• Back

SNAGA ZAUZIMANJA....

Ako ljudi mole jedni za druge, njihova srca su sposobna za Ljubav, a pošto je Ljubav snaga, ta snaga onda i pretječe na čovjeka kojem je Ljubav namjenjena i usmjerena.... Time molitva ima učinak tako što čovjek kome je zauzimanje usmjereno, vidno osjeti (do)tok snage, time što tada ili primjećuje olakšanje njegovih zemaljskih nevolja ili im dotokom te snage 'postaje dorastao'. I tako Bog već čisto zemaljski ispunjava molitvu za bližnjega koja Mu je usmjerena.... No uveliko je blagotvornija i blagoslovenija molitva usmjerena čisto duhovnom usavršavanju, spoznaji i stremljenju za svjetlom i Istinom. I tada se molitva ispoljava u obliku snage, koju čovjek treba samo voljno htjeti prihvatiti kako bi mogao postići veći duhovni uspjeh, a čime se, razumljivo je, smanjuje i zemaljska nevolja, koja i treba ispuniti samo tu svrhu.... dovesti do duhovnog sazrijevanja.

No ako čovjek zanemari snagu koja mu je usmjerena putem molitve, ni Bog ne može smanjiti patnju poradi tog čovjeka čiju dušu On želi spasiti, a koji bi bez toga bio potpuno izgubljen. Čovjek želi pomoći svom bližnjemu koji se nalazi u nevolji.... A Bog je Ljubav.... i Ona isto tako čovjeku želi priskočiti u pomoć. I Njegova Ljubav i Mudrost prepoznaje patnju kao jedino sredstvo za dobijanje ljudi za vječnost, i za razumjeti je da ta Ljubav i Mudrost mora molitvu za čovjeka u patnji ostaviti neuslišenu, ako ona ugrožava sazrijevanje duše koje je svrha i cilj zemaljskog života. I stoga uslišenje molitve neprestano treba biti prepušteno volji Boga, jer Bog zaista najbolje zna što je od najveće duhovne koristi za dušu.

Bog doduše priznaje ljubav, no želi li ta ljubav u ljudskom neznanju okončati jednu muku koju Božja Ljubav čovjeku nameće, On će prvu dakako priznati, no po Svojoj će prosudbi 'ne uslišiti' molitvu – kako bi duši donio spas – , i naizgled ne obratiti pažnju na čovjekovu volju. No snaga zauzimanja im je od koristi, tako da im se razmišljanje lakše može okrenuti Bogu, samo ako Mu volja čovjeka nije skroz protivna. I stoga sve, patnja ili radost, treba biti prepušteno Bogu i sve treba podatno i zahvalno primiti iz Njegove ruke, jer On uistinu najbolje zna što ljudima koristi, i On upravlja sve tako da duši koristi za spas i da čovjek dospije do duševne zrelosti, ako za to ima volju.

Amen

Poder da Intercessão....

Assim que as pessoas rezam umas pelas outras, seus corações são capazes de amar, e como o amor é força, esta força flui para a pessoa a quem o amor é dirigido.... A oração tem agora um efeito na medida em que a pessoa a quem a intercessão é dirigida sente notavelmente o fluxo de forças, na medida em que ou sente alívio das suas dificuldades terrenas ou é agora capaz de lidar com isso devido à força que flui para ele. E assim Deus já cumpre uma oração dirigida a Ele em amor pelo seu semelhante de uma forma puramente terrena.... Muito mais benéfica, porém, é a oração que se destina apenas à perfeição espiritual, o reconhecimento e a luta pela luz e pela verdade. Por outro lado, a oração tem um efeito na forma de força que o ser humano só precisa de aceitar de bom grado para poder reservar o maior sucesso espiritual, e assim as dificuldades terrenas são compreensivelmente reduzidas, o que, afinal de contas, só deveria cumprir o mesmo propósito.... para trazer amadurecimento espiritual. Mas assim que o ser humano ignora a força que lhe foi dada por intercessão, Deus não pode reduzir o sofrimento por causa deste ser humano cuja alma Ele quer salvar e que estará completamente perdido sem ela. O homem quer ajudar o seu semelhante que está em necessidade.... Mas Deus é amor.... e isto também quer vir em auxílio do ser humano. E o Seu amor e sabedoria reconhecem o sofrimento como o único meio de conquistar o ser humano para a eternidade, e este amor e sabedoria, compreensivelmente, tem de deixar a oração pelo ser humano que sofre sem ser ouvida, se questiona a maturidade da alma, que é o propósito e a meta da vida terrena. E, portanto, o cumprimento da oração deve ser sempre deixado à vontade de Deus, pois Deus sabe melhor o que dá a uma alma a maior vantagem espiritual. O amor certamente reconhece Deus, mas se esse amor, na ignorância humana, quer acabar com um sofrimento que o amor de Deus impõe ao ser humano, Ele certamente reconhecerá o primeiro, mas, a Seu critério, não ouvirá a oração para trazer a redenção à alma e, assim, aparentemente, desconsiderará a vontade humana. No entanto, a força da intercessão irá beneficiá-los, tornando mais fácil para os seus pensamentos voltarem-se para Deus, assim que a vontade do ser humano não lhe resista completamente. E por isso tudo, sofrimento ou alegria, deve ser deixado a Deus e tudo deve ser aceito de Sua mão com devoção e gratidão, pois Ele realmente sabe melhor o que serve às pessoas, e Ele dirige tudo de tal forma que beneficiará a alma e o ser humano pode alcançar a maturidade espiritual se Ele tiver a vontade de fazê-lo...._>Amém