• Back

ODGOVORNOST RODITELJA I DJECE....

Vi započinjete vaše zemaljsko postojanje kao ljudsko biće u kompletnom neznanju. Duša je i dalje obavijena duhovnom tamom budući ona najprije mora doseći stanje samo-svjesnosti prije nego može započeti sa razlaganjem njezina gustog obavijajućeg pokrova. Ona to već može napraviti bez da je primila izvjesno znanje, jer može izraziti svoje dobre osjećaje u vrlo ranoj dobi premda ne djeluje kao rezultat izvjesne količine shvaćanja. Ali ljudsko biće uvijek treba biti svjesno sebe samoga inače njegove misli i akcije ne bi mogle biti procijenjene. Takvo dijete razvija njegovu iskru ljubavi rano; ono je dobro, budući je motivirano učiniti to izunutra.... dok drugo dijete u istom stanju samo-svjesnosti popušta lošim impulsima unutar sebe samoga, premda ono osjeća slabašan osjećaj pogrešnog činjenja unutar sebe samoga. U obadva slučaja čovjek još ne može govoriti o shvaćanju, ali iskra Ljubavi je položena u svako ljudsko biće, i početno ponašanje djece je prema tome jedino različito budući njihove duše reagiraju drugačije na unutarnje porive, ali svako je dijete unatoč tome svjesno s obzirom na to da li je njegovo ponašanje dobro ili loše.... jednom kada je doseglo stadij samo-svjesnosti.

I sada dijete također polako prima znanje.... ono se upoznaje sa zakonima reda, to jest, ono počinje razumjeti rastuće više, i ono će također doživjeti učinke dobrog i lošeg na sebi samome.... ono je podučavano pojmovima dobra i zla, i opet će ljudi reagirati drugačije kako izrastaju u odrasle osobe, zavisno o tome da li zapale plamen Ljubavi unutar njih samih i dozvole sebi biti pod utjecajem iznutra. I sukladno tome njihovo shvaćanje će ili rasti ili će dušino početno sljepilo ostati, jer znanje dano osobi izvani u nikojem slučaju ne treba postati shvaćanje, radije, ono to jedino postaje kada Ljubav ljudskog bića znanje sprovede u život [[(ili ‘znanju dâ život’)]].... Znanje može zasigurno zadovoljiti razum, ipak ono će jedino uvijek biti obmanjujuće svjetlo bez snage da osvijetli dušu ljudskog bića, i prema tome duša nastavlja ostajati prekrivena naslagama. Ljudsko će biće, međutim, biti smatrano odgovornim od trenutka kada je svjesno sebe samoga, od trenutka kada je svjestan čuti glas savjesti.... time, kada se njegova percepcija dobra ili zla probudila unutar njega, što se može dogoditi skorije u jednom a kasnije u drugom djetetu, ali što je preduvjet za njegovu odgovornost za njegove akcije. Ipak slabost duše koja mora predati njezin zemaljski život u ranoj fazi je uvijek uzeta u obzir. Stupanj zrelosti baš kao i znanje koje je ljudskom biću bilo dano do tada će uvijek biti razmotreno. Jer kompletno shvaćanje ne može biti primjenjeno kao kriterij, pošto ono može biti stečeno jedino kroz Ljubav.

Ljudsko je biće, međutim, procijenjeno sukladno njegovoj LJubavi, i ova se može zapaliti u plamen u svakoj osobi, ali iskra Ljubavi može također biti ugušena, a to uvijek također naznačava protivno razmišljanje i djelovanje, što se vidi čim osoba postaje svjesna sebe samoga kao bića koje može koristiti njegovu volju i to čini u liniji sa njegovom dušom koja je opaka i nevoljna Ljubiti i koja će sebe također zatvoriti za bilo koje pruženo znanje.... time ‘shvaćanje’ ne ugušuje ovaj loš unutarnji instinkt. Jedino kada se na dijete može utjecati da učini nešto dobro može ova opaka prisila nestati i glas savjesti sebe također izraziti iznova više zamjetno.

Iz ovog razloga roditelji nose jednu izuzetno veliku odgovornost, oni bi trebali učiniti sve da probude Ljubav u djeteta, oni bi ga trebali ohrabriti da vrši male pomoćne zadatke i time kultivirati osjećaj pomoćnosti u djece i ugušiti njihove pretjerano sebične instinkte.... Jer čim je iskra Ljubavi bila zapaljena ona će se također raširiti, i duša više neće biti obavijena tamom, srce će samo po sebi postati prosvjetljeno, i onda će dijete već razmišljati i djelovati savjesno što će uskoro također rezultirati u svjetlu shvaćanja, jednom kada mu je dana prikladna informacija.. Jer Ljubav je sve.... i svako ljudsko biće je sposobno ljubiti, budući je Bog Osobno postavio u svako ljudsko biće iskru koja je dio Njega Samoga kako bi ga vodio iz stanja smrti nazad u stanje života.

AMEN

Responsabilidade de pais e filhos....

Você começa sua existência terrena como um ser humano em completa ignorância. A alma ainda está rodeada de trevas espirituais, porque primeiro tem de alcançar o estado de consciência do ego antes de poder começar a dissolver a densa cobertura ao seu redor. Também pode fazê-lo sem ter recebido nenhum conhecimento especial, pois pode deixar que os bons sentimentos surjam em si mesmo, mesmo na sua juventude mais precoce, embora não aja de acordo com um certo conhecimento. Mas o ser humano deve estar sempre consciente de si mesmo, caso contrário, seus pensamentos e ações não poderiam ser avaliados. Tal criança desenvolve a centelha do amor dentro de si mesma em idade precoce; ela é boa porque é impelida para ela a partir de dentro, enquanto outra criança no mesmo estado de consciência do ego cede aos maus instintos dentro de si mesma, embora sinta a sensação tênue de maldade dentro de si mesma. Em ambos os casos, ainda não pode haver qualquer questão de realização, mas a centelha do amor é inerente a cada ser humano, e assim a forma inicial de agir só é diferente nas crianças porque a sua alma reage de forma diferente ao impulso interior, mas cada criança tem consciência se está a agir bem ou mal.... uma vez atingido o estágio de consciência do ego. E agora a criança também é lentamente informada.... se familiariza com as leis da ordem, ou seja, se torna cada vez mais compreensível para ela, e também experimentará em si o que é bom ou o que é mau.... será ensinado o conceito do bem e do mal, e novamente, as pessoas em crescimento reagirão de forma diferente, dependendo de acenderem a chama do amor dentro de si mesmas e se deixarem influenciar por dentro. E o conhecimento também crescerá em conformidade, ou a cegueira inicial da alma permanecerá, pois o conhecimento fornecido ao ser humano de fora não precisa ser conhecimento por muito tempo, mas só se tornará assim quando o amor no ser humano animar o conhecimento.... O conhecimento pode, de fato, preencher o intelecto, mas então ele permanecerá apenas uma luz cega que não tem força para espalhar brilho na alma do ser humano e, portanto, a alma continua a ser cercada por conchas. No entanto, o ser humano é considerado responsável a partir do momento em que está consciente de si mesmo, quando pode ouvir a voz da consciência dentro de si mesmo...., quando o sentimento de bem ou mal despertou nele, que pode ser mais cedo para uma criança, mais tarde para outra, mas que é o pré-requisito para ele ter de responder pelos seus actos. Mas a fraqueza de tal alma é sempre levada em consideração, que tem de desistir da vida terrena novamente numa fase inicial. O grau de maturidade é sempre levado em consideração e também o conhecimento que o ser humano tem recebido até agora. Pois o pleno conhecimento não pode ser considerado um padrão, uma vez que tal conhecimento só pode ser adquirido através do amor. No entanto, o ser humano é avaliado segundo o amor, e isto pode inflamar-se e inflamar-se em cada pessoa, mas a centelha do amor também pode ser apagada, e isto significa sempre também maus pensamentos e acções que aparecem assim que o ser humano se torna consciente de si próprio como um ser que pode usar a sua vontade e que a usará segundo a sua alma má que não está disposta a amar e que também se fechará ao conhecimento que lhe foi fornecido.... Assim, um "conhecimento" não sufoca este impulso maligno interior. Só quando uma criança pode ser influenciada a fazer algo de bom é que este desejo mau pode ser perdido e então também a voz da consciência se expressa mais audivelmente novamente. E é por isso que os pais têm a grande responsabilidade de fazer tudo o que estiver ao seu alcance para despertar o amor na criança, para encorajá-la a ajudar de pequenas maneiras e assim desenvolver um sentimento de ajuda nas crianças e sufocar nelas todos os instintos demasiado egoístas. Pois assim que a centelha do amor se acender, ela se espalhará, e a alma não será mais envolta em trevas, ela se tornará automaticamente luz no coração, e o pensamento e a ação da criança já estará consciente e logo também lhe será transmitida a luz do conhecimento, assim como o conhecimento correspondente.... Porque o amor é tudo.... e cada ser humano é capaz de amar, porque o próprio Deus colocou uma centelha em cada ser humano, a parte de si mesmo, a fim de devolvê-lo do estado de morte para o estado de vida...._>Amém