Elke geestelijke vraag die u MIJ stelt beantwoord IK, maar u moet vooralsnog dit ene weten, dat het niet Mijn Wil is geweest om u een zo bijzonder zwaar aardse leven te laten doorstaan. De tijd die u in gebonden wil, d.w.z. onder de wet van het "moeten" heeft doorgebracht zou waarlijk voor MIJ voldoende geweest zijn, want die tijd was zo ontzettend lang, dat zij inderdaad voldoende geweest was dat u zich weer met MIJ had kunnen verenigen. Maar IK moest van u echter wel de laatste beproeving van uw wil verlangen, die u nu als ik-bewuste wezens, als mens, zou moeten afleggen.
U behoefde uzelf slechts vrijwillig weer aan MIJ te geven, dan had u daardoor de grote zonde van uw vroegere afval van MIJ opgeheven. U moest uw liefde tot MIJ bewijzen omdat u zich eens verweerde tegen Mijn Liefdestraling. Daarom waren de eerste mensen goed geschapen en zij waren MIJ in liefde toegewijd, want IK had hen in alles voorzien. IK gaf hun de aarde ten geschenke, IK maakte alles dienstbaar aan hen en zij zagen MIJ als hun GOD en Schepper. Zij waren omgeven door heerlijke werken van Mijn scheppingsmacht. Zij konden zich daarover verheugen en alles was alleen maar daarop gericht dat zij MIJ konden loven en dank zingen, en dat zij MIJ vurig konden liefhebben.
En zij hadden ook geen slechte gedachten vanuit zichzelf. Maar de vrije wil moest IK de eerste mensen evengoed schenken zoals IK gedaan had, toen zij als oergeesten van MIJ waren uitgegaan - zij waren dus zonder vrije wil niet denkbaar. En omdat zij zich eertijds afgewend hadden van MIJ en vrijwillig Mijn tegenstander in de diepte volgden, had deze evenzo het zelfde recht op de eerste mensen in te werken, omdat weer de wil beslissen moest of deze MIJ of hem wilde volgen.
En deze wilsproef, waaraan zij gemakkelijk hadden kunnen voldoen, hebben zij niet doorstaan. Daardoor werden weer alle boze neigingen gewekt die zij reeds in de tijd voor de belichaming als mens overwonnen hadden. Deze stamouders droegen nu hun aard op de erna komende geslachten over, en steeds moeilijker werd het voor dezen zich van de ketenen van de tegenstander te ontdoen. Hadden de eerste mensen echter die wilsproef doorstaan, wat niet te zwaar voor hen geweest was, dan was de eindeloos lange weg van voorheen voor MIJ voldoende geweest, en zij die na hen kwamen hadden MIJ evenzo vrijwillig weer hun liefde geschonken. Zij zouden dan alleen maar over de aarde gegaan zijn om van haar scheppingen te genieten en zij zouden op alle scheppingen alleen maar een goede invloed uitgeoefend hebben, zodat ook die zich als mens vlugger konden belichamen. En dat leven op aarde zou dan slechts een voorstadium geweest zijn tot het eeuwige leven. De macht van de tegenstander zou dan gebroken zijn geweest omdat de eerste mensen zich geheel bewust aan MIJ hadden overgegeven en de tegenstander volledig uitgeschakeld, die nu zijn macht niet meer had kunnen aanwenden en dan zichzelf ook spoedig aan Mijn Liefde had overgegeven.
Er werd dus alleen van de eerste mensen verlangd dat zij zich weer vrijwillig door Mijn licht zouden laten bestralen, en de oerzonde zou dan opgeheven worden, want alleen liefde kon deze zonde verzoenen. Doch nu werd deze zonde herhaald, en wat voorheen alleen op de in de schepping gekluisterde geestelijke wereld betrekking had, dat trof nu de gehele mensheid. Wat de eerste mensen gemakkelijk hadden kunnen bereiken als zij hun wil juist gericht hadden werd nu eindeloos zwaar, omdat alle satanische eigenschappen zich in de mens vastzetten, en om daartegen te strijden was grote kracht vereist die de wil van de mens niet meer opbracht. Bijgevolg werd nu het verlossingswerk van JEZUS CHRISTUS noodzakelijk. Van die Lichtgeest, Die zich vrijwillig daarvoor had aangeboden toen HIJ inzag dat de eerste mensen faalden. DIE Zich MIJ aanbood uit liefde te lijden en te sterven aan het kruis, om deze dubbele zonde te verzoenen.
Vanaf het allereerste begin wist IK al dat deze tweede zondeval plaats zou kunnen vinden, maar IK wilde niet dat de mensen zo'n pijnlijke weg moesten gaan. IK kon echter de wil van de mensen niet onvrij maken. En daar IK weet dat IK eenmaal alle wezens terug zal winnen omdat voor MIJ duizend jaren zijn als een dag - daar het gaat om het eeuwige leven in zaligheid, wat u ook eenmaal in zult zien, behoeft u ook geen bedenkingen te hebben. En als u eenmaal vrij zult zijn van deze kwellingen, bent u dan ook hoogst volmaakt geworden en u zult dan ook genieten kunnen van al die heerlijkheden die tegen al het leed van de tijd ervoor opwegen en niet met aardse begrippen gemeten kunnen worden.
Altijd moet u weten dat niet IK dat ontzaglijk leed, dat de mensen sinds de zondeval van de eerste mensen zichzelf hebben aangedaan, veroorzaakt heb. Dat IK waarlijk de eerste mensen elke mogelijkheid verschafte om hun de vrije wilsbeslissing gemakkelijk te maken. Dat IK hun alleen een licht gebod gaf dat zij konden vervullen, als in hen de liefde zo sterk was geweest dat alleen deze hen ertoe bracht zich geheel aan MIJ over te geven. Dat dan echter deze innige liefde alle erna komende mensen gegrepen had, en dezen daardoor ook Mijn tegenstander konden weerstaan in alle verzoekingen.
De tweede val heeft echter plaatsgevonden, en deze heeft alle erna komende mensen opnieuw belast – tot de goddelijke Verlosser JEZUS CHRISTUS op aarde neerdaalde om met Mijn tegenstander een openlijke strijd te leveren. Want deze misbruikte zijn macht doordat hij de mensen tot steeds grotere liefdeloosheid aanzette en hun wil steeds meer verzwakte, zodat zij zonder het werk van verlossing niet meer vrij konden komen, maar steeds dieper in de duisternis wegzonken.
En aan deze activiteiten heb IK Zelf een grens gesteld. IK zond Mijn "ZOON" naar de aarde om die mensen te redden die gered wilden worden. Want weer moet de vrije wil ertoe bereid zijn de genaden van het verlossingswerk aan te nemen, omdat ook het reddingswerk niet tegen de wil in van de mens volbracht kan worden. Oorspronkelijk zou de gang door de scheppingen van de aarde voldoende geweest zijn om de wilsproef als mens nu te kunnen afleggen, want iedere ziel was door de kwellingen in de "je moet" toestand reeds zo ver uitgerijpt dat zij gemakkelijk de verzoekingen kon weerstaan. Maar de val van de eerste mensen gaf de tegenstander weer macht over alle zielen, en die heeft hij ook uitgebuit op 'n verschrikkelijke manier.
Daarom was als eerste mens juist een oergeest gekozen die alle bekwaamheden bezat om de tegenstander te kunnen weerstaan, maar hij kon niet gedwongen worden tot zijn beslissing. Hij moest volkomen vrij blijven in zijn denken en handelen. En nu zorgde Mijn tegenstander er voor deze vrije wil naar hem toe te wenden, met dus de nieuwe val als gevolg, waardoor de zonde van de afval van MIJ van de geesten herhaald werd. Maar dit recht kon Mijn tegenstander niet geweigerd worden omdat de val van weleer in vrije wil gebeurde, en zij hem in de diepte gevolgd zijn.
U kunt dus niet zeggen dat IK die tweede val gewild heb om u nu weer in een toestand van de grootste kwellingen te verplaatsen, maar IK kon die val niet verhinderen omdat hij ook weer vanuit de vrije wil gebeurde, en deze vrije wil zich ook eenmaal weer naar MIJ toe zal keren, en u dus zeker eens een uitweg uit deze ellendige toestand vindt omdat Mijn Liefde u verlost heeft. Want deze Liefde heeft Zich in JEZUS CHRISTUS belichaamd om de tegenstander te bestrijden, en hem alle zielen te ontrukken die weer tot MIJ terug willen keren in hun Vaderhuis - in hun ware Vaderland dat zij eens vrijwillig verlieten. Mijn Liefde behoort u toe als voorheen, en alle leed zal ophouden zo gauw u vrij wilt zijn van hem die u nog geketend houdt. Zo gauw uw weer naar MIJ verlangt en MIJ zo het recht geeft dat IK u weer in bezit neem, opdat IK u eeuwig niet meer hoef op te geven.
Amen
VertalerJe vais répondre à toutes vos questions d’ordre spirituel. Mais il faut d'abord que vous sachiez que ce n'était pas dans Ma Sainte Volonté que vous ayez une vie si pénible. Je Me serais contenté de la durée de votre séjour dans la loi d’obligation, c’est à dire sans le libre-arbitre, car cette période infiniment longue aurait suffi pour que vous puissiez vous unir de nouveau à Moi. Mais il fallait que J'exige la dernière mise à l'épreuve de votre libre-arbitre, en tant qu'être humain, doté de la conscience de soi-même.
Vous n’aviez qu’à vous en remettre volontairement à Moi, et vous auriez ainsi effacé l'immense péché de votre chute. Votre amour pour Moi aurait fait ses preuves, vous qui vous étiez détournés jadis de Mon Amour. C'est pourquoi la création des premiers hommes était bonne. Ils M'étaient soumis en amour, car Je les avais dotés merveilleusement de tout ce dont ils avaient besoin, Je leur donnai la terre, tout leur était soumis, et ils Me reconnaissaient comme leur Dieu et Créateur, ils étaient entourés de merveilles. Ils pouvaient s'en réjouir, tout était fait pour qu'ils puissent Me chanter et Me louer, et M'offrir un amour ardent.
Ils ne portaient en eux-mêmes aucune mauvaise pensée, cependant, comme pour l'esprit originel issu de Moi, il fallait que Je leur donne aussi le libre-arbitre sans lequel ils n’étaient que des robots. Et parce que jadis ils se détournèrent de Moi pour suivre volontairement Mon adversaire dans sa chute, celui-ci avait donc le même droit d'influencer les premiers hommes. Car la volonté du libre arbitre devait décider de suivre Lucifer ou de Me suivre.
Et ils échouèrent dans cette épreuve qui était pourtant facile pour eux, et par la même occasion toutes les mauvaises tendances se réveillèrent. Tendances qu'ils avaient déjà surmontées avant d'être homme. Les archétypes transmirent leur façon d'être à leurs descendants, et il leur était de plus en plus difficile de se libérer de l’emprise de l'adversaire. Si les premiers hommes avaient réussi l'épreuve du libre- arbitre, - ce qu’il leur aurait été facile – Je Me serais contenté du précédent chemin infiniment long – ce qui était facile pour eux – et leurs descendants auraient pu M'offrir à nouveau leur amour délibérément. Ils ne seraient passés sur terre que pour se réjouir de la création, ils n'auraient eu qu'une bonne influence sur elle, de sorte que chacun d'eux aurait pu devenir rapidement un être humain et la vie sur terre n'aurait plus été qu'un avant-goût de la félicité éternelle. La puissance de l'adversaire aurait été annihilée, parce que les premiers hommes se seraient consciemment abandonnés à Moi, excluant complètement l'adversaire qui n’aurait pu utiliser sa puissance, ce dont il serait devenu conscient et redevenu humble et se serait incliné devant la puissance de Mon amour.
Il n'a été demandé aux premiers hommes que de se laisser irradier délibérément par Moi et le péché originel aurait été effacé. Car seul, l'amour pouvait effacer le péché. Et celui-ci se renouvela. Ce qui était tombé avant uniquement sur l'esprit déchu, retomba alors sur toute l'humanité. Ce qui aurait été facile d'obtenir par les premiers hommes s'ils avaient bien orienté leur volonté, devint alors infiniment plus difficile, parce que tous les attributs sataniques s'installèrent en l'homme, ce qui exigeait une force beaucoup plus considérable pour lutter contre eux, et la volonté de l'homme ne pouvait plus y parvenir.
C'est alors que l'ŒUVRE RÉDEMPTRICE DE JÉSUS CHRIST devint indispensable, et c’est ainsi que l’Amour originel, source de vie et de lumière s’offrit volontairement par Amour pour souffrir et mourir sur la croix pour effacer ce double péché que constitue la violation de la Loi éternelle de la vie. Je savais depuis le commencement que ce second péché aurait lieu, aussi Ma miséricorde ne voulait pas que les hommes suivent un tel chemin de souffrance et de douleur, mais Je ne pouvais pas supprimer la liberté de la volonté. Et comme Je savais qu’un jour tous les êtres déchus reviendraient à Moi – du fait que mille années sont pour Moi comme une seule journée – et qu’il s'agissait de la vie éternelle dans la félicité, (ce que vous ne manquerez pas de découvrir un jour) cela doit vous donner la force et une espérance capable de surmonter toutes les épreuves. Et dès que vous serez libérés de toutes vos souffrances, vous deviendrez des êtres parfaits et entrerez en possession d'une félicité qui compensera toutes vos douleurs passées, et qui ne peut être comparée ici-bas.
Vous ne devez jamais oublier que ce n'est pas Moi qui ai provoqué l'indescriptible souffrance que les hommes se sont attirés eux-mêmes depuis la chute, que J'ai donné vraiment toutes les possibilités aux premiers hommes pour réussir l'épreuve du libre-arbitre, que Je ne leur ai donné qu'un commandement facile à respecter, qu'ils auraient pu facilement accomplir si leur amour avait été assez fort pour les diriger, afin qu'ils se confient entièrement à Moi, et qu’enfin leur amour ardent aurait pu fortifier les générations suivantes et celles-ci auraient alors pu résister à toutes les tentations de Mon adversaire. Hélas, la deuxième chute se produisit, accablant de nouveau tous les hommes jusqu'à l’arrivée de JÉSUS-CHRIST, le divin rédempteur, pour combattre ouvertement Mon adversaire. Car celui-ci abusa de son pouvoir, dans la mesure où il incita les hommes à un égoïsme effréné, ce qui faisait disparaître l'amour, et affaiblir leur volonté, de sorte que sans l’œuvre rédemptrice, ils n’auraient jamais pu se libérer, mais au contraire sombrer de plus en plus bas dans les ténèbres.
J'opposai alors une limite à cette action - J'envoyai Mon Fils sur terre POUR SAUVER LES HOMMES QUI VOULAIENT BIEN SE LAISSER SAUVER. Car, de nouveau, il fallait que la volonté de leur libre-arbitre soit d'accord pour accepter les grâces de la rédemption. Car celle-ci ne pouvait agir sans l'accord de l'homme. Car dès le commencement du passage dans les créations de la terre, cela devait suffire à l'épreuve de la volonté du libre-arbitre de l'homme, car chaque âme avait déjà assez mûri par les nombreuses souffrances endurées dans la loi de la contrainte, de sorte qu'elle aurait pu résister facilement à la tentation, cependant, la chute du premier homme rendit de nouveau à l'adversaire le pouvoir sur les âmes, pouvoir dont il se servit de manière sordide.
C'est pourquoi un esprit originel capable de résister à l'adversaire fut choisi pour le premier homme, mais il ne pouvait être contraint. Il devait rester libre de penser et d'agir, et mon adversaire en profita pour orienter cette volonté vers lui, ce qui provoqua la nouvelle chute des esprits envers Moi. Ce droit de Mon adversaire ne pouvait pas lui être refusé, du fait que la première chute eut lieu de façon délibérée, et qu'ils le suivirent volontairement dans les ténèbres.
Vous ne pouvez donc pas prétendre que J'ai voulu cette deuxième chute pour vous plonger de nouveau dans la misère et la souffrance. Cependant Je ne pouvais pas empêcher cela, parce que cela se produisit délibérément, et que cette volonté changera un jour à Mon avantage, c'est-à-dire que vous sortirez assurément un jour de cet état qui ne peut qu'éveiller la pitié, PARCE QUE MON AMOUR VOUS A LIBERÉ, dans la mesure qu’il s'est incarné en la personne de JÉSUS, pour combattre l'adversaire, et lui retirer les âmes qui veulent bien revenir dans LA MAISON DU PÈRE - leur vraie patrie - qu'elles abandonnèrent jadis de leur plein gré. Car mon amour est immuable, il vous appartient comme auparavant, et toutes les souffrances auront une fin, dans la mesure où vous voulez bien vous libérer de celui qui vous enchaîne encore, et dans la mesure où vous vous languissez de Moi, et Me donnez ainsi le droit de prendre possession de vous de nouveau, et de rester éternellement dans la maison originelle de votre Père Céleste.
Amen
Vertaler