• Zurück

Mißachten der Gebote.... Erfüllen des geäußerten Willen Gottes....

Des Herrn Gebote dürfet ihr nicht mißachten. Ihr seid in einer unvergleichlich gefährdeten Lage, der ihr nicht beliebig entrinnen könnt, wenn ihr die göttlichen Gebote nicht befolget, und wenn ihr gleich glaubet, doch diesen Glauben nicht beweiset, indem ihr willig folget den Anordnungen des Herrn, so ist dieser Glaube nichts nütze, denn er ist nur rein äußerlich angenommen, aber nicht im Herzen verwurzelt. So wähnet ihr euch im Schutz des Herrn, und dieser ist euch auch zugesichert jederzeit, so ihr aber wankend werdet im Glauben, geht ihr des göttlichen Schutzes verlustig, denn ebender tiefe Glaube gewährleistet euch diesen. Wer aber den Herrn verläßt, indem er nicht im Glauben verharrt, den muß auch der Herr verlassen, und er wird schwere Wege gehen müssen, bis Sich der Herr ihm wieder zuwendet. Der Umgang mit der Welt ist so recht geeignet, die Glaubenslosigkeit zu fördern. Lasset die Menschen einsam durch das Leben gehen, so finden sie viel eher den Weg zum Vater als in der Verbindung mit der Welt, wo einer den anderen eher abwendig macht vom rechten Glauben, als ihn dafür zu gewinnen sucht. Und so ist jeder Schritt in die Welt immer eine Gefahr für den im Glauben stehenden Menschen, so er nicht die innere Festigkeit gefunden hat durch innigen Anschluß an den göttlichen Herrn und Heiland. Und welches Leid steht daher diesen vielen noch bevor, die nicht in sich gehen und ohne Erkenntnis ihrer Lebensaufgabe bleiben. Wenn solchen Menschen nicht das Leid gesendet würde, so vergingen Jahre um Jahre nutzlos, denn in der Ruhe und Beschaulichkeit des täglichen Lebens könnten sie nimmer zur Erkenntnis kommen, und es möchte die Stimme von oben ungehört verhallen. Es bedürften die Menschen dann keiner Hilfe, keines Trostes und keiner Belehrung. Alle Seelenfürsorge wäre ihnen unverständlicher Begriff und würde nur ihren Ablehnungswillen verstärken, die Erde böte ihnen genug des Schönen und eines Mehreren bedürften sie nicht. So aber ihnen die Vergänglichkeit alles dessen, was der Erde Annehmlichkeiten sind, so recht klar vor Augen gestellt wird, so ihr Leben nur immer durch Leid und Kummer schwer und reizlos wird, so suchen die Menschen einen Ersatz, der sie weniger enttäuscht, und finden diesen auch bei richtiger geistiger Einstellung, d.h., sobald sie allem Irdischen den Rücken kehren und sich mit der Frage des geistigen Lebens, mit dem Fortleben nach dem Tode befassen. Und nun setzt der Prozeß einer völligen Umgestaltung ein, wenn der Mensch diesem Problem nahegetreten ist. Er wird auch stets die rechte Antwort finden, wenn sein Wille ist, die göttlichen Gebote, so er diese erkennt, zu erfüllen.... wenn er alles tun will, was dem göttlichen Willen entspricht, so ihm dieser Wille offenbart wird. Es ist also eine jede Offenbarung wertvoll, und es muß ihr auch entsprochen werden, denn alle geistigen Fäden werden so geknüpft, wie sie den Menschen auf Erden dienlich sind.... und so das Erdenkind den geäußerten Willen nicht erfüllt, hat es keinen Anspruch auf die liebevolle Führung des Vaters, denn es handelt nach eigenem Ermessen und muß also auch die Folgen seiner Handlungsweise tragen. In aller geistigen Not soll den Menschen beigestanden werden, denn die irdische Not ist gering zu nennen, wenn der Seelenzustand der Hilfe bedarf. Die Leidenszeit der Erde geht vorüber, doch die Seele nimmt ihr Leid, so sie nicht vollendet ist, mit hinüber in die Ewigkeit. Darum gedenket ihrer im Gebet, auf daß der Herr sie stärke und ihr das Licht der Erkenntnis gebe....

Amen

Veronachtzamen van de geboden – Vervullen van de geopenbaarde wil van God

De geboden van de Heer mogen jullie niet veronachtzamen. Jullie verkeren in een onvergelijkelijk gevaarlijke toestand, waaraan jullie niet naar believen kunnen ontsnappen, als jullie de goddelijke geboden niet opvolgen. En wanneer jullie geloven, maar dit geloof niet bewijzen door de bevelen van de Heer volkomen op te volgen, dan is dit geloof niet van nut, want hij is alleen zuiver uiterlijk aangenomen, maar heeft in het hart geen wortel geschoten. Zo wanen jullie je beschermd door de Heer, en deze is jullie ook altijd verzekerd.

Maar als jullie wankel worden in het geloof, gaat voor jullie de goddelijke bescherming verloren, want juist diep geloof waarborgt jullie deze bescherming. Maar degene, die de Heer verlaat, doordat hij niet in het geloof volhardt, moet ook de Heer verlaten, en hij zal moeilijke wegen moeten gaan tot de Heer Zich weer naar hem toekeert.

De omgang met de wereld is juist zo geschikt om het gebrek aan geloof te bevorderen. Laat de mensen eenzaam door het leven gaan, dan vinden ze veel eerder de weg naar de Vader, dan wanneer ze verbonden zijn met de wereld, waar de één de ander eerder afkering maakt van het juiste geloof, dan dat hij probeert hem daarvoor te winnen. En zo is elke stap in de wereld steeds een gevaar voor de gelovige mens, als hij niet de innerlijke standvastigheid gevonden heeft door innige verbinding met de goddelijke Heer en Heiland.

En welk leed staat daarom deze velen, die niet in zichzelf keren en zonder kennis van hun levensopdracht zijn, nog te wachten? Wanneer zulke mensen het leed niet gestuurd zou worden, dan zou jaar na jaar nutteloos verstrijken, want in de rust en de vrede van het dagelijkse leven zouden ze nooit tot inzicht komen, en de stem van boven zou ongehoord wegsterven. De mensen zouden dan geen hulp nodig hebben, geen troost en geen onderricht. Elke zorg voor de ziel zou voor hen een onbegrijpelijk idee zijn en zou slechts hun wil om af te wijzen, versterken. De aarde zou hen genoeg van het aangename bieden en iets extra’s hebben ze niet nodig.

Maar als hen de vergankelijkheid van al dit, wat de genoegens van de aarde zijn, zo heel duidelijk getoond wordt, als hun leven steeds alleen maar door leed en verdriet zwaar en onaantrekkelijk wordt, dan zoeken de mensen een vervangend middel, dat hen minder teleurstelt. En deze vinden ze door de juiste geestelijke instelling. Dat wil zeggen, zodra ze al het wereldse de rug toekeren en zich met de vraag over het geestelijke leven, over het voortleven na de dood, bezighouden.

En nu zet het proces van een volledige omvorming in, wanneer de mens dit vraagstuk heeft onderzocht. Hij zal ook steeds het juiste antwoord vinden, wanneer het zijn wil is om de goddelijke geboden, als hij deze inziet, te vervullen. Wanneer hij alles wil doen, wat overeenkomt met de goddelijke wil, als deze wil aan hem geopenbaard wordt. Elke openbaring is dus waardevol en aan haar moet ook voldaan worden, want alle geestelijke draden worden zo verbonden, zoals het voor de mensen op aarde nuttig is. En als het mensenkind de geopenbaarde wil niet vervult, heeft het geen recht op de liefdevolle leiding van de Vader, want het handelt naar eigen goeddunken en moet dus ook de gevolgen van zijn handelswijze dragen.

In alle geestelijke nood moeten de mensen bijgestaan worden, want de aardse nood is gering te noemen, wanneer de toestand van de ziel de hulp nodig heeft. De tijd van lijden op de aarde gaat voorbij, maar de ziel neemt, als ze niet volmaakt is, haar leed mee naar de andere kant in de eeuwigheid. Gedenk haar daarom in het gebed, opdat de Heer haar sterkt en haar het licht van inzicht geeft.

Amen