• Terug

Vrede aan de mensen die van goede wil zijn

Vrede aan de mensen op aarde die van goede wil zijn. Denk aan die nacht toen de goddelijke Verlosser ter wereld kwam. Denk aan Zijn geboorte en ook aan Zijn dood, aan Zijn verlossingswerk, ter wille waarvan Hij naar de aarde is afgedaald. Denk aan Zijn overgrote liefde die Hem ertoe bracht vlees aan te nemen en dan Zich zelf te offeren aan het kruis om u mensen verlossing te brengen uit uw gevangenschap. Hij wilde u de vrede brengen, het heil van uw zielen. Hij wilde u aan de eeuwige dood ontrukken, Hij wilde u het leven geven. Hij wilde Zijn schepselen tot kinderen laten worden en ze terughalen in het vaderhuis. Zijn overgrote liefde bewoog Hem naar de aarde af te dalen om midden onder de mensen reddingswerk te verrichten, om Zijn schaapjes om zich heen te verzamelen, om hen die verloren waren uit de klauwen van de wolf te redden die in Zijn kudde was binnengedrongen omdat niemand hem dat kon beletten.

Alle mensen waren in de macht van diegene die Zijn vijand was. En daarom daalde de Redder van boven neer om hen aan diens macht te ontrukken. Maar Hij moest de tegenstander daar een offer voor brengen, want deze liet zijn gevangenen niet vrij. Want hij had recht op hen omdat ze hem vrijwillig waren gevolgd in de diepte en net als hij zondig waren geworden. Ze zouden nu hun losprijs zelf hebben moeten betalen en waren daar te zwak voor. Ze zouden echter voor God ook zelf de boete hebben moeten doen voor die onmetelijke zonde van hun vroegere opstand tegen God. Nooit zou hun dit mogelijk zijn geweest en dus waren ze voor eeuwig een prooi geworden van de tegenstander van God wanneer hun geen hulp werd gebracht, wanneer God zelf zich niet over hen ontfermde.

En Hij verzoende voor u de schuld. Hij betaalde voor u de losprijs. Hij stierf aan het kruis voor uw zonden. Hij zelf verloste u mensen van zonde en dood. Alleen de liefde kon u mensen verlossen en daarom belichaamde de eeuwige Liefde zich in een mens, in een kindje dat zonder zonden en rein ter wereld kwam en ook zonder zonden en rein bleef, zolang het als mens midden onder de mensen vertoefde.

De mens Jezus nam de goddelijke liefde in zich op en deze overgrote liefde voor de medemensen liet Hem een werk van barmhartigheid volbrengen, zoals het zich maar één keer in de wereld heeft voorgedaan. Hij leed en stierf de dood aan het kruis omdat de liefde Hem ertoe bewoog God het zoenoffer aan te bieden. Hij nam alle zonden van de mensheid op zich en verschafte daar genoegdoening voor. De Liefde verdroeg alles om de mensen te verlossen.

Toen de Heiland ter wereld kwam, werd een groot werk van erbarmen ingeleid. Een lichtstraal viel op de aarde. Hij scheen helder in de harten van de weinigen die smachtten in hun nood en tot God riepen om hulp. Het kind Jezus straalde licht uit en enige weinigen herkenden het als de Messias die aan de wereld was verkondigd door zieners en profeten. En ze betoonden het kindje hun hulde. Ze loofden en prezen God die zich over hen ontfermde en ze vonden de vrede in hun hart. Maar het waren er maar weinige en ook nu zijn het slechts weinigen die in hun hart in liefde en dankbaarheid denken aan Diegene die zich zelf opofferde voor de zondige mensheid. Maar ook alleen dezen zullen vrede vinden, ook alleen dezen kunnen worden verlost, die in Jezus Christus als Gods Zoon en Verlosser geloven en het licht in hun harten laten stralen, die vol deemoed hun knie buigen voor de Heiland die in het kindje Jezus naar de wereld kwam om de mensen te verlossen.

Amen

Paz para as pessoas de boa vontade....

Paz para os povos da terra que são de boa vontade.... Lembre-se daquela noite quando o divino Redentor veio ao mundo.... Lembre-se do Seu nascimento e também da Sua morte, da Sua obra de redenção, pela qual Ele desceu à terra.... Lembre-se do Seu maior que grande amor que O levou a encarnar e depois sacrificar-se na cruz para lhe trazer a redenção humana da sua servidão.... Ele queria trazer-vos a paz, a salvação das vossas almas.... Ele queria tirar-te da morte eterna, Ele queria dar-te a vida.... Ele queria fazer das Suas criaturas filhos e trazê-los de volta para a casa do Pai.... O seu maior que grande amor levou-o a descer à terra para realizar trabalhos de salvamento no meio das pessoas, para reunir as suas ovelhas à sua volta, para salvar os perdidos das garras do lobo que tinha arrombado o seu rebanho, porque ninguém foi capaz de o impedir.... Todas as pessoas estavam no poder daquele que era Seu inimigo e, portanto, o Salvador desceu do alto para as arrebatar do seu poder.... Mas teve de fazer um sacrifício ao adversário por isso, pois não libertou os seus presos, pois tinha uma reivindicação sobre eles porque o tinham seguido voluntariamente para o fundo e se tinham tornado pecadores como ele.... Teriam agora de pagar o seu próprio resgate e estavam demasiado fracos para o fazer.... Mas também teriam de fazer expiação a Deus pelo pecado incomensurável da sua anterior rebelião contra Deus.... Isto nunca teria sido possível para eles, e assim foram eternamente escravizados pelo adversário de Deus, a menos que lhes fosse trazida ajuda.... a menos que o próprio Deus tivesse misericórdia deles.... E Ele expiou a sua culpa, Ele pagou o resgate por si.... Ele morreu na cruz pelos seus pecados.... Ele próprio vos redimiu, humanos, do pecado e da morte.... Só o amor poderia redimir-vos, humanos, e é por isso que o amor eterno se encarnou num ser humano, numa criança, que veio ao mundo sem pecado e puro, e também permaneceu sem pecado e puro enquanto habitou como um ser humano no meio das pessoas.... O homem que Jesus levou o amor divino para dentro de Si, e este amor maior que grande pelos Seus semelhantes permitiu-lhe realizar uma obra de misericórdia tal como só aconteceu uma vez no mundo.... Sofreu e morreu morto na cruz porque o amor o levou a oferecer o sacrifício da expiação a Deus.... Ele tomou sobre Si todos os pecados da humanidade e fez satisfação por eles.... O amor suportou tudo para redimir a humanidade.... Quando o Salvador veio ao mundo, uma grande obra de misericórdia foi iniciada.... Um raio de luz caiu na terra, brilhando brilhantemente nos corações dos poucos que definhavam na sua aflição e clamavam a Deus por ajuda.... O menino Jesus irradiava luz e uns poucos reconheceram-no como o Messias, que foi proclamado ao mundo através de videntes e profetas. E eles ofereceram a sua homenagem ao bebé.... Louvaram e glorificaram a Deus, que teve piedade deles, e encontraram paz nos seus corações.... Mas eram poucos, e são poucos hoje, que se lembram d'Ele nos seus corações com amor e gratidão, que se sacrificou por uma humanidade pecaminosa.... Mas só estes encontrarão paz, só estes podem ser redimidos, que acreditam em Jesus Cristo como Filho de Deus e Redentor e deixam a luz brilhar nos seus corações.... que humildemente dobram os joelhos perante o seu Salvador, que veio ao mundo no menino Jesus para redimir a humanidade...._>Ámen