt worden door de goddelijke genade, die overvloeit in haar hart, dat tot liefde bekwaam is.

Aan elke daad van liefde gaat de zachte stem van God vooraf. Ze zal het mensenkind steeds aanmanen te doen wat bevorderlijk is voor zijn ziel. Maar zodra tegengestelde krachten het hart bespelen, die het ertoe willen brengen slechts dat te doen wat de mens aards voordeel zou kunnen brengen, dan heeft deze mens nu een innerlijke strijd te voeren en dan is de vrije wil genoodzaakt zich te uiten.

En op die manier wordt elke handeling voorafgegaan door een verwijzing naar het goede. Maar de eigen wil zal bepalend zijn. En zodoende kan de mens nooit in een dwangtoestand geplaatst worden om te doen wat zijn wil niet goedkeurt. Daarom leert hij veel eerder zijn wil te gebruiken dan dat hij de goddelijke stem in zich hoort. En juist daarom zal hij ook verantwoordelijk zijn voor zijn handelingen.

De allereerste beslissing is vaak doorslaggevend voor de verdere ontwikkeling van de ziel. Een kind dat zich vanzelf naar de Liefde toewendt, zal geen gevaar lopen zich ooit blind te staren. Want de ziel wendde zich uit eigen beweging naar het goede, werd door genade ondersteund en verloor daardoor niet gemakkelijk de verbinding met de goede geestenwereld.

De kracht wordt haar voortdurend gegeven en ze brengt nieuwe werken van liefde voort, terwijl een wezen dat alleen de eigenliefde in zich voedt, alle voordelen voor zijn lichaam zal zoeken, maar voor de ziel een slechte toestand schept door haar gebrek te laten lijden. En zonder goddelijke genade wordt ze zich nauwelijks van haar eigenlijke bestemming bewust. En daarom is haar werkzaamheid in liefde waarlijk zeer gering. Daarentegen kan een liefhebbende ziel niet genoeg doen, want de geest van liefde werkt voortdurend in haar.

Elke goede daad is een onuitputtelijke genadebron die de mens weer kracht toevoert om in liefde te werken. En daarom draagt ook elke goede daad de zegen in zich, dat ze liefde opwekt waar die nog sluimert en zo een enkele daad van liefde een oneindig zaligmakend en bevorderend effect kan hebben voor de ziel.

Amen