Compare proclamation with translation
UČESTALO PITANJE: ZAŠTO JE BOG LJUBAVI DOZVOLIO - DA LJUDSKO BIĆE TAKO PATI?....
Vi ljudi ne bi mogli zamisliti rezultat vašeg prvobitnog grijeha da niste bili iskupljeni.... Ja vam nastavljam govoriti da ste jedino sposobni dokučiti ograničene pojmove [[(koncepte)]], budući bi posljedica prvobitnog grijeha bila neograničena kako se Moji zakoni ne mogu nikada opozvati.... A grijeh počinjen protiv Mene koji je bio toliko ogroman i toliko ozbiljan kao otpadništvo od Mene unatoč znanja da je to pogrešno je imao, u skladu sa Božanskom pravdom, rezultirati u jednako užasnim posljedicama, što je za ova bića povlačilo sa sobom vječni jad.... stanje vječnih muka i tame....
Stoga bi nebrojena bića bila trebala očekivati ovo stanje budući Moja pravednost nije jednostavno mogla poništiti jednu neiskupljenu krivnju. Ali ova bića su bila nesposobna sama napraviti ispravke, jer to nije bilo samo pitanje toga da bića otrpe izvjesnu količinu kazne i na taj bi način krivnja grijeha bila iskupljena.... stvar je u tome da su bića sagriješila protiv Same Ljubavi i da je okajanje krivnje prema tome moglo opet biti jedino djelo Ljubavi....
Stvar je bila da su bića trebala zapaliti njihovu Ljubav unutar njih samih, onda prepoznati ogromnost njihove krivnje i sa srdačnom Ljubavi Mene zazivati za oproštenje.... Ali pala bića više nisu bila sposobna to učiniti budući su bila totalno bez Ljubavi.... I oni su bili isto tako nesposobni podmiriti ovu neizmjernu krivnju budući su oni, pošto su bili kompletno otvrdnuli [[(u njihovom duhovnom biću)]], bili izgubili njihovu samo-svjesnost i time više nikakav svjesni kontakt nije postojao sa Mnom. Nešto što je bilo stvoreno da bude živo je umrlo i bilo je nesposobno povratiti se k Meni uz svoj vlastiti napor.
Zbog Moje Ljubavi, mudrosti i snage Ja Sam doista mogao iznova probuditi ova mrtva bića u krhki život.... ali golemi prvobitni grijeh je ostao i držao je bića beskonačno udaljenima od Mene, i dok ova krivnja nije bila iskupljena kompletni povratak Meni je bio nemoguć. I onda opet, ni jedno palo biće nije bilo sposobno za ovo budući su oni bili kompletno bez Ljubavi.... Ja Sam predvidio sve ovo još od vječnosti a ipak bi bio nesposoban izbjeći otpadništvo bića bez odstranjivanja njihove slobodne volje.... Ali Sam također predvidio od vječnosti stazu povratka k Meni za ova pala bića, i dizajnirao Sam plan povratka i primjenio ga....
I sva bića koja su ostala sa Mnom uzimaju dijela u primjeni ovog vječnog plana Spasenja, nalazeći najvišu sreću dok to čine.... Oni su neprestano prožimani od strane Moje Ljubavi i u punom posjedu svjetla i snage.... I njihova Ljubav ih neprestano nagoni pomagati paloj duhovnoj supstanci koja se zapućuje stazom kroz djela stvaranja koja su nastala u svrhu njihova povratka. Njihova Ljubav ih nagoni da aktivno stvaraju i dizajniraju oblike za palu duhovnu supstancu koja se zapućuje stazom kroz stvaranje. I tako ona postiže stupanj zrelosti kada može donijeti iznova njezinu vlastitu slobodnu odluku. A ipak, njezin golemi prvobitni grijeh nije i vječno ne bi bio iskupljen budući su bića, kako su je jednom svojevoljno odbacili, bez Ljubavi. I iz ovog razloga svjetlosno biće je Sebe ponudilo dobrovoljno da iskupi ovaj grijeh budući je bilo puno Ljubavi, i Ljubav će uzeti na sebe sve kako bi udovoljila i pomogla tamo gdje vidi bijedu i patnju.
Ako bi vi ljudi mogli procijeniti ogromnost prvobitnog grijeha vi bi također razumjeli zašto je opseg patnje, koji je daleko nadilazio ljudsku snagu, trebao biti otrpljen za iskupljenje ovog grijeha.... kojeg ‘ljudsko biće’ ne bi nikada bilo sposobno podnijeti da mu Ljubav nije dala snagu, jer Ljubav je snaga, i jedino Ljubav je izdržala bol i patnju koju je ljudsko biće Isus bio dobrovoljno uzeo na Sebe.
On je znao sve i stoga je također znao da nije bilo nade za pale duhove da se ikada povrate k Bogu i postanu sretni ako grijeh nije bio iskupljen.... On je ponudio Sebe kao svjetlosno biće da ostvari čin Spasenja, jer kao svjetlosno biće On je bio sposoban shvatiti što Ga je očekivalo, ali Ljubav je bila veća nego sudbina kojoj se približavao kao ljudsko biće.... Jer svjetlosno biće je znalo da bi Ono bilo u neprestanom kontaktu sa Mnom, i Ono je također znalo da bi Ga Ja neprestano opskrbljivao sa snagom, budući je Moja temeljna priroda Ljubav i prema tome Ja Sam bio prisutan u ljudskom biću Isusu sa Mojom temeljnom prirodom.... ‘Ljudsko biće’ Isus je zasigurno očekivao jednu nezamislivu mjeru patnje i boli, ipak s obzirom na veličinu prvobitnog grijeha nebrojenih bića takva jedna pretjerana mjera patnje je bila nužna kako bi zadovoljila Moju pravdu koja nije mogla biti zaobiđena.... ili bi Ja bio milosrdno izbrisao krivnju radi veće od najveće Ljubavi.
Bijedno stanje palih bića je bez čina okajničke žrtve bilo ono vječnog trajanja.... Isusova patnja, međutim, je trajala ograničeni period vremena i Isus je radosno Meni ponudio žrtvu, budući je On na taj način izbavio cijeli svijet od prvobitnog grijeha, premda svako biće sâmo odlučuje trenutak njegovog spasenja kroz njegovu volju. Isus je umro na Križu namjesto svih ljudi prošlosti, sadašnjosti i budućnosti, i Njegova neizmjerna patnja je osigurala svim palim bićima opraštanje njihova prvobitnog grijeha. Staza povratka Meni je postala prohodna za svako pojedinačno biće, i zbog Njegove veće od najveće Ljubavi ljudima je bila iznova dana prilika da potpale Ljubav unutar njih samih, tako da će oni promijeniti njihovu prirodu i sjedinjenje se može iznova dogoditi, što bi bilo nemoguće bez iskupljenja prvobitnog grijeha.
AMEN
Translator
Pergunta frequente: Porque é que o Deus do amor deixou um ser humano sofrer desta maneira?....
Os humanos não podem imaginar o efeito do vosso pecado original se este não pudesse ter sido erradicado.... Uma e outra vez também digo que só se consegue compreender coisas limitadas, mas que o efeito do pecado original seria ilimitado porque as Minhas leis não podem ser anuladas para sempre. E um pecado cometido contra Mim, que foi tão grande e grave como a apostasia de Mim contra um melhor conhecimento, teve de resultar numa consequência igualmente terrível segundo a justiça divina, que consistiu na infelicidade eterna para aqueles seres.... num estado de eterno tormento e escuridão.... Assim, inúmeros seres teriam de suportar este estado porque a Minha justiça não poderia simplesmente cancelar uma culpa pela qual não estava atenta. Mas estes seres não podiam fazer eles próprios a expiação, pois não se tratava apenas de seres que suportam uma medida de castigo e, portanto, a culpa do pecado teria sido redimida.... mas tratava-se do facto de que estes seres tinham pecado contra o próprio amor e que uma expiação da culpa só poderia, portanto, consistir numa obra de amor novamente.... Tratava-se do facto de que os seres tinham de acender amor dentro de si próprios, depois tinham de reconhecer a magnitude da sua culpa e apelar a Mim no amor sincero pelo perdão.... Mas os seres caídos já não eram capazes de o fazer porque eram completamente desprovidos de amor.... E eram igualmente incapazes de pagar esta imensa culpa porque, sendo completamente endurecidos, tinham perdido a sua autoconsciência e, portanto, já não existia qualquer ligação consciente comigo. Algo criado para a vida tinha chegado à morte e era incapaz de regressar a Mim com as suas próprias forças. Agora consegui, de facto, despertar novamente este ser morto para uma vida fraca por amor, sabedoria e força.... mas o grande pecado original permaneceu, o que manteve o ser infinitamente distante de Mim, e até esta culpa ser redimida não houve um regresso completo a Mim. E mais uma vez, nenhum dos seres caídos foi capaz de o fazer porque estavam inteiramente sem amor.... Previ tudo isto desde a eternidade e no entanto não teria sido capaz de impedir a apostasia dos seres de Mim se não quisesse tirar-lhes a sua liberdade de vontade.... Mas também previ desde a eternidade uma forma de regresso destes seres caídos a Mim, e concebi um plano de regresso e levei-o a cabo.... E na implementação do plano de Salvação desde a eternidade todos os seres que permanecem comigo tomam parte e encontram nele a sua bem-aventurança.... Estes são constantemente permeados pelo Meu amor e em plena posse de luz e força.... E o seu amor impele-os incessantemente a ajudar o espiritual caído que passa através das obras da criação ressuscitada para efeitos de repatriamento.... O seu amor leva-os eles próprios a serem activos na criação e na moldagem, a fim de criar formas para o espiritual caído que percorre o caminho através da criação. E assim também atinge o grau de maturidade onde pode novamente decidir livremente. E no entanto, o seu grande pecado original não foi redimido e também não pôde ser redimido eternamente, porque os seres estão sem o amor que outrora deram voluntariamente. E por isso um ser de luz ofereceu-se voluntariamente para redimir esta dívida porque estava cheio de amor e o amor leva tudo sobre si para fazer feliz e ajudar onde vê miséria e sofrimento. Se vocês, humanos, pudessem agora medir a magnitude do pecado original, então também compreenderiam por que razão foi necessário suportar um grau de sofrimento para redimir esta culpa que excedeu em muito a força humana.... que um "ser humano" nunca teria sido capaz de suportar se o amor não Lhe tivesse dado a força, pois o amor é força e só o amor suportou esta dor e sofrimento que o homem Jesus assumiu voluntariamente sobre si próprio. Ele sabia de tudo e, portanto, também da desesperança da pessoa caída de alguma vez poder voltar a Deus e à beatitude se a culpa não fosse redimida.... Ofereceu-se como espírito de luz para realizar o acto de Salvação, pois como ser de luz foi capaz de avaliar o que lhe estava reservado, mas o seu amor era maior do que o destino que enfrentou como ser humano.... Pois o ser de luz sabia que estava constantemente unido a Mim e também sabia que seria constantemente abastecido de força por Mim, porque o amor é a Minha natureza fundamental e por isso tinha estado com a Minha natureza fundamental no ser humano Jesus.... O "ser humano" Jesus suportou certamente uma quantidade inconcebível de sofrimento e dor, no entanto, tendo em conta a magnitude do pecado original de inúmeros seres, tal excesso de sofrimento foi necessário para fazer expiação pela Minha justiça, que não pôde ser contornada.... caso contrário, teria cancelado a culpa por misericórdia, por amor excessivo. O estado miserável dos seres caídos era um estado de eternidade sem o acto de expiação.... O sofrimento de Jesus, porém, foi limitado no tempo, e Jesus ofereceu-me de bom grado o sacrifício porque assim redimiu o mundo inteiro do pecado original, ainda que cada ser determine o tempo da sua redenção por si mesmo através da sua vontade. Jesus morreu na cruz por todas as pessoas do passado, presente e futuro, e o Seu imenso sofrimento trouxe o perdão do seu pecado original a todos os seres caídos. O caminho de retorno a Mim tornou-se viável para cada ser, através do Seu maior que grande amor foi também dada novamente a possibilidade de as pessoas acenderem amor dentro de si mesmas, de mudarem a sua natureza e de realizarem a unificação comigo, o que era impossível sem a redenção do pecado original...._>Ámen
Translator