• Terug

De weg van de liefde en het geloof

U moet de weg van de liefde en het geloof gaan als u tot MIJ wilt komen en de eeuwige zaligheid bereiken. U moet alleen maar geloven dat u geschapen werd door een Macht, Die u liefheeft en Die u daarom in een staat van volmaaktheid wil zien. Want alleen wat volmaakt is kan met die Macht verbonden zijn en zalig wezen - en Ze wil ook weten dat u zalig bent omdat Ze u liefheeft.

U moet in MIJ geloven, DIE u vanuit Mijn Liefde geschapen heb. Reeds het aanvaarden van wat u nog niet geloven kunt zal u ertoe aanzetten uzelf aan deze Macht te onderwerpen, en met steeds meer overtuiging zult u dan leren geloven, omdat deze erkenning reeds een uiting van uw oerwezen is, daar u volmaakt van MIJ bent uitgegaan - en ook zolang volmaakt bleef, als u MIJ erkende als uw GOD en Schepper van eeuwigheid.

Doch u gaf uw volmaaktheid vrijwillig op toen u zich van MIJ afkeerde, en zich wendde tot hem die wel deel had aan uw schepping door zijn wil, maar toch eerst de kracht om te scheppen van MIJ ontving. U erkende een ander - en verloochende daardoor MIJ. En pas als u MIJ in vrije wil weer zult herkennen en erkennen als uw GOD en VADER van eeuwigheid, pas dan bent u weer de staat van volmaaktheid binnengegaan die u een vertoeven in Mijn nabijheid mogelijk maakt.

Dus verlang IK vooreerst het geloof in MIJ. Maar u kunt alleen het Ware geloof verkrijgen als in u een licht ontstoken wordt, dat u helder inzicht geeft. Wat u geloven moet, daar moet u ook met overtuiging als waarheid voor kunnen instaan, en het moet op de eerste plaats duidelijk door u worden ingezien. Er moet iets wat tot dusver voor u verborgen was door een licht helder verlicht worden, en dat licht is de liefdevonk die in u ontstoken moet worden en die ook gemakkelijk ontstoken kan worden, als u zich tot MIJ wendt zodat de straal van Mijn Liefde in uw hart kan vallen en ontbranden, d.w.z. dat u nu reeds alleen maar doet waartoe een stem in u u aanspoort, dat u datgene doet wat u zelf wilt dat het geschiedt.

Ieder van u, mensen kan zich verplaatsen in de toestand van zijn medemens die zich in nood bevindt en hij zal weten wat hem dan begerenswaardig toeschijnt. Dus moet hij zelf ook zo handelen tegenover de naaste. Dit gevoel zal in ieder mens aanwezig zijn, dat hij het zelf als een weldaad ondervindt, als hij geholpen wordt - dus weet hij ook uit zichzelf, dat hij net zo moet handelen. En wie toegeeft aan deze innerlijke aandrang die opent zijn hart en kan door de straal van Mijn Liefde getroffen worden. En dan kan er een licht in hem gaan stralen dat hem het helderste inzicht geeft.

Dan wordt zijn geloof levend door de liefde, terwijl het voordien slechts een zuiver verstandelijk geloof kan zijn, dat wel Mijn bestaan als GOD en Schepper aanvaardt, maar dat hem toch niet de weg wijst naar MIJ, zijn VADER van eeuwigheid. Dit inzicht bewerkt alleen de liefde in het mensenhart en daarom zeg IK, dat u de weg van het geloof en de liefde moet gaan, dat het geloof zonder liefde nog geen waar geloof genoemd kan worden, dat de liefde het geloof pas levend laat worden - en dat er zonder liefde ook geen inzicht mogelijk is, omdat het verstand alleen nooit de samenhang zou kunnen doorgronden, die de liefde in het hart van een mens echter gemakkelijk begrijpt.

Een geloof zonder liefde kan ook heel gemakkelijk weer worden opgegeven, terwijl een door de liefde levend geworden geloof voor eeuwig niet meer wordt prijsgegeven. Want het weten is dan tot overtuiging geworden, waarvoor van de mens vooreerst alleen een geloof verlangd wordt, opdat de mens zichzelf en zijn gevoelens ordent met het oog op die Macht, Die hem geschapen heeft. En naargelang de sterkte van zijn verlangen zelf met de Schepper in verbinding te treden, zal dan ook de aanstraling door Mijn Liefde kunnen plaatshebben. Doch in volle vrijheid van wil moet de mens tot MIJ komen, in volle vrijheid van wil moet hij de weg van liefde en geloof gaan, die dan ook onherroepelijk naar MIJ en de eeuwige zaligheid voeren zal.

Amen

La via dell’amore e della fede – Riconoscere Dio

Voi dovete percorrere la via della fede e dell’amore, se volete arrivare a Me ed all’eterna beatitudine. Dovete soltanto credere, che siete stati creati da un Potere che vi ama e perciò vi vuole vedere in uno stato di perfezione, perché soltanto qualcosa di perfetto può essere unito e beato con Lui, e che vi vuole anche sapere beato perché vi ama. Dovete credere in Me, Che vi ho creato dal Mio Amore. Già la supposizione di ciò che non potete ancora credere fermamente, v‘indurrà, di sottomettervi a questo Potere, e poi imparerete a credere sempre più convinti, perché questo riconoscere è già una manifestazione del vostro essere dall’Eternità, dato che siete proceduti da Me nella perfezione, e siete anche rimasti perfetti finché Mi avete riconosciuto come vostro Dio e Creatore dall’Eternità. Ma avete rinunciato liberamente alla vostra perfezione, quando vi siete allontanati da Me, e verso colui, che aveva ben partecipato alla vostra creazione mediante la sua volontà, che però ha tratto la Forza di creare da Me. Avete riconosciuto un altro, e con ciò avete rinnegato Me. E soltanto quandoio e Padre dall’Eternità, solo allora entrerete di nuovo nello stato della perfezione, che rende possibile il vostro rimanere vicino a Me. Quindi dapprima pretendo da voi la fede in Me. Ma potete conquistare la giusta fede soltanto quando viene accesa una Luce in voi che vi dà una chiara conoscenza. Quello che voi dovete credere, lo dovete anche poter sostenere convinti come Verità, e questa deve prima essere riconosciuta chiaramente da voi. Qualcosa che vi era fino ad allora nascosto, deve essere chiaramente allumato da una Luce, e questa Luce è la scintilla dell’amore che deve essere accesa in voi; quando vi rivolgete a Me in modo che Il Mio Raggio d’Amore possa cadere nel vostro cuore ed accenderla; questo significa, che ora voi fate sempre soltanto ciò a cui vi ammonisce una voce in voi, che fate quello che voi stessi volete che sia fatto a voi. Ognuno di voi uomini può immedesimarsi nella situazione di miseria nella quale si trova un prossimo, e saprà ciò che gli sembra desiderabile. Proprio così egli stesso deve agire verso il prossimo. Questo sentimento sarà presente in ogni uomo, che egli stesso sente un beneficio, quando viene aiutato, quindi sa anche da sé stesso, che deve fare la stessa cosa. E chi cede a questa spinta interiore, apre il suo cuore e può essere colpito dal Mio Raggio d’Amore, ed allora in lui può risplendere una Luce, che gli fornisce la più chiara conoscenza. Allora la sua fede diventa viva attraverso l’amore, mentre prima può essere soltanto una pura fede d’intelletto, che afferma bensì la Mia Esistenza come Dio e Creatore, ma che non gli indica la via verso Me, suo Padre dall’Eternità. Solo questa conoscenza opera l’amore nel cuore dell’uomo, e perciò dico, che dovete percorrere la via della fede e dell’amore, che la fede senza amore non può ancora essere chiamata vera fede, che solo l’amore la rende vivente, e che senza l’amore non esiste nessuna conoscenza, perché l’intelletto non potrebbe mai da solo sondare le connessioni, che però l’amore nel cuore d’un uomo afferra con facilità. Una fede senz’amore può anche essere di nuovo ceduta facilmente, mentre una fede divenuta vivente tramite l’amore non verrà mai più lasciata in eterno, perché ora un sapere è diventato convinzione, per cui viene dapprima richiesto dall’uomo solo la fede, affinché l’uomo metta ordine in sé stesso e nei suoi sentimenti, in vista a quel Potere che lo ha creato. Secondo alla forza del suo desiderio, di entrare lui stesso in contatto con il Creatore, ora può anche avvenire l’Irradiazione attraverso il Mio Amore. Ma l’uomo MI si deve avvicinare nella pienissima libertà della volontà, deve percorrere la via dell’amore e della fede nella pienissima libertà della volontà, che però poi condurrà anche irrevocabilmente a ME ed all’eterna beatitudine.

Amen