• Terug

Het aardse leven is de weg, maar niet het doel

De wereld is u tot toetssteen van uw wil gegeven, dat wil zeggen: u moest in een arbeidsveld geplaatst worden dat u mensen aansporen zou uw wil in een bepaalde richting te gebruiken. Deze wereld kan dus niet vermeden worden, maar zij moet overwonnen worden door de mens die het doel bereiken wil. De laatste belichaming van de ziel, het geestelijke in de mens op deze aarde, is beslist noodzakelijk, omdat er voor u een mogelijkheid geschapen moest worden om uw vrije wil te gebruiken, die voorheen gebonden was door uw vroegere afval van Mij. Een ziel die deze laatste belichaming ontwijken wil kan ook niet in het bezit komen van een vrije wil, want haar nog te grote weerstand tegen Mij zou dat niet toelaten. Pas wanneer ze bereid is op aarde de weg van de dienende liefde te gaan, valt haar de genade van de belichaming ten deel. Want deze bereidwilligheid getuigt van de rijpheidsgraad die voor de laatste wilsproef nodig is. Ook is elke ziel voor haar intrede in het lichaam bereid deze laatste gang te gaan omdat dit haar het volkomen vrij worden uit de vorm kan brengen en zij ook de wil heeft vrij te worden. De ziel verliest echter iedere herinnering aan het verleden. Zij betreedt zonder enig besef deze aarde en maakt nu een langzame ontwikkeling door. Zij leert haar wil te gebruiken, zij wordt opgevoed en onderricht, totdat haar wil zelf begint te beslissen. En dan wordt haar door Mij op iedere wijze hulp geboden om tot inzicht van het goede en juiste te komen, om in vrije wil nu ook dat goede en juiste te doen.

Van mijn kant uit geschiedt alles wat voor een goede wilsbeslissing bevorderlijk is. Nochtans behoudt de mens de vrijheid van zijn wil, en het gehele aardse leven werkt nu in zekere zin op hem in als een te kiezen of af te wijzen voorwerp. Want de mens moet dit alles doorlopen om tot Mij in mijn rijk te komen. Maar hij moet er niet in blijven steken, hij mag zich niet laten vangen om opnieuw onvrij te worden, terwijl hem de uiteindelijke vrijheid wacht. Het aardse leven is een weg die hij moet gaan, maar is niet het doel zelf. En laat hij zijn blikken omhoog gaan, dan vervolgt hij ongestoord en vastberaden zijn weg. Maar blijven zijn ogen naar de grond gericht, dan zal hij alleen zien wat er om hem heen gebeurt en hij zal gevaar lopen vast te worden gehouden op de grond, zodat zijn vlucht omhoog niet plaatsvinden kan. Hij moet de wil en de kracht opbrengen zich los te maken van alles wat hem op aarde begerenswaardig lijkt, dan zal hij ook als overwinnaar tevoorschijn komen. Hij zal dan de aardse weg afleggen als noodzakelijke laatste fase van zijn opwaartse ontwikkeling en hij zal zijn wilsproef doorstaan. Zijn wil blijft dan naar Mij toegewend ondanks alle verleidingskunsten van mijn tegenstander, die eveneens om zijn ziel, om zijn wil worstelt. Hij wordt dan overwinnaar van deze wereld en kandidaat voor mijn rijk - dat niet van deze wereld is.

Amen

A vida na Terra é o caminho, mas não o objectivo....

O mundo foi-lhe dado para o teste da sua vontade, ou seja, teve de ser colocado num campo de actividade que lhe deveria estimular os humanos a utilizar a sua vontade numa determinada direcção. Este mundo não pode ser contornado mas deve ser superado pelo ser humano que quer alcançar o objectivo. A última encarnação da alma, da substância espiritual dentro de si, como ser humano nesta terra, é absolutamente necessária porque teve de ser criada uma oportunidade para que usasse o seu livre arbítrio, que anteriormente estava ligado devido à sua apostasia passada de Mim. Uma alma que gostaria de evitar esta última encarnação também não pode ganhar a posse do livre arbítrio, pois a sua ainda demasiado grande resistência contra Mim não lhe permitiria fazê-lo. Só quando estiver disposto a tomar o caminho de servir o amor na terra lhe será concedida a graça da encarnação, pois esta vontade testemunha o grau de maturidade exigido para a prova final da vontade. E cada alma está também disposta a tomar este último caminho antes da sua encarnação porque pode ganhar a sua libertação completa da forma e também tem a vontade de se tornar livre. Mas perde toda a recordação, entra nesta terra completamente sem conhecimento e agora sofre um lento desenvolvimento.... aprende a usar a sua vontade, é educado e instruído até que a sua vontade comece a determinar-se, e depois é-lhe oferecida ajuda por Mim em todos os sentidos para vir a reconhecer o que é certo e bom e depois também para fazer o que é certo e bom no livre arbítrio. Do Meu lado, tudo acontece que é conducente a uma decisão correcta de vontade.... No entanto, a liberdade de vontade do ser humano permanece, e toda a vida terrena o afecta agora, em certa medida, como um objecto a escolher ou a rejeitar.... Pois o ser humano deve percorrer tudo para chegar a Mim, para entrar no Meu reino.... mas ele não deve ficar preso nela.... não se deve permitir ser apanhado numa nova escravidão onde a liberdade final o acena. A vida terrena é um caminho que ele tem de seguir mas não o objectivo em si.... E se deixar os seus olhos vaguear para cima, então seguirá o seu caminho sem hesitar e com firme determinação; mas se os seus olhos permanecerem fixos no chão, então só verá o que se passa à sua volta e correrá o risco de ser detido no chão para que o seu voo para cima não possa ter lugar.... Ele tem de reunir a vontade e a força para se libertar do que considera desejável na terra, então também sairá vitorioso, cobrirá o caminho terreno como a última fase necessária do seu desenvolvimento até à ascensão, e passará a sua prova de vontade, a sua vontade foi e continua voltada para Mim apesar de todas as artes de sedução do meu adversário, que também luta pela sua alma, pela sua vontade.... Tornou-se um vencedor deste mundo e um aspirante do Meu reino, que não é deste mundo...._>Ámen