Nekega dne boste vi ljudje razumeli tudi to, da Jaz Osebno nikoli ne bom vršil in nikoli nisem izvršil Svojega vpliva na duhovno bitje (Luciferja), katerega Sem postavil v zunanjo obliko izven Mene Samega, kot svobodno in neodvisno.... Ker brž, ko Sem ga ustvaril kot samozavestno bitje, je on prav tako bil obdarjen s svobodno voljo, in ta svobodna volja ni bila niti najmanj onemogočena z Mojo voljo, z osvetlitvijo Moje Ljubezni ali s katerim koli drugim vplivom z Moje strani.... volja je bila popolnoma svobodna in v stanju odločiti se v vsako smer. Toda dejstvo, ker je bitje imelo svobodno voljo, je prav tako bilo zagotovilo za to, da bo nekega dne sposobno spremeniti stanje "žive stvaritve" v stanje "Otroka", kar bi bilo nepredstavljivo brez svobodne volje.
Vendar so Moj cilj pri stvarjenju bitij bili "resnični Božji otroci".... torej bitja najvišje popolnosti, katera pa so to popolnost morala doseči sama. V vas ljudeh se bo vedno znova pojavilo vprašanje o tem, ali je misel o odpadništvu bila od Mene vgrajena (položena) v ta bitja, ali so ona na nek način morala odpasti, ker Sem si Jaz bil postavil „ta cilj.... resnične Otroke".... ko Sem ustvaril bitja. V tem primeru vi prav tako lahko zanikate svobodno voljo bitij, katera je bila vzrok in tudi možnost za odpadništvo.
Toda Jaz Sem videl že od večnosti vnaprej, kako bodo Moje žive stvaritve (bitja) uporabile svojo svobodno voljo, in zato Sem lahko torej v tem odpadništvu prepoznal tudi upravičeni cilj. Vendar niti odpadništvo niti cilj na noben način nista bila določena od Mene.... Odpadništvo je bilo posledica svobodne volje, zatorej se ni moralo zgoditi.... Cilj je zopet rezultat svobodne volje.... On bo dosežen nekega dne, vendar pa bodo čas, potreben za njegovo uresničitev določila bitja sama.... Zatorej je treba reči, da Jaz zagotovo vem za vse, da ena stvar vedno utemeljuje drugo in, da se nobeno odpadništvo ne bi zgodilo, če bi Jaz bil zanikal bitju svobodno voljo.... da pa bi potem postal neveljaven tudi cilj, ki me je motiviral pri ustvarjanju vseh bitij, in kateri je predstavljal le najvišjo blaženost, čeprav so pred tem bili časi neizmerne agonije....
Kljub temu pa je odpadništvo bitij v svobodni volji bil prestopek zoper Mene in Mojo Ljubezen, saj bi bitje lahko prilagodilo svojo voljo Moji, ne bi se moralo obrniti od Mene in zapustiti zakon večnega reda.... In nešteta bitja so nudila dokaz za to s tem, ker so ostala z Mano in kljub temu bila nepredstavljivo srečna.... Tem bitjem bo prav tako dovoljeno doseči stopnjo Božjega otroka, če se želijo napotiti po poti skozi brezno v namen odkupitve svojih padlih bratov....
Vendar odpadništvo ni bilo Moje delo, Moja volja; pa vendar Sem ga zaradi doseganja najvišjega cilja Jaz dovolil, da se zgodi, in vedno znova poudarjam le, da so ta bitja imela najvišje spoznanje, da so bila osvetljena z najbolj bleščečo Svetlobo in so z napačno usmeritvijo njihove volje zlorabila svojo svobodno voljo, kar je pozneje vodilo do njihovega bednega (ne-blaženega) stanja. (2. 7. 1961) Jaz nisem ustavil tega odpadništva, ker potem Jaz Sam ne bi spoštoval njihove svobodne volje, ki je karakterizirala (dala žig) bitje, da je Božansko, saj bi nekaj popolnega brez svobodne volje bilo nepredstavljivo.
In, ko boste vi nekoč dosegli cilj in postali pravi Božji otrok, potem vam bo tudi Moj načrt deifikacije (tj., postati Božanski) postal popolnoma razumljiv in boste prav tako gledali na odpadništvo duhov z drugačnimi očmi, čeprav je to bil težek prestopek zoper Mojo Ljubezen. In ker je zakon večnega reda nespremenljiv, se ta deifikacija vedno lahko nadaljuje le po zakonski poti. Ona ni mogla biti dosežena na noben drugi način, ker se je za vsemi Božjimi značilnostmi, katere Sem postavil v bitje ob njegovem stvarjenju, moralo stremeti (si prizadevati) v svobodni volji, kar je zaradi odpadništva od Mene postalo nujno, vendar je bilo tudi znatno težje kot v stanju popolnosti ostati v svobodni volji....
Dejstvo, da so bitja odpadla in se torej pregrešila zoper Mene, jih je prav tako privedlo do izjemno dolgega stanja trpljenja.... kar se nikoli ne bi zgodilo, če bi Jaz Sam (osebno) na kakršenkoli način bil povzročil to odpadništvo.... O popolnosti teh bitij ni mogoče dvomiti in kljub temu so ona padla.... kar pa se vedno lahko, da pojasniti le z njihovo svobodno voljo, ki pa je prav tako bila božanski dar milosti, kateri od njih nikoli ne bo odvzet....
In skozi proces vrnitve padlih bitij je prav tako ne-padlim bitjem dana možnost doseči, da postanejo Božji otroci, saj se oni prav tako lahko napotijo po poti skozi "brezno" v namen poslanstva odkupitve.... da torej "odpadništvo od Mene" ni edini predpogoj, da se postane Božji otrok, ampak, da imam Jaz resnično tudi druge načine za oblikovanje od Mene ustvarjenih bitij v Moje otroke....
Odpadništvo torej ni bilo nujno, ampak možno na račun svobodne volje. In Jaz Sem ga videl že od samega začetka, in Sem bil zato prav tako sposoben (na njem) utemeljiti Svoj načrt Odrešitve, s ciljem kateri bi naredil Mene kot tudi Moja ustvarjena bitja izredno srečne, in katerega bom Jaz nekega dne zagotovo uresničil. In tudi vi sami boste nekega dne v stanju najvišje popolnosti in spoznali in razumeli boste kakšno neizmerno Ljubezen imam za vsa Moja živa bitja, in, da ta Ljubezen vedno lahko porodi le dobroto in bo zatorej pomagala tudi tistim, ki so prišli v smrt po svoji lastni krivdi, zopet doseči večno življenje. AMEN
PrevajalciOok dat zal u mensen eenmaal begrijpelijk worden, dat Ik zelf nimmer mijn invloed uitoefen en ooit uitgeoefend heb op het geestelijke dat Ik als vrij en zelfstandig buiten Mij geplaatst heb. Want zodra Ik het schiep als een zichzelf bewust wezen, was het ook uitgerust met een vrije wil en deze vrije wil was niet in het minst gebonden aan mijn wil, aan de straling van mijn liefde of aan enige invloed mijnerzijds. De wil was geheel vrij en kon aan iedere richting de voorkeur geven.
Maar dat het wezen een vrije wil had, was ook de waarborg dat het eenmaal de staat van "schepsel" kon veranderen in de staat van "kind", wat zonder de vrije wil ondenkbaar zou zijn geweest. Mijn doel bij de schepping van de wezens echter waren ware "kinderen Gods", dus wezens die zich in hoogste volmaaktheid bevinden, die deze volmaaktheid evenwel zelf bereiken moesten.
Steeds zal in u mensen de vraag opkomen of de gedachte van een afval van Mij, van Mij uit in die wezens gelegd is, of zij als het ware moesten afvallen omdat Ik Mij het doel van "ware kinderen" gesteld had bij het scheppen van de wezens. Maar dan zou u ook een vrije wil van de wezens kunnen betwisten, die echter de oorzaak was en ook de mogelijkheid van een afval gaf. Maar Ik zag sinds eeuwigheid vooruit hoe mijn schepselen hun vrije wil gebruikten en kon dus ook het in deze afval gefundeerde doel zien. Doch zowel de afval als ook het doel werd door Mij absoluut niet bepaald. De afval was een gevolg van de vrije wil, hoefde dus niet te gebeuren. Het doel is wederom het voortvloeisel uit de vrije wil. Het zal eenmaal bereikt worden, maar over de tijdsduur beslist het wezen weer zelf.
En zo moet dus gezegd worden dat Ik weliswaar van alles op de hoogte ben, dat altijd het één de grondslag is voor het ander en dat er geen afval had kunnen zijn als Ik de wezens de vrije wil zou hebben onthouden, dat echter dan ook het doel ongegrond zou zijn geworden dat Mij bewoog bij het scheppen van alle wezens en dat alleen hoogste gelukzaligheid betekende, zelfs al gingen er tijden van onmetelijk lijden aan vooraf.
Maar de afval van de wezens in vrije wil was een overtreding tegen Mij en mijn liefde. Want het wezen kon ook zijn wil met de mijne samen laten gaan, het hoefde zich niet van Mij af te wenden en uit de wet van de eeuwige ordening te treden. En ook talloze wezens die bij Mij bleven en toch onmetelijk gelukzalig zijn, hebben dat bewijs gegeven. En ook deze wezens worden toegelaten tot het kindschap Gods, als zij de gang door de diepte willen gaan met het doel de gevallen broeders te verlossen.
Het afvallen van Mij was echter niet mijn werk, niet mijn wil; doch ter wille van het hoogste doel liet Ik het gebeuren en Ik leg er steeds weer de nadruk op dat deze wezens het hoogste inzicht hadden, dat het helderste licht hen verlichtte en daarom het verkeerd richten van hun wil een verkeerd gebruik van hun wilsvrijheid was, dat dan ook de onzalige toestand tot gevolg had. Ik heb deze afval niet verhinderd daar Ikzelf anders de wilsvrijheid niet geëerbiedigd zou hebben, die echter het wezen tot een goddelijk wezen bestempelde. Want iets volmaakts is zonder vrije wil niet denkbaar. En hebt u eenmaal het doel bereikt, een waar kind van God geworden te zijn, dan zal voor u ook mijn plan van vergoddelijking volledig begrijpelijk zijn en u zult ook de afval van de geesten met andere ogen beschouwen, ofschoon het een zwaar vergrijp tegen mijn liefde geweest is.
En omdat de wet van de eeuwige ordening onveranderlijk is, kon die vergoddelijking altijd alleen maar overeenkomstig die wet plaatsvinden. Ze kon niet anders bereikt worden, omdat alle goddelijke eigenschappen die Ik bij het scheppen in deze wezens gelegd had, in vrije wil moesten worden nagestreefd, wat door de afval van Mij een noodzakelijkheid werd, maar ook veel moeilijker was dan in de staat van volmaaktheid te blijven in vrije wil. Dat de wezens afgevallen waren en dus zondigden tegen Mij heeft hun ook een uiterst lange toestand van ellende bezorgd, wat nooit zou hebben kunnen gebeuren als Ik zelf deze afval op een of andere wijze veroorzaakt zou hebben.
De volmaaktheid van die wezens kan niet in twijfel getrokken worden en toch vielen zij, wat steeds alleen met de wilsvrijheid te verklaren is, die eveneens een goddelijk genadegeschenk was, dat hun nooit ontnomen zal worden. En door het proces het gevallen geestelijke terug te voeren, is ook het niet-gevallene de mogelijkheid gegeven tot het kindschap Gods te komen, omdat dit vrijwillig ook de weg door de "diepte" kan gaan omwille van een verlossende missie, zodat dus de afval van Mij niet de enige voorwaarde is om het kindschap Gods te bereiken, veeleer heb Ik waarlijk nog andere wegen om de door Mij geschapen wezens tot mijn kinderen te vormen. De afval was dus niet nodig, maar vanwege de wilsvrijheid wel mogelijk. En Ik voorzag het sinds eeuwigheid. Daarom kon Ik ook het heilsplan laten ontstaan met het doel dat zowel Mij als ook de door Mij geschapen wezens bovenmate gelukkig maakt en dat Ik ook eens zal bereiken. En ook uzelf zult u eenmaal in de staat van hoogste volmaaktheid bevinden en inzien en begrijpen, welk een onmetelijke liefde naar al mijn schepselen uitgaat en dat deze liefde alleen het goede kan voortbrengen en dus ook het wezen dat door eigen schuld de dood gevonden heeft, weer het eeuwige leven verschaft.
Amen
Prevajalci