• Back

RAZDJELJIVANJE PRIMLJENOG DUHOVNOG DOBRA JE UVJET...

Darovi Duha moraju biti iskorišteni, trebaju li oni ispuniti svoju svrhu, i također primatelju osigurati daljnje darove. Jedino u razdjeljivanju primljenog duhovnog dobra, leži ovlaštenje da se primi novo dobro, inače to ostaje tek mrtvo dobro bez učinka na samog primatelja i bližnje. Duhovno dobro je dar Božje Ljubavi, ono treba probuditi Ljubav, i uvijek nanovo biti predano dalje u Ljubavi; ono je živa voda koja mora nezadrživo teći dalje, treba li iznova probuditi u život, u aktivnost u Ljubavi. Da bi mogao primiti duhovno dobro, čovjek mora biti Ljubav-no aktivan... Nuditi i razdjeljivati darove odozgor, čin je Ljubav-ne aktivnosti, čovjek promišlja o spasu duša koje još čame (skapavaju, pate) u tami, i njihova duhovna nevolja ga nagoni da im donese svjetlo... A onda duhovno dobro neće ostati bez učinka, kako na darivatelja, tako i na primatelja, dok naprotiv dar koji nije razdijeljen, gubi na snazi i učinku, te ni primatelj neće biti tako sretan, kada njegova Ljubav za bližnje oslabi. Božanski dar je tako dragocjen, da ne smije ostati zanemaren, a kada je u Ljubavi ponuđen nekom čovjeku, onda njegovo posjedovanje treba njega usrećiti, i on će u svojoj sreći također osjetiti poticaj da komunicira, da i drugima prenese Božanski dar. To treba njega potaknuti na gorljivu Ljubav-nu aktivnost... osvijetliti duhovno stanje bližnjih... to treba njega potaknuti da zrači sve više svjetla u tamu, a njegova žudnja za duhovnim darom će kroz to biti povećana, i učiniti ga radosnim i sretnim. Ljudi mogu biti iznimno bogati duhovnim blagom, sve dok ga oni ne zadržavaju za sebe, nego ga razdjeljuju i kroz to povećavaju njihovo bogatstvo. No, čim oni popuste u njihovoj Ljubav-noj aktivnosti, nastupa i zastoj u primanju darova odozgor, jer Bog daje i mjeri njima, kako oni sami mjere i voljni su davati. I zato duhovni dar može također ostati bez učinka na bližnje, jer oni ne čine nikakvu korist od toga, ukoliko sami ne žele razdjeljivati, čak i ako oni to priznaju, i oni sami su time blagotvorno dotaknuti. Ali, njihova Ljubav je manjkava (nesavršena), i njihova srca stoga nisu dobro tlo gdje sjeme može niknuti i donijeti plod. I zato se treba neprestano raditi sa darovima Duha koji ljudima pritječu odozgo. Tok se ne smije izgubiti u pijesku, darovi Duha trebaju posvuda biti primljeni otvorenim srcem, i razdijeljeni u Ljubavi, onda će se svatko moći okrijepiti vodom života, njegov Ljubav-ni duh će se zapaliti, i posljedica će biti stalna Ljubav-na aktivnost, koja opet jamči primanje novih darova Duha. I zato trebaju biti gorljivo aktivni svi oni kojima Božja Ljubav dostavlja dragocjeno dobro, oni trebaju neprekidno raditi i uvijek nastojati pridobiti nove duše, kojima donose njima pruženo svjetlo, tako da duhovna tama bude otklonjena, tako da ljudi na sebi samima osjete učinak onoga što im nudi Božja Ljubav.

AMEN

La transmisión de los bienes espirituales recibidos es una condición....

Los dones del espíritu tienen que ser utilizados si deben cumplir su propósito y también traigan más dones al destinario. Sólo en la transmisión de los bienes espirituales recibidos reside el derecho a absorber nuevos bienes; de lo contrario, seguirán siendo bienes muertos, sin efecto alguno para el receptor mismo ni para sus semejantes. La riqueza espiritual es un don del amor de Dios; debe despertar el amor y transmitirse una y otra vez en el amor; Es el agua viva que debe seguir fluyendo imparablemente si debe despertar de nuevo a la vida, a la actividad en el amor.

Para poder recibir los bienes espirituales, el humano debe ser activo en el amor.... El ofrecer y transmitir los bienes de lo alto es un acto de caridad, el humano se preocupa por la salvación de las almas que aún languidecen en las tinieblas, y las necesidad espiritual de éstas le impulsa a traerles luz.... Entonces la riqueza espiritual no quedará sin efecto, tanto para el dador como para el receptor, mientras que un don que no se transmite pierde el valor y tampoco hará tan feliz al destinario si su amor por los semejantes disminuye. Los dones divinos son tan preciosos que no pueden pasar desapercibidos, y si se ofrecen a una persona enamorada, entonces su posesión debe hacerla feliz y en su felicidad debe sentir también el impulso de compartirse, de transmitir el don divino también a otros.

Debería impulsarlo a una diligente actividad amorosa.... para iluminar el estado mental de los semejantes.... debería alentarlo a irradiar más y más luz en las tinieblas, y de ese modo aumentará su deseo de recibir dones espirituales y hacerlo alegre y feliz. Los humanos pueden ser ricos en tesoros espirituales siempre que no los guarden para sí mismos, sino que los distribuyan y así aumenten su riqueza. Pero tan pronto como decaen en su actividad amorosa, también se estancan en recibir los dones de lo alto, porque Dios les da y mide como ellos mismos miden y están dispuestos a dar. Y es por eso que un don divino no puede tener ningún efecto en otros humanos porque no lo utilizan porque no quieren distribuirlo, incluso si lo reconocen y ellos mismos se sienten afectados curativamente por él.

Pero su amor es inadecuado y, por lo tanto, sus corazones no son un buen suelo donde las semillas pueden brotar y dar fruto. Y es por eso que se debe trabajar constantemente con los dones del espíritu que fluyen hacia los humanos desde arriba. El arroyo no debe secarse en la arena; en todas partes los dones del espíritu deben recibirse con el corazón abierto y seguir transmitiéndolos con amor. Entonces todos podrán refrescarse con el agua de la vida, su espíritu de amor se inflamará, y la actividad amorosa constante será el resultado que garantizará la recepción de nuevos dones espirituales. Y por eso deben trabajar diligentemente todos aquellos a quienes el amor de Dios trae bienes preciosos, deben trabajar constantemente y tratar siempre de ganar nuevas almas, a quienes lo ofrecido trae luz, para que las tinieblas espirituales sean eliminadas, para que los humanos mismos puedan sentir el efecto de lo que el amor de Dios les ofrece....

amén