• Terug

De weg tot onder het kruis

U mensen zult uw blik op het kruis moeten richten om de weg op aarde te gaan, beantwoordend aan het doel ervan, om altijd juist geleid te worden door Hem die aan het kruis Zijn Bloed heeft vergoten voor uw zonden. Jezus Christus Zelf wenkt u vanaf het kruis, want alleen onder Zijn kruis kan de zondelast worden gedragen, wil Hij ze ook voor u teniet hebben gedaan door Zijn dood. Alleen onder Zijn kruis zult u van uw zondelast vrij kunnen worden, wat zoveel wil zeggen als dat u het verlossingswerk zult moeten erkennen en dus ook de goddelijke Verlosser Zelf, in wie Gods Liefde het werk van erbarmen heeft volbracht, door te sterven voor de mensen en de oerschuld teniet te doen.

Van deze zonde kan geen mens vrij worden die niets van Jezus Christus wil weten, die de menswording van God in Jezus niet accepteert, die dus Jezus Christus niet erkent als Gods Zoon en Verlosser van de wereld. De mens moet weten en geloven dat een mens zich uit overgrote Liefde aan het kruis liet slaan voor zijn medemensen en dat in deze mens Jezus de eeuwige Liefde Zelf Zich had belichaamd, dat dus de Liefde voor de mensen stierf en deze Liefde was God Zelf. De eeuwige Liefde - God Zelf - daalde af naar de aarde, ging wonen in de mens Jezus, in wie zich een Lichtgeest bevond. En nu legde de mens Jezus een onuitsprekelijk bittere lijdensweg af, die eindigde met Zijn smartelijke dood aan het kruis.

Zolang voor u mensen de menswording van God niet begrijpelijk is, zult u ook niet levend kunnen geloven in Jezus Christus en Zijn verlossingswerk. Maar er moet ook liefde in uzelf zijn om een dergelijk weten te kunnen geloven, dat overeenstemt met de waarheid. En deze liefde te leven is inhoud geweest van de leer die de mens Jezus op aarde predikte. Zijn overgrote Liefde wilde voor u mensen lijden en sterven, om u te verlossen. Maar ook u zou zich moeten aansluiten bij Zijn leven in Liefde. U zou Hem moeten navolgen. U zou eveneens moeten streven naar een leven in liefde om dan deelachtig te kunnen worden aan het verlossingswerk.

Want pas door een leven in liefde wordt in u het weten over het werk van erbarmen tot een levende zekerheid, dat u verlost bent, wanneer u zelf dit zult willen en u zich overgeeft aan de goddelijke Verlosser Jezus Christus, wanneer u dus de weg inslaat tot onder Zijn kruis. Het geloof in Hem zal u ook naar Hem toe drijven. U zult God Zelf in Hem herkennen en Hem aanroepen om erbarmen en vergeving van uw schuld. U zult Hem vragen om genaden, die Hij voor u door Zijn dood aan het kruis heeft verworven. U zult weten dat u niet meer reddeloos aan de vijand bent overgeleverd, maar dat Een u van hem kan en wil vrijmaken, wanneer u zelf zich aan deze Ene toevertrouwt.

Maar wie aan het kruis voorbijgaat, wie niet in Hem gelooft en ook geen innerlijke band met Hem tot stand brengt, die is nog net zo ver van God verwijderd als bij zijn val in de diepte, ook wanneer hij de graad van ontwikkeling als mens heeft bereikt. Maar pas de vrije beslissing voor Jezus Christus is de beproeving van de wil die moet worden doorstaan en die hij als mens moet afleggen. En heeft hij geen enkele band met Jezus Christus, dan is zijn oerschuld nog niet van hem afgenomen, die hem ver wegdrong van Zijn God en Schepper, die in Jezus Christus als Vader herkend en erkend wil worden.

Hij heeft zijn blik nog niet naar het kruis toegewend. Voor hem is het kruis geen teken dat maant naar God terug te keren. Hij gelooft niet in het werk van verlossing en de oerschuld belast hem nog zodanig, dat hij een geheel duistere geest heeft en niets kan inzien, omdat zijn wil daartoe ontbreekt. Hij heeft echter, net als ieder ander mens, gelegenheid na te denken over de Mens, die Zich Zelf aan het kruis liet slaan voor Zijn medemensen. Want het weten daarover wordt ieder mens toegevoerd, maar de mens moet ook zelf zijn standpunt tegenover dit weten innemen. En zijn instelling nu beslist of hij verlost van de aarde gaat dan wel of hij nog eeuwigheden gekluisterd blijft wanneer hij deze aarde moet verlaten.

Maar tot aan zijn dood blijft hem tijd voor zijn verlossing, dat wil zeggen: voor de juiste instelling tegenover Jezus Christus en Zijn verlossingswerk. En tot aan zijn dood zal het kruis zichtbaar voor hem zijn. Steeds weer zal het in zijn gezichtsveld komen. Steeds weer zal het hem innerlijk naar het kruis drijven, wanneer hij zich niet zelf verweert en het kruis ontvlucht. Want Hij die aan het kruis is gestorven, lokt onophoudelijk de mensen naar Hem te komen onder Zijn kruis en daar de zondelast af te leggen, om vrij en verlost nu verder zijn weg te kunnen gaan en tenslotte door de poort het lichtrijk binnen te gaan, wanneer het uur van de dood voor hem is gekomen. Dan pas zal de mens opstaan tot leven. Zijn ziel zal verrijzen tot leven, ze zal de dood niet smaken, want ze is verlost van zonde en dood, van smarten en lijden. Ze is vrij geworden van haar schuld en keert nu voor eeuwig terug in haar Vaderhuis, want ze heeft de dood overwonnen, dus ook hem die eens schuld had aan haar val in de diepte.

Amen

O caminho sob a cruz....

Vocês, humanos, devem olhar para a cruz a fim de percorrer o caminho na terra de acordo, a fim de serem sempre guiados corretamente por Aquele que derramou Seu sangue na cruz por seus pecados. O próprio Jesus Cristo vos acena da cruz, pois só sob a Sua cruz pode ser suportado o fardo do pecado, mesmo que Ele o devesse ter redimido por vós através da Sua morte. Somente sob a Sua cruz você pode libertar o seu fardo de pecado.... o que significa que você tem que reconhecer o ato de Salvação e assim também o próprio divino Redentor, em Quem o amor de Deus realizou o ato de misericórdia para morrer pelas pessoas e redimir o pecado original. Nenhum ser humano pode libertar-se desta culpa quem não quer saber de Jesus Cristo, quem não aceita a encarnação de Deus em Jesus, quem, portanto, não reconhece Jesus Cristo como Filho de Deus e Redentor do mundo. O ser humano deve saber e acreditar que um ser humano se permitiu ser pregado na cruz pelos seus semelhantes por imenso amor e que neste ser humano Jesus encarnou o próprioAmor Eterno....que o amor, portanto, morreu pelas pessoas, e este amor foi o próprio Deus. The Eternal Love.... O Próprio Deus.... Desceu à terra, tomou morada no ser humano Jesus, que era habitado por uma alma de luz, e o "ser humano" Jesus percorreu então um caminho de sofrimento indizível que terminou com a sua morte agonizante na cruz. Enquanto vocês humanos não conseguirem explicar a encarnação de Deus para si mesmos, não poderão acreditar em Jesus Cristo e no Seu ato de Salvação. Mas vocês também devem ter amor dentro de si mesmos para poderem acreditar em tal conhecimento que corresponde à verdade. E viver esse amor foi o conteúdo do ensinamento que o homem Jesus pregou na Terra. Seu maior que grande amor queria sofrer e morrer por vocês, humanos, para resgatá-los; Mas também vós tivestes de professar a Sua vida de amor, de O seguir, de fazer um esforço para viver uma vida de amor a fim de poder participar do acto de Salvação, porque só através de uma vida de amor em vós é que o conhecimento do acto de misericórdia se tornará uma "certeza viva" de que sois redimidos se o quiserdes e vos dedicardes ao divino Redentor Jesus Cristo, tomando assim o caminho sob a Sua cruz. A fé Nele também vos conduzirá até Ele, reconhecereis o próprio Deus Nele e invocareis a Sua misericórdia e perdão da vossa culpa, apelareis para Ele pela graça que Ele adquiriu para vós através da Sua morte na cruz.... Sabereis que já não estais à mercê do inimigo sem salvação, mas que Alguém pode e vos libertará dele, se vos confiardes a este. Mas quem passa pela cruz, quem não acredita nEle e também não estabelece um laço interior com Ele, ainda está tão longe de Deus como quando caiu no abismo, mesmo que tenha atingido o grau de desenvolvimento como ser humano.... mas só a decisão livre para Jesus Cristo é a prova de vontade que ele tem que passar como ser humano. E se ele não tem nenhum vínculo com Jesus Cristo, seu pecado original ainda não lhe foi tirado, o que o afastou muito do seu Deus e Criador, que quer ser reconhecido e reconhecido como Pai em Jesus Cristo. Ele ainda não voltou o olhar para a cruz, para ele a cruz não é sinal de retorno a Deus; ele não acredita na obra da Salvação e o pecado original ainda o sobrecarrega a tal ponto que ele é completamente escuro de espírito e não pode reconhecer nada, porque falta a sua vontade de fazê-lo. Mas como qualquer outro ser humano ele tem a oportunidade de pensar no ser humano que se permitiu ser crucificado pelos seus semelhantes, pois o conhecimento sobre isso é dado a cada ser humano, mas o próprio ser humano também deve tomar uma posição sobre esse conhecimento. E sua atitude agora decide se ele deixará a Terra redimida ou se permanecerá preso por eternidades quando uma vez tiver que deixar esta Terra. Mas até a sua morte ele tem tempo para a sua redenção, ou seja, para a atitude certa para com Jesus Cristo e a Sua obra de redenção. E até a morte a cruz será visível para ele, uma e outra vez entrará no seu campo de visão, uma e outra vez o conduzirá interiormente para a cruz, se ele não se defender e fugir da cruz. Pois Aquele que morreu na cruz incita constantemente as pessoas a virem até Ele sob a Sua cruz e descarregarem ali a carga do pecado para poderem continuar o seu caminho como livres e redimidos e finalmente entrar no reino da luz pela porta, quando a hora da morte chegar para eles. Então o ser humano ressuscitará, a sua alma ressuscitará, não provará a morte, pois foi redimido do pecado e da morte, da dor e do sofrimento, libertou-se da sua culpa e agora regressa à casa do seu Pai para a eternidade, pois venceu a morte.... assim também aquilo que em tempos foi a causa da sua queda no deep...._>Amém