• Retour

La vie terrestre - le temps d'épreuve - les richesses spirituelles

Vous demeurez seulement un bref temps sur la Terre et durant ce temps vous devez décider quelle vie vous voulez mener pour l'Éternité. Parce que votre vie terrestre est déterminante pour l'Éternité. Elle est seulement une existence d'épreuve, et il dépend uniquement de vous de réussir l'épreuve, si vous utilisez la vie terrestre de sorte qu’elle vous procure une Vie dans toute la Magnificence dans le Royaume spirituel ou bien si là vous avez une sort triste. Ce que vous décidez durant la vie terrestre, sera votre destin après votre décès. Alors chaque homme ramassera la récompense pour le travail qu’il a fait sur la Terre. Le travail terrestre trouvera déjà sa récompense sur la Terre et donc il n'est pas pris en compte pour l'Éternité. Uniquement le travail spirituel procure du succès pour l'Éternité, parce que l'âme emporte avec elle dans le Royaume spirituel les biens spirituels, tandis que le travail terrestre et sa récompense restent sur la Terre, lorsque l'âme décède. Et celui qui n'a maintenant rien à montrer dans le bien spirituel, n'a pas réussi l'épreuve, il n'a pas utilisé la vie terrestre, il a été inactif dans le sens spirituel, bien que sur la Terre il était riche en biens du monde. Il n'a pas saisi le sens de sa vie terrestre et donc il n'a pas vécu d’une manière consciente. Le chemin terrestre doit avoir pour but le mûrissement spirituel. Mais si les facultés terrestre sont développées et qu’à elles seules l’homme a donné de la valeur il aura pu conquérir des richesses terrestres, alors le temps d'épreuve aura été passé sans apporter de connaissance à l'homme. L'existence terrestre manquée ne sera cependant jamais compensée et ce que l'homme a manqué de faire sur la Terre sera difficilement récupéré dans l'au-delà. Le repentir dans l'au-delà sera indescriptible, lorsque l'âme se retrouvera pauvre et insuffisemment pourvue, alors qu'elle aurait pu entrer dans le Royaume spirituel claire et rayonnante. L'homme toujours et toujours de nouveau est informé de sa tâche et de son but, mais les Paroles retentissent dans les oreilles des hommes sans être entendues, parce qu'ils ne se rendent pas compte de la portée de leur négligence. Tant qu’ils vivent, ils ne pensent pas à leur tâche, mais dans l'au-delà ils se repentissent de chaque minute qu’ils ont laissé passer inutilement.

Amen

Aards leven-Proeftijd – Geestelijke rijkdom

Slechts een korte tijd verblijft u op aarde en in deze korte tijd moet u kiezen welk leven u in de eeuwigheid leiden wil. Want uw aardse leven is bepalend voor de eeuwigheid. Het is alleen maar een proefbestaan en het ligt alleen aan u of u de proef doorstaat. Of u het aardse leven zo gebruikt, dat het u een leven in alle heerlijkheid in het geestelijke rijk oplevert, of dat uw lot treurig is.

Waarvoor u in het aardse leven kiest, zal u na het sterven ten deel vallen. Zodoende zal elk mens dan het loon oogsten voor het werk, dat hij op aarde verricht heeft. Aardse arbeid zal op aarde al beloond worden en dus niet geteld worden voor de eeuwigheid. Slechts alleen de geestelijke arbeid levert succes op voor de eeuwigheid, want de ziel neemt geestelijke goederen mee naar het geestelijke rijk, terwijl aardse arbeid en haar loon achterblijven als de ziel de aarde verlaat.

En wie niets kan laten zien aan geestelijke goederen heeft de proef niet doorstaan. Hij heeft het aardse leven niet benut. Hij is in geestelijke zin passief geweest, ofschoon hij op aarde rijk was aan de goederen van de wereld. Hij heeft het doel van zijn aardse leven niet begrepen en daarom niet bewust geleefd. De gang over de aarde heeft een geestelijk uitrijpen als doel. Maar als aardse vaardigheden ontwikkeld worden en er alleen maar waarde aan gehecht wordt hoe de mens aardse rijkdom kan verwerven, dan gaat de proeftijd voorbij zonder de mens tot inzicht gebracht te hebben.

Maar het verzuimde tijdens het aardse bestaan is nooit meer goed te maken en wat de mens op aarde verzuimd heeft, is in het hiernamaals nauwelijks meer in te halen. Het berouw in het hiernamaals is onbeschrijflijk, wanneer de ziel zichzelf arm en behoeftig terugvindt, waar ze helder en stralend de binnenkomst in het geestelijke rijk mee had kunnen maken.

Telkens weer wordt de mens in kennis gesteld van zijn opdracht en zijn doel, maar ongehoord sterven de woorden in de oren van de mensen weg, want ze zijn zich niet bewust van de draagwijdte van hun onverschilligheid. Zolang ze leven, denken ze niet aan hun opdracht, maar in het hiernamaals berouwen ze elke minuut, die ze ongebruikt voorbij hebben laten gaan.

Amen