• Back

Other translations:

DUHOVNO NIZAK STUPANJ.... NEDOSTATAK LJUBAVI.... SEBICNA LJUBAV....

Najveci dokaz duhovno niskog stupnja covjecanstva je nedostatak Ljubavi, koji je ocigledan svugdje medu ljudima. Sebicna se ljubav postojano povecala i jedva itko više prakticira Ljubav spram bližnjega, otud na Zemlji takoder mora biti profano stanje, stanje aktivnosti zlih sila, gdje Božji protivnik [[(Sotona)]] uvijek ima prednost i ljudi su njegovi voljni subjekti. Duhovna tama postaje povecavajuce gora, zrake svjetla su jedino rijetko prepoznatljive i cak ucestalo simulirane od strane obmanjujucih svjetala bez snage zracenja.... Sudeci po stupnju Ljubavi u ljudi vrijeme kraja je jasno pristiglo....

Može se zamjetiti jedno ocigledno opadanje, ljudi su cvrsto priljubljeni uz materiju, oni jedino vrednuju njihovo tijelo i njegov komfor, zemaljski uspjeh i povecanje zemaljske robe. Oni ne vjeruju u cinjenicu da njihove duše trpe izuzetnu nevolju buduci ne vjeruju u dušin život nakon smrti, doista, oni ucestalo cak nijecu da imaju dušu. Oni ne mogu biti prisiljeni na drugaciji nacin razmišljanja, njihova se slobodna volja mora poštovati, ali sukladno oni takoder pripremaju svoju vlastitu sudbinu nakon njihove smrti.

I svatko tko promatra što se dogada u svijetu, u njegovom neposrednom susjedstvu, takoder zna da se ovo stanje ne može zauvijek nastaviti buduci ono postaje sve gore i gore iz dana u dan, buduci ljudska pohlepa za stvarima nastavlja rasti, buduci nikakvo duhovno stremljenje ne može biti zamjeceno i buduci ce svaka situacija eventualno doci do kraja ako ne korespondira sa Božanskim redom.

Ljudi više ne služe jedni drugima, svatko želi vladati i istovremeno biti služen, svatko želi od drugoga što on uživa ali nitko nije voljan uciniti isto zauzvrat.... Nema Ljubavi, ljudska su srca otvrdnula, i ima jedino uvijek nekolicina ljudi voljnih pomoci u vremenima potrebe.... I to je malo stado, jer jednom kada volja da se ljubi postane aktivna ona ce uspostaviti vezu sa Vjecnom Ljubavlju. A Ova nece opet napustiti osobu, koja dobrovoljno vrši ljubavne napore.

Vi ljudi ne znate blagoslove ljubav-nih djela.... vi ne znate koliko lakše bi mogli putovati vašom zemaljskom stazom samo ako bi prakticirali Ljubav i na taj nacin primali postojano više za vašu dušu, ali takoder primili ono što vam je potrebno za vaš zemaljski život. Ali bezosjecajnom covjecanstvu nedostaje ovo znanje, svatko gleda samo na sebe, i svatko pokušava izvuci štogod može od života i zaboravlja da mu je njegov cas smrti nepoznat, da može umrijeti u svako vrijeme i da ništa što posjeduje nece ponijeti u onostrano, nego da ce pristici ogoljeo/prazan i bijedan na drugu stranu. Jer on nema ništa za prikazati za njegovu dušu koju je on bio izgladnjivao u zemaljskom životu ali koja je sve što mu je sada preostalo i koja ulazi u duhovno kraljevstvo u ocajnom siromaštvu. I ovo bezosjecajno stanje ljudi ne može rezultirati ni u najmanjem duhovnom napretku. Medutim, kako duša živi na Zemlji jedino u svrhu sazrijevanja, ali ova svrha nije ispunjena, silna intervencija od strane Boga se mora dogoditi, oštri ukor i podsjetnik, tako da ce nekolicina ljudi prepoznati svrhu njihova zemaljskog života i promijeniti sebe prije nego zapocne posljednji stadij Zemlje koji nece trajati dugo dok ne dode kraj.

Ljudi ne obracaju pažnju na Božji nježan glas kroz udarce sudbine, katastrofe i svakojake vrste nesreca, kroz Rijec Božju odgore, i tako im se mora govoriti sa glasnijim glasom, i blažen je onaj, koji želi cuti Božji glas i primi ga k srcu, jer cak onda ce biti mnogo ljudi koji Ga ne žele prepoznati kada im govori kroz elemente prirode sa ogromnom snagom.... Oni, takoder, nece biti prisiljeni nego ce biti sposobni donijeti odluku slobodne volje, unatoc tome biti ce poštedeni najgoreg, ponovljenog prognanstva u tvrdu materiju, ako još pronadu i zapute se stazom ka Bogu, ako Ga još priznaju i zazivaju Ga za milosrde (Joel 2:32)....

Ali onda ce doci kraj, jer Zemlja više ne ispunjava njezinu svrhu, ona više nece biti korištena od strane duša kao mjesto sazrijevanja, ona ce biti samo korištena za tijelo, i svatko ce sebe uzdizati do vladara svijeta i uzrokovati najvece uništenje sebi samome u vjerovanju kako kontrolira sve zakone prirode i tako takoder da može nekažnjivo eksperimentirati, što ce onda voditi do konacnog uništenja Zemlje.

Ali to je ono što ljudi sami žele, i stoga ce se zbiti kako je proglašeno u Rijeci i u Pismu: nastat ce novo nebo i Nova Zemlja i Božanski ce red biti obnovljen, tako da se povratak duša k Bogu može nastaviti, kao što je

naumljeno u Njegovom vjecnom planu Spasenja.

AMEN

Translator

Geestelijk dieptepunt - Liefdeloosheid - Eigenliefde

Het grootste bewijs van het geestelijke dieptepunt van de mensen is de liefdeloosheid, die overal onder de mensen te zien is. De eigenliefde is steeds sterker geworden en de onbaatzuchtige naastenliefde wordt door bijna niemand meer beoefend en daarom moet het op aarde ook een niet geestelijke staat zijn, een staat van het werkzaam zijn van slechte krachten, waarin steeds de tegenstander van God de opperheerschappij heeft en de mensen hem ter wille zijn. De geestelijke duisternis wordt steeds dieper, lichtstralen zijn maar zelden te zien en vaak worden ze zelfs voorgespiegeld als schijnlichten die geen uitstraling hebben. De tijd van het einde is kennelijk gekomen wanneer de graad van liefde van de mensen als criterium wordt genomen.

Er is een duidelijke teruggang te melden, de mensen zijn hecht met de materie verbonden; voor hen gelden slechts het lichaam en zijn welbevinden, aardse successen en vermeerdering van aardse goederen. Dat hun zielen in aardse nood zijn geloven ze niet, omdat ze niet aan een voortleven van de ziel geloven, vaak zelfs een ziel in zichzelf loochenen. En ze kunnen niet gedwongen worden anders te denken, hun vrije wil moet geëerbiedigd worden, maar daaraan beantwoordend scheppen ze zich ook zelf hun lot na hun dood. En wie de gebeurtenissen in de wereld, in zijn naaste omgeving beziet, weet ook dat deze toestand niet eeuwig duren kan, omdat hij van dag tot dag verslechtert, omdat de hang naar de materie steeds groter wordt, omdat geen enkel geestelijk streven kan worden geconstateerd en omdat elke toestand eens ten einde is wanneer hij niet overeenstemt met de goddelijke ordening.

De mensen dienen elkaar niet meer, veeleer wil ieder heersen en slechts bediend worden, ieder eist van de ander wat hem genoegen verschaft maar niemand is bereid ook voor de ander hetzelfde te doen. De liefde ontbreekt, de harten van de mensen zijn verhard en steeds zijn het er maar weinige die in geval van nood bereid zijn te helpen. En dit is de kleine kudde, want waar eenmaal de wil tot liefde werkzaam is, wordt ook de verbinding tot stand gebracht met de eeuwige Liefde. En Deze laat nu de mens niet meer los die vrijwillig werken van liefde verricht.

U mensen bent niet op de hoogte van de zegen van een werkzaam zijn in liefde. U weet niet hoeveel makkelijker u door het aardse leven zou kunnen gaan, wanneer u maar de liefde wilde beoefenen en daardoor steeds meer ontvangt voor uw ziel, maar ook aards zult ontvangen wat u nodig hebt. Maar de liefdeloze mensheid mist dit weten. Iedereen denkt alleen maar aan zichzelf en iedereen haalt uit het leven wat hij maar kan. En hij denkt er niet aan dat hij niet op de hoogte is van het uur van zijn dood. Dat hij elk moment kan sterven en niets meeneemt in het rijk hierna van wat hij op aarde bezit, maar dat hij naakt en ellendig daarginds aankomt omdat hij niets bezit voor zijn ziel die hij op aarde gebrek liet lijden, maar dat zij nu het enige is wat is overgebleven en nu in bitterste armoede het geestelijke rijk binnengaat. En deze liefdeloze toestand kan de mensen niet het geringste geestelijke resultaat opleveren. Daar echter alleen met het doel het geestelijk geheel rijp worden van de ziel, deze als mens over de aarde gaat, maar het doel niet wordt nagekomen, moet er een ingrijpen met geweld van de kant van God volgen, een scherpe terechtwijzing en aanmaning, opdat nog enkele weinigen zich bezinnen op het doel van hun aardse leven en veranderen voor de laatste fase op deze aarde begint, die niet lang zal duren tot het einde.

Op het zachte toespreken van God door slagen van het noodlot, catastrofen en ongelukken van allerlei aard, op het woord Gods dat van boven weerklinkt, slaan de mensen geen acht. En daarom moeten ze luider worden aangesproken, en zalig hij die dit toespreken van God horen wil en het ter harte neemt. Want ook dan zullen er nog veel mensen zijn die Hem niet willen herkennen, wanneer Hij door de elementen van de natuur in enorme kracht tot hen zal spreken. Ook zij worden niet gedwongen maar kunnen in vrije wil kiezen. Maar ze zullen behoed zijn voor het ergste, voor de hernieuwde kluistering in de vaste materie als ze nog maar de weg naar God vinden en begaan, wanneer ze Hem nog erkennen en tot Hem roepen om erbarmen. Maar dan is ook het einde gekomen. Want de aarde vervult niet meer haar doel, ze wordt niet meer als plaats van rijpwording door het geestelijke gebruikt. Ze wordt alleen nog gebruikt voor het lichaam en ieder werpt zich op als heerser van de aardbol en richt zelf de grootste verwoestingen aan in het geloof alle wetten van de natuur te beheersen en dus ook ongestraft te kunnen experimenteren, wat dan ook tot de laatste vernietiging van de aarde zal leiden.

Maar de mensen zelf willen het zo en zo zal het ook gebeuren, zoals het verkondigd is in woord en geschrift: er zal een nieuwe hemel en een nieuwe aarde ontstaan en de goddelijke ordening zal worden hersteld, opdat het terugvoeren van het geestelijke naar God kan worden voortgezet zoals het in Zijn heilsplan is voorzien van eeuwigheid.

Amen

Translator