• Terug

Kunnen de christelijke kerkgenootschappen één worden? - De misvormde leer

Zolang de mensen niet kunnen besluiten de christelijke leer te zuiveren van alle menselijke bijzaken, zolang niet ieder kerkgenootschap de ernstige wil heeft geheel in de waarheid te wandelen en iedere dwaling uit de weg te ruimen, zolang zal de eenwording van de kerken ook niet tot stand komen. Want alleen in de zuivere waarheid kunnen de verschillende confessies elkaar ontmoeten en dan zullen zij één zijn. Maar toch is geen enkele richting bereid van haar leerstellingen iets prijs te geven. Meestal volharden zij juist in de valse leerstellingen. En zolang zij alleen maar hun verstand laten spreken, zijn zij vanuit zichzelf niet in staat onderscheid te maken. En het opvallende is, dat er geen geestelijke richting is die het werken van de geest, het inwerken van God op de mens belijdt en de alleen op deze wijze verkregen kennis erkent. Alleen dat lijkt hun van waarde wat uit het verstand voortkomt en waarvan zij zich nu niet meer kunnen losmaken. Dus is het kenmerk van de kerk die Ik zelf op aarde heb gesticht slechts zelden te vinden als bewijs voor de geloofwaardigheid en de waarheid van hetgeen verkondigd wordt. Juist dat wat de waarheid waarborgt ontbreekt de kerkelijke organisaties, want anders zouden zij alle te vinden zijn bij dezelfde waarheid en iedere onenigheid zou zijn uitgeschakeld.

En zo moet er tot groot leedwezen van de mensen worden vastgesteld dat de zuivere waarheid nergens meer te vinden is waar men geestelijke kennis in ontvangst hoopt te nemen. Het moet gezegd worden dat er overal alleen nog maar een dunne draad doorheen loopt, wanneer de geboden van de liefde tot God en de naaste aangeleerd worden, dat deze zwakke glimp van dit stukje onderricht echter ruimschoots voldoende zou kunnen zijn om toch de waarheid voor de mens toegankelijk te maken, omdat het nakomen van deze geboden van de liefde ook het inwerken van God op de mens garandeert, en dan de mens van binnen uit wordt onderwezen en hij dan zeer goed in staat is te onderscheiden wat waarheid en wat dwaling is. Maar toch is de pure leer van de liefde blijven bestaan als goddelijke leer, en daardoor heeft nog iedere mens de mogelijkheid in de waarheid te leven als hij deze leer maar opvolgt. Dan zal hij ook weten dat al het andere mensenwerk is en slechts tot verkeerde veronderstellingen leidt, dat het alleen maar aardse uiterlijke vormen zijn van dat, wat geestelijk van de kant van God van de mens wordt verlangd.

De mensen zijn echter niet van plan een algehele zuivering uit te voeren van het bouwwerk dat zij voor zichzelf in een toestand van geestelijke blindheid oprichtten. Geen geestelijke richting laat zijn leerstellingen en voorschriften los en zo blijft iedere geloofsgemeenschap een zuiver wereldlijke organisatie zolang zij uiterlijke gebruiken en gewoonten voorstaan, die alleen als zinnebeelden beschouwd kunnen worden waaraan echter de juiste verklaring ontbreekt. En toch zijn ze allemaal geheel overtuigd van hun eigen geestelijke richting. En juist dat is het onheil, want zij bekennen daardoor hun liefdeloze gezindheid die hen verhindert de waarheid in te zien, alsook hun onverschilligheid en onverantwoordelijkheid tegenover de zielen van hun gelovigen. Want ieder mens die in de liefde leeft zal de waarheid zo hoog aanslaan, dat hij zich er ook serieus van zou willen overtuigen of hij in de waarheid wandelt. En een ernstig vragen en bidden om de waarheid zal hem al het licht van het inzicht opleveren.

Waar echter is twijfel aan de waarheid in die kringen aan te treffen die als leiders die mensen bij zich hebben gevoegd, die zelf een leraarschap aanvaardden en uitoefenen? Waar is eigenlijk nog het ernstige verlangen naar de waarheid aan te treffen? Waarom stelt bijna geen mens meer de belangrijkste vraag: "Wat is waarheid en ben ikzelf in het bezit van de waarheid"?

Iedereen verdedigt met een zekere onverzettelijkheid datgene, wat hijzelf heeft aangenomen, en hij neemt daar geen eigen standpunt over in. Hij gelooft echter "vroom" te zijn als hij zonder tegenspraak alles aanneemt wat hem door mensen wordt overgedragen. Iedere eigen verantwoordelijkheid schudt hij van zich af. Hij laat noch zijn eigen verstand, noch zijn hart actief worden om de waarachtigheid te beproeven van dat, waar hij weer voor moet instaan. Hij zondigt zelfs tegen de geest. Want deze is in hem en hij wil alleen gewekt worden door de liefde, om zich dan ook te kunnen uiten, opdat het helder en duidelijk in hem wordt, zodat hij echt wijs wordt omdat hij het licht van Mijzelf mag aannemen, dat hem het zuiverste inzicht schenkt.

Waarom echter bevinden zo weinig mensen zich in dit licht van het inzicht? Waarom verdedigen de meeste mensen een geestelijk goed dat zo ongeloofwaardig is als het aan een ernstige proef wordt onderworpen? Waarom nemen de mensen genoegen met leerstellingen die waarlijk niet van Mij zijn uitgegaan en waarom nemen zij niet de kostelijke geestelijke gaven uit mijn hand aan, die een ieder kan vragen en ontvangen die het serieus om het bezit van de zuivere waarheid gaat en die door een leven in liefde naar mijn wil zich ook direct met Mij in verbinding kan stellen, om door Mij rechtstreeks onderwezen te worden? Het is omdat u mensen allen de kennis over het "werken van mijn geest in de mens" ontbreekt. En dat alleen al bewijst dat u niet juist onderwezen werd en wordt. Dat ook degenen die onderwijzen die kennis ontbreekt en zij derhalve in hun ambt van leraar niet door Mij werden aangesteld. Want wie Ik de opdracht geef een leraar voor de mensen te zijn, die voorzie Ik ook van de juiste leringen. Dit echter ontbreekt jullie die zich geroepen voelen aan het hoofd te staan van een geestelijke richting of confessie, en als "leider" willen worden gezien.

U bent niet door Mij aangesteld. En u zult nooit uw medemensen met de waarheid vertrouwd kunnen maken, omdat u haar zelf niet bezit. En u doet ook niets om haar in uw bezit te krijgen. Sla daarom acht op wat Ik u zeg: Alleen waar het werken van mijn geest in een mens zichtbaar is, alleen daar is de ware kerk die Ik zelf op aarde heb gesticht. En deze is niet aan de buitenkant te herkennen. Maar ze omvat leden uit alle verschillende kerkelijke gemeenschappen, uit verschillende geestelijke richtingen. Want zij hebben een levend geloof dat zij door een leven in liefde hebben verkregen. Dezen weten ook dat mijn kerk zich niet naar buiten toe presenteert, maar daarentegen de innigste band met mijzelf garandeert, die Ik dan ook de waarheid geef, namelijk een helder inzicht op geestelijk gebied. En dat ontbreekt al degenen die niet tot deze kerk behoren, die zich niet kunnen losmaken van een geestelijke leer die nooit van Mij afkomstig kan zijn, maar menselijke toevoeging is van mijn tegenstander zelf uitgaande, die altijd tegen de waarheid zal ingaan, maar nooit erkend zal worden door hen die zich in liefde en geloof aan Mij toevertrouwen.

En zo zult u ook begrijpen dat de eenwording van christelijke geloofsgemeenschappen nooit tot stand zal komen, omdat ieder bij haar eigen leringen wil blijven die ze tot nu toe voorstond. De strijd van al deze confessies gaat altijd alleen over verkeerde geestelijke opvattingen, en ieder is er angstvallig mee bezig deze verkeerde meningen te verdedigen omdat ze die niet op wil geven. Doch alleen de waarheid kan tot zaligheid leiden en alleen wie deze waarheid ernstig begeert die zal haar ook ontvangen, zodra hij de weg inslaat rechtstreeks naar Mij en Mij er ernstig om vraagt.

Amen

¿La unión de organizaciones clericales?.... Doctrinas deformadas.....

Mientras los hombres no se pueden decidir de purificar a la doctrina cristiana de todo adjunto humano, mientras cada confesión no tenga la voluntad sería, de mantenerse en la verdad auténtica y eliminar a cada error, no será posible el acuerdo de las iglesias, porque solamente en la verdad pura se podrán juntar diferentes confesiones, y entonces se pondrán en acuerdo. Pero ninguna rama está dispuesta dejar algo de su bien espiritual y en la mayoría de las veces permanecen en doctrinas falsas, porque no son capaces de diferenciar desde su punto de vista mientras no usen solo su mente. Lo más sorprendente es que ninguna rama espiritual en sí misma no representa la “tarea del espíritu”.... el trabajo divino en el hombre..... y solo reconocer el conocimiento encontrado por este camino, pero les parece valioso lo que sale de la mente del hombre y no pueden distanciarse de esto. Entonces la característica de la iglesia que Yo mismo fundaba en la tierra se encuentra muy pocas veces como prueba de la autenticidad y de la verdad de aquello que se pronuncia. Justamente lo que da prueba de la autenticidad falta a las organizaciones clericales, sino todos se encontraban en la misma verdad y cada diferencia hubiera desaparecido. Así se tiene que constar por la pena más grande del hombre que la verdad pura ya no se encuentra en ningún lugar donde se espera recibir conocimiento puro..... Se tiene que decir que por todo solo atraviesa un hilo débil si se enseñan los mandamientos de caridad y amor divino..... a pesar pudiera bastar este bien de ensenanza débil de luz para hacer accesible a los hombres la verdad, porque el seguimiento de este mandamiento de amor garantiza también “la actuación divina en los hombres”, porque el hombre es enseñado por dentro y por esto es capaz de diferenciar entre la verdad y el error..... Y solo el mandamiento del amor se ha mantenido de pie como enseñanza divina, y por esto cada hombre tiene la posibilidad de moverse en la verdad si solo sigue a esta. Entonces sabrá que todo lo demás es producto del hombre y lleva a equivocaciones..... que todos son formas terrestres y que lo que pide Dios es espiritual. Pero los hombres no están dispuestos de pasar todo el edificio por una limpieza que pusieron de pie en el momento de ceguera espiritual..... Ninguna rama espiritual se desvía de sus doctrinas y mandatos y por esto todos se quedan en el estado terrestre mientras siguen tradiciones y actuaciones que solo valen como imágenes en el sentido de la falta de la auténtica interpretación..... Pero todos están muy convencidos que su doctrina representa la pura verdad, y justamente esto es el mal, porque defienden su actitud con falta de amor y que les frena en reconocer la verdad..... igualmente su ignorancia, su falta de responsabilidad frente a sus almas. Porque cada hombre que vive en el amor valora y estima demasiado a la verdad para no convencerse si está en la verdad. Y solamente una pregunta seria y un ruego por este saber le traería la luz del reconocimiento. ¿Pero donde se encuentra la duda en aquellos círculos que se han elevado a ser líderes de los hombres, que han aceptado un puesto de enseñanza a administrar?.... ¿Donde se encuentra el anhelo serio buscar la verdad? ¿Por qué nadie hace la pregunta importante: “ ¿Qué es la verdad? ¿La tengo a mi disposición?....” Cada uno representa con una cierta convicción inmovil lo que ha aprendido y no toma su propia posición..... Se cree “religioso” si adapta sin intervención a todo lo que ha aprendido de otros hombres..... Una propia responsabilidad aleja, no deja trabajar su propia mente ni el propio corazón para aprobar a la certeza de que debe representar..... Peca contra el espíritu, porque está dentro de él, y quiere ser despertado solo por amor para poder activarse y de manera que se ilumina claramente su interior, que se convierte verdaderamente sabio, porque puede recibir la certeza más clara de mi mismo..... ¿Por qué solo muy poca gente se encuentra en la certeza de esta luz del reconocimiento?.... ¿Por qué la mayoría defiende una mente con poca sustancia si se pondría a una prueba seria?.... ¿Por qué los hombres se conforman con doctrinas que seguramente no son Mias y por que no aceptan el bien espiritual exquisito que sale de Mi mano, lo cual puede pedir y recibir cada uno que se interesa seriamente por la aceptación sería de la verdad pura y que se puede poner en contacto directo conmigo por una vida en caridad según Mi voluntad para ser enseñado directamente por Mi..... porque a todos los hombres les falta el saber sobre el trabajo de Mi espíritu en cada uno de vosotros. Y eso ya es prueba de que no fuisteis y sois bien enseñados y que a los profesores falta el conocimiento y no fueron puestos en sus puestos por Mi. Porque aquel que Yo elijo para ser un educador para los hombres les doy una buena herramienta de material adecuado a la mano..... Pero os falta, los que se creen llamados de presentar a su rama espiritual o confesión y los que se ven como líderes. No sois llamados por Mi y nunca podéis introducir a los hombres a la verdad, porque no la conocéis vosotros mismos y no hacéis nada para obtenerla. Y por esto prestad atención a lo que os digo: Únicamente donde se hacer ver a Mi espíritu en el hombre, allí está la iglesia verdadera, la cual he fundado Yo en la tierra,y no se puede contemplar por fuera, pero contiene todos los tipos de socios de todas parroquias eclesiásticas, de todo tipo de ramas espirituales, porque mantiene la misma fe viva que se han ganado por un avida de gracia y ellos sabrán, que Mi iglesia no se presenta por fuera, pero que garantiza la unión más íntima conmigo y a la que proporciono la verdad..... una vista clara en áreas espirituales que falta a todos que no son miembros de Mi iglesia, que no son capaces de separarse del bien espiritual equivocado que nunca tuvo el origen en Mí sino que es un adjunto humano saliendo de Mi adversario y que siempre va contra la verdad, pero que nunca será admitido por aquellos que se ha sometido a Mi amor..... Y así vais a entender que una unión de confesiones cristiana nunca se formará, porque cada uno se mantiene en su doctrina y cada uno se agarra miedosamente a defender la enseñanza equivocada, porque no quieren dejarla..... pero solo la verdad llegar a la bendición y solo aquel que anhelo esa verdad seriamente va a recibirla y si toma directamente también el camino hacia Mi me lo pide seriamente.....

Amén