Vous ne savez pas combien est grande la Création de Dieu, combien le Seigneur du Ciel et de la Terre a formé immensément volumineuse et diversifiée cette Création et il s’y ajoute toujours de nouvelles Créations qui comblent l’Espace sans vie et offrent ainsi à nouveau d'ultérieurs développements pour les êtres vivants! Le but ultime de toute Création est de guider le spirituel plus près de Dieu, et cela restera ainsi dans toute l'Éternité, parce que c’est la Volonté du Créateur de conserver ce qu'Il a créé. Ce qui une fois est procédé de Dieu dans toute la perfection, doit avoir le même état de Lumière, pour pouvoir de nouveau revenir à son lieu d'Origine. Et pour cela il doit être passé au travers de chaque stade de développement, et avoir vécu au travers de chaque Œuvre de Création pour pouvoir un jour faire se lever les mêmes formations de Créations, vu que cela est la tâche de tous les êtres de Lumière dans l'Éternité. Ainsi Dieu a imposé à l'être un but vers lequel doit être tournée sa tendance. Il a rendu ce but dépendant d'une certaine maturité et à nouveau de l'état de maturité de sa tendance spirituelle. Et donc chaque Création sert à nouveau seulement toujours à stimuler la tendance spirituelle et cela d’autant plus, que plus d'attention est portée à la Création et à ses milliers de milliers de Miracles. Celui qui passe devant cela bêtement et aveuglément, son esprit ne pourra jamais plus être réveillé, parce qu'il demeure encore trop sur la Terre avec le corps et avec l'âme et il ne se questionne pas sur le début et sur la fin. Qui observe la divine Création il lui apparait clairement qu’il se passe des siècles et des siècles sans qu’il puisse observer le moindre changement dans les lois de la nature, celui qui laisse tournoyer son regard sur les infinies variations de la Création divine et constate à nouveau que tout vit, alors s’il prend en compte cette pensée il doit se poser en lui-même la question: quel est donc le but de toute la vie sur la Terre. Il ne peut pas répondre à cette question avec seulement quelques expressions creuses s'il désire sérieusement la Réponse à cette question, mais il doit continuer à la creuser et à la fin il pourra y répondre d’une manière exhaustive seulement spirituellement. Parce que le cours du monde reste éternellement le même, les lois de la nature ne se prêtent pas au moindre changement temporaire, elles sont et restent comme elles étaient depuis l'Éternité, toujours dans le même rythme, dans la même régularité et dans un synchronisme permanent, comme l’est la Volonté du Créateur depuis l'Éternité. Les hommes sur la Terre sont impuissants face à ces Lois. Ils peuvent certes se rendre utiles les Forces inexplorées et cela dans une grande mesure, mais ils ne peuvent en rien utiliser cette Force à un autre effet selon leur bon vouloir, ils ne peuvent pas employer arbitrairement une Force pour une autre activité que celle qui est déterminée par Dieu au travers des Lois de la nature, ils doivent plutôt s’adapter précisément à ces Lois de la nature, s’ils ne veulent pas que la Force se manifeste d’une manière nuisible. Et chaque action contraire le punit même, parce que toute inobservance des Lois de la nature a pour conséquence une destruction de toute la matière, mais jamais une édification ou une augmentation dans l’intérêt des hommes dans ce qui se manifeste visiblement ou qu'il peut toucher. L'homme sur la Terre est déjà actif pour créer, mais il doit toujours soumettre toutes ses actions au divin Créateur et à Sa Volonté. Mais par contre sa tâche dans l'au-delà, quand il aura connaissance de toutes les Lois de la Création et de leur utilité, sera de créer de nouvelles formations à travers sa volonté, mais qui, dans cet état de Lumière, correspondront totalement à la Volonté de Dieu et cela le mettra dans un état de bonheur qui est beaucoup plus béatifiant que votre appréciation humaine. Et pour atteindre ce but final vous devez être continuellement actif sur la Terre et aspirer à la perfection avec toute votre Force.
Amen
TraducteursJullie weten immers niet, hoe groot de schepping van God is. Hoe onnoemelijk omvangrijk en hoe vol afwisseling de Heer van de hemel en de aarde deze schepping vorm gegeven heeft en hoe er steeds weer nieuwe scheppingen bij komen, uitgestorven ruimten vullend, en weer op de verdere ontwikkeling van de levende wezens berekend.
Het ultieme doel van de hele schepping is om het geestelijke dichter bij God te brengen. En dit zal tot in alle eeuwigheid zo blijven. Want het is de wil van de Schepper om dat te behouden, wat Hij geschapen heeft. Wat eens in alle volmaaktheid van God uitging, moet dezelfde staat van licht hebben om weer tot zijn uitgangssituatie terug te kunnen keren. Het moet verder elk stadium van ontwikkeling doorleefd hebben. Het moet elk scheppingswerk doorgegaan zijn om eens dezelfde scheppingsvormen te kunnen laten ontstaan, omdat dit de opdracht van alle lichtwezens in de eeuwigheid is. Dus heeft God het wezen een doel gegeven, waar hij naar moet streven. Hij heeft dit doel afhankelijk gemaakt van een zekere rijpheid en weer van de staat van rijpheid van zijn geestelijk streven.
En weer daarom dient elke schepping steeds alleen maar het doel om het geestelijk streven te stimuleren. En dit des te meer, hoe meer op de schepping en haar vele duizendvoudige wonderen acht geslagen wordt. De geest van degene, die afgestompt en blind aan hen voorbij gaat, kan nooit opgewekt worden, want hij houdt zich nog te veel met lichaam en ziel met deze aarde bezig en vraagt niet naar het begin en het einde.
Bij degene, die echter de goddelijke schepping bekijkt en voor wie het duidelijk wordt, dat honderden en duizenden jaren geen verandering van de natuurwetten tot stand brengen, die zijn blik over de eindeloze variaties van de goddelijke schepping laat zweven en dan weer bedenkt dat alles leeft, moet dan, gezien deze gedachten, ook de vraag opkomen waarom al het leven op aarde bestaat. Hij kan deze vraag niet met holle frasen beantwoorden, wanneer het beantwoorden van deze vraag hem ernst is, maar hij moet verder streven naar het antwoord en kan haar uiteindelijk alleen maar geestelijk uitputtend beantwoorden.
Want de loop van de wereld blijft eeuwig dezelfde. De natuurwetten zijn eveneens niet onderhevig aan een tijdelijke verandering. Het is en blijft, zoals het van eeuwigheid af was. Steeds in hetzelfde ritme, in dezelfde wetmatigheid en met een onveranderd verloop, zoals het de wil van de Schepper van eeuwigheid af is.
En de mensen op aarde staan machteloos tegenover deze wetten. Ze kunnen zich wel de ondoorgrondelijke krachten ten nutte maken, en dat in grote mate, maar ze kunnen op geen enkele manier deze kracht naar eigen goeddunken een andere werking laten hebben. Ze kunnen niet willekeurig een kracht gebruiken voor iets anders, dan de door God door de natuurwet bepaalde werkzaamheid. Ze moeten zich veeleer uiterst precies aan deze natuurwet aanpassen, wil de kracht niet op een beschadigende manier tot uitdrukking komen. En elke overtreding straft zich vanzelf, want elke veronachtzaming van de natuurwet heeft een verwoesting van alle materie tot gevolg. Maar nooit door een in de menselijke belangstelling liggend opbouwen en toenemen van al dat, wat zich zichtbaar of voelbaar zich aan hem openbaart.
Reeds op aarde is de mens al scheppend bezig. Echter moet hij zich altijd bij alle handelingen aan de goddelijke Schepper en Zijn wil onderwerpen. Daarentegen is het zijn opdracht in het hiernamaals om met inzicht in alle scheppingswetten en hun doelmatigheid onophoudelijk door zijn wil nieuwe scheppingen te creëren, die in de lichttoestand echter volledig met de wil van God overeenstemmen. En om in dit voortbrengen en scheppen een gelukkig makende toestand te zien, die ver voorbij jullie menselijk oordeel, zaligmakend is. En voor dit einddoel moeten jullie op aarde voortdurend werkzaam zijn en met alle kracht streven naar volmaaktheid.
Amen
Traducteurs