• Indietro

Il compito delle piccole creature e degli uomini - L’attività terrena e spirituale

Attingerai una incommensurabile Benedizione dal tuo lavoro, perciò continua inarrestabilmente questa via, e vinci tutte le aggressioni del maligno, perché un figlio di Dio dev’essere veramente credente e fiducioso, se vuole compiere qualcosa di grande. Così oggi il Signore ti gratificherà con una Comunicazione, che ti deve dare Forza. Ti aiuterà in ogni oppressione un pensiero supplicante l’Aiuto del tuo Salvatore, e così comincia: Un esercito di esseri spirituali è incaricato con la creazione dell’ambiente, che vi rende di nuovo possibile la vostra esistenza sulla Terra; pensa a questo e poi cerca di immaginarti, quante volte cambia l’immagine nella natura. Come molto sussiste appunto solo un giorno e poi cade già di nuovo alla distruzione, come innumerevoli esseri si incorporano di nuovo diversamente, come le erbe, i fiori ed i frutti adempiono la loro destinazione sulla Terra e passano, per sorgere di nuovo alla vita in altra forma. Questo è un procedimento, che si ripete nello stesso modo nell’uomo, soltanto in una durata di tempo più lunga. Se ora il Signore pone a questi piccoli esseri e forme un compito, per rallegrare l’occhio dell’uomo oppure di servire la natura di sostenere il percorso del divenire e di eseguire le attività piccole e piccolissime che sono necessarie nella Creazione e che garantiscono una sempre continua sussistenza, da ciò risulta già, quanto più nobile e complessa dev’essere il compito dell’uomo sulla Terra, come dev’essere adempiuto e servire all’ulteriore perfezionamento di ogni essere umano. Non può esservi messo abbastanza seriamente al cuore di sfruttare la breve spanna di tempo, che comprende anche una lunga vita terrena, affinché venga corrisposto del tutto al vero scopo. In ogni situazione di vita l’uomo, visto in modo puramente terreno, si vede posto davanti a compiti che deve assolvere, ed ammetterà anche la necessità delle pretese postegli; ma non gli sembra così naturale, che gli spetta anche un lavoro spirituale, che lo dovrebbe eseguire ancora molto più coscienziosamente e che il lavoro assegnatogli da Dio, il suo Creatore, dovrebbe essere appunto ciò che dovrebbe occupare tutto il suo pensare e tendere sulla Terra. Questo non lo si può afferrare così con le mani, perché è appunto solo spirituale, mentre il compito terreno promette per lui una utilità materiale. Ora la vita terrena procede per il suo percorso senza interruzione, sia che l’uomo esegua l’attività a lui assegnata oppure no, solo per lui l’utilità sarà maggiore o minore. Proprio così la predisposizione spirituale dell’uomo non sarà di promozione o d’impedimento nell’intera Opera di Creazione di Dio, ma il successo o il fallimento avrà solo l’effetto sulla sua anima. Il benessere corporeo, che l’uomo può aumentare o diminuire con il suo compito adempiuto sulla Terra, è solo un concetto temporale, con la morte corporea tutto sarà diventato senza valore e nullo di ciò che una volta serviva al vostro benessere. Ma l’anima non si può procurare arbitrariamente una fine della sua situazione. Deve portare il suo stato, sia perfezionato oppure no, e nella sofferenza deve lottare così indicibilmente, se vuole migliorare la sua situazione, ma se non l’aggrada, non la può arbitrariamente terminare. E perciò l’uomo deve riconoscere, quanto indicibilmente difficile è per lui, vivere la sua vera destinazione sulla Terra ed a non aspirare a nessun altra meta che raccogliere dei beni per l’Eternità.

Amen

Opgave van de kleine schepselen en van de mensen - Aardse en geestelijke werkzaamheid

Je zult een onmetelijke zegen putten uit je werk. Ga daarom onvermoeibaar verder op deze weg en overwin alle verzoekingen van het kwade. Want als een kind van God iets groots wil volbrengen, moet het echt geloof en vertrouwen hebben. Daarom zal de Heer je vandaag een boodschap geven die je kracht moet geven. Een om hulp vragende gedachte aan je Heiland zal je in elke benauwenis helpen.

Dus begin: een leger van geestelijke wezens heeft de opdracht het leefmilieu te scheppen, dat op zijn beurt het bestaan op aarde voor jullie mogelijk maakt. Bedenk dit en probeer je dan voor te stellen hoe vaak het beeld in de natuur verandert, hoeveel er maar één dag bestaat en dan al weer aan vernietiging ten prooi valt, hoe talloze wezens zich steeds weer anders belichamen, hoe grassen, bloemen en vruchten hun bestemming op aarde vervullen en vergaan, om weer in een andere vorm tot nieuw leven te verrijzen.

Dit is een toedracht die zich op dezelfde wijze bij de mens herhaalt, alleen uitgestrekt over een veel langere tijd. Wanneer de Heer nu deze kleine wezens en schepselen een opdracht geeft ofwel om een lust voor het oog van de mensen te zijn of om de natuur te dienen, de ontwikkelingsgang te ondersteunen en al die kleine en allerkleinste werkzaamheden uit te voeren die noodzakelijk zijn in de schepping en die een doorlopend bestaan waarborgen, blijkt daaruit al hoeveel edeler en veelomvattender de opgave van de mens op aarde moet zijn, hoe ze volgens de bedoeling van de goddelijke schepping vervuld moet worden en hoe ze tot de verdere voltooiing van elk menselijk wezen moet dienen.

Het kan jullie niet ernstig genoeg op het hart gedrukt worden de korte tijdspanne, die ook een lang aards leven omvat, op zodanige wijze te benutten dat er geheel en al aan de eigenlijke bedoeling beantwoord wordt.

In elke levenssituatie ziet de mens zich, louter aards gezien, voor opgaven geplaatst die hij moet vervullen. En hij zal ook de noodzaak inzien van de eisen die aan hem gesteld worden. Maar het komt hem niet zo vanzelfsprekend voor dat hij ook geestelijke arbeid te vervullen heeft en dat hij deze taak nog veel gewetensvoller zou moeten nakomen, dat de arbeid die hem door God, zijn Schepper, toegewezen is juist heel zijn denken en streven op aarde in beslag zou moeten nemen. Dit is niet als zodanig tastbaar, juist omdat het louter geestelijk is, terwijl de aardse opdracht hem materieel voordeel belooft.

Nu gaat het aardse leven zonder onderbreking zijn gang, of de mens de hem toegewezen werkzaamheid vervult of niet, alleen voor hem zelf zal het nut groter of kleiner zijn. Precies zo zal de geestelijke instelling van de mens niet bevorderlijk of hinderlijk zijn voor het gehele scheppingswerk van God, maar het succes of de mislukking zal alleen maar een effect hebben op zijn ziel. Het lichamelijke welzijn dat de mens met zijn op aarde te vervullen opdracht kan verhogen of verminderen, is slechts van tijdelijke betekenis. Met de lichamelijke dood is alles waardeloos en nietig geworden wat eens nuttig was voor jullie welbevinden.

Maar de ziel kan niet naar believen een einde aan haar situatie maken. Ze moet haar toestand verdragen, al dan niet voltooid, en zo moet ze ten tijde van lijden onnoemelijk worstelen als ze haar toestand wil verbeteren. Ze kan deze toestand echter niet willekeurig beëindigen, wanneer deze haar niet bevalt. En daarom moet de mens beseffen hoe onuitsprekelijk belangrijk het voor hem is, naar zijn eigenlijke bestemming op aarde te leven en geen ander doel na te streven dan goederen te verzamelen voor de eeuwigheid.

Amen