Primerjaj objavo s prevodom
KRŠENJE BOŽANSKIH ZAPOVEDI.... GREH.... OMEJENOST....
Kršenje Božanskih zapovedi je greh; ono namreč povečuje razdaljo do Boga, ker On ne more biti tam, kjer je neljubeznivost (greh). Vse, kar se upira Ljubezni (Bogu Osebno), obenem tudi za seboj povleče ohlajevanje Božanske Ljubezni, da tako škoduje samemu duhovnemu bitju, ker ono na ta način prihaja v vse bolj nesvobodno (omejeno) stanje. Ko je ono v človeški obliki, se to stanje izraža tako, da sila Božjega nasprotnika (Satana) postaja vse večja nad njim, da je človek s strani njega prisiljen biti pod njegovo voljo, da bodo njegovo razmišljanje in delovanja nenehno takšni, kakršne on želi, da bodo, torej vedno Bogu nasprotni. To pa za dušo predstavlja nezamisljivo trpljenje, ker je ona še tako zelo daleč od svoje končne osvoboditve; ona svoje omejeno stanje prenese v duhovno kraljestvo. Namreč edino Ljubezen (Bog Osebno, Jezus Kristus) lahko osvobodi in reši bitje, kakor ga tudi neljubeznivost (Bogu nasprotno delovanje - greh) mora ravno tako pripeljati do omejenega stanja.
Kdor je torej neljubezniv do svojega bližnjega, ta krši zapoved Ljubezni, in nikoli se ne bo osvobodil omejenosti, katero si je priskrbel z njegovim nekdanjim uporom proti Bogu. Zaradi tega je Bog ljudem dal zapoved Ljubezni, kateri pa morajo oni samó slediti, da bi lahko vstopili v duhovno kraljestvo. Človek lahko stori greh zoper zapovedi ljubezni tako, ko deluje v nasprotju z Božanskim učenjem Ljubezni ali pač, ko zanemarja tiste postopke (delovanja), ki bi morali dokazati Ljubezen do bližnjega (Jakob 4:17). Človek, ne samó da mora bližnjega zaščititi, da ga ne bi prizadel, on mora biti zanj koristen oz. mu storiti vse, kar si on sam želi; šele tedaj bo vzpostavljena veza z Bogom, ker se k človeku, ki ljubi, spušča Sam Bog in ga počasti s Svojo bližino.... to pa zanj predstavlja duhovno svobodo. Človek se osvobaja od lastnega nasprotnika (Satana), ker je Božja moč, ki preko Njegove bližine prehaja v/na človeka, močnejša od sile Božjega nasprotnika.... tako da bo zmagovalec vedno tisti človek, ki se preko del Ljubezni spaja s Samo večno Ljubeznijo (z Bogom). Ta (človek) bo razbil okove in se osvobodil vsake prisile, katero Božji nasprotnik želi vršiti nad njim.
Zapovedi Ljubezni ne smejo biti zanemarjene, ker so one sredstvo osvoboditve iz neskončno dolge periode omejenosti. Vendar pa one obenem tudi predstavljajo most povezovanja z Bogom.... Namreč tisti, ki je dejaven v nesebični Ljubezni, se na ta način vse bolj približuje Bogu in premaguje vsako oddaljenost od Njega.... on izpolnjuje Božje zahteve, in tako bo lahko ravno tako prejel plačo od Boga, katera je sestavljena iz tega, da se Bog zedinja s tistim, ki Mu služi v Ljubezni oz. ki v njegovih bližnjih ravno tako vidi Božje stvaritve, katerim želi storiti dobro. Večna blaženost je edino rezultat nesebične Ljubeznive dejavnosti (aktivnosti), kakor je temu nasprotno prekletstvo posledica neljubeznivosti; in vse, kar je usmerjeno zoper Boga in Njegovih zapovedi, je pred Bogom nepravično oz. greh....
AMEN
Prevajalci
Violação dos mandamentos divinos.... Sin.... Bondage....
Violar os mandamentos divinos é um pecado, pois aumenta a distância de Deus na medida em que Ele não pode estar onde há falta de amor. Tudo o que contrarie o mandamento do amor também fará com que o amor divino arrefeça e assim prejudique o próprio ser espiritual, pois este cairá num estado cada vez mais descontraído. Como ser humano este estado tem o efeito de que o poder do adversário de Deus sobre ele se torna sempre maior, que ele é forçado por ele sob a sua vontade, que o seu pensar e agir será sempre como Deus o quer, portanto sempre oposto a Deus. E isto é inconcebivelmente agonizante para a alma, pois ainda está tão longe da sua libertação final que leva consigo o estado de ligação para o reino espiritual. Pois só o amor pode redimir o ser, conseqüentemente a indelicadeza deve se unir. E quem não ama o próximo viola o mandamento do amor e, portanto, nunca será libertado da escravidão que a sua anterior rebelião contra Deus lhe causou. Por esta razão Deus deu às pessoas o mandamento do amor que elas só precisam obedecer para assim se aproximarem de Deus e poderem entrar no reino espiritual como um ser bem-aventurado. Uma pessoa pode pecar contra o mandamento do amor agindo contrariamente ao ensinamento divino do amor ou abstendo-se de ações que supostamente provam o amor ao próximo. O ser humano não só deve proteger o seu próximo do mal, como também beneficiá-lo, ou seja, fazer-lhe tudo o que lhe pareça desejável, só então será estabelecida a ligação com Deus, pois o próprio Deus desce a um ser humano amoroso e o dignifica com a Sua proximidade..... E isto significa liberdade espiritual para ele. O ser humano liberta-se do poder do adversário, pois a força de Deus, que passa para o ser humano através da Sua proximidade, é mais forte do que o poder do adversário de Deus.... E assim o vitorioso será sempre o ser humano que se une ao Amor eterno através de obras de amor. Esta pessoa quebrará as algemas e se libertará de toda coerção que o adversário de Deus quer exercer sobre ele. Os mandamentos do amor não devem ser desconsiderados, pois eles são o meio de libertação do tempo infinito da escravidão. E eles significam ao mesmo tempo a ponte para a conexão com God.... Para quem é ativo no amor altruísta, aproxima-se cada vez mais de Deus, e supera cada distância Dele.... Ele cumpre a exigência de Deus e também lhe será permitido receber a recompensa de Deus, que consiste na união de Deus com aquele que O serve em amor, ou seja, que também vê as criaturas de Deus nos seus semelhantes a quem Ele quer fazer o bem. A bem-aventurança eterna é apenas o resultado de uma atividade desinteressada de amor, assim como, inversamente, a condenação também é o resultado da indelicadeza, e tudo o que é dirigido contra Deus ou Seus mandamentos é injusto diante de Deus, portanto é pecado...._>Amém
Prevajalci