Compare proclamation with translation
PRED-ADAMITI....
Davno prije nego su na Zemlji živjela prva ljudska bica, koja su bila obdarena od strane Boga sa slobodnom voljom i intelektom, covjeko-like žive tvorevine ciji je zadatak bio uciniti Zemlju prikladnom za stanovanje za naknadno dolazecu ljudsku rasu su vec postojale. Oni su njihov rad vršili instinktivno, to jest, vodeni prirodnim zakonom.... kako bi sebe uzdržavali, oni su sakupljali voce, ubirali plodove zemlje i gradili za sebe prebivališta.... oni su cinili sve što je za njih instinktivno bilo od koristi.
Ipak oni se nisu mogli smatrati odgovornima za njihova djelovanja, jer u njima se još nije bila utjelovila duša koja je sadržavala sve sicušne cestice palog prvobitnog duha. Ova bica su vec bila vrlo nalik ljudskim bicima, oni su imali istu tjelesnu formu, ipak nisu bili niti samo-svjesni niti su bili sposobni komunicirati jedni sa drugima, jedino je njihova želja za samo-ocuvanjem bila snažna i oni su cesto živjeli do duboke starosti. Oni su na izvjestan nacin posluživali stvaranju doprinoseci spram mijenjanja površine zemlje koja je postala sve bolje pripremljena kao prikladno boravište za potrebe ljudskih bica. Medutim, ovim bicima još nije bio dan zadatak, oni su samo služili i dalje nesavršenim prvobitnim duhovima kao konacna mogucnost da sazriju, kako bi oni onda bili sposobni nastaviti kao ljudsko bice sa slobodnom voljom i intelektom.
Otud ti pret-povijesni ljudi.... Pred-Adam-iti.... nisu mogli biti smatrani za istinska ‘ljudska bica’, jer njihova priroda, njihov izgled i sama njihova aktivnost su bili više nalik životinjskima, koja je i dalje daleko nazad u njezinom razvoju, jedino je forma bila slicna ljudskom bicu. To je zašto su kasniji ljudi imenovali ove žive tvorevine pret-povijesnim ljudima, no koji se nisu mogli porediti sa ljudskim bicem koje je u posjedu slobodne volje i svjesnosti, koje je on takoder trebao koristiti intelektualno na ispravan nacin.
Niti može biti receno kako je ljudsko bice evolviralo od ovog Pred-Adam-ita, buduci je ljudsko bice bila nova tvorevina koju je Bog jedino eksternalizirao nakon što su mnogi prvobitni duhovi ocekivali njihovo utjelovljenje. Pret-povijesno bice je bilo jedno od mnogih tvorevina koje su sve bile trebale služiti njihovu svrhu pripremanja prebivališta za kasnije pojavljujuce ljudsko bice koje bi mu garantiralo bezbrižan zemaljski život. Pred-Adamiti su bili ona covjeko-lika ljudska bica koja se nisu mogla smatrati odgovornima buduci su živjeli instinktivno, poput životinja.... koja su živjela na Zemlji davno prije ljudskih bica.... koji nisu bili samo svjesni i mogli su jedino živjeti u grupama.... koji su stoga mogli biti pronadeni jedino tamo gdje bi se ljudska bica naknadno skrasila, za koja su oni pripremili specificna podrucja sa njihovom neprekidnom aktivnošcu. Ovo je bila prirodena karakteristika bica i sebe je izražavala u kultiviranju ogromnih podrucja tla, sistematskim sijanjem suštinskih supstanci i ubiranjem žetve na takvim prostranstvima zemlje.... Oni su to radili potpuno nesvjesno, kao rezultat prirodnog instinkta samo-ocuvanja.... Oni su se medusobno borili i snažniji je pobijedio. I tako su oni takoder doprinijeli cinjenici da su neprestano nova duhovna bica sebe utjelovljavala, pa iako samo kratak period vremena, da bi dokazali njihovu snagu, kada su se više manje snažni impulsi izražavali koji su postepeno slabili što su oni duže živjeli i onda takode polako postizavali zrelost koja im je omogucila uci u njihovo posljednje utjelovljenje kao ljudsko bice.
Tako su covjeko-lika ljudska bica vec postojala davno prije prvih ljudskih bica, ali ona se ni na koji nacin ne mogu dovesti u svezu sa stvarnim ljudskim bicima. Oni su se sa njima mogli usporediti u njihovom izvanjskom obliku ali oni su živjeli kao životinje.... u njihovim instinktima baš kao i u njihovom nacinu prokreacije [[(radanja-stvaranja novog života)]], koji je evolvirao u liniji sa njihovim duševnim supstancama, i bili su jedno od mnogih djela stvaranja koja su opet nestala nakon što su bila završila njihov zemaljski zadatak, tako bica više nisu potrebovala takve tvorevine, i oni su naknadno izumrli poput toliko puno tvorevina koje je Zemlja udomacivala jedno vrijeme kako bi ustupili mjesto za nove tvorevine....
Ali ne može se reci da je moderno ljudsko bice evolviralo od ovih pret-povijesnih tvorevina, radije, on je bio i jeste novo stvaranje, obdaren sa slobodnom voljom i intelektom, koji je onda bio trebao sebe dokazati, stoga je on takoder opet primio njegovu samo-svjesnost. Do kojeg stupnja su Pred-Adamiti mogli takoder koristiti izvjesnu kolicinu inteligencije je zavisilo samo o stupnju zrelosti njihovih utjelovljenih duševnih-cestica koji su, medutim, bili nesposobni razmišljati i jedino su izražavali njihovu inteligenciju kroz njihov aktivan rad, time nesvjesno.... Ova je aktivnost unatoc tome proizvela najveca cudesna djela, kako se cesto može vidjeti u prirodi da su staze bile stvorene za ova bica da bi dosegla jedni druge, da su stvorili klance i podzemne prolaze i tako stvorili prve preduvjete za ljudsku rasu tako da su potonji onda mogli živjeti ispravan nacin života kada je bilo došlo vrijeme za prve prvobitne duhove da sebe utjelove kao ljudska bica.... Što su se više ljudi rasprostirali, (prvobitni duhovi u ocekivanju utjelovljenja), to su više pret-povijesna bica pocela nestajati što se, medutim, jedino uvijek dogadalo u stadijima, sve dok ljudska rasa nije pocela nastanjivati Zemlju i zapoceo je njihov pripremni period, kada je jednom pali prvobitni duh morao sebe dokazati, i prema tome ljudsko je bice moralo biti opskrbljeno sa samo-svjesnošcu, intelektom i slobodnom voljom kako bi putovalo stazom preko Zemlje što ce ga opet voditi do Oca iz Kojeg je jednom potekao.
AMEN
Translator
Preadamitas....
Mucho antes de que vivieran en la tierra los primeros seres humanos, dotados por Dios de libre albedrío e intelecto, ya existían criaturas de tipo humano cuya tarea era hacer la tierra apta para la siguiente humanidad. Realizaban el trabajo de forma instintiva, es decir, impulsados por la ley de la naturaleza.... trabajando para mantenerse, recogían frutos, cosechaban y construían viviendas.... hicieron todo lo que instintivamente les convenía. Sin embargo, no podían ser considerados responsables de sus actos porque todavía no se había encarnado en ellos un ser que contuviera todas las partículas de un espíritu original caído. Estos seres ya eran muy parecidos a los seres humanos, tenían físicamente la misma forma pero no tenían conciencia de sí mismos ni eran capaces de comunicarse entre sí, sólo era fuerte en ellos el deseo de conservarse y a menudo también alcanzaban una edad elevada, igualmente servían en la creación, por así decirlo, contribuyendo a la remodelación de la superficie de la tierra, que fue preparada cada vez más para así ofrecer a los seres humanos una residencia acorde con sus necesidades. Pero a esos seres no se les encomendó aún una tarea, sino que simplemente sirvieron a los espíritus originales aún no del todo completos como una última oportunidad de maduración, que luego debían continuar como seres humanos con libre albedrío e intelecto. Estos pre-humanos.... los preadamitas.... no podían ser considerados como verdaderos "humanos". no podían ser considerados como verdaderos "seres humanos", pues su naturaleza, su aspecto y todas sus acciones correspondían más bien a un animal aún muy atrás en su desarrollo, sólo la forma era similar a la de un ser humano, y así fue como estas criaturas fueron llamadas más tarde pre-humanos, pero no podían soportar ninguna comparación con el ser humano que estaba en posesión del libre albedrío y del conocimiento, del que ahora también debía hacer un uso adecuado intelectualmente. Tampoco puede decirse que el hombre se ha desarrollado primero a partir de estos preadamitas, pues fue una nueva creación que Dios sólo hizo aparecer cuando muchos de los primeros espíritus originales estaban esperando su encarnación. El ser pre-humano era una de las muchas creaciones que debían cumplir su propósito de preparar un hogar para el posterior ser humano que le garantizara una vida sin preocupaciones en la tierra. (15.7.1965) Los preadamitas eran esos seres parecidos a los humanos que no podían ser considerados responsables porque llevaban una vida animal en la que todos los instintos pasaban a primer plano,.... que vivían en la tierra mucho antes que el ser humano,.... que no tenían conciencia del yo, y sólo podían vivir en grupos que sólo se encontraban donde mas tarde alguna vez residirían los seres humanos , para los que preparaban el territorio real mediante una actividad regular. Esa actividad era innata en esos seres y se expresaba en hacer cultivables amplias extensiones de campo, en la difusión sistemática de sustancias vitales y en la reutilización de esas extensiones de tierra. Todo esto lo hacían inconscientemente, por un instinto natural de conservación.... Lucharon entre sí y ganó el más fuerte. Y así contribuyeron también a que una y otra vez se encarnaran nuevos seres espirituales, aunque fuera por poco tiempo, donde demostraron su fuerza, donde afloraron instintos más o menos fuertes, que se fueron debilitando cuanto más tiempo vivían, y entonces también alcanzaron lentamente el grado de madurez necesario para poder entrar ahora en la última encarnación como ser humano. Así pues, por mucho tiempo antes que el ser humano, existieron seres parecidos a éste, pero no se pueden poner en conexión con los humanos propiamente dichos. Ciertamente eran comparables a ellos en su forma exterior, pero vivían como animales.... tanto en sus instintos como en su forma de reproducirse, que se desarrollaban según su sustancia espiritual, y que también pertenecían a las numerosas obras de la creación que volvieron a desaparecer cuando cumplieron su cometido terrenal, es decir cuando los seres ya no necesitaban tales creaciones, que ahora se extinguieron por completo como tantas otras creaciones que la tierra albergó durante un tiempo, para seguidamente dar cabida a nuevas creaciones.... Pero no puede decirse que el hombre en su forma actual se haya desarrollado a partir de estas creaciones prehumanas, sino que era y es una nueva creación, dotada de libre albedrío e intelecto, que ahora tenía que demostrar su valía, así que también recuperó la conciencia del yo. El grado en que estos preadamitas podían poseer también cierta inteligencia dependía simplemente del grado de madurez de las partículas de alma que había en ellos, las cuales, sin embargo, no eran capaces de pensar y aquella inteligencia sólo se expresaba en la actividad creadora, es decir, se realizaba inconscientemente. Sin embargo, esta actividad también creó los más grandes milagros, como los que se pueden ver a menudo en la naturaleza, que se formaron caminos donde estos seres podían llegar unos a otros, que crearon desfiladeros y pasajes subterráneos y así crearon primero las condiciones previas para que el ser humano pudiera llevar la vida correcta cuando llegó el momento de que los primeros espíritus originales se encarnaran como personas.... Cuanto más se extiendieron los humanos (espíritus originales que ahora esperan la encarnación), más declinaron los prehumanos, aunque esto sólo ocurrió por etapas hasta que la raza humana animó la tierra y comenzó para ella el tiempo de la prueba, en el que cada espíritu original, una vez caído, debe probarse a sí mismo, por eso el ser humano tiene que estar dotado también de autoconciencia, intelecto y libre voluntad a fin de tomar el camino sobre esta tierra que lo llevará de vuelta al Padre de Quien una vez se originó.
Amén
Translator