• Terug

Voedsel voor de ziel moet worden begeerd om werkzaam te worden

Al naar verlangen zult u ontvangen. Want al wordt u ook zonder verlangen geestelijk voedsel toegevoerd, dan zal ze u niet tot voedsel dienen zolang u er geen honger en dorst naar hebt. U zult dus zelf moeten verlangen gespijzigd en gelaafd te worden, dan zal u ook de juiste voeding toekomen en uw ziel zal daardoor worden gesterkt en vooruitgaan in haar ontwikkeling. Het lichaam geeft zijn behoefte te kennen. Het meldt zich wanneer het voedsel nodig heeft om zich in stand te houden. Maar de ziel kan dit vaak niet klaarspelen, omdat ze zich maar zachtjes uit en er op haar stem geen acht wordt geslagen. Ze wordt nog teruggedrongen door het lichaam, dat eerst voor zichzelf aanspraak maakt op wat de ziel echter eveneens nodig heeft.

Maar de ziel kan geen genoegen nemen met zuiver aardse spijs en aardse drank. Ze heeft andere voeding nodig en deze moet de wil van de mens haar doen toekomen, doordat hij de ziel aan de tafel des Heren leidt waar ze onbeperkt voedsel kan ontvangen. De wil van de mens is steeds bereid om voor het lichaam te zorgen, maar het zorgen voor de ziel is veel noodzakelijker, want deze overleeft het lichaam wanneer diens uur is gekomen. Dan baten het lichaam noch spijs, noch drank, noch alle medicijn. De ziel echter blijft bestaan en bevindt zich nu in een toestand die beantwoordt aan haar verzorging gedurende haar bestaan op aarde.

U mensen zou dat steeds moeten overwegen en vanuit deze beschouwing zou u uw wil moeten aansporen om in de behoeften van de ziel te voorzien, haar spijs en drank en het juiste geneesmiddel voor haar toestand te bezorgen. Dan zal het lot van de ziel in de eeuwigheid voor haar verzekerd zijn. Ze zal geen gebrek hoeven te lijden in het rijk hierna, maar haar volkomen leven hebben. De mens moet de ziel dus bewust spijs en drank doen toekomen. Hij moet haar het woord van God overbrengen, dat het juiste voedsel is voor de ziel en haar een eeuwig leven verzekert. De mens moet zelf willen dat hij het woord van God ontvangt, opdat de ziel verzadigd en gesterkt zal worden op haar pelgrimstocht over de aarde. Dan zal ook de ziel uit het haar aangeboden voedsel de kracht putten die haar niet anders kan toekomen dan door Gods woord. En zodra de mens maar zelf begeert de stem van God te vernemen, wordt hem ook zijn verlangen vervuld.

God zelf spreekt met de mens op velerlei manieren. Hij mengt zich in de gedachten van de mens, Hij komt tot hem in de vorm van een boek, Hij spreekt door de mond van een dienaar, of ook Hij spreekt zelf met Zijn kind, zodra dit rechtstreeks naar de Vader gaat en Zijn stem wil vernemen. Aan het verlangen van de ziel wordt steeds gevolg gegeven. Geen ziel blijft zonder versterking, die haar honger probeert te stillen en naar de tafel des Heren gaat, wat echter steeds de wil van de mens teweeg moet brengen, wat dus bewust moet gebeuren, daar anders ook de meest kostelijke spijs, het rechtstreekse woord van boven, door God zelf aangeboden, geen uitwerking zou hebben op de ziel. Want wat niet wordt begeerd zou zonder verlangen een genadegave zijn die echter geen dwang uitoefent en daarom onwerkzaam blijft.

Daarom kan de mens vaak de eerdergenoemde genadegave toekomen, zonder door hem als zodanig te worden beseft. Dan maken de woorden die Gods liefde naar de aarde leidt, geheel geen indruk - die een verlangende ziel ten diepste zal raken en gelukkig maken. Maar zou de uitwerking van het goddelijke woord op alle mensen hetzelfde zijn, ongeacht hun verlangen of hun onverschilligheid, dan zou het een dwingende uitwerking hebben op de ziel. En iedere ziel zou opwaarts gaan, maar de wil zou onvrij zijn geworden, terwijl de ziel toch in wilsvrijheid moet beslissen het aan te nemen of af te wijzen.

De ziel heeft krachtige voeding nodig wil ze rijp worden en opwaarts gaan en die zal haar ook altijd worden aangeboden. Maar pas het innerlijke verlangen is doorslaggevend, welke kracht de ziel aan het voedsel onttrekt, om welke reden dus de mens ook op de hoogte moet zijn van de behoeften van zijn ziel en van de verantwoording wanneer hij haar de noodzakelijke voeding ontzegt, wanneer hij geen acht slaat op haar behoeften en de ziel zwak en ellendig is, wanneer de dood op de mens afkomt en ze uit diens lichaam moet heengaan. De ziel zelf is in haar verlangen onverschillig geweest, daar ze anders binnen in de mens drang had kunnen uitoefenen. En de ziel zelf moet nu ook de gevolgen van haar onverschilligheid dragen, want ze blijft bestaan. Zij is het eigenlijke "ik" van de mens dat niet kan vergaan. Daarom wordt de mens steeds weer onderwezen, maar ook niet gedwongen, want de ziel moet vrij beslissen in het leven op aarde en ze moet ook de gevolgen van een verkeerde beslissing nu dragen in het rijk hierna.

Amen

O alimento para a alma deve ser desejado para ser eficaz....

De acordo com o seu desejo você receberá.... Pois mesmo que o alimento espiritual vos seja fornecido sem desejo, não vos servirá de alimento enquanto não sentirdes fome e sede por ele. Portanto, deveis "desejar" ser alimentados e regados, então também recebereis o alimento certo e a vossa alma será fortalecida e progredirá no seu desenvolvimento. Agora o corpo faz saber a sua necessidade, anuncia-se quando precisa de alimento para a sua manutenção. A alma, no entanto, muitas vezes não pode afirmar-se porque só se expressa silenciosamente e a sua voz não é então respeitada. Ainda é empurrada para trás pelo corpo, que primeiro reclama para si o que a alma, no entanto, também precisa. Mas a alma não pode contentar-se com comida e bebida terrena puramente terrena..... Ela precisa de outro alimento, e este tem que ser fornecido pela vontade do ser humano, levando a alma à mesa do Senhor, onde ela pode receber alimento ilimitado. A vontade do ser humano está sempre pronta para prover ao corpo, mas é muito mais necessário prover à alma, pois ela viverá mais do que o corpo quando chegar a sua hora. Então nem comida nem bebida, nem todos os medicamentos.... vão ajudar o corpo. A alma, porém, permanece e está agora num estado correspondente aos seus cuidados durante a sua existência na Terra. Vós, humanos, deveis ter sempre isto em mente e, por esta consideração, estimular a vossa vontade de satisfazer as necessidades da alma, de lhe proporcionar comida e bebida e o remédio certo para o seu estado, e o destino da alma na eternidade estará assim assegurado, ela não precisará de viver em carência no reino do além, mas terá a sua vida plena. Assim o ser humano deve conscientemente prover a alma de comida e bebida, deve transmitir-lhe a Palavra de Deus que é o alimento próprio da alma e assegura a sua vida eterna. O próprio ser humano deve querer receber a Palavra de Deus para que a alma seja saciada e fortalecida em sua peregrinação pela Terra. Então, a alma também vai tirar força do alimento que lhe é oferecido, que não pode receber de outra forma que não seja através da Palavra de Deus. E assim que apenas o próprio ser humano desejar ouvir a voz de Deus, o seu desejo também será realizado.... O próprio Deus fala ao ser humano de muitas maneiras.... Ele intervém nos pensamentos do ser humano, Ele vem a ele na forma de um livro, Ele fala pela boca de um servo, ou Ele mesmo fala com Seu filho quando ele vai diretamente para o Pai e quer ouvir Sua voz.... O desejo da alma é sempre concedido, nenhuma alma permanece sem revigoramento que procura satisfazer a sua fome e vem à mesa do Senhor.... que, no entanto, tem de ser sempre impulsionada pela vontade do ser humano, o que, portanto, tem de acontecer conscientemente, caso contrário, mesmo a comida mais deliciosa, a Palavra directa de cima.... oferecido pelo próprio Deus.... não teria efeito sobre a alma. Pois o que não é desejado seria um dom de graça sem desejo, mas que não exerce nenhuma compulsão e, portanto, permanece ineficaz. É por isso que muitas vezes as pessoas podem receber este dom de graça sem o reconhecerem como tal. Então as Palavras, que o amor de Deus guia para a Terra, permanecem inteiramente sem impressão, que tocarão e deleitarão uma alma desejosa do modo mais profundo. Mas se o efeito da Palavra divina sobre todas as pessoas fosse o mesmo.... independentemente do seu desejo ou indiferença...., então teria um efeito convincente sobre a alma, e cada alma teria de ascender, mas a vontade ter-se-ia tornado inabalável, enquanto que a alma tem de decidir em liberdade de vontade para aceitar ou rejeitar.... A alma precisa de um alimento forte se quer amadurecer e progredir, e também lhe é oferecido a todo o momento, mas só o desejo interior é decisivo quanto à força que a alma tira do alimento...., razão pela qual o ser humano deve saber também das necessidades da sua alma e da responsabilidade se lhe nega o alimento que necessita, se não presta atenção às suas necessidades e a alma é fraca e miserável quando a morte se aproxima do ser humano e este tem de deixar o seu corpo. A própria alma tem sido indiferente ao seu desejo, caso contrário poderia ter empurrado o ser humano a partir de dentro; e a própria alma deve agora suportar também as consequências da sua indiferença, pois ela permanece.... É o verdadeiro eu do ser humano, que não pode falecer. É por isso que o ser humano é sempre instruído, mas também não forçado, pois a alma deve decidir livremente na vida terrena, e agora também deve suportar as consequências de uma decisão errada no reino do além...._>Amém