• Nazaj

DEPRESIJA.... DUHOVNA IN FIZIČNA RAVNODUŠNOST....

Usmerite pozornost na vsako depresijo, ki vpliva na vas in nanjo vedno glejte kot na sredstvo, ki ga Gospodar uporablja, da bi dušo podredil Njegovi volji. Bodite pozorni! Vi ljudje bi se prepustili določeni količini duhovne lenosti (inertnosti), in to brez obžalovanja, da niste podrejeni razpoloženjem, ki vplivajo na vaše razmišljanje. Odkriti razlog za depresijo, da bi jo odpravili, je lahko vedno duhovno blagodejno, ker je naloga človeškega bitja biti nenehno dejaven, da tako ne bi zmanjšal njegove življenjske moči (postal neodločen), kar pa velja tako za telo, kot tudi za človekovega duha.

Ko se enkrat pojavi stanje zmanjšane življenjskosti (vitalnosti), bo po vsej verjetnosti oslabela tudi dejavnost tako fizično, kakor tudi duhovno, kar pa vedno predstavlja upadanje, katerega Božanska modrost želi preprečiti pod pogojem, da zemeljski otrok sodeluje pri vsakem bodrenju (opogumljanju) in preprečevanju. Nevarnost takšnega upadanja je prevelika, da bi se ga lahko zanemarilo. Ravno nasprotno, proti njemu se je potrebno boriti s pomočjo vseh razpoložljivih sredstev, kar pa se glede na to dogaja v veliki modrosti, ko oseba pada v depresije, ki potem dajejo povod za razmišljanje in imajo velik učinek na telo in duha.

Nekdo, ki na to vedno gleda na način, da tovrstne depresije razume kot ponovno oživljanje duha in telesa, bo iz njih izvlekel največjo korist.... On bo spremljal, iz katere strani mu grozi tveganje in se bo zaščitil celo pred pojavitvijo stanja lenosti (inertnosti).... To je način, kako Gospodar ščiti Njegove Lastne, da ne bi klonili; to pa obenem tudi kombinira z namenom vzgoje.... povečevanja življenjske dejavnosti.... z obzirnim samo-preverjanjem (miselno kritiko) glede na to, koliko je pravzaprav bitje krhko (šibko) in nepopolno; in na ta način človeško bitje vrača njegovo notranjo ponižnost, ko je v nevarnosti, da bi jo izgubil. Božanska modrost mora pogosto ukrepati, da bi duša neomajno napredovala. Vi ljudje ste tako šibki in brez vztrajnosti.... Da je to odvisno samo od vas, brez podpore Božanske milosti, bi bil vsak napredek težak. Nič na svetu ne traja večno.... večne spremembe in menjavanja ohranjajo to, da je vse nenehno dejavno. Ravno tako mora biti tudi Duh nenehno stimuliran, in Bog glede na to posreduje na različne in spremenljive načine....

Toda vedno z namenom, da je to koristno za zemeljske otroke, v skrbi za njih in v skladu z njihovo potrebo pogosto na boleče načine, toda ravno tako spodbujajoče.... Torej edini odločujoč dejavnik je učinek, katerega imajo dogodki ali občutki na duha človeškega bitja. Človek le redko z lahkoto uspeva premagovati vse ovire v življenju....

Njegova moč ga bo pogosto zapustila, zaradi česar mora potem priti očitna pomoč od zgoraj; čeprav pa se ona pogosto izraža (deluje) tako, da ni sprejeta z odobravanjem.... se pravi v obliki čustvenih depresij, ki tako obremenjujejo zemeljskega otroka, da jih bo on poizkušal premagati in se na ta način osvoboditi od lenosti, ki pa je neizogibna. On bo potem poizkušal še bolj izpolniti Božjo voljo.... on bo težil k temu, da ponovno vzpostavi stanje miru, kar pa lahko doseže edino s povečano dejavnostjo. Zaradi tega vsaka depresija, četudi se zdi, da obremenjuje zemeljskega otroka, ravno tako vključuje določen blagoslov pod pogojem, da je kot takšna prepoznana.

AMEN

Depressies – Traagheid van de geest en het lichaam

Let op elke depressie die je overvalt en zie hierin steeds het middel, dat de Heer gebruikt om de ziel volgzaam te maken aan Zijn wil. Kijk, jullie mensen zouden je zonder enige schroom aan een zekere traagheid van de geest overgeven, als jullie niet ook aan stemmingen onderworpen zouden zijn, die zich zo uiten dat jullie denken mede aangetast wordt.

Een depressie die men probeert te doorgronden en daardoor op te heffen, heeft steeds louter een voordelige uitwerking op de geest, want het is de opdracht van de mens om onophoudelijk werkzaam te zijn, opdat de daadkracht niet minder wordt en dit betreft zowel het lichaam alsook de geest van de mens. Als de toestand ingetreden is, waarin de daadkracht minder is, dan valt een afnemen van de geestelijke, alsook de lichamelijke werkzaamheid te vrezen en dit zou steeds een achteruitgang betekenen, wat de goddelijke wijsheid probeert te verhinderen, zolang het mensenkind alle suggesties en alle preventie bereidwillig volgt. Want het gevaar van zo’n achteruitgang is te groot om eraan voorbij te gaan. Integendeel, het moet met alle middelen bestreden worden, wat dus wijselijk gebeurt, doordat de mens aan zulke depressies blootgesteld wordt, die weer aanleiding geven tot nadenken en stimulerend inwerken op het lichaam en de geest.

En degene, die nu steeds zulke slagen als een doen herleven van geest en lichaam opvat en op deze manier beschouwt, zal hier een groot voordeel uit trekken. Hij zal opletten van welke zijde het gevaar hem bedreigt en zich nog voordat de toestand van passiviteit hem overvallen heeft, te weer stellen.

Zo beschermt de Heer de Zijnen tegen vermoeidheid en verenigt Hij in zekere zin het opvoedkundige doel, de levendige werkzaamheid, door een peinzende zelfbezinning, hoe klein en ontoereikend het aardse wezen op zich is. En daarom komt de mens weer tot innerlijke deemoed, wanneer hij in het gevaar verkeert deze te verliezen.

De goddelijke wijsheid moet heel vaak ingrijpen, als het werk aan de ziel gelijkmatig verder moet gaan. Jullie mensen zijn zo zwak en zonder doorzettingsvermogen. Als het alleen aan jullie overgelaten zou worden en de goddelijke genade jullie niet zou ondersteunen, zou elke vooruitgang moeilijk zijn.

Niets in de wereld is duurzaam. Een eeuwig wisselen en veranderen houdt alles in een ononderbroken werkzaamheid. Daarom moet de geest ook voortdurend gestimuleerd worden en hier zorgt God op een veelvoudige, steeds andere manier voor. Maar steeds het welzijn van de kinderen op aarde voor ogen houdend en naargelang de behoefte aan deze kinderen denkend. Vaak op een smartelijke, maar ook op een verheffende manier. Maar steeds is doorslaggevend, welke uitwerking de gebeurtenissen of gevoelens op de geest van de mens hebben.

Zelden lukt het de mens om alle hindernissen, waar het leven hem voor plaatst, even gemakkelijk te overwinnen. Zo menig maal wordt hij door zijn kracht verlaten en dan moet er een zichtbare hulp van boven komen, die echter vaak ook zo’n uitwerking heeft, dat ze niet verheugd begroet wordt. Juist bij neerslachtige gevoelens, die het mensenkind dusdanig bezwaren, dat die probeert deze de baas te worden en zichzelf zo uit het hem bedreigende gevaar van vermoeidheid bevrijdt. Het probeert met verdubbelde kracht de wil van God te vervullen. Het probeert weer in de staat van innerlijke vrede te komen en kan dit alleen maar door een grotere werkzaamheid. Zodoende draagt ook deze depressie, hoe belastend deze ook voor het mensenkind lijkt, een zekere zegen in zich, als men dit maar goed beseft.

Amen