• Terug

Verzoening van de schuld door Jezus Christus

Het kwaad van de mensheid op Me te nemen was onnoemelijk zwaar.

Er was geen enkele slechte daad die niet zijn uitwerking op de mensen had, en u had onmetelijk moeten lijden als u alle zonden die u belastten, zelf had willen goed maken. Alleen al de zonde van de allereerste opstand tegen God was zo groot dat u die nooit kon goedmaken, noch in uw gekluisterde toestand, noch in uw staat als mens.

Daarom nam Ik al uw schuld op me. De uitwerking van die kwade daad ving Ik op, alles laadde Ik op mijn menselijk lichaam en dit verzoende nu uw schuld door een bovenmate smartelijk lijden en sterven aan het kruis.

Mijn liefde bewoog Me u te helpen.

En al het lichtvolle geestelijke, alle geschapen oer-wezens die Mij trouw bleven, waren vervuld van dezelfde liefde voor u.

De liefde echter laat niets verloren gaan, de liefde laat niets in duisternis, nood of kwelling.

De Liefde zelf bood zich aan tot redding, tot delging van de grote schuld.

In een wezen vol van licht en liefde daalde de Liefde zelf af naar de aarde.

Maar wat er zich op aarde moest voltrekken, moest in een menselijke vorm gebeuren. Ik zelf moest Me in het vlees belichamen en nam daartoe mijn verblijf in de mens Jezus, die evenwel zo rein en zonder zonde was dat Ik Me in Hem kon manifesteren.

En deze mens Jezus reinigde u van uw schuld, deze mens Jezus nam de ontzaglijke zondelast van de mensheid op Zijn schouders en ging daarmee naar het kruis.

En als u steeds weer het onmenselijke leed beschreven zou worden, u zou het nooit in zijn gehele omvang kunnen begrijpen, want de gebrekkigheid van uw wezen verhindert dat.

Zijn pijnen waren onvergelijkelijk zwaar en Hij wist dit al lang van te voren, want Hij was vervuld van mijn geest door welke Ik zelf mijn verblijf in Hem genomen had. En daarom was er ook niets voor Hem verborgen en wist Hij alles over Zijn zending en ook over Zijn kruisdood. Zijn ziel sidderde en beefde omdat Hij mens was. Zijn door de liefde bereikte goddelijkheid gaf Hem wel kracht, maar ze verkleinde de maat van het lijden niet.

Het was de kruisweg van een mens die voor zijn medemensen wilde lijden om hen te helpen, want deze mens kende het onmetelijke lijden van hen die in de diepte door mijn tegenstander werden vastgehouden.

Jezus wist dat er een offer gebracht moest worden om de zielen van deze tegenstander vrij te kopen.

Hij wist dat de grote zondeschuld gedelgd moest worden om aan de gerechtigheid van de Vader te voldoen, die geen met schuld beladen kind in het vaderhuis kon opnemen.

Hij wilde Mij mijn kinderen terugbrengen. Hij wilde de prijs betalen om de zielen vrij te kopen.

En omdat de schuld reusachtig groot was, moest ook het offer ongewoon groot zijn.

Doordat de mens Jezus dit wist, nam Hij het overgrote leed op zich. Daarom verzette Hij zich niet tegen dat wat geen mens buiten Hem zou hebben kunnen verdragen.

Bewust ging Hij de weg naar het kruis en leed onzegbare pijnen, die tenslotte eindigden met de smartelijkste dood aan het kruis.

U mensen de grootte van dit werk van barmhartigheid te doen beseffen is niet mogelijk, maar u moet u steeds weer voor ogen houden dat Hij helemaal zonder schuld was en voor u, die zonder Zijn werk van verlossing nooit meer uit de diepte naar de Vader had kunnen terugkeren, geleden heeft.

Ik zelf was in de mens Jezus. De Liefde vervulde Hem zonder welke Hij nooit dit werk had kunnen volbrengen. Maar in de zwaarste uren van Zijn lijdensweg moest Ik Me stil in Hem schuilhouden omdat een mens moest lijden en sterven, want de Godheid in Hem kon niet lijden. Naar goddelijke gerechtigheid kon de Godheid echter ook de schuld niet zonder verzoening teniet doen.

Dit allergrootste werk van barmhartigheid dat voor u mensen nog onbegrijpelijk is, zult u eens in zijn volle omvang kunnen beseffen. De mens Jezus bevond zich door Zijn bestaan als mens in uw sfeer en daarom leed Zijn ziel die van boven, uit het rijk van het licht, nedergedaald was, zo verschrikkelijk. Want Zij aanschouwde de diepste duisternis en werd daardoor beklemd door de krachten der hel.

Daarom heeft de mens Jezus niet alleen lichamelijk geleden maar ook Zijn ziel moest de ergste kwellingen verdragen die Zijn lijden nog eens duizendvoudig vergrootten.

Maar Hij heeft u mensen verlossing gebracht van zonde en dood.

Amen

L’Espiazione della colpa attraverso Cristo

Prendere su di Me la sofferenza dell’umanità era indicibilmente difficile. Non esisteva una cattiva azione che non doveva avere effetto sugli uomini, ed avreste dovuto soffrire in modo incommensurabile, se aveste dovuto estinguere da voi tutti i peccati che gravavano su di voi. Ed il peccato della ribellione di una volta contro Dio era già da solo così grande, che non lo potevate espiare, né nel vostro stato legato, né nello stato come uomo. Perciò ho preso su di Me ogni vostra colpa, ho catturato l’effetto di ogni cattiva azione, ho caricato tutto sul Mio Corpo umano, e questo espiava ora la vostra colpa attraverso il soffrire e morire oltremodo tormentoso sulla Croce. Per questo Mi ha mosso il Mio Amore per aiutarvi. E tutto lo spirituale di Luce, tutti gli esseri primordiali creati che Mi sono rimasti fedeli, colmava lo stesso Amore. Ma l’Amore non lascia andare perduto nulla, l’Amore non lascia nulla nell’oscurità, nella miseria e tormento. L’Amore Stesso si è offerto per la Salvezza, per l’Estinzione della grande colpa. In un Essere di Luce e colmo d’Amore, l’Amore Stesso discese sulla Terra. Ma ciò che ora doveva aver luogo sulla Terra, doveva avvenire in una Forma umana; l’Amore doveva rivestire un abito umano, Io Stesso dovevo incorporarMi nella carne e perciò ho preso dimora nell’Uomo Gesù, il Quale però Era così senza peccato e puro, che Io ho potuto manifestaMi in Lui. E quest’Uomo Gesù ha espiato la vostra colpa, quest’Uom Gesù ha preso sulle Sue Spalle l’immenso peso di peccato dell’umanità e con ciò andava sulla Croce. Ed anche se vi viene sempre di nuovo descritta la sofferenza disumana, non la potrete afferrare in tutta la sua profondità, perché a questo vi impedisce la imperfezione del vostro essere. Le Sue sofferenze erano incomparabilmente difficili, ed Egli lo sapeva già molto tempo prima, perché Era colmo del Mio Spirito, perché Io Stesso ho preso Dimora in Lui e perciò sapeva anche tutto, della Sua Missione ed anche della Sua morte sulla Croce. La Sua Anima tremava, perché Lui Era Uomo, e la Sua Divinità ottenuta tramite l’Amore Gli dava bensì la Forza, ma non diminuiva la misura di sofferenze. Un Uomo E’ andato sulla Croce, Che voleva soffrire per i Suoi prossimi per aiutarli. Perché quest’Uomo sapeva della incommensurabile sofferenza di coloro che venivano tenuti legati nell’abisso dal Mio avversario. Gesù sapeva che doveva essere portato un Sacrificio, per riscattare le anime da quest’avversario. Lui sapeva che la grande colpa di peccato doveva essere espiata, per soddisfare la Giustizia del Padre, il Quale non poteva accogliere nella Sua Casa nessun figlio carico di colpa. Lui Mi voleva riportare i Miei figli, Lui voleva pagare il prezzo di riscatto per le anime. E dato che la colpa era gigantesca, anche il Sacrificio doveva essere insolitamente grande. E perciò sapendo questo l’Uomo Gesù ha preso su di Sé l’ultragrande sofferenza, perciò ha lasciato succedere su di Sé ciò che nessun uomo eccetto Lui avrebbe sopportato. Egli percorse coscientemente la Via verso la Croce e soffrì indicibili tormenti, che infine terminavano con la morte più dolorosa sulla Croce. Misurare la Grandezza dell’Opera di Misericordia sull’umanità non è ancora possibile per voi uomini, ma dovete sempre di nuovo chiamarvi a mente che Lui Era totalmente senza colpa e che ha sofferto per voi, che senza la Sua Opera di Redenzione non avreste mai più potuto ritornare dall’abisso al Padre. Io Stesso Ero nell’Uomo Gesù, l’Amore Lo colmava, senza il Quale non avrebbe mai più potuto compiere quest’Opera, ma Io dovevo tenerMi in silenzio in Lui nelle ore più difficili del Suo percorso di sofferenza, perché un Uomo doveva soffrire e morire, perché la Divinità in Lui non poteva soffrire, la Divinità non poteva nemmeno estinguere nessuna colpa senza l’Espiazione secondo la divina Giustizia. Quello che per voi uomini è ancora inafferrabile, lo potrete comprendere una volta in tutta la sua profondità, ed allora potrete anche prendere parte in quest’Opera più grande della Misericordia. L’Uomo Gesù attraverso il Suo Essere Uomo, stava nella vostra sfera, e perciò la Sua Anima soffriva così terribilmente, dato che Era discesa dall’Alto, dal Regno della Luce, e che guardava nell’oscurità più profonda e veniva oppressa dalle forze dell’inferno. Perciò l’Uomo Gesù non ha sofferto solamente corporalmente, ma ha dovuto subire i più profondi tormenti dell’Anima, che aumentavano ancora migliaia di volte le Sue sofferenze. Ma Lui ha portato a voi uomini la Redenzione dal peccato e dalla morte.

Amen