• Terug

Nog meer over de voormens

U hoeft u maar tot MIJ te wenden met het verzoek, u opheldering te verschaffen en IK zal niet aarzelen u deze te geven. U weet niet dat er voor de scheppingsdaad eindeloze tijden nodig waren, want u meet met uw huidig begrip van tijd, terwijl de scheppingsdaad eeuwigheden vereiste, die u zich verstandelijk niet voor kan stellen. En daarom bent u ook geïnformeerd als u het leven van de preadamieten aanneemt als ver vóór de mens zijnde, die als echt mens werd erkend door het ik-bewustzijn, het verstand en de vrije wil. Maar dat sluit niet uit dat deze mensen op de hoogte waren van de voormensen, dat ze dus van hun bestaan afwisten, maar dit als er lang aan voorafgaand aanduidden.

Maar dat was pas na de zondeval, toen IK lichtwezens van boven tussen de mensen zond, die hun ook opheldering gaven over de weg tevoren door alle scheppingen heen. Daarvóór echter was hun iedere kennis daarover vreemd en dus hadden ze ook geen voorkennis van die op mensen lijkende wezens, omdat - waar er ook maar mensen geschapen werden, deze wezens ook waren uitgestorven. Omdat echter het bevolken met mensen slechts langzaam in zijn werk ging, beantwoordend aan de voltooide oergeesten, strekte het scheppingsproces zich uit over eindeloze tijden. En zo was ook de aarde niet tegelijkertijd overal bevolkt door mensen, daarentegen stierven de preadamieten pas uit toen het scheppingswerk "mens" tevoorschijn trad. De voormensen hebben dus niet tegelijkertijd met de mens samen geleefd, maar pas op een ander tijdstip is de mens geschapen, want ook de aarde was heel verschillend gevormd en ze had dit anders zijn ook nodig omdat ook de oergeesten zich verschillend ontwikkeld hadden, wat voor u, mensen nog niet echt duidelijk is. Het is niet zo, dat er ineens mensen op de aarde geschapen werden, maar het is allemaal op zo'n manier gebeurd, dat men van een schepping in perioden kan spreken. En elke periode had zulke wezens voortgebracht, voordat als laatste scheppingswerk de mens met ik-bewustzijn, verstand en vrije wil in het leven trad.

Wanneer IK nu de uitdrukking "terzelfder tijd" gebruik, wil IK daarmee zeggen in dezelfde scheppingsperiode, die echter zo lang is dat ze niet met getallen is weer te geven, dat echter die voormensen de eigenlijke mensen zijn voorafgegaan omdat er bij MIJ geen tijdsbegrip is - en voor MIJ duizend jaar zijn als een dag. De hele scheppingsdaad heeft zo'n lange tijd gevergd, dat de mensen de tijdsduur niet meer bepalen kunnen, maar dat ene kan niet geloochend worden, dat zich alles van de materie af aan, door de stenen- en plantenwereld, door het dierenrijk tot aan de mens ontwikkeld heeft, dat IK echter steeds weer voor de zieledeeltjes die verder ontwikkeld waren, ook een nieuwe uiterlijke vorm geschapen heb. De uitdrukking: ze hebben zich ontwikkeld tot het volgende wezen, betreft dus alleen de ontwikkeling van de ziel, maar elke uiterlijke vorm was een nieuwe schepping, die steeds verging als ze aan haar doel geheel en al beantwoord had, om welke reden dus ook weer veel wezens verdwenen zijn, toen tenslotte de mensen het leven binnentraden die zelf scheppen en vormen konden volgens hun wil.

Derhalve, de mensen leefden niet in de zelfde tijd samen met de voormensen, wat echter niet uitsluit dat ze in dezelfde tijd op aarde leefden, alleen wat hun plaats betreft, waren ze zo ver uit elkaar, dat ze niets van hen afwisten, daar de tijd nog niet rijp was dat de mens er de juiste levensvoorwaarden aantrof die hij nodig had. Alleen dit ene moet duidelijk gemaakt worden, dat de aarde niet in dezelfde tijd bewoond werd door mensen met 'n volle verantwoordelijkheid, maar dezen pas lange tijd later kwamen, terwijl de voormensen daar voorkwamen waar de ontwikkeling van de aarde nog niet zo ver was voortgeschreden.

Het is moeilijk u, mensen een beeld uiteen te zetten hoe het hele scheppingsproces zich heeft afgespeeld, want enerzijds kan u zich noch de tijdsduur voorstellen waarin dit werk plaatsvond en anderzijds kan u zich niet de onmetelijke ruimte voorstellen, die bevolkt moest worden met de zielepartikeltjes van de gevallen oergeesten. En daar was zo'n grote verscheidenheid voor nodig, die alleen Mijn denken tot stand bracht, zodat IK alles als kleinste scheppingswerk voor ME zag en het tegelijkertijd ook als een volbracht werk ontstond, dat de scheppingen steeds grotere vormen aannamen waarin de zielepartikeltjes rijper moesten worden, zodat het wemelde van scheppingen van allerlei aard - waarvan IK elke daar plaatste waar haar mogelijkheden om rijper te worden werden gegeven.

En zo was de voormens een schepping die IK steeds daar inzette waar het nog te komen menselijk geslacht te verwachten was, dat eens de aarde in bezit zou nemen om zijn voltooiingsproces te beëindigen. Dat nu de aarde wat de tijd betreft overal dezelfde omstandigheden kon aantonen, werd door Mijn veelzijdige Wil om te vormen terzijde geschoven. En er zijn ook nu nog uitgestrekte landstreken waar geen mens bestaan kan omdat hem de voorwaarden om in leven te blijven mankeren, waarvoor IK ook Mijn reden heb. Maar dit ene staat vast, dat de uiterlijke vorm van de mens een daad van Mijn Liefde is geweest, dat IK de mens als Mijn evenbeeld geschapen heb en dat hij ook naar zijn ziel tot Mijn evenbeeld moet worden, wat echter bij die voormensen niet het geval geweest is, zij zich dus ook niet tot die mens konden ontwikkelen die hij nu is - om het even of hij de rijpheid van ziel bereikt of niet.

Vervolg van 9022

En als nu de gedachte zich van u meester maakt, dat IK u in dwaling laat verdergaan, dan moet u steeds bedenken dat u zichzelf door uw verstand een verkeerde voorstelling maakt, en wel daarom: omdat het verstand makkelijk kan ingrijpen als de verbinding met MIJ niet vast tot stand is gebracht. IK echter probeer steeds ook schijnbare tegenstrijdigheden op te helderen, want u moet zo onderwezen worden zoals het met de waarheid overeenkomt.

De langzame positieve ontwikkeling gaf de mensen vaak het idee dat deze ontwikkeling puur lichamelijk - dus de uiterlijke vorm betreffend - te verstaan was. Toch was steeds alleen de ontwikkeling van de ziel bedoeld, het opstijgen van de zielesubstanties in elk apart scheppingswerk. En zo heeft Mijn scheppingswerk ontelbare uiterlijke vormen omvat, die wel groepsgewijs als dezelfde scheppingen waren te beschouwen, maar ook dan nog uit zo oneindig veel afdelingen bestonden, waarin elk weer van de ander afweek, maar zich steeds op dezelfde manier herhaalde, zodat van een verdere ontwikkeling vanuit zichzelf geen sprake kon zijn.

Doch met de toenemende rijpheid van de zielesubstanties ontstonden steeds weer nieuwe uiterlijke vormen, die pas met het scheppingswerk "mens" waren afgesloten, dit echter nu de laatste opgave op aarde te vervullen had, zichzelf te vergeestelijken - zich te vormen tot het schepsel dat het was in het allereerste begin - om dan de gang over de aarde af te kunnen sluiten en weer terug te keren naar MIJ van WIE het was uitgegaan. Dat al die eerdere scheppingen tot deze verandering moesten bijdragen, was voor MIJ een bovenmate gelukkig makend proces, dat eens tot succes moest leiden.

Maar een mens, die slechts in staat is te denken binnen zekere grenzen, daarvan in kennis te stellen, is alleen maar in beperkte mate mogelijk, ofschoon hij het in de staat van licht ineens begrijpen kan hoe alles samenhangt, welk doel elke uiterlijke vorm had. Maar voor het aardse leven is het voldoende als hij zoveel licht verkrijgt om het terugvoeringsproces slechts bij benadering te begrijpen, opdat hij ook zijn medemensen een zwak beeld uiteen kan zetten over de zin en het doel van de schepping. En de wil van ieder afzonderlijk is beslissend hoe deze zelf in Mijn eeuwige heilsplan binnendringt, dat steeds alleen het gelukzalig worden van Mijn schepselen tot doel heeft.

Amen

Prehumans?....

Basta recorrer a Mim com o pedido para lhe dar esclarecimento e não hesitarei em dar-lho. Não sabe que o acto de criação exigiu tempos infinitos, pois mede com os seus actuais conceitos de tempo, enquanto que o acto de criação exigiu eternidades que não pode conceber intelectualmente. E, por isso, também se orienta correctamente quando se aceita a vida dos pré-adamitas muito antes do ser humano.... que foi reconhecido como um verdadeiro ser humano através da consciência do ego, do intelecto e do livre arbítrio.... livre-arbítrio. Mas isto não exclui que estas pessoas (não) soubessem sobre os pré-humanos, que por isso sabiam da sua existência, apenas que os tinham chamado há muito tempo antes. Mas isso foi só depois da queda do homem, quando enviei seres de luz de cima entre pessoas que também os iluminaram sobre o curso através de todas as criações antes de..... Antes disso, porém, todo o seu conhecimento era-lhes estranho, pelo que também não tinham qualquer conhecimento prévio desses seres humanos, uma vez que onde quer que as pessoas fossem criadas.... estes seres também se tinham extinguido. Mas como a população de humanos era lenta.... correspondente aos espíritos primordiais amadurecidos.... o processo de criação estendeu-se por tempos intermináveis, e assim a terra também não foi povoada por pessoas em todo o lado ao mesmo tempo, enquanto que os pré-adamitas só morreram quando a obra de criação "homem" surgiu. Os pré-humanos não viviam, portanto, ao mesmo tempo com os seres humanos, mas o ser humano só foi criado em momentos diferentes, porque a terra também tinha uma forma muito diferente e também precisava desta diversidade porque os espíritos originais também se tinham desenvolvido de forma diferente, o que ainda não é muito compreensível para vós, humanos. Não é verdade que as pessoas foram criadas subitamente na terra, mas tudo aconteceu de tal forma que se pode falar de criação periódica, e cada período trouxe tais seres à existência do ser humano com autoconsciência, intelecto e livre arbítrio como a última obra da criação. Quando agora uso a expressão: ao mesmo tempo, quero dizer no mesmo período de criação que, no entanto, é tão longo que não pode ser documentado com números.... mas que aqueles pré-humanos precederam o ser humano real, porque comigo não há conceito de tempo e antes de mim mil anos são como um dia. E todo o acto de criação levou tanto tempo que as pessoas já não conseguem determinar o tempo, que apenas uma coisa não pode ser negada, que tudo se desenvolveu desde a matéria, através do mundo da pedra e das plantas.... através do reino animal até ao ser humano, mas que, uma e outra vez, também criei uma nova forma externa para as partículas da alma mais desenvolvidas. Mas, repetidamente, a expressão "desenvolveram-se para o próximo ser" apenas diz respeito ao desenvolvimento da alma, no entanto, cada forma externa foi uma nova criação e sempre desaparece quando cumpre completamente o seu propósito, (a expressão "desenvolveram-se para o próximo ser", portanto, apenas diz respeito ao desenvolvimento da alma, no entanto, cada forma externa foi uma nova criação que sempre desapareceu quando cumpriu completamente o seu propósito), e é por isso que muitos seres também faleceram de novo quando entraram na vida pessoas que foram capazes de se criar e moldar de acordo com a sua vontade.... Assim, os seres humanos não viviam juntos com os pré-homens ao mesmo tempo, mas isto não exclui que habitassem a terra ao mesmo tempo, estavam tão distantes que nada sabiam sobre eles, porque ainda não tinha chegado o momento de o ser humano encontrar as condições de vida adequadas de que necessitava. Apenas uma coisa deve ficar clara, que a terra não foi reavivada ao mesmo tempo com seres humanos plenamente responsáveis, mas estes só vieram muito mais tarde, enquanto os pré-humanos ainda existiam onde o desenvolvimento da terra ainda não tinha progredido até à data. É difícil dar-vos uma imagem de como todo o processo de criação teve lugar, pois por um lado não podem imaginar o período de tempo em que este trabalho teve lugar, e por outro lado não podem imaginar o imenso espaço que teve de ser vivificado com as partículas da alma dos espíritos originais caídos. E isto exigia uma tal diversidade que só o meu pensamento podia alcançar que eu via tudo perante mim como a mais pequena obra de criação e, ao mesmo tempo, via também como uma obra realizada.... que as criações assumiam formas cada vez maiores nas quais as partículas da alma iriam amadurecer, e que estava repleto de criações dos mais diversos tipos.... e que eu movia todas as obras de criação para onde me ofereciam oportunidades de amadurecer. E assim o pré-homem foi uma criação que sempre coloquei onde era de esperar a vinda da raça humana, que um dia iria tomar posse da terra a fim de completar o seu processo de maturação. No entanto, o facto de a terra poder ter as mesmas condições em todo o lado no tempo não foi possível devido à Minha versátil vontade criativa, e ainda hoje existem vastas extensões de terra onde nenhum ser humano pode existir porque lhe faltam as condições de vida, para o que também tenho a Minha razão. Mas uma coisa é certa, que a forma externa do ser humano foi uma obra do Meu amor, que eu criei o ser humano à Minha imagem e que a sua alma voltará a ser a Minha imagem, o que, no entanto, não era o caso daquelas pessoas pré-históricas, pelo que não conseguiram desenvolver-se no ser humano que são agora, independentemente de atingirem ou não a maturidade espiritual...._>Ámen