• Zurück

Vernachlässigung der irdischen Arbeit.... Trägheit.... Müßiggang....

Beachte, wie du immer schwerer zu kämpfen hast gegen die innere Unruhe, je mehr du dich der geregelten Tätigkeit des Tages entziehst, denn es ist für dich von Segen, wenn du unausgesetzt tätig bist in irdischer Beziehung. Es hat der Mensch eine seelische Ausgeglichenheit, die ihn auch für das geistige Streben eher befähigt; außerdem kann dies den Mitmenschen nur zum Beweis dienen, daß der Beruf nicht zu leiden braucht um geistiger Arbeit willen. Und es ist dies von größter Wichtigkeit - Die angehende Zeit geistigen Erwachens muß zugleich gekennzeichnet sein durch überaus rege körperliche Tätigkeit, denn nur durch solche ist auch der Beweis geliefert, daß nicht unbedingt ein krankhafter Zustand Anlaß sein muß zu seltsamem geistigem Wirken, daß vielmehr das eine mit dem anderen sehr gut harmonieren kann und die Erdenarbeit keinerlei Einbuße zu erleiden braucht. Und so geht dir nur die Mahnung zu, dich wohl mit allem Eifer der geistigen Arbeit hinzugeben, sie auch immer an erster Stelle zu berücksichtigen, aber dabei doch auch allen irdischen Anforderungen gerecht zu werden, soweit es sich mit der ersteren vereinbaren läßt. Es gibt dies gleichzeitig eine innere Befriedigung, die wiederum dazu beiträgt, daß sich das Erdenkind mit aller Liebe und Hingabe dann seiner geistigen Arbeit überläßt und so viel mehr und besser auf diesem Gebiet zu wirken imstande ist. Die leiseste Trägheit des Körpers wirkt sich auch hinderlich aus für die Seele; es wird der Mensch unlustig zu jeder Arbeit, und es bedarf wieder Tage inneren Kampfes, ehe das alte Verhältnis hergestellt ist, weil vielerlei andere Eindrücke die Verbindung mit dem Vater erschüttert haben und nur mit großem Willen alle Störungen überwunden werden können. Denn es ist das Aufnehmen dieser Kundgaben immer schwerer, je ferner das Erdenkind seinem Vater steht. Und wo der Mensch sich ablenken läßt von der eigentlichen Tätigkeit des Geistes, dort ist auch sein Fassungsvermögen beeinträchtigt, und es steht der Mensch dann oft ihm unerklärlichen Fragen gegenüber, deren Beantwortung nicht so leicht aufgenommen werden kann, weil das nötige Verständnis dafür fehlt, jedoch dies immer nur dann, wenn das Erdenkind die geistige Arbeit vernachlässigt und den irdischen Geschehnissen mehr Beachtung schenkt. Denn die Versuchung ist sehr stark.... es sucht der Widersacher, abtrünnig zu machen, wo er es nur irgend kann. Darum sei auf der Hut, bleibe im Gebet und in ständiger Tätigkeit, denn Müßiggang hat noch nie Gutes zuwege gebracht, also soll sich der Mensch davor hüten, solange er noch fähig ist, die Erdenarbeit zu leisten....

Amen

Verwaarlozing van de aardse arbeid – Traagheid – Ledigheid

Let er op, dat hoe zwaarder jij steeds tegen de innerlijke onrust moet strijden, jij je des te meer aan de regelmatige dagelijkse arbeid onttrekt. Want voor jou is het van zegen, als jij onophoudelijk in werelds opzicht actief bent. De mens heeft, voor wat de ziel betreft, een evenwichtigheid, die hem beter in staat stelt om geestelijke te streven. Bovendien kan dit voor de medemensen alleen maar als bewijs dienen dat het beroep niet hoeft te lijden onder de geestelijke arbeid. En dit is van het grootste belang.

De aankomende tijd van het geestelijk ontwaken, moet tevens gekenmerkt zijn door een buitengewoon actieve lichamelijke bedrijvigheid, want alleen hierdoor wordt ook het bewijs geleverd, dat het absoluut niet zo is, dat een ziekelijke toestand aanleiding moet zijn voor de zeldzame geestelijke arbeid. Dat veel eerder het ene heel goed in harmonie kan zijn met het andere en dat het geen enkele schade hoeft te veroorzaken aan de arbeid op aarde.

En zo wordt jou alleen de waarschuwing toegestuurd om je wel met alle ijver aan de geestelijke arbeid te wijden, er ook in de eerste plaats rekening mee te houden, maar daarbij toch ook aan de aardse verplichtingen te voldoen, voor zover het met het eerste in overeenstemming te brengen is. Dit geeft tegelijkertijd een innerlijke voldoening, die er weer toe bijdraagt dat het mensenkind zich dan met alle liefde en overgave aan zijn geestelijke arbeid overgeeft en zo veel meer en beter in staat is om op dit gebied te werken.

De geringste traagheid van het lichaam heeft ook een hinderlijk effect voor de ziel. De mens wordt lusteloos ten aanzien van elke arbeid en er zijn weer dagen van innerlijke strijd nodig, voordat de oude verhouding weer tot stand gebracht is, omdat allerlei andere indrukken de verbinding met de Vader verstoord hebben en dat slechts met een sterke wil alle verstoringen overwonnen kunnen worden. Want hoe verder het mensenkind van zijn Vader afstaat, hoe moeilijker het opnemen van deze bekendmakingen gaat.

En waar de mens zich van de eigenlijke taak van de geest af laat leiden, daar is ook afbreuk gedaan aan zijn begripsvermogen en de mens staat dan vaak tegenover voor hem onverklaarbare vragen, waarvan de beantwoording niet zo gemakkelijk opgenomen kan worden, omdat het noodzakelijke begrip daarvoor ontbreekt. Dit echter steeds alleen dan, als het mensenkind de geestelijke arbeid verwaarloost en meer aandacht schenkt aan de aardse gebeurtenissen. Want de verleiding is heel sterk. De tegenstander probeert hem, overal waar het maar enigszins kan, afvallig te maken. Wees daarom op je hoede, blijf in gebed en in voortdurende werkzaamheid, want luiheid heeft nog nooit iets goeds teweeggebracht, dus moet de mens zich hier voor hoeden, zolang hij nog in staat is om arbeid op aarde te verrichten.

Amen