El amor es vida, el amor es fuerza, el amor es causa y el amor es meta. El amor es el epítome de todo lo que es divino, porque Dios es amor en Sí Mismo. Además, el amor es un estado de éxtasis, un estado de conciencia de fuerza, un estado de actividad y de la devoción más íntima.... El amor es la afluencia de la fuerza divina, es decir, una unión con Dios, que puede tener lugar en los más variados grados, es decir, nunca alcanzará su punto más alto, pero cada vez más íntimamente y por lo tanto más poderosamente. Donde ahora gobierna el amor, donde cada actividad está dictada por el amor, allí el estado más dichoso de abarcar todo lo que entra en el circuito de la obra amorosa. Porque el amor no puede desencadenar otra cosa que la felicidad, porque transfiere lo más divino a todo lo que capta.
Sin embargo, donde se opone resistencia a la obra de amor, allí el amor pierde su eficacia, porque todo lo divino debe ser recibido voluntariamente, de lo contrario resultaría una condición adversa a Dios, una condición de coerción e influencia. Pero vivir en el amor y estar lleno de amor, parece a un estado divino y nunca se podrá asociar a una falta de libre albedrio, porque todo lo que se abre a Dios recibe.... Todo lo que se opone o se cierra, sale vacío....
Él que es el Amor en Sí Mismo, también distribuye amor continuamente, pero nunca puede estar y dar donde no hay amor igualmente. Entonces el amor siempre se encuentra con el amor. Pero donde el amor está ausente, allí no hay vida, ni luz, no hay fuerza y ni felicidad, sino solo muerte espiritual y oscuridad. Lo que existe se hizo a través del amor, en consecuencia, donde no hay amor también debe haber un estado que sea igual al no-ser en la medida en que ni la fuerza ni la luz fluyan hacia el ser, por lo que permanece en inactividad y oscuridad.... un estado que no se puede llamar vida....
(06.03.1941) Sólo el amor es plenitud, y donde no está allí hay vacío, penuria y dolor, porque el amor pone el ser en contacto con Dios, y esto significa una fusión de lo que originalmente era uno, pero lo que se separó del Amor eterno. Estar lejos de Dios significa vagar sin descanso sin conocimiento de su origen, sin conocimiento de las glorias que surgen de la unión la fuerza primordial.... Estar lejos de Dios significa estar expuesto a todo lo impuro y sin luz y ser obstaculizado y oprimido a través de esto de cualquier manera. Significa impotencia por completo y falta de voluntad frente a estas fuerzas.... significa cautiverio y esclavitud sin fin de la voluntad....
Y no hay otro solvente que el amor. Porque solo el amor da al ser la fuerza para liberarse, solo el amor da conocimiento y así el camino hacia arriba.... Porque el amor todo lo consigue, redime todo lo que está atado, fortalece todo lo débil, ilumina las tinieblas, ayuda vencer y así debilita la violencia que antes mantenía atado al ser. El amor es el fluido divino, que disuelve por completo toda resistencia, que es inimaginable en su efectividad, por lo que nada puede resistirlo. Vivir en amor significa vivir con Dios Mismo, es decir, también ser Señor y dominar todas las fuerzas de las tinieblas.... Pero amar con Dios garantiza la luz eterna y la gloria eterna....
Amén
TraductorLiefde is leven, liefde is kracht, liefde is oorzaak en liefde is doel. Liefde is de essentie van alles wat goddelijk is, want God is de liefde in Zichzelf. Liefde is bovendien een staat van geestvervoering, een staat van het bewust zijn van kracht, een staat van actief zijn en van de innigste toewijding. Liefde is het binnenstromen van goddelijke kracht, dus een vereniging met God, die in de meest verschillende graden plaats kan hebben, dus nooit zijn toppunt bereikt, maar die zich voortdurend inniger en krachtiger voltrekt.
Waar nu de liefde heerst, waar elke werkzaamheid door liefde bepaald wordt, daar moet de meest gelukzalige toestand alles omvatten, wat binnen de stroomkring van de werken van liefde treedt. Want de liefde kan niets anders dan geluk teweegbrengen, want ze draagt liefde over op alles wat ze omvat. Waar echter verzet geboden wordt tegen het werkzaam zijn in liefde, daar blijft de liefde zonder effect, want al het goddelijke moet bereidwillig in ontvangst genomen worden, omdat anders een aan God tegengestelde toestand zou volgen. Een toestand van dwang en beïnvloeding. Maar in de liefde te leven, met liefde vervuld te zijn, is een aan God gelijke toestand en zal nooit met een niet-vrij zijn van de wil in verband gebracht kunnen worden, want alles wat zich voor God opent, ontvangt. Wat zich verzet of afsluit, vertrekt met lege handen.
Degene, Die liefde in Zichzelf is, deelt ook onophoudelijk liefde uit, maar Hij kan nooit daar verblijven en geven, waar niet eveneens liefde is. Liefde zal dus altijd de weg naar de liefde vinden. Waar echter de liefde ontbreekt, daar is geen leven, geen licht, geen kracht en geen gelukzaligheid, maar geestelijke dood en duisternis. Wat bestaat, bestaat door de liefde. Bijgevolg moet daar, waar de liefde niet is, ook een toestand zijn, die hetzelfde als een niet-zijn is, als het wezenlijke noch kracht, noch licht toestroomt en dus in passiviteit en duisternis blijft. Een toestand die geen leven genoemd kan worden.
Enkel de liefde is vervulling en waar deze niet is, daar is leegte, nood en pijn, want de liefde brengt het wezen met God in verbinding en dit betekent een samensmelten van dat, wat oorspronkelijk één was, maar zich van de eeuwige liefde scheidde. Ver van God verwijderd te zijn, betekent rusteloos zonder kennis van zijn oorsprong ronddolen, zonder te weten van de heerlijkheden, die uit de vereniging met de oorspronkelijke kracht voortvloeien. Ver verwijderd te zijn van God betekent aan al het onreine en duistere blootgesteld te zijn en op elke manier hierdoor gehinderd en gekweld te worden. Het betekent volledige machteloosheid en willoosheid ten opzichte van deze krachten. Het betekent gevangenschap en een eindeloos durend gebonden zijn van de wil.
En er is geen ander verlossingsmiddel dan de liefde, want alleen deze geeft het wezen de kracht om zich te bevrijden. Deze alleen geeft kennis en is dus de weg naar boven. Want de liefde brengt alles tot stand. Ze bevrijdt alles wat gebonden is. Ze versterkt al het zwakke, ze verlicht de duisternis, ze helpt te overwinnen en verzwakt zo de macht, die het wezen eerst gebonden hield. De liefde is goddelijke uitstralingskracht, die elke weerstand geheel en al oplost. Die onvoorstelbaar is in zijn effectiviteit, die dus door niets weerstaan kan worden. Leven in liefde betekent met God Zelf leven, dus ook alle krachten van de duisternis de baas te zijn. Want liefhebben met God garandeert eeuwig licht en eeuwige heerlijkheid.
Amen
Traductor