• Terug

In het begin was het Woord

In het begin was het Woord en het Woord zal blijven tot in alle eeuwigheid. Het woord is het uitvloeien van mijn liefde, en is de verbinding tussen Mij en het geschapene dat van uit zijn zelfbewustzijn de verbinding met Mij wenst. Want pas deze wens, namelijk de wil Mij te horen, geeft het wezen de geschiktheid zich aangeraakt te voelen door de liefdekracht die elk woord van Mij eigen is. Want dat woord geeft het wezen het bewijs dat er een ander Wezen bestaat en dat dus tot hem spreekt. Het woord ging van Mij uit toen uit Mij wezens in het leven traden. Ik gaf daardoor het wezen de gave iets in zich te vernemen dat als woord, als gevormde gedachte, tot hem doordrong en hem de aanwezigheid van een tweede Wezen bewees dat zich aan hem wilde mededelen.

Pas het geschapene had mijn woord nodig en daarom heet het ook: in het begin was het Woord, want Ik zelf ben van eeuwigheid. Zolang buiten Mij geen wezens bestonden hoefde ook mijn woord niet te weerklinken, maar het geschapen wezen moest door Mij aangesproken worden om zijn zaligheid te verhogen. Het moest Mij kunnen horen en deel kunnen hebben aan mijn gedachten die als "woorden" in het wezen weerklonken en dit zelf weer tot denken aanspoorden, tot vrije werkzaamheid van het denkvermogen en van de wil. Het wezen werd dus zelfstandig buiten Mij geplaatst, moest echter in voortdurende verbinding met Mij kunnen blijven door het uitwisselen van gedachten die door het woord tot uitdrukking kwamen. Onzegbare liefde vervulde Mij toen Ik wezens schiep die "evenbeelden" waren van Mij zelf. En de drang Mij zelf aan die wezens te openbaren bewoog Mij hen aan te spreken en mijn liefde te tonen. Want daardoor voelden zij ook zelf de verbinding met het Wezen dat hen bovenmate liefhad. Mijn liefde vloeide dus over in deze wezens in de vorm van mijn woord. En zij konden ook mijn liefde beantwoorden want zij waren producten van mijn liefde, dus in hun oerwezen zelf liefde. Zij konden dus mijn woord begrijpen en beantwoorden, en zij waren ook bekwaam onder elkaar van gedachten te wisselen. En het waren steeds weer gedachten die hun van Mij uit in de vorm van woorden toevloeiden.

Het woord ging dus van Mij uit omdat Ik zelf dat Woord ben van eeuwigheid, de alles voortbrengende kracht die in zichzelf liefde is. En het woord zal blijven bestaan tot in alle eeuwigheid, want Ik ben van eeuwigheid. Het woord had wel een begin, maar het zal blijven bestaan tot in alle eeuwigheid omdat het wezen dat Ik schiep niet kan vergaan. Eeuwig zal Ik het zodoende aanspreken en zalig maken, doordat mijn liefdekracht het wezen voor eeuwig toestroomt, in de vorm van mijn woord aanraakt en zalig maakt. Dus ben Ik zelf dat Woord en Ik bewijs Mij zelf aan mijn schepselen door het woord, want zij kunnen Mij vernemen, ook al kunnen zij Mij niet aanschouwen. En zij kunnen ook voelen dat Ik zelf hen aanspreek, hun God en Schepper van eeuwigheid, wiens eindeloze vaderliefde op die manier tot uitdrukking komt dat er een band bestaat tussen de Schepper en het geschapene, tussen Vader en kind. Dat woord zal dus weerklinken tot in alle eeuwigheid, want de liefde tot het geschapene kan nooit vergaan.

En daarom zal het geschapene die liefde ook altijd gewaar worden, want Ik zal steeds tot mijn kinderen spreken en zal mijn woord laten horen in de gehele oneindigheid. Ik zal niet alleen de wezens aanspreken in het lichtrijk maar ook alle mensen op aarde die nog weinig weten van de oneindige liefde van de Vader tot Zijn kinderen. Daarom bedien Ik Mij van een mens die zich vrijwillig met Mij verbindt en als werktuig dient, want alle mensen moeten ervaren dat Ik besta, en moeten ook een bewijs hebben in vorm van mijn woord, in de vorm van mijn goddelijke uitstraling van liefde. Maar of zij zich door Mij laten aanspreken en of mijn woord hun harten beroert, dat is altijd pas een gevolg van de goede wil die Ik nooit zal dwingen. Wie echter die goede wil heeft zal Mij zelf ook herkennen in het woord. En wie zich bewust door Mij laat aanspreken, die heeft ook mijn liefdestraling opgenomen, en die zal niet zonder uitwerking blijven.

Amen

(20º aniversário) "No início era a palavra...."

No início era a Palavra, e a Palavra será para toda a eternidade. A Palavra é a efusão do Meu amor, é a ligação de Mim a todos os seres criados que, na consciência do seu Eu, desejam uma ligação a Mim.... Pois só este desejo, a vontade de Me ouvir, resulta na capacidade de um ser se sentir tocado pela própria força de amor da Palavra.... A Palavra dá o ser prova da existência de outro Ser Que assim lhe fala.... A Palavra saiu de Mim quando a vontade emergiu de Mim para a vida. Eu dei à beingness a capacidade de ouvir algo em si, que como uma palavra.... como um pensamento.... formado e que agora lhe provou a presença de um segundo Ser que queria comunicar com ele.... Apenas a vontade 'criada' precisava da Minha Palavra, e é por isso que é dito: No início era o Word.... Eu Mesmo Sou da eternidade, porém, enquanto não houvesse um ser separado de Mim Minha Palavra também não precisava soar: mas o ser criado deveria ser abordado por Mim para aumentar sua bem-aventurança. Não podia ver-Me, mas devia poder ouvir-Me, devia poder participar nos Meus pensamentos que por isso soavam neles como 'palavras' e que estimulavam o próprio ser a pensar de novo, a libertar a actividade da sua faculdade de pensar e da sua vontade.... Pois o ser foi colocado fora de Mim como independente, mas também deve ser capaz de permanecer em contato constante comigo através da troca de pensamentos que foram expressos através da 'Palavra'. Um amor indescritível Me encheu quando criei seres que eram uma imagem de Mim mesmo, e o impulso de comunicar Mim mesmo a esses seres me levou a dirigir-me a eles e a tornar Meu amor conhecido a eles. Como resultado, eles também sentiram a ligação com o Ser que os amava em excesso.... Assim o Meu amor na forma da Minha Palavra fluiu para esses seres e eles também puderam devolver o Meu amor, pois eram produtos do Meu amor, assim se "amam" na sua natureza fundamental .... Assim, eles também foram capazes de entender a Minha Palavra e devolvê-la novamente. Eles foram igualmente capazes de trocar pensamentos uns com os outros através do Word.... mas foi sempre em primeiro lugar o pensamento que lhes chegou de Mim na forma da Palavra.... Pois a Palavra originou-se de Mim, Quem Eu Sou a Palavra da eternidade.... o Poder que é o amor em Si mesmo. E a Palavra existirá por toda a eternidade.... Eu sou da eternidade.... A Palavra teve um começo, mas permanecerá para toda a eternidade, pois a beingness que eu criei não pode passar, e assim eu abordarei eternamente essa beingness e a farei feliz com ela, porque a Minha força de amor também flui eternamente em direção à beingness, que a toca e a faz feliz na forma da Minha Palavra. Eu Sou a Palavra, e Eu me provo a Minhas criações vivas através da Palavra. Eles podem me ouvir mesmo que não possam me ver, e podem sentir que eu mesmo me dirijo a eles.... O seu Deus e Criador desde a eternidade, cujo infinito amor paterno se expressa de tal modo que se prova um vínculo entre o Criador e o criado, entre o Pai e o Seu filho. E a Palavra ressoará por toda a eternidade, pois o amor pelo criado não pode passar, e assim o criado também experimentará constantemente este amor.... Falarei sempre aos Meus filhos, deixarei ressoar a Minha Palavra através do infinito, não falarei apenas aos seres espirituais que estão na luz, falarei também às pessoas na Terra que ainda sabem pouco do amor infinito do Pai pelos Seus filhos.... Então farei uso de um ser humano que voluntariamente se une a Mim e, portanto, me serve como um instrumento.... Pois todas as pessoas saberão que Eu Sou, e também terão provas disso na forma da Minha Palavra, a emanação divina impressa do amor.... Mas se eles se permitem ser abordados por Mim, se a Minha Palavra toca os seus corações, é apenas o resultado de boa vontade, que eu não quero ganhar compulsoriamente.... Mas quem tiver boa vontade também Me reconhecerá na Palavra, e quem, uma vez conscientemente, se permitir ser abordado por Mim também recebeu a Minha iluminação de amor, que também nunca ficará sem efeito.... E bendito aquele que conscientemente se permite ser abordado por Mim.... Pois ele entra voluntariamente na Minha esfera de amor e o Meu amor flui para ele ininterruptamente, e então ele entra novamente nesse estado que ele sempre e constantemente Me ouve porque ele se uniu intimamente a Mim novamente...._>Amém