• Terug

Een scherp verstand is geen garantie voor het inzien van de waarheid

Het is geen goed teken als de mensen in ongelovigheid verdwaald raken, want dan staan zij buiten iedere verbinding met hun GOD en Schepper. Zij denken alleen zuiver werelds en alles wat zij ondernemen dient alleen tot het onderhoud en welzijn van het lichaam, dat echter vergaat als het laatste uur van de mens geslagen heeft.

En waar alleen de aardse wereld de inhoud van het leven is, daar blijft het aardse leven nutteloos, de ziel verlaat het lichaam precies zoals haar toestand was bij het begin van de belichaming - en zij is geen stap verder gekomen. De mensen hebben hun aardse levensdoel gemist, zelfs al waren zij verstandelijk nog zo hoog ontwikkeld.

Juist het scherpe verstand hindert hen om een geestelijke wereld te zien, als zij geheel zonder liefde zijn. Dan zullen zij een GOD en Schepper ronduit loochenen en alle scheppingen alleen volgens de wetten van de natuur accepteren - zonder er over na te denken, dat er een Wetgever moet zijn aan Wiens Wil alles onderworpen is. Zodoende is dan de "hogere ontwikkelingstrap" van de mens reeds bereikt vanuit zuiver menselijke oogpunt. De mens gelooft dat hij door zijn verstand aan de top staat en kan bijna niet meer overtroffen worden. Maar in de ontwikkeling van zijn ziel heeft hij niet de geringste vooruitgang gemaakt en hij kan van een verstandelijk ver onder hem staand mens toch de mindere zijn, omdat deze door GOD gewaardeerd wordt naar zijn liefde, die in hem ook een geloof aan een Godheid ten gevolge heeft, onverschillig hoe hij Die ook noemt.

En als deze mens nu door zijn liefde ook het werkzaam zijn van de geest in zich toelaat, dan zal zijn denken steeds dichter bij de waarheid komen en dan is hij gered voor tijd en eeuwigheid.

En zo bestaat nu ook het gevaar dat zelfs die mensen bij wie een zeker geloof aan GOD niet ontkend kan worden, zich aansluiten bij onjuiste geestelijke richtingen, waaraan zij met hardnekkigheid vasthouden, die JEZUS CHRISTUS niet als Verlosser van de wereld willen aannemen, en die daarom, als zij niet voor die tijd een juiste informatie krijgen, zonder HEM bij hun dood het rijk hierna binnengaan - en ook daar daarover niets willen aannemen om HEM alsnog te vinden. En het getal van diegenen is zeer groot.

En daarom zal steeds weer het licht van de waarheid oplichten, want alleen de waarheid maakt vrij. Maar juist de waarheid wordt door mensen met een ongewoon scherp verstand,niet aangenomen, behalve de paar die dan ook juist denken en zich afhankelijk voelen van een alles beheersende Macht. Deze weinigen zullen ook hun kennis van wereldse zaken meenemen in het hiernamaals en weer van daar uit ook bij vragen betreffende de wereld die mensen opheldering kunnen geven die nu precies zo denken zodat ze GOD erkennen, wat echter maar zelden het geval zal zijn.

De anderen echter gaan totaal zonder enige kennis het hiernamaals in. Zij staan geheel leeg en arm aan de poort van het rijk hierna en een grote donkerheid omringt hen, die ook niet eerder verdwijnen zal, tot zij door lichtwezens langzaam tot een verandering van hun denken komen. Maar het gevaar bestaat ook dat zij nog verder wegzinken in de duisternis en dat zij weer opnieuw gekluisterd gaan worden, wat aan het einde van een aards tijdperk makkelijk het geval kan zijn omdat er hun niet veel tijd meer over blijft om van gedachten te veranderen.

Ze hebben dus van hun ontwikkeling, die vooruitstrevend heet te zijn, geen enkel nut. Zij staan geestelijk nog ver onder een mens die vanwege zijn ras geminacht wordt, en die toch in het hart de liefde kan doen ontbranden, die nog in een GOD gelooft, onverschillig hoe hij zich Hem voorstelt, maar hij voelt en gelooft het dat hij uit die Macht is voortgekomen.

En wanneer zo'n mens nog in kennis gebracht wordt met de goddelijke Verlosser JEZUS CHRISTUS, dan zal hij ook tot de verlosten behoren. Want juist deze mensen nemen het veel ernstiger en leven hun aardse leven bewuster van hun verantwoording. Want hier geldt ook weer: "De laatsten zullen de eersten zijn': Daarom ligt er een grote zegen op het werk van de "predikers" die zich om zulke mensen bekommeren door hun het Woord van GOD te brengen. Die tegen geen moeite opzien en zich onbaatzuchtig inzetten voor de verbreiding van de leer van de Verlossing door JEZUS CHRISTUS, want dat is het voornaamste waarvan die mensen kennis moeten nemen.

Wie echter gelooft dat het leven met de aardse dood ten einde is, die heeft zijn scherpzinnigheid slecht benut, want er zijn genoeg bewijzen dat er geen vergaan is - maar dat alles verandert. Er is niets wat ophoudt te bestaan, maar alles verandert alleen maar zijn uiterlijke vorm. En zo is ook de ziel van de mens onvergankelijk, maar zij komt na de dood in die vorm weer die overeenkomt met haar aardse leven. Zij keert dus weer terug in een toestand van de dood, omdat zij op aarde verzuimd heeft zichzelf het leven te geven. En deze toestand is buitengewoon kwellend, maar kan altijd nog een verbetering ondervinden door de hulp van de lichtwezens, die geen ziel aan zichzelf overlaten als deze zelf zich niet weer in haar substantie verhardt - en de gang over de aarde opnieuw moet afleggen.

Want GOD is rechtvaardig en het aardse leven is een genadegeschenk, dat de mens ook benutten moet. Want het is hem mogelijk voor zichzelf het leven te verwerven dat hem voor eeuwig tot een gelukzalig wezen maakt.

Maar tegen zijn wil in kan hem de zaligheid niet geschonken worden, want GOD eerbiedigt de vrije wil van de mens.

Amen

La agudeza de la mente es un obstáculo para la cognición correcta....

No es buena señal cuando los seres humanos se pierdan en la falta de fe, porque entonces están fuera de todo vínculo con su Dios y Creador, solo piensan en términos puramente mundanos y todo lo que hacen solo sirve para mantener y prosperar el cuerpo, el cual, sin embargo, perece cuando ha llegado la última hora del hombre. Y donde solo el mundo terrenal es el contenido de la vida, allí la vida terrestre sigue siendo una ociosa, las personas (almas) dejan sus cuerpos exactamente como estaban al comienzo de su encarnación y no han hecho ningún progreso, ellas han perdido el propósito de su vida terrenal, y no importa cuán altamente desarrolladas estén (fueran) sus mentes....

Precisamente la agudeza de la mente les impide reconocer un mundo espiritual, si están completamente sin amor, porque entonces negarán rotundamente a un Dios y Creador y solo permitirán que todas las creaciones sean válidas solo según la ley natural, sin pensar en el hecho de que también debe haber un Legislador, a Cuya voluntad todo está subordinada.... Entonces ya se ha alcanzado el “nivel superior de desarrollo” del ser humano en un sentido puramente humano....

El hombre se cree superior por su intelecto y difícilmente puede ser superado, pero en su desarrollo espiritual no ha progresado lo más mínimo, y sin embargo puede ser inferior a un ser humano que está muy por debajo de él porque es valorado por Dios según su amor, que también produce en él la creencia en una Deidad.... no importa como La llame.... Y si este hombre también permite que el Espíritu obre en él a través de su amor, entonces se acercará al pensamiento correcto, y entonces es salvo por el tiempo y la eternidad.

Y ahora también existe el peligro de que incluso aquellas personas, a las que no se les puede negar una cierta creencia en Dios, se incorporen a escuelas de pensamiento erróneas, a las que se aferran con una tenacidad, que no quieren aceptar a Jesucristo como Redentor del mundo y que por lo tanto.... si no reciben la debida aclaración de antemano.... entran al reino del más allá sin Él cuando mueren.... y allí tampoco no quieren aceptar nada al respecto para entonces todavía ser capaz de encontrarlo. Y el número de aquellos es muy grande.... Y por eso la luz de la verdad brillará una y otra vez, porque solo la verdad hace libre. Pero precisamente la verdad no es aceptada por personas con una agudeza de la mente inusual, a excepción de unos pocos que ahora también están en el pensamiento correcto y se sientes dependientes de un poder que domina todo....

(05.04.1965) Estos pocos también llevarán consigo su conocimiento mundano al más allá y desde allí podrán dar aclaración a aquellas personas que ahora piensan de la misma manera, que reconocen a Dios.... pero esto rara vez será el caso. Pero los otros pasan al otro lado sin ningún conocimiento, se quedan completamente vacíos y pobres en la puerta del reino del más allá, y una gran oscuridad los rodea y que no se va hasta que lentamente cambien su pensamiento a través de seres de luz. Pero también existe el peligro de que se hundan aún más en las tinieblas y que vuelvan a acercarse a un nuevo destierro, lo que fácilmente puede ser el caso al final de un periodo terrestre, porque no les queda mucho tiempo para un cambio de corazón.

Entonces su “desarrollo progresiva” no les sirve para nada, espiritualmente todavía están muy por debajo de una persona que es despreciada por su raza y, sin embargo, puede encender el amor en el corazón, que todavía cree en un Dios, no importa cómo se Lo imagine, pero siente y cree que ha emanado de ese Poder.... Y si a tal persona todavía se le da conocimiento del divino Redentor Jesucristo, entonces también él pertenecerá a los redimidos, porque precisamente esas personas lo toman más en serio y viven responsablemente su vida en la tierra.... Porque aquí también se aplica: “Los últimos serán los primeros....”

Por eso hay una gran bendición en la actividad de los mensajeros, que se encargan de llevar la Palabra de Dios, que no escatiman esfuerzos y trabajan desinteresadamente para la difusión de la enseñanza de la obra de Redención de Jesucristo, ya que es lo más importante de lo que deberían tomar conocimiento los seres humanos. Pero quien cree que la vida se acaba con la muerte corporal ha usado mal su agudeza de la mente, porque hay pruebas suficientes de que no hay un perecer, sino que todo simplemente se cambia, no hay nada que termina de existir, sino que todo sólo cambia su forma exterior.

Y así el alma humana es imperecedera, pero después de la muerte el alma vuelve a aparecer en la forma que corresponde a su vida en la tierra.... Por lo tanto, vuelve al estado de muerte, ya que ella misma no pude darse vida en la tierra.... Y este estado es extremadamente agonizante, pero que aún puede experimentar una mejora con la ayuda de los seres de luz, quienes no dejarán a ninguna alma a su suerte, a menos que ésta misma se endurezca de nuevo en su sustancia y tiene que recorrer el camino por la tierra nuevamente. Porque Dios es justo y la vida terrenal es un don de gracia que el hombre también tiene que aprovechar, porque le es posible que adquiera para sí la vida que le convierte en el ser más feliz para siempre.... Pero no puede ser considerado con felicidad en contra de su voluntad, porque Dios respeta el libre albedrío del ser humano....

amén