• Volver

Nubarrones en el cielo. El Calvario de Jesús y su muerte física.

Dios, el Señor del Cielo y de la Tierra, os hace llegar una señal visible, porque su Poder y su Magnificencia quieren manifestarse...

Esto ya está previsto desde hace eternidades, y os será mostrado de manera tan evidente que con asombro veréis la formación que simboliza la Omnipotencia y el Amor divinos. Os parece que el nubarrón allí arriba en el cielo no contiene vida, y sin embargo, contiene en sí la misma Vida que también forma la vuestra. Y también esta vida Dios la guía conforme a su Voluntad, con sabia intención formando este nubarrón de tal manera que, con evidencia, se puede reconocer el Calvario del Señor y su muerte en la cruz... Pues en la cruz reconoceréis a Aquel al que el mundo quiere negar...

U os pondréis rígidos de horror, o también daréis gritos de júbilo - según que le rechazáis o le lleváis en el corazón. El que le lleva en su corazón continuará adorándole, y aquel que se encuentra lejano de Jesucristo, procurará sacudir esta imagen. Pero así es como lo quiere el Señor, porque Él aún quiere dar a los hombres una señal de su Gracia y su Amor, porque de esta manera les resulta más fácil la recuperación de la fe en Jesucristo como Salvador del mundo - si es que la habían perdido... o también hacer crecer la fe a una fuerza inquebrantable.

Pero la humanidad procura a debilitar este milagro del Amor divino, pues lo interpreta como una aparición formada por casualidad - una aparición sin la menor importancia, y quiere destruir la Providencia divina. Pero a pesar de toda explicación por parte humana esta formación persistirá en el cielo, de modo que todo el mundo la podrá ver.

Esto tendrá como consecuencia que también llegarán a ser pensativos aquellos hombres cuyo concepto les prohíbe aceptar como digno de fe cualquier fenómeno místico.

Ha llegado la hora a la que a los hombres pueden ser presentadas apariciones extraordinarias, sin que por esto tengan que sentirse cohibidos, porque la humanidad piensa ahora de una manera tan sobria que cualquier aparición con lo extraña que fuera encuentra su interpretación científica, o sea, lógica... de modo que descarta toda influencia espiritual de fuerzas inexploradas.

Siendo así, tales apariencias ya no comprometen la libre voluntad del hombre. Mucho más fácilmente se puede contar con que la explicación científica será más del agrado de la gente que el aceptar que la apariencia pudiera ser una señal de las Alturas. Y una vez más, únicamente los que buscan a Dios –los que andan en el camino del Amor– reconocen el efecto visible, surtido por la eterna Divinidad. De modo que a los hombres de nuevo les está ofrecida una prueba de Gracia del Amor divino - a la que pocos reconocen como tal.

Durante poco tiempo el Señor suelta las leyes de la naturaleza, y precisamente esto debería dar que pensar a los investigadores; pero donde falta la voluntad para reconocer la pura Verdad, allí incluso las estrellas pueden cambiar su curso acostumbrado y los soles pueden perder su brillo, y tampoco esto haría que se doblegara la terca voluntad del hombre, sino que con tanta más obstinación procuraría indagar las leyes de la naturaleza, con lo que, finalmente, se apartaría cada vez más de la verdadera comprensión.

Por eso también esta señal, con lo extraordinaria que es, es una concesión directa de Gracia, pero sólo para aquel cuyo ánimo reconoce la maravilla de esta aparición y que empieza a reflexionar sobre ella.

Pero consta que el que mira la imagen del cielo sin que participe su alma y sin que procure sacar conclusiones, no aprovecha de esta concesión de Gracia; pues para él la aparición no deja de ser un producto extraño, un capricho de la casualidad... su intelecto aún no está preparado porque el corazón aún no actúa en el amor... y por eso no está receptivo para una sabiduría más profunda...

Amén.

Wolkenformatie aan de hemel - Jezus’ lijden en sterven

Een zichtbaar teken laat God, de Heer van hemel en aarde, u toekomen, omdat Zijn macht en heerlijkheid moet blijken. Dit is voorbestemd sinds eeuwigheid en moet u op een zo duidelijke manier voor ogen worden gesteld, dat u vol verbazing het maaksel van goddelijke almacht en liefde zult aanschouwen.

U meent dat het wolkje aan de hemel zonder inhoud is en toch bevat ze hetzelfde leven dat ook uw eigen zijn bepaalt. En God bestuurt ook dit leven naar Zijn wil en vormt aldus met een wijze bedoeling de wolkenformatie zodanig dat het lijden en sterven van de Heer aan het kruis duidelijk zichtbaar is en u zult aan het kruis Diegene herkennen Die de wereld verloochenen wil. U zult verstarren van ontzetting of ook jubelen, al naar gelang u Hem afwijst of Hem in uw hart draagt. De laatste zal Hem blijven aanbidden en hij die ver van Jezus Christus afstaat zal het beeld van zich af willen schudden. En de Heer wil dit dus. Hij wil de mensen nog een teken van Zijn genade en liefde geven, want het wordt hun daardoor gemakkelijk gemaakt te geloven; het geloof in Jezus Christus als Verlosser van de wereld te laten herrijzen als ze het hebben verloren, of ook het geloof tot een onwankelbare sterkte te laten aangroeien. En de mensheid probeert dit wonder van goddelijke liefde opnieuw te ontkrachten. Ze interpreteert het als een verschijnsel, gevormd door het toeval, dat echter zonder enige betekenis is en ze zou de goddelijke beschikking teniet willen doen.

Doch alle menselijke verklaring ten spijt zal de formatie aan de hemel onveranderd blijven, zodat ieder dit kan waarnemen. En dit zal tot gevolg hebben, dat ook de mensen wier opvatting het hun verbiedt welk mystiek verschijnsel dan ook als geloofwaardig aan te nemen, tot nadenken worden gestemd. Het tijdstip is gekomen, waarop de mensen buitengewone verschijnselen zullen kunnen worden gegeven, zonder hen door dwang ertoe te brengen te geloven, want de mensheid is zodanig nuchter denkend geworden, dat ze elk verschijnsel, al is het nog zo zonderling, wetenschappelijk, dat wil zeggen met het verstand uitlegt en dus elk geestelijk inwerken van niet doorgronde krachten ontkent.

En zo brengen zulke verschijnselen de vrije wil van de mens niet meer in gevaar. Ja veel eerder kan men erop rekenen dat deze wetenschappelijke verklaring bij de mensen meer weerklank vindt dan die, dat het verschijnsel een teken van boven zou zijn. En weer zullen alleen de God zoekenden, de in liefde levende mensen, het zichtbare werkzaam zijn van de eeuwige Godheid onderkennen. En daarom wordt de mensen wederom een bewijs van de genade van goddelijke liefde gegeven, die slechts weinige als zodanig beseffen.

De Heer heft de wetten der natuur voor korte tijd op en juist dit zou de onderzoekers te denken moeten geven. Maar waar de wil ontbreekt om de zuivere waarheid in te zien, daar zouden zelfs de sterren hun normale loop kunnen veranderen en de zonnen zouden hun straling kunnen verliezen. Dat zou de harde wil van de mens niet breken; veeleer zou hij des te hardnekkiger de wetten der natuur trachten te doorgronden en tenslotte zich steeds verder van het juiste inzicht verwijderen. Daarom is ook dit teken - zo buitengewoon als het is - wel een rechtstreekse toezending van genade, maar alleen voor diegene van wie het gemoed het wonderbaarlijke van het verschijnsel inziet of daarover begint na te denken. Wie echter gevoelloos het beeld aan de hemel bekijkt en helemaal geen moeite doet conclusies te trekken, maakt evenwel geen gebruik van dit toesturen van genade, want voor hem blijft het verschijnsel niets anders dan een door de gril van het toeval gevormde formatie van de meest zonderlinge aard, want zijn verstand begrijpt nog niet omdat het hart nog niet in liefde werkzaam is, dus ook niet in staat is diepere wijsheden op te nemen.

Amen