• Nazaj

POSTATI BOŽJI OTROK .... HUDE PREIZKUŠNJE ....

Zemlja je bila izbrana kot prostor za nadaljnje duhovno izobraževanje, da bi oblikovala ljudi v najčistejša svetlobna bitja, v Božje otroke, ki lahko dosežejo najvišjo stopnjo sreče in gledajo Boga. Doseči to stopnjo je mogoče le na tej Zemlji. Čeprav so ostala dela stvarstva prav tako določena za dozorevanje teh duhovnih bitij, ki so še nepopolna in je njihova stopnja zrelosti lahko še naprej v neprestani rasti, pa stopnjo postati Božji otrok, kljub temu duša lahko doseže le na Zemlji, zaradi česar so ljudje tudi soočeni s polno težo življenja na Zemlji, in sicer toliko bolj težko, kolikor je duša bližje cilju.

Duša mora biti sposobna zapustiti Zemljo v popolnoma prečiščenem stanju, duhovno ponovno rojena in v najbolj prisrčni povezanosti z Bogom. Ona mora doživeti vsako skušnjavo, ona mora delati in ustvarjati v zelo globoki Ljubezni do Boga in do bližnjega, ona mora premagati vse zemeljsko (posvetno), da bi vstopila svobodna in neobremenjena v duhovno kraljestvo. Samo nekoliko ljudi zapusti to Zemljo kot popolna svetlobna bitja, in samo nekoliko ljudi lahko prispe h gledanju Boga takoj po svojem življenju na Zemlji, saj le redki postanejo zmagoslavni nad materijo, ker zemeljsko življenje vedno in povsod postavlja svoje zahteve pred ljudi, in to je ena od najmočnejših skušnjav, ki pristopajo človeku.

Vedno znova morajo ljudje poskušati sebe osvoboditi, vedno znova se mora duhovno življenje postavljati v ospredje, in vsaka misel mora biti usmerjena navzgor (Kološanom 1:1, 2). Da bi dosegli stopnjo Božji otrok, mora Božja milost biti sposobna še posebej učinkovito delovati na ljudi, človek mora neprestano uporabljati milost, ki mu priteka neizmerno; on mora prav tako sprejeti vse, kar prispeva k prečiščenju duše, on mora vsako trpljenje občutiti kot milost in se zahvaljevati Bogu, da ga je Njegova Ljubezen določila za višje sfere in ga želi pritegniti k Sebi.

Ni veliko ljudi, ki lahko doseže tako visoko stopnjo zrelosti, da jim Bog lahko pošlje celo najhujše trpljenje, ne, da bi postali malodušni (brez poguma).... Vendar pa so le redki srečni, ko se jim njihovo zemeljsko življenje zdi najtežje za prenašanje.... Njihova poroka z Bogom je najbolj prekrasna nagrada, ki čaka takšne duše po njihovi smrti, in zaradi tega bo duša potrpežljivo čakala, vse dokler njen zemeljski konec ne pride. Vsa bremena in muke, vso trpljenje in žalosti (bolečine duše) se zdijo majhne takrat, ko se ona enkrat osvobodi svojega zemeljskega ovoja, ko je enkrat sposobna zagledati Boga in je postala najbolj blaženo bitje v duhovnem kraljestvu.... ko enkrat kot Božji otrok pride v posest dediščine Očeta in dela z Njim v Njegovi volji. AMEN

A Infância de Deus.... Hard trials....

A Terra está destinada como uma estação de educação do espírito para formar seres humanos na mais pura forma de luz, em filhos de Deus que podem sentir o mais alto grau de felicidade e alcançar a visão de Deus. Atingir este grau só é possível nesta terra. Embora as outras obras da criação também sejam destinadas ao amadurecimento do espiritual ainda não perfeito, e o grau de amadurecimento ainda possa ser sempre aumentado, a alma só pode alcançar o grau de filiação a Deus na Terra, razão pela qual a vida terrena também se aproxima do ser humano com todo o seu peso, e de fato, quanto mais pesado, mais próxima a alma está do seu objetivo. A alma deve poder deixar a Terra completamente purificada, renascida espiritualmente e na mais íntima união com Deus. Deve submeter-se a cada prova, deve trabalhar e criar no mais profundo amor a Deus e aos semelhantes, deve ter superado tudo o que é terreno para poder entrar no reino espiritual livremente e de coração leve. Apenas algumas poucas pessoas deixam este mundo como seres perfeitos de luz, e apenas algumas pessoas podem alcançar a visão de Deus imediatamente após a vida terrena, pois apenas umas poucas se tornam super-vencedoras da matéria, porque a vida terrena faz sempre e constantemente as suas exigências às pessoas e esta é uma das tentações mais fortes que se aproxima do ser humano. Uma e outra vez as pessoas devem tentar se libertar, uma e outra vez a vida espiritual deve vir à tona e cada pensamento deve ser dirigido para cima. Para alcançar a filiação a Deus, a graça de Deus deve poder tornar-se particularmente eficaz sobre as pessoas, o ser humano deve fazer uso constante da graça que flui para ele sem medida; deve também tomar sobre si tudo o que contribui para a purificação da alma, deve sentir todo o sofrimento como graça e agradecer a Deus que o seu amor o destinou para a ascensão e quer atraí-lo para si mesmo. Poucas pessoas têm um grau de maturidade tal que Deus possa enviar-lhes até mesmo o sofrimento mais severo sem que desesperem..... Mas os poucos são abençoados, por mais difícil que a sua vida terrena pareça ser.... O casamento com Deus é a mais bela recompensa que espera tais almas na sua morte e, por isso, a alma permanece paciente até que o seu fim terreno tenha chegado. Todos os fardos e trabalhos, todos os sofrimentos e tribulações lhe parecem insignificantes assim que está livre da concha terrestre, assim que alcançou a visão de Deus e se tornou o ser mais bem-aventurado do reino espiritual.... Assim que ela, como filha de Deus, aceita a herança do Pai e é ativa com Ele em Sua vontade._>Amém