• Terug

Het eigenmachtig beëindigen van het leven

Er is u mensen een tijd toegekend om de laatste verlossing uit uw boeien, het uiteindelijk e vrij worden uit de vorm, te bereiken. Maar de tijdsduur is verschillend, zoals Ik het als juist inzag voor uw ziel. Niet willekeurig wordt uw aardse leven van Mij uit beëindigd. Van ieder persoonlijk is de rijpheid van de ziel Mij bekend en zo ken Ik ook het gevaar van een terugval, of de mogelijkheid van een verdere vooruitgang op aarde. En mijn liefde en barmhartigheid maakt ook vroegtijdig een eind aan een mensenleven, om die ziel te beletten achteruit te gaan. Of, Ik zie de mogelijkheid van een verandering in het laatste uur en verleng daarom de levensduur steeds volgens wijs raadsbesluit, want Mij is alles bekend wat een ziel tot heil strekt.

En nu zult u begrijpen welk een zwaarwegend vergrijp een eigenmachtig beëindigen van het aardse leven is. Wat voor een zonde u begaat dat u op mijn liefde en barmhartigheid vooruitloopt en de gelegenheden niet benut die uw ziel geboden werden om tot voltooiing te komen. U grijpt in mijn heilsplan in en u berokkent uw ziel een schade die eenmaal een overgroot berouw en zelfverwijten in u teweeg zal brengen, maar niet meer goed te maken is in het hiernamaals. Want de begunstigingen die u op aarde zou moeten en kunnen benutten, kunnen u in het rijk hierna nimmermeer geboden worden. U heeft voor uzelf onherroepelijk iets verspeeld, zelfs al lukt het u uw zielstoestand iets te verbeteren wanneer u nu uw weg omhoog zoekt. Doch er bestaat een groot gevaar dat de ziel wegzinkt, dat zij zich verzet zoals haar eigenmachtig beëindigen van het leven een verzet was, en dat zij in dit zich afwenden volhardt. Zulke zielen hebben zeer veel hulp nodig opdat zij niet voor eeuwig lange tijden verloren gaan, maar er geschiedt ook hun alleen maar naar hun wil. Ik sta waarlijk allen bij, ook in de grootste nood, die dadelijk verminderen zal als de mens maar aan Mij denkt, als hij naar Mij roept om hulp.

En de nood is ook alleen maar het middel om uw aandacht op Mij te vestigen, opdat u nu ook van uw aardse leven een succes zult kunnen maken. De nood treft de mensen niet zonder reden, want hun ziel is in gevaar waaruit zij door deze nood een uitweg moet vinden. En hoe meer zij zich verhardt tegen Mij, des te meer brengt zij zichzelf in gevaar, om tenslotte mijn wil te trotseren en het leven dat mijn liefde en genade haar geschonken heeft voor de uiteindelijke verlossing weg te gooien. Want de belichaming als mens is voor de ziel een genade, een geschenk van mijn liefde. Het is de laatste trede omhoog die zij mag gaan om dan voor eeuwig vrij en zalig te kunnen zijn. De ziel is vlak bij haar doel aangekomen en daarom voor haar handelen verantwoordelijk, als zij geen gebruik maakt van dit genadegeschenk maar het weggooit in een verblind denken.

Mij is elke opwelling van het menselijk hart bekend en Ik oordeel waarlijk rechtvaardig. Ik houd rekening met de zwakheid van mijn schepselen, maar deze bestaat niet buiten haar schuld en de vrije wil van de mens drukt hem terneer zodra die wil verkeerd gericht was en dus misbruikt werd. De mens kan aan zijn nood geen einde maken door zelf in te grijpen, hij moet er mee verder. Hij zal geen uitweg vinden uit zijn nood en daarom zal de ziel ontzaglijk lijden in het rijk hierna, tot zij deze op dezelfde wijze meester wordt als zij het ook kon op de aarde. Tot zij tot Hem haar toevlucht neemt, die Heer is over lijden en nood omdat Hij overwinnaar is van zonde en dood.

Amen

Conclusion autonome de la vie

À vous les hommes il est concédé un temps pour la dernière libération de vos chaînes, pour la libération définitive de la forme. Mais la longueur de ce temps est mesurée d’une manière différente suivant comment elle est reconnue favorable pour votre âme. Votre vie terrestre n'est pas terminée par Moi d’une manière arbitraire, mais Je vois la maturité de l'âme de chaque individu. Et ainsi Je sais aussi le danger d'une chute, ou bien la possibilité d'une montée supplémentaire sur la Terre. Mais Mon Amour et Ma Miséricorde peuvent aussi terminer prématurément la vie d'un homme pour empêcher à l'âme de retomber, ou bien Je peux aussi prévoir la possibilité d'un changement dans la dernière heure, et donc prolonger la durée de la vie, toujours selon une sage délibération, parce que Je connais tout ce qui sert à une âme pour son salut. Et maintenant vous comprendrez quel grave manque c’est de finir arbitrairement la vie du corps, quel dommage vous commettez en agissant avant Mon Amour et Ma Miséricorde et vous n'utilisez pas les occasions qui ont été prévues à votre âme pour son perfectionnement. Vous interférez dans Mon Plan de Salut et causez des dommages à votre âme qui susciteront un jour en vous un très grand repentir et des auto-accusations, parce que les avantages que vous devriez et pourriez exploiter sur la Terre, ne pourront jamais plus vous être offerts dans le Royaume de l'au-delà. Vous avez fait quelque chose d’irrévocable, même si vous réussissez à améliorer un peu l'état de votre âme en tendant maintenant vers le Haut. Mais il existe un grand danger que l'âme se précipite, qu'elle se rebelle comme elle l’a fait en terminant arbitrairement sa vie, et qu’elle reste dans cette aversion. De telles âmes ont besoin d'une forte Aide, pour qu'elles n’aillent pas se perdre pour des temps éternels, mais tout se passe seulement selon leur volonté. Je les assiste vraiment toutes, même dans la plus grande misère, et celle-ci diminuera vite si seulement l'homme pense à Moi, s’il M'invoque pour de l’Aide. Car la misère est seulement un moyen pour faire tourner vos pensées vers Moi, pour que maintenant vous puissiez enregistrer aussi un succès dans votre vie terrestre. La misère ne surgit pas sur l'homme sans motif, mais parce que son âme est en danger et elle doit en trouver la sortie. Et plus elle s'endommage toute seule, plus elle se durcit contre Moi, pour à la fin défier Ma Volonté et rejeter sa vie que Mon Amour et Ma Grâce lui ont offert pour son dernier salut. Parce que l'incorporation comme homme est une Grâce pour l'âme, un Don de Mon Amour, c’est la dernière marche vers le Haut qui lui est concédée d'entreprendre pour ensuite pouvoir être libre et bienheureuse pour l'Éternité. L'âme est arrivée peu avant son but et donc elle est responsable de ce qu’elle fait si elle ne tient pas compte de ce Don de Grâce, et le rejette dans l’aveuglement de ses pensées.

Je connais chaque mouvement du cœur de l'homme, et Je juge vraiment en mode juste, Je prends en compte la faiblesse de Mes créatures, mais elles ne sont pas sans responsabilité et la libre volonté charge l'homme dès que celle-ci est orientée de manière erronée et que donc il en a abusé. L'homme ne peut pas terminer sa misère au moyen de son intervention, il doit la continuer, il ne se retrouvera pas soulagé de sa misère et pour cela l'âme souffrira indiciblement dans le Royaume de l'au-delà, jusqu'à ce qu’elle en devienne maitre comme elle aurait pu le faire sur la Terre, jusqu'à ce qu’elle se réfugie dans Celui Qui Est le Seigneur sur les souffrances et les misères, parce qu'Il est Victorieux sur le péché et sur la mort.

Amen