• Back

NAJNIŽA DUHOVNA TOČKA.... KRAJ JEDNOG PERIODA ISKUPLJENJA....

Za vječnost ne treba očekivati duhovni napredak, kada je čovječanstvo doseglo najnižu duhovnu točku, da ono više ne prepoznaje niti priznaje Boga, Jer onda je ono potpuno odvojeno od Boga, i stoga također bez ikakvog priljeva snage, koja jedina osigurava duhovni uspon. Mala udaljenost od Boga može lako biti otklonjena, jer tada duhovno još uvijek stoji u krugu strujanja Božanske Ljubavi, čija ga snaga neizbježno nagoni uvis. Ali, kada je udaljenost postala tako velika, da duhovno boravi izvan ovog kruga strujanja, onda je ono također sasvim bez snage, i približavanje Bogu mu više nije moguće, jer onda veći utjecaj ima protivna snaga, koja ga vuče dolje k sebi. Ali, ako je čovječanstvo prispjelo do ovog stupnja razvoja, odnosno, ako je tako daleko nazadovalo u razvoju, onda je duhovno također proigralo pravo da na Zemlji vodi egzistenciju kao ljudsko biće, budući ona kao jedinu svrhu ima viši razvoj, a ono ovu svrhu potpuno zanemaruje. Stoga tada za ovo čovječanstvo završava jedan razvojni period. Zemlja na neki način gura od sebe sve duhovno, koje se nalazi na višoj razini razvoja, ako ono ne živi i ne postupa primjereno ovoj razini razvoja. I onda je završen jedan period iskupljenja prema Božanskoj volji.... A svaki čovjek sam može sam prepoznati trenutak, čim on poklanja pažnju duhovnom razvoju cijelog čovječanstva. Ako je dosegnuta najniža točka, gdje nedostatak Ljubavi (neljubaznost, bezobzirnost) jasno izlazi na vidjelo, ako je djelovanje Bogu-protivne sile prepoznatljivo u tome, da se namjesto stalne izgradnje posvuda događa razaranje.... ako je življenje i djelovanje čovječanstva sasvim Bogu-protivno, i stoga protiv sveg Božanskog reda, onda više ne treba očekivati da se čovječanstvo u slobodnoj volji iznova umetne u Božanski red, i onda se u skladu sa zakonom od vječnosti mora odviti razlaganje svega onoga što u sebi sklanja duhovno, s ciljem sasvim novog prognanstva, kako bi u beskonačno dugom vremenu konačno stiglo do cilja, da iznova prebiva u Božjoj blizini u slobodnoj volji. Za degenerirani (izopačeni) ljudski rod nema nijedne druge mogućnosti uspona, kada je on dosegao ovu najnižu točku, kada se sva Ljubav ohladila, jer onda struja snage Božanske Ljubavi više ne može biti aktivna, a ovo znači potpuni gubitak za snagu protivnu Bogu. A Bog u Svojemu velikom milosrđu oduzima Svojemu protivniku ono što mu je postalo podložno, tako da On to iznova progoni u Stvaranje, na koje Božji protivnik više nema nikakav utjecaj. Tako je i ponovno premještanje u najtvrđu materiju, jedino djelo Božanskog milosrđa, budući je za ovo što stoji u najvećoj udaljenosti od Boga, opet stvorena nova mogućnost da pođe putem razvoja naviše, što mu više nije bio moguće kao čovjeku. A jednom će i za njega kucnuti čas iskupljenja, čak i ako nakon beskonačno dugo vremena. Ali, ne događa mu se nikakva nepravda, kada je premješten nazad u tvrdu materiju, jer je volja tako otvrdnula naspram Boga, da je on sam uzrok tome što ga Bog zavezuje na beskonačno dugo vremena. Budući se on više ne mijenja, ako je dosegnuta duhovno najniža točka, gdje ljudi više ne prepoznaju Boga.

AMEN

Baixa.... espiritual Fim de um período de redenção....

Nenhum progresso espiritual pode jamais ser esperado se a humanidade tiver atingido o ponto baixo de já não reconhecer e reconhecer a Deus. Pois então está completamente separada de Deus e, portanto, também sem aquele fornecimento de força que por si só garante a ascensão espiritual. Uma pequena distância de Deus pode ser facilmente remediada, pois então o espiritual permanece no circuito do amor divino, e a sua força empurra-o inevitavelmente para cima. Mas se a distância se tornou tão grande que o ser espiritual habita fora deste circuito, então também é completamente impotente e já não lhe é possível uma aproximação a Deus, porque então a força contrária tem mais influência que a puxa para baixo em direcção a si mesma. Mas uma vez que a humanidade atingiu este grau de desenvolvimento, ou seja, depois de ter regredido até agora, o ser espiritual também perdeu o direito de viver uma existência na terra como ser humano, porque o seu único objectivo é um desenvolvimento superior e ignorou completamente este objectivo. Então, um período de desenvolvimento chegará ao fim para esta humanidade. A Terra afastará, por assim dizer, todos os seres espirituais que se encontram num nível de desenvolvimento mais elevado, logo que não vivam e ajam de acordo com este nível de desenvolvimento. E então termina um período de redenção de acordo com a vontade divina.... E cada pessoa pode reconhecer o tempo em si, assim que presta atenção ao desenvolvimento espiritual de toda a humanidade. Uma vez atingido um ponto baixo onde a indelicadeza se torna claramente aparente, o funcionamento da força oposta de Deus pode ser reconhecido no facto de que, em vez de se construir constantemente, a destruição tem lugar em todo o lado.... Se a vida e a actividade da humanidade é completamente contrária a Deus e, portanto, contra toda a ordem divina, então já não se pode esperar que a humanidade se volte a integrar livremente na ordem divina, e então, de acordo com a lei da eternidade, uma dissolução de tudo o que contém substâncias espirituais deve ter lugar com o propósito de um banimento completamente novo, a fim de finalmente atingir o objectivo de voltar a habitar perto de Deus em livre arbítrio num tempo infinitamente longo. Não há outra possibilidade de ascensão para uma raça humana degenerada, uma vez atingido este ponto baixo em que todo o amor se tornou frio, porque então o fluxo de força do amor divino já não pode tornar-se eficaz e isto significa uma perda completa da força oposta de Deus. Mas Deus, na sua grande misericórdia, luta contra o seu adversário, que se tornou escravo dele, banindo-o novamente na criação, sobre o qual o adversário de Deus já não tem qualquer influência. Portanto, mesmo a transferência de volta à matéria mais dura é apenas uma obra de misericórdia divina, porque se cria novamente uma nova possibilidade para aquilo que está mais longe de Deus seguir o caminho do desenvolvimento ascendente, o que já não era possível como ser humano. E assim que a hora da redenção também o atinge, mesmo que após um tempo infinitamente longo. Mas não lhe faz nenhuma injustiça quando é posto de novo na matéria dura, porque a vontade é tão endurecida para com Deus que é ela própria causa de Deus o amarrar por um longo tempo sem fim. Pois não mudará mais uma vez atingido um ponto baixo espiritual onde as pessoas já não reconhecem Deus...._>Ámen