• Volver

¿Por qué hace falta el aprecio de Jesús?

Cada vez más urgente hay que avisar a los hombres sobre la existencia del salvador divino Jesucristo, porque el tiempo se agota para la liberación de la forma de vuestro alma que se había dado.... Pero no podeis liberaros del total si no se ha eliminado vuestra culpa del origen que solamente se puede conseguir por el reconocimiento de Jesús como salvador del mundo. para quitarse la culpa se tiene que reconocerla como cual y pedir conscientemente por su perdón.... Y los hombres solo lo pueden conseguir mientras reconocen a Jesucristo como hijo de Dios y creen en Su obra de salvación.... Si vosotros sabéis que habéis sido la causa de Su sufrimiento amargo y muerte, porque fuisteis culpables desde principio y tener que eliminar primordialmente la culpa antes de entrar otra vez al reino de la luz para poder recibir la bendición.... Que el camino de Jesús sobre la tierra tuvo lugar y que terminó con la muerte en la cruz, se duda por muchos hombres.... por la creencia libre.... y no hay pruebas para eso.... Pero una y otra vez se dan proclamaciones de aquello al hombre, que Dios Mismo mandaba a Su hijo a la tierra.... que se ofreció un ser luminoso que fue creado un día por Él, de andar sobre la tierra como hombre para expiar la gran culpa de la caída anterior de muchos seres.... Y se explica igualmente en qué existía la caída y porque se tuvo que expiarla.... Se da una explicación muy clara al hombre que había pasado al principio del todo en el reino de los espíritus para facilitar al hombre la creencia en la obra de salvación de Jesús. Y todos los hombres podrían ganar por esa creencia si vivieran una vida de caridad para que el espíritu divino pudiera trabajar en ellos.... Pero justamente eso falta al hombre y por eso rechazan todo lo que se explica, hasta un número muy reducido de hombres que se esfuerzan igualmente a avisar a sus semejantes a Jesucristo para que puedan encontrar la salvación en su estado en el cual se han metido justamente por esa culpa de origen y que pesa sobre ellos.... Y el final se aproxima.... Un tiempo interminable de un desarrollo hacia arriba se debería finalizar en la vida terrenal del hombre, pero ya no se aprovecha esa vida terrestre para centrarse en el único propósito de liberación para toda la eternidad.... Deja pasar una gran ocasión si vive su vida sin Jeuscristo, si no se acerca a Él espiritualmente, por lo cual Dios Mismo, se puede presentar a los hombres y todos los seres.... Y su arrepentimiento será muy doloroso un día cuando reconocerá en el reino espiritual lo que ha desaprovechado en el mundo.... Porque tiene que encontrarle igualmente allí antes de que amanezca la luz a su alrededor, y la culpa del pecado pesará tanto tiempo sobre él hasta que haya pedido perdón a Jesucristo. Pero entonces ya no tendrá la posibilidad de madurar a ser un “hijo” divino y lo que le fue posible en la tierra.... Es un periodo de tiempo completamente nuevo en lo cual el alma se hunde si fue expiado por Aquel, Del que había expiado su pecado del origen en la cruz; la oscuridad se suelta de ello, en la cual permanecía el alma desde la caída de Dios.... y la luz que lo resplandece le llena con una felicidad extraordinaria y ello mismo se reconoce a sí mismo como un ser divino, porque cada defecto habrá desaparecido cuando se libera del pecado y sus consecuencia.... Que Dios tiene que pedir justicia y pedir por eso la expiación se explica en Su perfección y el orden divino, y por eso el hombre tiene que expiar durante toda la vida en la tierra lo que le pesa encima por sus delitos contra el orden divino, o hacerlo en eö reino del más allá.... Pero eliminar el gran pecado del origen no le es posible, ni en la tierra ni en el reino del más allá, porque la culpa era demasiado grande e hizo falta una expiación que ningún hombre hubiera sido capaz de realizarla.... Por eso Jesús se ha cargado con el peso de esa culpa y la ha eliminado por la muerte en la cruz.... Pero Él pide que igualmente el hombre quiere ser libre de la culpa y se baja a la cruz con toda la consciencia, donarle con consciencia la culpa y pedir Su perdón.... Y si le fue perdonado a que está salvado de ese gran pecado del origen, tiene al mismo tiempo el perdón de todos los pecados que ha cometido durante su vida terrestre, porque se murió el hombre Jesús por todos los pecados que tuvieron lugar y que tienen lugar.... en el pasado, el presente y el futuro.... El ha eliminado toda la culpa del pecado, pero la salvación de ellos tiene que pedirse con toda conciencia, sino se repusiera de un golpea todo lo espiritual caído en su estado de origen, y ya no sería posible la transformación de los seres en deidad que mantuvieran la voluntad libre.Pero si un hombre reconoce a Jesucristo como el salvador divino y como hijo de Dios en el cual se ha incorporado Él Mismo, entonces de dona a sí mismo devotamente a Él y Le pide por ayuda, porque por fuerza propia no puede resistir al adversario y necesita a Jesús, Él que ha vencido a ese enemigo, Él, que ha pagado el precio a Su adversario para todos las almas, los que quieren ser salvados.... Es y será una cosa de la voluntad libre, liberarse de la gran culpa y de todos los pecados que ha cometido el hombre en la carne.... Pero puede encontrar la expiación completa, puede liberarse de cualquier culpa, porque Uno ya se ha cargado sobre sí mismo por culpa del amor y compasión.... Podríais perder toda la culpa, pero depende de vosotros si aceptaís la gracia extraordinaria, si quereis dejaros salvar, porque nadie os fuerza para hacerlo, y la obra de salvación no se puede trabajar en vosotros contra vuestra voluntad y regalaros libertad completa que no anhelais.... Y por eso se os puede avisar una y otra vez de dirigiros al salvador Jesucristo.... se os puede admitir siempre de no pasar de Él.... Se os puede aclarar con verdad sobre Su obra de salvación.... pero el camino de la cruz teneis que ir vosotros mismos con voluntad libre. Y seguramente no os vais a arrepentir si escucháis a aquellos, que se os cruzan el camino como mensajeros de Dios para iluminaros.... Entonces vuestro camino en la tierra no es en vano, entonces seguramente vais a llegar a la meta de entrar libremente de pecado al reino de la luz y de la felicidad....

Amén

ZBOG ČEGA JE NUŽNO PRIZNAVANJE ISUSA?....

Vama ljudima mora sa sve većom hitnošću biti ukazivano na Božanskog Otkupitelja Isusa Krista, jer dolazi kraju vrijeme koje je bilo dodijeljeno vašoj duši za oslobađanje od forme.... Vi međutim ne možete postići punu slobodu ako nije prethodilo otplaćivanje (uklanjanje) vaše prvobitne krivnje, što može biti postignuto jedino kroz priznavanje Isusa kao Otkupitelja svijeta. Da biste se oslobodili od krivnje, ona mora biti priznata kao krivnja, i njen oprost svjesno biti zatražen....A, to vi ljudi možete postići jedino kada vjerujete u Isusa kao Božjeg Sina i u Njegovo otkupiteljsko djelo.... kada vi sami znate da ste vi bili uzrok Njegove gorke patnje i smrti, jer ste jednom postali grješni, te najprije morate biti oslobođeni vaše krivnje, prije nego iznova možete ući u kraljevstvo svjetla i blaženstva.... Da se Isusov put po Zemlji koji je završio smrću na Križu dogodio, bit će također još od mnogih ljudi osporavano, jer.... zbog slobodne volje.... za ovo nije moguće pružiti nikakav dokaz.... No, uvijek iznova će ljudima biti ponuđeno znanje o tome, da je Sam Bog poslao Svojega Sina na Zemlju.... da se jedno svjetlosno biće, od Njega pozvano u život, ponudilo proći put po Zemlji kao čovjek, da bi za veliku krivnju nekadašnjeg otpadništva mnogih bića dalo naknadu (iskupljenje, zadovoljštinu).... Ljudima je također objašnjeno u čemu se sastojalo otpadništvo i zašto je morala biti dana naknada.... Ljudima je pruženo jasno i suvislo znanje što se prvobitno dogodilo u kraljevstvu duhova, da bi se ljudima olakšalo vjerovati u Isusovo otkupiteljsko djelo. A svi ljudi bi također mogli steći ovu vjeru, ako bi se samo kroz život Ljubavi pripremili da Božji Duh može djelovati u njima....No, upravo ovo nedostaje ljudima, i oni tako iznova odbacuju sve što im je rečeno, osim nekolicine ljudi, koji sada opet sa svoje strane nastoje bližnjima ukazati na Isusa Krista, tako da oni pronađu izbavljenje iz njihovog stanja u kojem se nalaze baš zbog ove prvobitne krivnje, koja ih,neotplaćena (neuklonjena) još uvijek opterećuje.... A, Kraj se približava.... Jedno beskonačno dugo vrijeme razvoja naviše, u zemaljskom životu kao čovjek bi trebalo doći do završnice (finala), ali ovaj zemaljski život više nije iskorišten na način da se čovjek svjesno okreće Jednome, Koji ga može osloboditi za svu vječnost.... On propušta veliku priliku, čim svoje zemaljsko postojanje živi bez Isusa Krista, čim se on misaono ne povezuje s Njime, u Kojem je Bog Osobno Sebe učinio pojmljivim ljudima i svim bićima.... A, njegovo kajanje će jednom biti vrlo bolno, kada on u onostranom kraljevstvu prepozna, što je na Zemlji propustio.... Jer,tamo će Ga on također trebati pronaći, prije nego nastane svjetlo oko njega, i krivnja grijeha će ga tako dugo opterećivati, sve dok on od Isusa ne zatraži oprost. Ali onda više neće imati mogućnost sazrjeti u Božje „dijete“, što mu je bilo sasvim moguće na Zemlji.... To je potpuno novo duhovno poglavlje (faza) u koje ulazi duša kada je izbavljena od strane Njega, Koji je njenu prvobitnu krivnju okajao (nadoknadio) na Križu; onda je s nje spala tama, u kojoj je duša boravila od svog otpada od Boga.... i svjetlo koje joj sada svijetli, čini je neizrecivo blaženom, i ona sada sama sebe prepoznaje također kao Božansko biće, budući je s nje odstranjen svaki nedostatak, čim je ona slobodna od grijeha i njegovih posljedica.... Da Bog mora dopustiti da vlada pravednost, i stoga zahtjeva iskupljenje, utemeljeno je u Njegovom savršenstvu i Božanskom zakonu reda, i stoga također čovjek mora u zemaljskom životu okajati (odslužiti, ispaštati) sve što ga opterećuje kao grijeh, kao prijestup protiv Božanskog reda, ili to učiniti u onostranom kraljevstvu.... Ali, okajati veliku prvobitnu krivnju mu nije moguće ni na Zemlji, ni u onostranom kraljevstvu, jer je ova krivnja bila prevelika, i zahtjeva iskupljenje, koje jedan čovjek nikada ne bi bio sposoban ostvariti.... Zato je Isus za ljude uzeo ovu krivnju na sebe, i nju otplatio (izbrisao) kroz Svoju smrt na Križu.... Ipak, On zahtijeva da čovjek također sam želi postati slobodan od ove krivnje, i stoga se svjesno stavi pod Križ, da Mu svjesno izruči krivnju, i traži oprost....A ako mu je dan ovaj oprost, da je on otkupljen (oslobođen) od ove velike prvobitne krivnje, onda on također ima oprost i svih drugih grijeha, koje je on počinio u zemaljskom životu, budući je čovjek Isus umro za sve grijehe koji su bili i koji će biti počinjeni.... u prošlosti, sadašnjosti i budućnosti.... On je iskupio svu krivnju grijeha, ali izbavljenje odatle treba najprije biti svjesno zatraženo, inače bi odjednom sve palo duhovno bilo opet vraćeno u svoje prvobitno stanje, no onda ne bi bilo moguće nikakvo usavršavanje bića u bogove, koje zahtijeva slobodnu volju. No, kada čovjek Božanskog Iskupitelja Isusa Krista svjesno prizna kao Božjeg Sina, u Kojem se Bog Osobno utjelovio, onda Mu on također u svoj poniznosti izručuje sebe samoga i moli Ga za Njegovu pomoć, jer on sam vlastitom snagom nije u stanju pružiti otpor Božjem protivniku i treba Isusa, Koji je pobijedio ovog neprijatelja, Koji je platio Svome protivniku otkupnu cijenu za sve duše, koje se žele dopustiti iskupiti.... Jest i ostaje stvar slobodne volje, postajanje slobodnim od velike krivnje, kao i od svih grijeha koje je čovjek počinio u tijelu.... No, on može pronaći potpuni oprost, može biti oslobođen od svake krivnje, jer je Jedan uzeo ovu krivnju na Sebe iz Ljubavi i milosrđa, jer je On neizrecivo patio i umro najmučnijom smrću, kako bi poštedio ljude neizrecive patnje, koju bi svi morali uzeti na sebe, da pruže pravednu naknadu (okajanje).... Vi možete biti oslobođeni svih grijeha, ali na vama samima leži to da li ćete prihvatiti neizmjernu milost, da li ćete se vi dopustiti otkupiti, jer vi nećete na to biti prisiljeni, a djelo otkupljenja također ne može na vas utjecati protiv vaše volje, i pokloniti vam punu slobodu, koju vi ne žudite.... Stoga vam također uvijek može samo biti ukazivano da se okrenete Božanskom Otkupitelju Isusu Kristu....Vi uvijek jedino možete biti upozoreni da Ga ne mimoiđete (zaobiđete, prođete pored Njega).... može vam jedino biti razjašnjeno u skladu sa Istinom o Isusu i Njegovom djelu otkupljenja.... ali put do Križa morate vi sami preći u slobodnoj volji. I, vi uistinu nećete požaliti kada slušate one koji vam dolaze na put kao Božji glasnici, da vam objasne.... Onda vaš zemaljski put nije isprazna trka, jer onda ćete vi sasvim sigurno također postići cilj, slobodni od grijeha ući u kraljevstvo svjetla i blaženstva.

AMEN