• Terug

Reden en doel van de geboorte van Jezus

De kern van de leer van Christus is het gebod van de liefde, omdat de liefde de mensen ontbreekt en de liefde toch het belangrijkste is wanneer uw positieve ontwikkeling moet vorderen, wil de ziel aan het einde van haar aardse leven opgenomen worden in het lichtrijk. Daarom kwam God zelf naar de aarde in de mens Jezus om hun vooreerst de weg te tonen die terugvoert naar Hem die het wezen weer zo vorm zoals het eens uit God is voortgekomen.

De mens Jezus onderwees de liefde en leefde haar zelf voor aan de mensen. De mens Jezus bewees de mensen door Zijn leven in liefde ook het bereiken van de volmaaktheid. Hij bewees hun dat het mogelijk is door de liefde in een toestand te komen die de aaneensluiting met God mogelijk maakt en bijgevolg licht en kracht in overvloed oplevert. Want Hij was als mens hetzelfde als ieder ander mens. Wat Hem naar de vereniging met God voerde, wat Hem de kracht opleverde om wonderen te verrichten, wat Hem helder inzicht en diepste wijsheid schonk, was alleen de liefde die allesoverheersend in Hem brandde voor God en voor Zijn medemensen. En deze liefde wilde Hij de mensen voor het eerst als het belangrijkste voorstellen, dat zij deze beoefenen net als Hij, ze dus Hem zouden moeten navolgen in hun levenswandel om weer de vroegere volmaaktheid te bereiken die ze door hun afval van God eens in de geestelijke wereld hadden verloren.

Maar de mensheid was juist door deze vroegere afval van God zwaar belast. Er drukte een zondeschuld op haar waar de mens Jezus vrij van was. Een zondeschuld die ook de gewillige mensen steeds weer naar beneden trok, die ook een andere heer het recht gaf, de vooruitgang te verhinderen. Een heer die tegenover Jezus stond, die geheel zonder enige liefde was en die daarom de mensen die door de zondeval zijn eigendom waren geworden, het werkzaam zijn in liefde verhinderde waar het maar mogelijk was.

De liefdesleer van Christus zou wel door de mensen kunnen worden aangenomen, maar niet nageleefd zolang ze nog in de macht waren van diegene die eens de schuld had aan hun val. En dus moest eerst diens macht worden gebroken. De mensen moesten eerst van hem worden bevrijd, het moest hun mogelijk worden gemaakt de weg naar boven te gaan. Iemand moest hen helpen, omdat ze alleen te zwak waren, zelfs wanneer ze van goede wil waren. De last die de mensen geketend hield aan hun cipier, moest van hen worden afgenomen. En deze last, de zondeschuld van de vroegere opstand tegen God, konden ze zelf niet aflossen of tenietdoen, omdat die ontzaglijk groot was en eeuwig het opgaan tot God zou hebben verhinderd.

Daarom nam Jezus deze missie op zich om voor de mensen, voor Zijn gevallen broeders de schuld teniet te doen, voor ze te boeten en de mensen te verlossen uit de macht van de tegenstander. Want Jezus was eveneens een uit Gods liefde voortgekomen wezen, net als Zijn broeder Lucifer, en Hij erkende als een bij God gebleven Engelgeest de grote nood van het gevallene en de onmogelijkheid uit eigen kracht vrij te worden van deze nood, wanneer het geen hulp werd geboden. En Zijn overgrote liefde bood zich aan voor deze hulpverlening: zich op aarde in de mens Jezus te belichamen en de eeuwige Godheid als omhulling te dienen, de eeuwige Liefde Die deze zondeschuld teniet wilde doen door boetedoening die Ze in de mens Jezus realiseerde.

Pas na het werk van verlossing was het de mens mogelijk vrij te worden en uit de duisternis op te staan door werken van liefde, door het naleven van de leer die Jezus op aarde heeft gepredikt. Want voordien zouden de mensen daartoe niet in staat zijn geweest, omdat ze nog geketend waren, omdat hun wil door de zondelast zodanig was verzwakt dat ze telkens weer zouden zijn afgegleden door de invloed van de tegenstander. De zielen behoorden hem toe en vrijwillig zou hij ze nooit hebben afgestaan, maar Jezus betaalde de schuld door Zijn lijden en sterven aan het kruis.

De goddelijke Liefde Die zich in de mens Jezus belichaamd had, deed zelf de schuld teniet en de mensen werden vrij. Zodra ze Jezus als de goddelijke Verlosser erkennen en ook voor zich aanspraak maken op Zijn werk van barmhartigheid, zodra ze geloven dat God in Jezus zich om de mensen heeft bekommerd, om hun de weg van de terugkeer naar Hem mogelijk te maken. Zodra ze nu ook leven in de navolging van Jezus, zodra ze een leven leiden in liefde en zich weer vormen tot dat wat ze waren in het allereerste begin: wezens vol van licht en kracht, die zich door de liefde verenigden met God.

Amen

Ocasião e objectivo do nascimento de Jesusu....

O núcleo do ensinamento de Cristo é o mandamento do amor, porque às pessoas falta amor e, no entanto, o amor é a coisa mais importante se o seu desenvolvimento ascendente for progredir.... se a alma quiser encontrar entrada no reino da luz no fim da vida terrestre.... É por isso que o próprio Deus veio à terra no ser humano Jesus, a fim de lhes mostrar primeiro o caminho que conduz de novo a Ele, o qual molda o ser tal como emergiu uma vez de Deus.... O homem que Jesus ensinou o amor e viveu-o Ele próprio às pessoas. Através da sua vida de amor, o homem Jesus também provou às pessoas a realização da perfeição, Ele provou-lhes que é possível alcançar um estado através do amor que torna possível a união com Deus e assim traz luz e força em abundância. Pois como ser humano, ele era o mesmo que qualquer outro ser humano. O que o levou à união com Deus, o que lhe deu a força para fazer milagres, o que lhe deu conhecimento leve e profunda sabedoria.... foi apenas o amor que nele brilhou de forma esmagadora para Deus e para os seus semelhantes.... E pela primeira vez Ele quis fazer deste amor a coisa mais importante para as pessoas, que elas deveriam fazer como Ele, que deveriam segui-Lo no seu modo de vida a fim de alcançarem novamente a perfeição anterior, que outrora tinham perdido no mundo espiritual através da sua apostasia de Deus.... Mas a humanidade foi fortemente sobrecarregada por esta antiga apostasia de Deus.... Uma culpa de pecado que pesava sobre ela, da qual o homem de quem Jesus era livre.... uma culpa de pecado que também arrastou repetidamente para baixo o povo disposto, o que também deu a outro Senhor o direito de impedir a subida.... um senhor que se opunha a Jesus, que era completamente desprovido de amor e que por isso impedia o povo, que se tinha tornado Seu até à queda, de trabalhar com amor sempre que possível.... O ensino do amor de Cristo poderia certamente ter sido aceite, mas não vivido pelas pessoas enquanto estas ainda estivessem sob o controlo daquele que em tempos foi responsável pela sua queda. E assim o seu poder teve primeiro de ser quebrado, as pessoas primeiro tiveram de ser libertadas dele, tiveram de ser habilitadas a percorrer o caminho da ascensão, alguém teve de as ajudar.... porque eram demasiado fracas por si próprias, mesmo que fossem de boa vontade.... O fardo tinha de ser retirado às pessoas que os mantinham acorrentados ao seu carcereiro.... E este fardo, a culpa do pecado da sua anterior rebelião contra Deus.... porque era imenso e os teria impedido eternamente de ascender a Deus.... Por isso Jesus tomou sobre Si esta missão, para o povo.... pelos seus irmãos caídos.... para redimir a culpa, para expiar a culpa e para redimir as pessoas do poder do adversário. Para Jesus, tal como o seu irmão Lúcifer, foi também um ser que emergiu do amor de Deus.... e, como espírito angélico que permanece com Deus, reconheceu a grande adversidade do ser caído e a impossibilidade de ser libertado dessa adversidade pela Sua própria força se não lhe fosse trazida ajuda.... E o Seu maior do que grande amor ofereceu-se por esta ajuda: Para se encarnar na terra no homem Jesus e servir a Divindade Eterna como uma cobertura.... o Amor Eterno, Que queria redimir esta culpa de pecado através de uma obra de expiação, que realizou no homem Jesus.... Só depois do acto de Salvação foi possível que as pessoas se tornassem livres e ressuscitassem das trevas através da actividade amorosa, através da vivência do ensinamento que Jesus pregou na terra. Pois antes as pessoas não o teriam podido fazer porque ainda estavam vinculadas, porque a sua vontade estava tão enfraquecida pelo fardo do pecado que teriam afundado de novo e de novo devido à influência do adversário. As almas pertenciam-Lhe e Ele nunca as teria abandonado voluntariamente, mas Jesus pagou a culpa através do Seu sofrimento e morte na cruz.... O amor divino, que se tinha encarnado no ser humano Jesus, redimiu a própria culpa e as pessoas tornaram-se livres.... assim que reconhecem Jesus como o divino Redentor e reivindicam também a Sua obra de misericórdia para si próprios.... assim que acreditam que Deus em Jesus cuidou das pessoas a fim de tornar o caminho de regresso a Ele possível para elas.... assim como agora também vivem em seguir Jesus, assim como vivem uma vida de amor e se moldam novamente no que eram no início.... seres cheios de luz e força que se uniram a Deus através do amor...._>Ámen