• Retour

La Création....

Le Cosmos quant à sa formation est aussi peu explicable que peut être rendu compréhensible aux hommes l'Être de l'éternelle Divinité, tant qu’eux-mêmes ne sont pas encore entrés dans le Royaume de la Lumière. Parce que ce que vous voyez dans la Création est certes à l'extérieur matière, mais au fond du fond cependant c’est du spirituel, c'est-à-dire la Force de Dieu qui s’est consolidée dans une forme. La consolidation de la Force dans une forme est cependant un processus qui ne trouve aucun parallèle dans la vie terrestre, et restera donc inexplicable aux hommes, parce que la Force est quelque chose de spirituel, la forme par contre est quelque chose de terrestre. Que le spirituel puisse se changer en quelque chose de terrestre visible va au-delà de toute capacité de concept humain et donc il ne peut pas être rendu compréhensible aux hommes. L'Amour de Dieu est Force – Sa Volonté est Force – et cette Volonté d'Amour a pris une forme – donc chaque Œuvre de Création est la Volonté divine devenue forme. Outre cela elle est la Pensée divine devenue forme. Ce que Dieu pense et veut, se produit, et ainsi Il fixe toutes Ses Pensées sous forme d’Œuvre dans le Cosmos. Sa Création est procédée de Lui, Il en a déterminé la forme selon Sa Volonté. Il ne se passe pas une seconde où la Volonté de Dieu s’arrêterait de former, il ne se passe pas une seconde où il ne nait pas de nouvelles Créations dans le Cosmos, parce que Sa Force d'Amour est continuellement active. Et tout le créé est sans interruption nourri avec Sa Force d'Amour. Par conséquent ce qui a été créé par Dieu est éternel, bien que la forme extérieure change et apparemment passe. Il n’y a aucun lieu où quelque chose puisse aller se perdre ou bien se dissoudre en rien, parce que tout est Force divine, donc éternel. Chaque Création est issue vraiment au moyen de cette Force et ne peut jamais plus être annulée. Si donc apparemment l'homme accomplit une œuvre de destruction, sa libre volonté se tourne contre la Volonté de Dieu. Dieu retire Sa Volonté de la forme extérieure de Son Œuvre de Création, et apparemment la forme cesse d'exister, jusqu'à ce que Dieu fasse de nouveau devenir forme Sa Volonté d'Amour. Cela est le motif déterminant pour la destruction du fait de la volonté humaine, pour combien cela soit injuste devant Dieu. Mais ce que Dieu a créé hors de la Terre, est intouchable par un pouvoir qui a des sentiments contraires à Dieu. Cela est seulement temporairement soumis au changement – en partie par la Volonté divine, en partie par la volonté humaine pour ce qui est en contact avec la Terre. Mais ces Œuvres de Création sont vraiment incompréhensibles pour l'homme et leur formation le fait réfléchir. Seule la Terre reçoit des êtres dans lesquels il y a la poussée pour la destruction, pendant que toutes les Créations hors de la Terre ne sont pas exposées à la volonté de destruction des natures immatures. Mais l'apparente œuvre de destruction a pour conséquence que la Force divine n'est pas toujours reconnue en tant que Substance d’Ur de la Création. Et par conséquent l'Omnipotence de Dieu est mise en doute ; cela a pour conséquence que l’on cherche à expliquer l’origine des Œuvres de Création d’une manière purement terrestre, que l'on cherche à renier la Force créatrice d'une Divinité essentielle et qu’on voudrait lui substituer une Force naturelle élémentaire apparemment plus crédible pour l'homme qui serait alors indépendante d'une Entité suprême et qui se serait conditionnée elle-même. Toute construction selon un plan de l'entière Œuvre de Création pourrait alors être mise en doute, puisqu'elle serait naturelle, et ainsi le concept de l'Omnipotence, de l'Amour et de la Sagesse pourrait être nié.

Amen

Schepping

Het heelal is in zijn ontstaan net zo min te verklaren als dat de mensen het WEZEN van de eeuwige GODHEID begrijpelijk kan worden gemaakt, zolang ze zelf nog niet het rijk van het Licht zijn binnengegaan. Want wat u gewaarwordt in de schepping is uiterlijk, naar buiten toe, wel materie, maar in z'n diepste grond geestelijk, d.w.z. Kracht uit GOD, die zich heeft verdicht tot vorm. Het verdichten van kracht tot vorm is echter een proces waarvan in het aardse leven geen vergelijkbaar iets te vinden is en zal daarom voor de mensen onverklaarbaar blijven, want kracht is iets geestelijks, vorm daarentegen iets vergankelijks. Dat iets geestelijks veranderen kan in iets aards zichtbaars gaat het menselijk bevattingsvermogen te boven en is daarom aan de mensen ook niet begrijpelijk te maken.

GOD's Liefde is Kracht - Zijn Wil is Kracht - en deze Liefdewil nam vorm aan. Dus is elk scheppingswerk goddelijke Wil die tot vorm is geworden. Het is verder 'n tot vorm geworden goddelijke Gedachte. Wat GOD denkt en wil, gebeurt, en bijgevolg plaatst HIJ al Zijn Gedachten als daad in het heelal. Zijn schepping is Kracht die van Hem uitging, die gestalte heeft aangenomen volgens Zijn Wil. En er gaat geen seconde voorbij waarin de goddelijke Wil om te vormen niet aktief is, er gaat geen seconde voorbij waarin geen nieuwe scheppingen in het heelal gezet worden, want de Kracht van Zijn Liefde is onophoudelijk bezig. En al het geschapene wordt ononderbroken met Zijn Liefdekracht gevoed. Bijgevolg is ook dat wat door GOD geschapen is onvergankelijk, ofschoon het van uiterlijke vorm verandert en schijnbaar vergaat. Niets kan er in het heelal verloren gaan of vergaan tot niets, want alles is goddelijke Kracht, dus onvergankelijk. Elke schepping is ontstaan juist door deze Kracht en kan nooit meer vernietigd worden. Als dus de mens schijnbaar een werk van vernietiging ten uitvoer brengt, keert zijn vrije wil zich tegen de Wil van GOD. GOD trekt zijn Wil van de uiterlijke vorm van Zijn scheppingswerk terug, en deze vorm houdt schijnbaar op te bestaan, maar is alleen voor het oog van de mens onzichtbaar, tot GOD Zijn Liefdewil opnieuw tot vorm laat worden. Daarbij is het motief van de verwoesting door menselijke wil doorslaggevend in hoeverre zoiets tegenover GOD onrecht is.

Wat GOD echter geschapen heeft buiten de aarde is onaantastbaar voor 'n GOD vijandig gezinde macht. Alleen maar datgene is aan een tijdelijke verandering onderworpen - deels door goddelijk willen, deels door menselijk willen - wat met de aarde in contact staat. Maar het zijn juist deze werken van de schepping die de mens niet begrijpen kan en wier ontstaan hem laten piekeren.

Alleen de aarde bevat wezens waarin de vernietigingsdrang aanwezig is, terwijl alle scheppingen buiten de aarde niet onderworpen zijn aan de wil van onrijpe wezens om te vernietigen. Het schijnbare vernietigingswerk heeft echter tot gevolg dat goddelijke Kracht niet altijd wordt erkend als oersubstantie van de schepping. Het heeft tot gevolg dat aan de Almacht van GOD getwijfeld wordt, het heeft tot gevolg dat men het ontstaan van deze scheppingswerken zuiver aards tracht te verklaren, dat men de scheppende Kracht van een wezenlijke GODHEID probeert te loochenen en deze Kracht graag zou willen vervangen door de aan de mens geloofwaardig schijnende oernatuurkracht, die onafhankelijk is van een bestaand WEZEN en in zichzelf bepalend is. Elke bouw volgens plan van het gehele scheppingswerk zou dan echter op losse schroeven komen te staan indien een WEZEN, DAT onovertrefbaar is en het alomvattend begrip van Almacht, Liefde en Wijsheid, bestreden wordt.

Amen