• Zurück

Alterserscheinungen.... Erstreben der körperlichen Elastizität aus irdischen Gründen.... Gewaltiges Geschehen....

Die Erdenaufgabe ist leicht zu nennen, wenn der Preis dagegengestellt wird; denn es ist nur eine kurze Zeit des Ringens vonnöten, um die Herrlichkeiten auf ewig genießen zu können. Je älter der Mensch wird, desto leichter wird ihm auch das Opfer des Verzicht-Leistens auf irdische Freuden und somit auch die Gewinnung der ewigen Seligkeit aussichtsreicher. Und es ist wiederum nur sein Wille, daß er dem Begehren Einhalt tut, daß in ihm nichts mehr nach der Welt verlangt und er des Lebens nach dem Tode gedenkt. Die Weisen der Welt, d.h., die da glauben, es zu sein, stellen irdische Erfüllung bis ins hohe Alter in den Vordergrund. Sie sind gewissermaßen ängstlich darauf bedacht, gerade diesen Trieb nach Erfüllung nicht verlorengehen zu lassen.... ihr Augenmerk ist darauf gerichtet, möglichst lange den gleichen Anforderungen entsprechen zu können wie die Jugend, und das ist irrendes menschliches Denken, denn es sollte der Mensch eher Dank wissen seiner Seele, die nicht mehr nach Lebenserfüllung verlangt.... Es sollten die sogenannten Alterserscheinungen freudig begrüßt werden, denn sie sind Schritte zum rechten Ziel.... In ungehemmtem Lebensgenuß aber kann der Mensch unmöglich reifen; es kann niemals beidem entsprochen werden, dem Verlangen der Welt und dem geistigen Fortschritt. Und so ist es nur bedauerlich, wenn die Menschen ängstlich bemüht sind, bis ins hohe Alter eine gewisse körperliche Elastizität zu bewahren.... Es kann der Körper wohl seiner irdischen Tätigkeit nachkommen, und es wird ihm auch dazu Kraft gegeben werden, solange diese Tätigkeit eben nur Pflichterfüllung ist und dem Wohl der Menschheit dient. So sie aber nur geleistet werden möchte, um andererseits ungeteiltem Lebensgenuß frönen zu können, und der Körper nur deswegen jung und leistungsfähig bleiben möchte, ist ein solches Verlangen nach Kraft und immer gleichbleibender Elastizität eben ein rein irdisches zu nennen und niemals im göttlichen Sinn gutzuheißen. Was den Menschen guttut, so sie einmal die geistige Verbindung hergestellt haben, das wird der Vater im Himmel ihnen schon zuwenden, jedoch danach zu streben mit allen irdischen Sinnen und Mitteln, ist wertlos, denn es bedenket eben der Mensch in erster Linie das zeitliche, nicht aber das ewige Wohlergehen und gedenket nicht seiner Vergänglichkeit....

Ein gewaltiges Geschehen wird euch in Kürze diese Vergänglichkeit alles Irdischen vor Augen führen.... Und wohl dem, der von Stund an sein Leben anders bewertet und sich zu geistigem Streben durchringt. Sobald sich die Welt einem Erlebnis gegenübergestellt sieht, das ganz und gar nicht in ihre Pläne und Berechnungen paßt, ist auch Gelegenheit geboten, zu völligem Umsturz auf geistigem Gebiet, denn es wird der Mensch aus dem Gleichgewicht seines Denkens gebracht, und so er nun diese Gelegenheit wahrnimmt, kann dieses Weltgeschehen von unsagbar segensreichem Einfluß sein auf die Seele des Menschen und also auch für sein Ergehen in der Ewigkeit. Nur der Wille, das Rechte zu tun, muß eigenes Produkt sein, alles andere nimmt der himmlische Vater in liebevoller Fürsorge in Seine Hände.... Er lenkt den Menschen, dessen Wille eigenmächtig tätig wurde, nun so sichtbar, daß die suchende Seele göttliches Walten erkennt und sich dieser Führung willig hingibt. Wer jedoch immer nur sich selbst und sein körperliches Wohlergehen in den Vordergrund stellt, dessen Wille ist nur auf irdischen Vorteil gerichtet, und es kann ein solcher Mensch auch niemals von der ewigen Gottheit zur Erkenntnis oder zum rechten Denken gezwungen werden, denn es ist der Wille des Menschen frei, und er wird in Ewigkeit nicht angetastet werden, auf daß jedes Wesen in vollster Willensfreiheit das rechte Verhältnis zu Gott suchen und finden soll....

Amen

Ouderdomsverschijnselen – Nastreven van lichamelijke elasticiteit vanwege aardse motieven – Geweldig gebeuren

De opdracht op aarde is gemakkelijk te noemen, wanneer de prijs daar tegenover geplaatst wordt. Want er is slechts een korte tijd van worstelen voor nodig om voor eeuwig de heerlijkheid te kunnen genieten. Hoe ouder de mens wordt, des te makkelijker valt hem ook het offer om af te zien van aardse vreugden en dus wordt ook het verkrijgen van de eeuwige zaligheid uitzichtrijker. En het is opnieuw alleen zijn wil, dat hij aan het verlangen, dat in hem niets meer naar de wereld verlangt en hij aan het leven na de dood denkt, een einde maakt.

De wijzen van de wereld, dat wil zeggen degenen, die geloven het te zijn, zetten aardse vervulling tot op hoge ouderdom op de voorgrond. Ze zijn er in zekere zin angstvallig op bedacht om juist deze drang naar vervulling niet verloren te laten gaan. Hun aandacht is er op gericht om zo lang mogelijk aan dezelfde eisen te kunnen voldoen als de jeugd. En dat is verkeerd menselijk denken, want de mens moet de ziel, die niet meer naar levensvervulling verlangt, eerder dankbaar zijn. De zogenaamde ouderdomsverschijnselen moeten opgewekt begroet worden, want zij zijn schreden naar het juiste doel. Maar in ongeremd levensgenot kan de mens onmogelijk rijpen. Er kan nooit aan beide, de verlangens van de wereld en de geestelijke vooruitgang, voldaan worden.

En zo is het alleen maar betreurenswaardig, wanneer de mensen zich angstvallig inspannen om tot op hoge leeftijd een zekere lichamelijke elasticiteit te behouden. Het lichaam kan dan wel zijn aardse werkzaamheid vervullen, en daartoe zal hem ook kracht gegeven worden, zolang deze bezigheid juist alleen maar plichtsvervulling is en het welzijn van de mens dient. Maar als ze deze alleen maar graag verrichten om zich anderzijds aan ongedeeld levensgenot te kunnen overgeven, en het lichaam slechts om die reden jong en in staat om veel te presteren willen laten blijven, is zo’n verlangen naar kracht en steeds gelijkblijvende elasticiteit juist een zuiver aards verlangen te noemen en is nooit in goddelijke zin goed te keuren.

Wat goed is voor de mensen, als ze eenmaal de geestelijke verbinding tot stand gebracht hebben, zal de Vader in de hemel hun al doen toekomen. Het is echter waardeloos om daar met alle aardse zintuigen en middelen naar te streven, want de mens denkt juist in de eerste plaats aan het tijdelijke, maar niet aan het eeuwige welzijn en aan zijn vergankelijkheid.

Een geweldig gebeuren zal jullie binnenkort deze vergankelijkheid van al het aardse onder ogen brengen. En goed voor degene, die vanaf dat moment zijn leven anders waardeert en na innerlijke strijd geestelijk streeft. Zodra de wereld met een gebeurtenis geconfronteerd wordt, dat geheel en al niet in haar plannen en berekeningen past, wordt er ook gelegenheid geboden tot volledige omwenteling op geestelijk gebied. Want de mens wordt wat zijn denken betreft uit evenwicht gebracht, en wanneer hij deze gelegenheid nu benut, kan dit wereldgebeuren van onnoemelijke zegenrijke invloed zijn op de ziel van de mens en dus ook voor zijn toestand in de eeuwigheid.

Alleen de wil om het juiste te doen, moet een eigen product zijn. Al het andere neemt de hemelse Vader met liefdevolle zorg in Zijn handen. Hij leidt de mens, wiens wil eigenmachtig werkzaam werd, nu zo zichtbaar, dat de zoekende ziel het goddelijk heersen herkent en zich gewillig aan deze leiding overgeeft.

De wil van degene, die echter steeds alleen zichzelf en zijn lichamelijke welzijn op de voorgrond plaatst, is alleen op werelds voordeel gericht, en zo’n mens kan ook nooit door de eeuwige Godheid tot inzicht of tot juist denken gedwongen worden, want de wil van de mens is vrij, en die zal in de eeuwigheid niet aangetast worden, opdat elk wezen in de volste wilsvrijheid de juiste verhouding tot God zal zoeken en vinden._>Amen