• Back

UMJERENOST.... POSNOST....

Vi bi već od vaših ranih godina trebali živjeti umjerenim/skromnim životom, pošto bi vam onda bilo lakše prevladati materiju, vi onda ne bi čeznuli za zemaljskim uživanjima i ne bi vam bilo teško suzdržavati se od njih poradi duhovnog dobitka. Ali što je više potpaljena pohlepa za zemaljskim užitkom to će se duša više morati boriti protiv nje, jer njezine žudnje će uvijek spriječiti njezino stremljenje za duhovnim vrijednostima pošto ona zarobljava njezina osjetila i ona sebe ne mogu lako otkinuti od materijalnih stvari koje jedino osiguravaju tijelo sa osjećajem blagostanja ali koje jesu i ostat će štetne za dušu. Prema tome, doista je preporučljivo predložiti ljudima određenu količinu ‘posta’, ali taj post se jedino sastoji u ograničavanju svega za čim osjetila lakomo žude. Ljudskom biću nije u potpunosti zabranjeno uživati stvari, radi se jedino o tome da kroz neumjereno uživanje [[ili ‘preobilje užitka’]] on može sebi nanijeti štetu time što će sâma ta osjetila učiniti neprikladnim za primanje duhovnog znanja, dok ‘pobjednik’, netko tko može kontrolirati sebe i zadovoljan je sa malo, može lako biti otvoren za vlasništva duhovne prirode, pošto on više nije ometan materijom već ju je podredio kroz svoju volju. Posnost nikad ne može biti štetna već uvijek može biti korisna.... dok je neumjerena količina uvijek štetna, i ni jedna osoba neće nikad doći u posjed duhovnih dobara koja jedino zadovoljava svoje tjelesne potrebe i ne može pronaći pravilnu mjeru.

Sve dok je čovjek u kontroli nad sobom samim od njega se također može očekivati da će sebe otvoriti za duhovni upliv, ako je, međutim, tijelu posvećena prevelika pažnja.... što znači ispunjavanje svih žudnji.... onda će čovjek sebe zatvoriti za duhovni upliv, pošto za obadvoje nema mogućnosti jer materija isključuje duh, jer dva različita carstva nude svoj udio i srce ne može reagirati na obadvoje istovremeno. Usprkos tome, ljudskom biću je bila podarena određena mjera, jer štogod tijelo treba za stalno postojanje čovjek može željeti i posjedovati.... Ipak, što se ova mjera manje koristi to će biti veći probitak duše, utoliko što će ona primiti izobilje vlasništva, koja jedina vrijede, pošto su vječna i biti će prenešena u kraljevstvo, koje je jedino stvarno i u kojeg će duša ući kada sebe odvoji od svojeg tijela i prijeđe u kraljevstvo onostranog.... Onda će ona primiti izobilno pošto je bila zadovoljna sa manje nego joj je bilo na raspolaganju na Zemlji.... Onda ona više neće sebe morati ograničavati, primit će štogod poželi i primit će puno zadovoljstva u vječnosti.

AMEN

만족.

너희는 어린 시절부터 만족하는 삶을 살아야 한다. 그러면 너희가 물질을 극복하는 일이 쉬울 것이다. 너희는 세상 즐거움을 갈망하지 않을 것이다. 너희에게 영적인 유익 때문에 세상의 즐거움을 거부하는 일이 어렵지 않을 것이다. 세상의 즐거움에 대한 갈망이 강할수록 혼은 이에 대항해 더 많이 싸워야 한다.

왜냐면 혼은 그의 갈망을 통해 그의 영적인 재산을 추구하는 일에 방해받기 때문이다. 왜냐면 혼의 감각이 포로가 되어 있고 혼이 단지 육체만을 안락하게 하고 혼에게는 해가 되고 해가 되게 남는 물질적인 것으로부터 쉽게 자유롭게 될 수 없기 때문이다. 그러므로 사람들에게 어느 정도 금욕을 추천하는 것이 유익한 일이다. 그러나 이런 금욕은 단지 감각이 생기 있게 갈망하는 것에 제한을 가하는 것이다.

모든 즐거움이 사람들에게 금지 된 것이 아니다. 그가 단지 분량을 통해 자기 자신에게 해를 끼칠 수 있다. 그래서 그의 감각이 영적인 재물을 받아들일 수 없게 될 수 있다. 반면에 자신을 다스릴 수 있는 극복할 줄 아는 사람은 적은 분량으로 만족하고 영적인 재물에 쉽게 자신을 연다. 왜냐면 물질이 이런 사람들에게 더 이상 방해되지 않고 그 자신이 물질을 자신의 의지를 통해 다스리기 때문이다.

자족하는 일은 절대로 해가 되지 않는다. 그러나 항상 유익이 된다. 반면에 넘치는 분량은 항상 해를 끼치고 단지 자신의 육체의 요구만을 자족함이 없이 충족시키는 사람은 절대로 영적인 재물을 소유하지 못할 것이다. 사람이 자신을 다스릴 수 있는 동안 그가 영의 흐름에 자신을 여는 일을 기대할 수 있다.

그러나 육체를 지나치게 돌보면, 다시 말해 모든 욕망을 충족시키면, 사람은 영의 흐름에 자신을 닫는다. 왜냐면 두 가지가 공존할 가능성이 없기 때문이다. 왜냐면 물질은 영적인 것을 제외시키기 때문이다. 왜냐면 너희에게 지분을 제공하는 나라가 두 가지 서로 다른 나라이고 두 가지가 동시에 심장 안으로 영접될 수 없기 때문이다.

그러나 적당한 정도는 사람들에게 허용되야 있다. 왜냐면 육체도 계속 존재하기 위해 필요한 것은 사람이 갈망하고 얻어야 할 필요가 있기 때문이다. 그러나 더 적은 분량을 요구할수록 혼이 유일하게 가치가 있는 재물을 제공받으면서 혼에게 더 많은 유익이 된다. 왜냐면 이 재물은 쇠하지 않고 혼이 육체를 떠나 유일하게 실제적인 저세상으로 들어갈 때 가지고 갈 수 있는 것이기 때문이다.

그러면 혼은 충만하게 받을 것이다. 왜냐면 혼은 이 땅에서 그에게 제공 된 모든 것들 가운데 적은 것으로 만족했기 때문이다. 혼은 자신에게 어떠한 강제도 할 필요 없다. 혼은 자신이 원하는 것을 받을 것이다. 혼은 영원히 행복할 것이다.

아멘