• Terug

Wie was in Adam belichaamd?

In allerlei noden kunt u tot MIJ komen, hetzij aardse of geestelijke, wat u ook bedrukt, want IK heb u lief en IK wil u graag uw verzoeken vervullen: Mijn GEEST van eeuwigheid spoorde MIJ aan om te scheppen. Mijn Liefde was overgroot, Mijn Wijsheid onovertrefbaar en Mijn Macht zonder einde. De Liefde echter was Kracht die zich wilde doen gevoelen, die zich wilde uiten, die dingen wilde laten ontstaan waaraan IK Zelf weer Mijn vreugde beleefde in overvloed.

Mijn Liefde, Die zich niet kon wegschenken, zocht een opnamevat waarin Ze binnen kon stromen, d.w.z. Ze vormde voor Zich Zelf het vat omdat er buiten MIJ niets bestond wat Mijn machtige stroom van Liefde zou hebben kunnen opvangen en daardoor overgelukkig zijn. En dit vat plaatste IK buiten MIJ Zelf als een gelijksoortig wezen, als Mijn evenbeeld. Het kon niet anders dan dat dit wezen nu ook met dezelfde scheppende geest en scheppende wil vervuld was zoals IK Zelf, daar het anders geen "evenbeeld" van MIJ geweest zou zijn. En IK wilde ook dat het wezen dezelfde gelukzaligheid gevoelde die het "scheppen" veroorzaakte en daarom kwamen uit de kracht van de liefde en wil van ons Beiden talloze gelijksoortige wezens voort, een scheppingsdaad die u, mensen alleen maar bedekt kan worden aangeduid, maar niet in zijn gehele diepte duidelijk gemaakt.

Nu moet u echter een onderscheid maken tussen de schepselen van MIJ die uit Mijn Kracht en zijn wil zijn voortgekomen - en het eerstgeschapen wezen, dat Mijn Liefde alleen buiten MIJ plaatste. Dit wezen, Lucifer, maakte aanspraak om als een GOD-gelijk wezen te gelden, zolang, tot het viel. IK had het aan Mijn Zijde geplaatst en verlangde van het alleen de erkenning van MIJ Zelf, d.w.z. de toegeving dat IK het vanuit Mijn Kracht geschapen had; en het zou het gelukkigste wezen gebleven zijn, dat naast MIJ zou hebben kunnen scheppen en werken als 'n waar evenbeeld, dat door Mijn Kracht geheel doorstraald werd, maar alleen juist door deze doorstraling van Kracht van MIJ afhankelijk was, een afhankelijkheid die dit wezen echter nooit zou hebben hoeven te merken bij gelijkgerichte wil en steeds even diepe liefde.

Het heeft Mijn eis niet vervuld, het wilde MIJ niet erkennen als Bron van Kracht en viel derhalve naar beneden in de diepste diepte. Het trok ook een grote aanhang met zich mee omlaag, wezens die onze beider liefde en kracht en wil hadden doen ontstaan.

De weg die Mijn eerstgeschapen wezen neemt, staat hem geheel vrij. De weg van de door hem in de diepte getrokken wezens is onderworpen aan Mijn Wil, d.w.z. IK maakte voor dit wezenlijke dat gevallen was, een weg gereed waarover het weer kan en zal terugkomen naar MIJ als hun Schepper van eeuwigheid, van WIE het is uitgegaan. Deze zelfde weg, die IK in Mijn Wijsheid voorzien had als succesvol zou ook Lucifer hebben kunnen gaan, maar als een volledig vrij wezen heb IK hem eens geschapen en als een geheel vrij wezen moet hij de weg om terug te keren aanvaarden in vrije wil.

Hij was Mijn evenbeeld, wiens vrije wil IK eerbiedigde, zelfs als hij nog zo verkeerd gericht is. IK zal hem op geen enkele manier dwingen en IK zal wachten tot hij vrijwillig zijn terugkeer naar MIJ begint. Maar nog is hij er ver van verwijderd. En als er gezegd wordt: "Lucifer heeft zich in Adam geïncarneerd", dan is daarmee het duivelse, dat wat ook in Lucifer was, bedoeld, dat in alle wezens die gevallen zijn, aangetroffen werd.

Zijn duivelse geest, dus alles wat tegen GOD gericht is, moet de belichaming als mens doormaken en zo moest ook Adam, d.w.z. de in hem belichaamde oergeest, met al zijn boosaardige neigingen en aanleg zijn intrek nemen in de menselijke vorm, juist om van deze gezindheid van Lucifer los te komen, om zich weer geheel en al naar MIJ te keren, DIE hij als mens ook kon onderkennen als zijn GOD en Schepper van eeuwigheid.

Ook Lucifer zou eerst de gang door de materie, door de gehele schepping hebben moeten gaan als er voor hem een menselijke vorm gereed zou zijn met het doel van een verdere ommekeer terug naar MIJ. Want zijn nog geheel ongetemde geest zou elke vorm met geweld verbreken, zoals dit ook het geval was toen hij bij wijze van proef de eerste vorm betrok. Ze bestond slechts uit zachte meegevende materie, die de ongetemde geest van Mijn eerstgeschapen wezen niet zou hebben kunnen vasthouden, terwijl Adam's oergeest al zoveel rijper was geworden, dat hij zich in deze vorm tot op zekere hoogte behaaglijk voelde; en hij zou ook de verzoekingen van Lucifer hebben kunnen weerstaan, die deze ondernam om de bijna aan het doel aangekomen, gevallen broeder weer voor zich te winnen. Lucifer was Mijn tegenstander en hij is het nog en zal dit blijven, tot ook het laatste geestelijke dat door hem mee in de afgrond is getrokken, de terugweg naar MIJ zal hebben aanvaard. Dan pas zal ook hij zich bezinnen en zich vrijwillig aan MIJ overgeven, wat echter nog eeuwigheden duren zal, tot dit doel bereikt is.

Amen

Who was embodied in Adam?.... II.

You can come to Me in every adversity, whether you are troubled by earthly or spiritual matters, for I love you and gladly want to grant your wishes: My spirit of eternity impelled Me to create.... My love was greater than great, My wisdom unsurpassed and My power infinite.... Love, however, was strength Which wanted to become effective, Which wanted to express Itself, It wanted to create things which, in turn, gave Me an abundance of pleasure. Unable to give Itself away My love looked for a vessel to pour Itself in, that is, It created Its own vessel, since apart from Me nothing existed which could have caught My immense flow of love in order to experience its bliss. And from within Myself I externalised this vessel as a like-natured being, as My image. The fact that the same creative spirit and creative will was just as inherent in this being as in Me Myself was inevitable or it would not have been in My 'image'. It was actually My will that the being should feel the same bliss of the 'creative' act, and therefore countless similar natured beings came forth from our mutual strength of love of will.... a creative act which can only be hinted at to you humans but not explained in-depth.... But now you must distinguish between My living creations, which emerged from My strength and the beings will, and the first-created being, which My love alone externalised from Me.... This being, Lucifer, had the right to be regarded as a God-like being until it fell.... I had placed it by My side and merely required it to acknowledge Me Myself, that is, to acknowledge that I created it out of My strength.... and it would have remained the most blissful being which could have created and worked next to Me as a true image which was entirely permeated by My strength, with the exception that due to this permeation of strength it was dependent on Me.... However, this would have been a dependence which the being would never have needed to feel, had it continued to share the same will and the same profound love as Mine.... It did not comply with My request, it refused to acknowledge Me as the source of strength and thus descended into the deepest abyss.... It also took many followers along.... beings, which our mutual love and strength and will had created. The path My first-created being takes is entirely its own choice.... The path of the spiritual beings he pulled down into the abyss with him is subject to My will, that is, I prepared a path for these fallen beings on which they can and will return to Me, their Creator and Origin of eternity.

Lucifer, too, would have been able to take the same path, which I, in My wisdom, recognised as being successful, however, I once created him as a completely free being and as a completely free being he has to take the path of return independently.... He was in My image, he was not in a state of dependence on Me, because Love would never have allowed for a lessening of strength on My part.... He was My image whose free will I respect, regardless of how wrongly directed it is.... I will not force him in any way, and I will wait until he voluntarily starts his return to Me.... But as yet he is far from it.... And if it is said: Lucifer incarnated himself in Adam, then it relates to the evil which can be found in all fallen beings.... His satanic spirit, thus everything opposed to God, must go through the embodiment as a human being, and thus Adam, i.e. the embodied original spirit within him with all its evil instincts and inclinations, also had to take abode in the human form in order to discard this satanic spirit, in order to completely turn to Me again, Whom he, as a human being, was certainly able to recognise as his God and Creator of eternity. Even Lucifer would have had to take the path through matter, through all creations, should a human form be available for the purpose of a continued re-transformation towards Me.... For his still utterly untamed spirit would have burst every form, as indeed was the case when he entered the first form in order to test it.... It only consisted of soft and compliant matter which would have been unable to contain My first-created being's untamed spirit.... whereas Adam's original spirit had already sufficiently matured so that he felt comfortable in this form up to a point and he would certainly have been able to resist the temptations Lucifer employed in order to regain the fallen brother who was fast approaching the goal. Lucifer was My adversary, and he still is and will remain so until the very last spiritual being he pulled down with him into the abyss starts on the path of return to Me.... Only then will he, too, change his mind and voluntarily hand himself over to Me, but it will still take eternities until this goal is reached....

Amen